وَصِيَّةْ لِكَبِيرْ الْغَنَّايِينْ: لِيِغَنُّوهْ بِجِقِنْدِيَّةْ، مَزْمُورْ لِدَاوُدْ
1 يَا رَبّ، أَسْمَعْ صِرَاخِي
وَ أَسْمَعْ صَلَاتِي!
2 مِنْ آخِرْ الْأَرْض، أَنَا نَادَيْتَكْ إِنْتَ
وَكِتْ مَا عِنْدِي قُدْرَةْ.
قُودْنِي فِي الْجَبَلْ الْعَالِي
الْمَا نَقْدَرْ نَلْحَقَهْ.
3 أَشَانْ إِنْتَ مَلْجَئِي
وَ بَيْت الْمُرَاقَبَةْ قِدَّامْ عُدْوَانِي.
4 أَنَا نِدَوْر نَسْكُنْ تِحِتْ خَيْمِتَكْ إِلَى الْأَبَدْ
وَ نَلْجَأْ تِحِتْ جَنَاحَيْك. وَقْفَةْ.
5 أَشَانْ إِنْتَ، يَا رَبّ،
سِمِعْت بِنَذْرِي
وَ أَنْطَيْتنِي الْوَرَثَةْ الْحَفَضْتَهَا
لِلنَّاسْ الْيَخَافَوْا مِنْ أُسْمَكْ.
6 زِيدْ أَيَّامْ فِي عُمُرْ الْمَلِكْ
وَ خَلِّي عُمْرَهْ يَبْقَى طَوِيلْ
مِنْ ذُرِّيَّةْ لِذُرِّيَّةْ!
7 خَلِّي يَقْعُدْ فِي عَرْشَهْ
قِدَّامْ الرَّبّ إِلَى الْأَبَدْ.
أَحْفَضَهْ بِرَحْمَتَكْ
وَ أَمَانَكْ.
8 بَيْدَا، أَنَا نِغَنِّي بِأُسْمَكْ دَايْماً
وَ نِحَقِّقْ نَذْرِي كُلَّ يَوْم.
2 S 17:22, etc. (Ps 42; 43; 63.) 2 S 7:29.
1 Au chef des chantres. Sur instruments à cordes. De David.
2 O Dieu! Écoute mes cris,
Sois attentif à ma prière!
3 Du bout de la terre je crie à toi, le cœur abattu;
Conduis-moi sur le rocher que je ne puis atteindre!
4 Car tu es pour moi un refuge,
Une tour forte, en face de l’ennemi.
5 Je voudrais séjourner éternellement dans ta tente,
Me réfugier à l’abri de tes ailes. — Pause.
6 Car toi, ô Dieu! Tu exauces mes vœux,
Tu me donnes l’héritage de ceux qui craignent ton nom.
7 Ajoute des jours aux jours du roi;
Que ses années se prolongent à jamais!
8 Qu’il reste sur le trône éternellement devant Dieu!
Fais que ta bonté et ta fidélité veillent sur lui!
9 Alors je chanterai sans cesse ton nom,
En accomplissant chaque jour mes vœux.
