غِنَيْ هَنَا الْحَجّ لِمَدِينَةْ الْقُدُسْ
1 فِي ضِيقْتِي، أَنَا نَادَيْت اللّٰهْ
وَ هُو فَزَعْنِي وَكِتْ قُلْت:
2 «يَا اللّٰهْ، نَجِّينِي مِنْ الْكَدَّابِينْ
وَ مِنْ النَّاسْ الْيَحَلْفُوا بِكِدِبْ.»
3 مَا تَعَرْفُوا الْيِسَوِّيهْ لَيْكُو اللّٰهْ وَلَّا؟
مَا يِعَذِّبْكُو إِنْتُو التَّحَلْفُوا بِكِدِبْ وَلَّا؟
4 هُو يِرَسِّلْ لَيْكُو نَشَاشِيبْ طُرَانْ هَنَا الْفَارِسْ
وَ جَمُرْ الْيِحَرِّقْكُو.
5 أَنَا آسِفْ أَشَانْ قَعَدْت فِي بَلَدْ مَاشَكْ مَعَ نَاسْ فَسْلِينْ
وَ سَكَنْت فِي خِيَمْ قِدَارْ أَمْبَيْن نَاسْ هَوَانِينْ.
6 وَ أَنَا سَكَنْت طَوَّلْت
مَعَ النَّاسْ الْيَكْرَهَوْا السَّلَامْ.
7 أَنَا نِحِبّ السَّلَامْ وَ وَكِتْ نِحَجِّي بَيَّهْ،
هُمَّنْ يِدَوْرُوا الْحَرِبْ.
Esd 4. Ps 12.
1 Cantique des degrés.
Dans ma détresse, c’est à l’Éternel
Que je crie, et il m’exauce.
2 Éternel, délivre mon âme de la lèvre mensongère,
De la langue trompeuse!
3 Que te donne, que te rapporte
Une langue trompeuse?
4 Les traits aigus du guerrier,
Avec les charbons ardents du genêt.
5 Malheureux que je suis de séjourner à Méschec,
D’habiter parmi les tentes de Kédar!
6 Assez longtemps mon âme a demeuré
Auprès de ceux qui haïssent la paix.
7 Je suis pour la paix; mais dès que je parle,
Ils sont pour la guerre.
