1 «وَ فِي الْيَوْم دَا، تَمْرُقْ عَيْن أَلْمِي التِّغَسِّلْ ذُرِّيَّةْ دَاوُدْ وَ سُكَّانْ مَدِينَةْ الْقُدُسْ مِنْ ذُنُوبْهُمْ وَ نَجَاسِتْهُمْ.»
الناس اليتْنبّأوا بغشّ
2 وَ دَاهُو كَلَامْ اللّٰهْ الْقَادِرْ: «فِي الْيَوْم دَا، أَنَا نُقُشّ مِنْ الْبَلَدْ أَسَامَيْ الْأَصْنَامْ وَ بَتَّانْ مَا يِحَجُّوا بَيْهُمْ أَبَداً. وَ نَطْرُدْ مِنْ الْبَلَدْ الْأَنْبِيَاء الْيِحَجُّوا بِغَشّ وَ رُوحْ الْمُنَجَّسَةْ. 3 وَ كَنْ نَادُمْ قَاعِدْ يِتْنَبَّأْ بِغَشّ، خَلَاصْ أَبُوهْ وَ أَمَّهْ الْوِلْدَوْه يُقُولُوا لَيَّهْ: ‹وَاجِبْ تُمُوتْ أَشَانْ إِنْتَ قَاعِدْ تُقُولْ كَلَامْ غَشّ بِأُسُمْ اللّٰهْ.› وَ خَلَاصْ، أَبُوهْ وَ أَمَّهْ الْوِلْدَوْه، يَطْعَنَوْه وَكِتْ هُو قَاعِدْ يِتْنَبَّأْ.
4 «وَ فِي الْيَوْم دَا، الْعَيْب يَكْرُبْ أَيِّ نَبِي بِسَبَبْ رُؤْيِتَهْ وَكِتْ هُو قَاعِدْ يِتْنَبَّأْ. وَ بَيْدَا، بَتَّانْ مَا يَلْبَسْ خَلَقْ النَّبِي لِيُغُشّ النَّاسْ. 5 وَ أَيِّ وَاحِدْ يُقُولْ: ‹أَنَا مَا نَبِي، أَنَا حَرَّاتِي بَسْ. أَشَانْ شَرَوْنِي مِثِلْ عَبِدْ وَكِتْ أَنَا صَبِي.› 6 وَ لَاكِنْ يُقُولُوا لَيَّهْ: ‹شُنُو جُرُوحْ النَّبِي الْفِي صَدْرَكْ دَوْل؟› وَ هُو يُرُدّ: ‹أَنَا لِقِيتْ الْجُرُوحْ دَوْل فِي بَيْت رُفْقَانِي بَسْ.›»
الراعي و الغنم
7 دَاهُو كَلَامْ اللّٰهْ الْقَادِرْ:
«يَا سَيْف، قُمّ ضِدّ رَاعِيِّ.
أَيْوَى، قُمّ ضِدّ قَرِيبِي!
أَضْرُبْ الرَّاعِي وَ الْغَنَمْ يِشِتُّوا
وَ نَضْرُبْ حَتَّى الدُّقَاقْ كُلَ.
8 وَ خَلَاصْ فِي كُلَّ الْبَلَدْ،
الْإِتْنَيْن تِلِتْ مِنْ النَّاسْ
يِنْفَصْلُوا وَ يُمُوتُوا
وَ لَاكِنْ التِّلِتْ الْوَاحِدْ
يِفَضِّلْ.
وَ دَا كَلَامْ اللّٰهْ.9 وَ التِّلِتْ الْفَضَّلْ دَا،
نُخُطَّهْ فِي النَّارْ
وَ نِصَفِّيهْ مِثِلْ يِصَفُّوا الْفُضَّةْ
وَ نَكْشِفَهْ مِثِلْ يَكْشُفُوا الدَّهَبْ.
وَ هُمَّنْ يِنَادُوا أُسْمِي
وَ أَنَا نُرُدّ لَيْهُمْ.
وَ أَنَا نُقُولْ لَيْهُمْ:
‹إِنْتُو تَبْقَوْا شَعَبِي.›
وَ هُمَّنْ يُقُولُوا:
‹اللّٰهْ بَسْ يَبْقَى إِلٰـهْنَا.›»
1 «Wa fi l-yoom da, tamrug een almi al-tikhassil zurriiyit Dawuud wa sukkaan Madiinat al-Khudus min zunuubhum wa najaasithum.»
Al-naas al-yitnabbaʼo be khachch
2 Wa daahu kalaam Allah al-Gaadir : «Fi l-yoom da, ana nuguchch min al-balad asaame al-asnaam wa battaan ma yihajju beehum abadan. Wa natrud min al-balad al-anbiya al-yihajju be khachch wa ruuh al-munajjasa. 3 Wa kan naadum gaaʼid yitnabbaʼ be khachch, khalaas abuuh wa ammah al-wildooh yuguulu leyah : ‹Waajib tumuut achaan inta gaaʼid tuguul kalaam khachch be usum Allah.› Wa khalaas, abuuh wa ammah al-wildooh, yatʼanooh wakit hu gaaʼid yitnabbaʼ.
4 «Wa fi l-yoom da, al-eeb yakrub ayyi nabi be sabab ruʼyitah wakit hu gaaʼid yitnabbaʼ. Wa be da, battaan ma yalbas khalag al-nabi le yukhuchch al-naas. 5 Wa ayyi waahid yuguul : ‹Ana ma nabi, ana harraati bas. Achaan charooni misil abid wakit ana sabi.› 6 Wa laakin yuguulu leyah : ‹Chunu juruuh al-nabi al-fi sadrak dool ?› Wa hu yurudd : ‹Ana ligiit al-juruuh dool fi beet rufgaani bas.›»
Al-raaʼi wa l-khanam
7 Daahu kalaam Allah al-Gaadir :
«Ya seef, gumm didd raaʼiiyi.
Aywa, gumm didd gariibi !
Adrub al-raaʼi wa l-khanam yichittu
wa nadrub hatta al-dugaag kula.
8 Wa khalaas fi kulla l-balad,
al-itneen tilit min al-naas
yinfaslu wa yumuutu
wa laakin al-tilit al-waahid
yifaddil.
Wa da kalaam Allah.9 Wa l-tilit al-faddal da,
nukhuttah fi l-naar
wa nisaffiih misil yisaffu al-fudda
wa nakchifah misil yakchufu al-dahab.
Wa humman yinaadu usmi
wa ana nurudd leehum.
Wa ana nuguul leehum :
‹Intu tabgo chaʼabi.›
Wa humman yuguulu :
‹Allah bas yabga Ilaahna.›»