(Ps 7Ps 10Ps 12Ps 28Ps 58Ps 140.)
1 Au chef des chantres. Psaume de David.
2 O Dieu, écoute ma voix, quand je gémis!
Protège ma vie contre l’ennemi que je crains!
3 Garantis-moi des complots des méchants,
De la troupe bruyante des hommes iniques!
4 Ils aiguisent leur langue comme un glaive,
Ils lancent comme des traits leurs paroles amères,
5 Pour tirer en cachette sur l’innocent;
Ils tirent sur lui à l’improviste, et n’ont aucune crainte.
6 Ils se fortifient dans leur méchanceté:
Ils se concertent pour tendre des pièges,
Ils disent: Qui les verra?
7 Ils méditent des crimes: Nous voici prêts, le plan est conçu!
La pensée intime, le cœur de chacun est un abîme.
8 Dieu lance contre eux ses traits:
Soudain les voilà frappés.
9 Leur langue a causé leur chute;
Tous ceux qui les voient secouent la tête.
10 Tous les hommes sont saisis de crainte,
Ils publient ce que Dieu fait,
Et prennent garde à son œuvre.
11 Le juste se réjouit en l’Éternel et cherche en lui son refuge,
Tous ceux qui ont le cœur droit se glorifient.
وَصِيَّةْ لِكَبِيرْ الْغَنَّايِينْ: مَزْمُورْ لِدَاوُدْ
1 يَا رَبّ! أَسْمَعْ حِسّ شَكْوِتِي.
أَنَا خَايِفْ مِنْ عُدْوَانِي،
أَحْفَضْ حَيَاتِي.
2 لَبِّدْنِي بَعِيدْ مِنْ مُؤآمَرَةْ الْفَسْلِينْ
وَ بَعِّدْنِي مِنْ نِيَّةْ الظَّالِمِينْ.
3 هُمَّنْ يِطَرُّقُوا لِسْنَيْهُمْ مِثِلْ السَّيْف
وَ كَلَامْهُمْ مُرّ مِثِلْ النُّشَّابْ.
4 هُمَّنْ يَكُرْسُوا وَ يَزُرْقُوا التَّمَامِينْ
وَ بِغَفْلَةْ، يَزُرْقُوهْ بَلَا خَوْف.
5 يِلْحَارَشَوْا أَمْبَيْنَاتْهُمْ لِيِسَوُّوا الْفَسَالَةْ
وَ يِخَطُّطُوا لِيُكُجُّوا أَمْ كَجَّامَاتْ
وَ يُقُولُوا: «يَاتُو يِشِيفْنَا؟»
6 يَنْوُوا الْجَرِيمَةْ وَ يُقُولُوا:
«أَنِحْنَ جَهَّزْنَا لِنِحَقُّقُوا نِيِّتْنَا.
الْفِي قَلْب الْإِنْسَانْ مَا بِنْعَرِفْ!»
7 لَاكِنْ بِغَفْلَةْ، الرَّبّ زَرَقَاهُمْ بِنُشَّابْ
وَ دَاهُو النُّشَّابْ دَا ضَرَبَاهُمْ!
8 كَلَامْهُمْ قَبَّلْ فَوْقهُمْ
وَ وَكِتْ يِشِيفْهُمْ،
أَيِّ نَادُمْ يِهِزّ رَاسَهْ.
9 كُلَّ النَّاسْ يَخَافَوْا وَ يِخَبُّرُوا بِعَمَلْ الرَّبّ
وَ يَفْهَمَوْا خِدِمْتَهْ.
10 خَلِّي الصَّالِحْ يَفْرَحْ بِاللّٰهْ وَ يَلْجَأْ لَيَّهْ
وَ كُلَّ النَّاسْ الْقُلُوبْهُمْ عَدِيلِينْ يَشْكُرُوهْ.
