وَصِيَّةْ لِكَبِيرْ الْغَنَّايِينْ: مَزْمُورْ لِأَوْلَادْ قُورَحْ
1 يَا الشَّعَبْ، إِنْتُو كُلُّكُو صَفُّقُوا
وَ أَفْرَحَوْا لِلرَّبّ بِزَغْرَاطْ!
2 أَشَانْ اللّٰهْ الْعَالِي مُخِيفْ
وَ هُو الْمَلِكْ الْكَبِيرْ فِي كُلَّ الْأَرْض.
3 هُو خَطَّ شُعُوبْ تِحِتْ سُلْطِتْنَا
وَ خَطَّ أُمَمْ تِحِتْ رِجِلَيْنَهْ.
4 هُو عَزَلْ لَيْنَا وَرَثَةْ،
فَرْحَةْ يَعْقُوبْ مَحْبُوبَهْ. وَقْفَةْ.
5 الرَّبّ أَنْرَفَعْ فِي أُسْط الزَّغْرَاطْ
وَ فِي حِسّ الْبُوقْ، اللّٰهْ جَاءْ.
6 غَنُّوا لِلرَّبّ، غَنُّوا!
غَنُّوا لِمَلِكْنَا، غَنُّوا!
7 أَشَانْ مَلِكْ كُلَّ الْأَرْض، هُو الرَّبّ!
غَنُّوا لَيَّهْ غِنَيْ!
8 الرَّبّ يَمْلُكْ فِي الْأُمَمْ،
الْإِلٰـهْ قَاعِدْ فِي عَرْشَهْ الْمُقَدَّسْ.
9 حُكَّامْ الشُّعُوبْ لَمَّوْا
مَعَ شَعَبْ إِلٰـهْ إِبْرَاهِيمْ
أَشَانْ كُبَارَاتْ الْأَرْض هِنَيْ اللّٰهْ،
هُو الْعَالِي مِنْ كُلَّ شَيّءْ.
Wasiiye le kabiir al-khannaayiin : Mazmuur le awlaad Khuurah
1 Ya l-chaʼab, intu kulluku saffugu
wa afraho le l-Rabb be zakhraat !
2 Achaan Allah al-Aali mukhiif
wa hu al-malik al-kabiir fi kulla l-ard.
3 Hu khatta chuʼuub tihit sultitna
wa khatta umam tihit rijileenah.
4 Hu azal leena warasa,
farhit Yaakhuub mahbuubah. Wagfa.
5 Al-Rabb anrafaʼ fi ust al-zakhraat
wa fi hiss al-buug, Allah ja.
6 Khannu le l-Rabb, khannu !
Khannu le malikna, khannu !
7 Achaan malik kulla l-ard, hu al-Rabb !
Khannu leyah khine !
8 Al-Rabb yamluk fi l-umam,
al-Ilaah gaaʼid fi archah al-mukhaddas.
9 Hukkaam al-chuʼuub lammo
maʼa chaʼab Ilaah Ibraahiim
achaan kubaaraat al-ard hineey Allah,
hu al-Aali min kulla cheyy.