مَزْمُورْ لِأَسَافْ
1 الرَّبّ وَقَفْ فِي لُبّ مُجْتَمَعَهْ
وَ حَكَمْ بَيْن الْإِلٰـهَاتْ وَ قَالْ:
2 «لِمَتَى تَحْكُمُوا بِظُلُمْ
وَ تِمَيُّلُوا الشَّرِيعَةْ فِي شَانْ الْعَاصِيِينْ؟ وَقْفَةْ.
3 «أَحْكُمُوا بِالْحَقّ لِلضَّعِيفْ وَ الْأَتِيمْ
وَ سَوُّوا الْعَدَالَةْ لِلْمِسْكِينْ وَ الْفَقْرِي.
4 نَجُّوا الضَّعِيفْ وَ الْمِسْكِينْ
وَ خَلُّصُوهُمْ مِنْ إِيدْ الْعَاصِيِينْ.»
5 لَاكِنْ هُمَّنْ وَ لَا يَعَرْفُوا وَ لَا يَفْهَمَوْا
وَ يَمْشُوا فِي الضَّلَامْ
وَ كُلَّ أَسَاسْ الْأَرْض يِنْهَزَّ.
6 أَنَا قُلْت: «إِنْتُو إِلٰـهَاتْ
وَ إِنْتُو كُلُّكُو عِيَالْ الْعَالِي.
7 وَ لَاكِنْ إِنْتُو تُمُوتُوا مِثِلْ بَنِي آدَم
وَ تَقَعَوْا مِثِلْ شُيُوخْ.»
8 قُمّ، يَا رَبّ! أَحْكِمْ الْأَرْض!
أَشَانْ كُلَّ الْأُمَمْ وَرَثَتَكْ.
Mazmuur le Asaaf
1 Al-Rabb wagaf fi lubb mujtamaʼah
wa hakam been al-ilaahaat wa gaal :
2 «Le mata tahkumu be zulum
wa timayyulu al-chariiʼa fi chaan al-aasiyiin ? Wagfa.
3 «Ahkumu be l-hagg le l-daʼiif wa l-atiim
wa sawwu al-adaala le l-miskiin wa l-fagri.
4 Najju al-daʼiif wa l-miskiin
wa khallusuuhum min iid al-aasiyiin.»
5 Laakin humman wa la yaʼarfu wa la yafhamo
wa yamchu fi l-dalaam
wa kulla asaas al-ard yinhazza.
6 Ana gult : «Intu ilaahaat
wa intu kulluku iyaal al-Aali.
7 Wa laakin intu tumuutu misil Bani Adam
wa tagaʼo misil chuyuukh.»
8 Gumm, ya Rabb ! Ahkim al-ard !
Achaan kulla l-umam warasatak.