بَرُوك شكى للّه
1 وَ فِي السَّنَةْ الرَّابْعَةْ هَنَا حُكُمْ يَهُويَقِمْ وِلَيْد يُوشِيَّا مَلِكْ يَهُوذَا، بَرُوكْ وِلَيْد نَرِيَّا كَتَبْ فِي الْكِتَابْ الْمَلْفُوفْ الْكَلَامْ الْقَالَهْ لَيَّهْ النَّبِي إِرْمِيَا.
وَ إِرْمِيَا حَجَّى لَيَّهْ وَ قَالْ: 2 «يَا بَرُوكْ! دَاهُو اللّٰهْ إِلٰـهْ بَنِي إِسْرَائِيلْ قَالْ فَوْقَكْ: 3 ‹إِنْتَ قُلْت: ”يَا خَسَارْتِي! اللّٰهْ زَادْ لَيِّ حِزِنْ فِي تَعَبِي. عِيِيتْ مِنْ الْقَنِتِينْ وَ مَا لِقِيتْ رَاحَةْ.“›
4 «دَاهُو كَلَامْ اللّٰهْ الْحَجَّاهْ لَيِّ لِنُقُولَهْ لَيْك. هُو قَالْ:
‹أَنَا نَخْرِبْ الْبَنَيْتَهْ
وَ نَمْرُقْ الثَّبَّتَّهْ.
وَ دَا نِسَوِّيهْ
فِي كُلَّ الْأَرْض.
5 وَ إِنْتَ إِلَّا تِفَتِّشْ لِنَفْسَكْ فَايْدَةْ كَبِيرَةْ بَسْ!
خَلَاصْ، بَتَّانْ مَا تِفَتِّشْ!
أَشَانْ دَاهُو أَنَا نِجِيبْ الْفَسَالَةْ
فِي كُلَّ مَخْلُوقْ حَيّ.
وَ لَاكِنْ لَيْك إِنْتَ،
نَنْطِيكْ حَيَاتَكْ
وَ تَفْرَحْ بَيْهَا
فِي أَيِّ بَكَانْ التَّمْشِي.›»
وَ دَا كَلَامْ اللّٰهْ.
Baruuk chaka le Allah
1 Wa fi l-sana al-raabʼe hana hukum Yahuuyakhim wileed Yuuchiiya malik Yahuuza, Baruuk wileed Nariiya katab fi l-kitaab al-malfuuf al-kalaam al-gaalah leyah al-nabi Irmiya.
Wa Irmiya hajja leyah wa gaal : 2 «Ya Baruuk ! Daahu Allah Ilaah Bani Israaʼiil gaal foogak : 3 ‹Inta gult : “Ya khasaarti ! Allah zaad leyi hizin fi taʼabi. Iyiit min al-ganitiin wa ma ligiit raaha.”›
4 «Daahu kalaam Allah al-hajjaah leyi le nuguulah leek. Hu gaal :
‹Ana nakhrib al-baneetah
wa namrug al-sabbattah.
Wa da nisawwiih
fi kulla l-ard.
5 Wa inta illa tifattich le nafsak faayde kabiire bas !
Khalaas, battaan ma tifattich !
Achaan daahu ana nijiib al-fasaala
fi kulla makhluug hayy.
Wa laakin leek inta,
nantiik hayaatak
wa tafrah beeha
fi ayyi bakaan al-tamchi.›»
Wa da kalaam Allah.
