Allah khatta Hizgiyaal misil haras
1 Wa Allah hajja leyi ana Hizgiyaal wa gaal : 2 «Ya ibn Adam, hajji le chaʼabak wa guul leehum : ‹Wakit nijiib al-harib fi ayyi balad, al-chaʼab yichiilu minhum naadum wa yukhuttuuh haras. 3 Kan al-naadum da yichiif al-adu jaayi, khalaas hu yadrub al-buug le yikhabbir al-chaʼab. 4 Wa kan naadum yasmaʼ hiss al-buug wa laakin ma yichiil al-hazar, wakit al-harib yugumm hu yumuut wa hu bas yukuun masʼuul min mootah. 5 Aywa, kan naadum yasmaʼ hiss al-buug wa ma yichiil al-hazar, hu bas yukuun masʼuul min mootah. Wa l-yichiil al-hazar kamaan, hu yinajji nafsah. 6 Wa laakin kan al-haras yichiif al-adu jaayi wa ma yadrub al-buug, khalaas al-chaʼab ma induhum al-hazar. Wa kan al-harib yugumm wa waahid minhum yumuut, al-khata hana l-moot da yagaʼ fi raas al-haras. Wa ana natlub dimmit al-mayyit da min al-haras.›
7 «Wa inta, ya ibn Adam, ana khatteetak haras fi Bani Israaʼiil. Inta tasmaʼ kalaami wa tihazzirhum. 8 Akuun nuguul le l-aasi akiid yumuut. Kan inta ma tihajji le l-aasi wa tihazzirah le yikhalli derbah al-fasil wa hu yumuut fi khataayah, khalaas minnak inta bas ana natlub dimmitah. 9 Wa laakin kan inta hazzart al-aasi le yikhalli derbah al-fasil wa hu aba ma yikhalliih, khalaas hu yumuut fi khataayah wa inta najjeet nafsak.
10 «Asmaʼ, ya ibn Adam. Guul le Bani Israaʼiil : ‹Daahu intu gultu : “Isyaanna wa zunuubna gaaʼidiin foogna wa be sababhum, aniina diʼifna. Wa be da, kikkeef nagdaro nahyo ?”› 11 Wa guul leehum : ‹Daahu kalaam Allah al-Rabb : “Nahlif be usmi al-Hayy, ana ma nafrah be moot al-aasi. Laakin khalli yigabbil min derbah al-fasil wa yahya. Gabbulu ! Gabbulu min duruubku al-fasliin. Maala tidooru al-moot, ya Bani Israaʼiil ?”›
12 «Wa inta, ya ibn Adam, guul le chaʼabak : ‹Adaalit al-aadil ma tinajjiih kan yugumm be l-isyaan. Wa isyaan al-aasi ma yitartiʼah kan hu yigabbil min isyaanah. Aywa, al-aadil ma yagdar yiʼiich fi adaaltah kan hu yaznib. 13 Wakit nuguul le l-aadil akiid yahya, hu yahya. Wa laakin akuun hu yitwakkal ale adaaltah wa yugumm be l-zulum. Wa be da, al-naas ma yizzakkaro kulla amalah al-saalih wa hu yumuut fi zulmah al-hu sawwaah. 14 Wa kan nuguul le l-aasi akiid yumuut, hu yumuut. Wa laakin kan hu yikhalli zanbah wa yugumm be l-hagg wa l-adaala 15 wa kan hu yigabbil al-damaana wa yigabbil ayyi cheyy al-sirgah wa yamchi hasab gawaaniin al-haya wa ma yisawwi al-zulum, khalaas be da, akiid hu yahya wa ma yumuut. 16 Ma fi zanib min zunuubah al-yizzakkarooh beyah achaan hu sawwa al-hagg wa l-adaala wa be da, akiid hu yiʼiich.›
17 «Wa chaʼabak buguulu : ‹Al-cheyy al-sawwaah al-Rabb da ma adiil.› Al-cheyy al-humman gaaʼidiin yisawwuuh da bas ma adiil. 18 Wakit al-aadil yigabbil min adaaltah wa yugumm be l-zulum, hu yumuut be sababah. 19 Wa wakit al-aasi yigabbil min isyaanah wa yugumm be l-hagg wa l-adaala, hu yahya be sababhum. 20 Wa be da kula, intu tuguulu : ‹Al-cheyy al-sawwaah al-Rabb da ma adiil !› Ana nihaakimku hasab deribku al-chiltuuh, ya Bani Israaʼiil.»
Balad Israaʼiil takhrab
21 Wa fi l-yoom al-khaamis hana l-chahar al-aachir fi sanit 12 min waddoona fi l-khurba, ja leyi naadum waahid muʼarrid min Madiinat al-Khudus wa gaal leyi : «Al-madiina chaalooha !» 22 Fi l-achiiye gubbaal al-naadum da ma yaji leyi, gudrat Allah nazzalat foogi wa khachmi anfatah. Wa be fajur wakit hu ja leyi, khachmi faatih wa ana ma abkam.
23 Wa Allah hajja leyi wa gaal : 24 «Ya ibn Adam, al-sukkaan hana l-hillaal al-muhaddamiin al-fi balad Israaʼiil yuguulu : ‹Ibraahiim wiheedah bas chaal al-balad di. Wa aniina katiiriin wa antooha leena warasa.› 25 Wa fi chaan da, guul leehum : ‹Daahu Allah al-Rabb gaal : “Intu taakulu laham fatiis wa taʼabudu al-asnaam wa taktulu al-dimam. Wa be da, tawrusu al-balad di walla ? 26 Wa taakulu be gudrat suyuufku wa awiinku yisawwan al-haraam. Wa ayyi raajil minku yargud maʼa marit jaarah wa yinajjisha. Wa be da, tawrusu al-balad di walla ?”›
27 «Wa daahu al-cheyy al-tuguulah leehum : ‹Daahu Allah al-Rabb gaal : “Nahlif be usmi al-Hayy, humman al-gaaʼidiin fi l-hillaal al-muhaddamiin yumuutu fi l-harib wa l-gaaʼidiin fi l-kadaade, haywaanaat al-kadaade yaakuluuhum wa l-gaaʼidiin fi l-jibaal wa l-karaakiir yumuutu be l-waba. 28 Wa nisawwi al-balad kharbaane wa yaabse wa gudrat istikbaarha tagiif. Wa jibaal Israaʼiil yabgo kharaab wa naadum waahid kula ma yufuut beehum battaan. 29 Wa wakit nisawwi al-balad kharbaane wa yaabse be sabab kulla l-haraam al-sawwooh, khalaas humman yaʼarfu kadar ana bas Allah.”›
30 «Wa asmaʼ, ya ibn Adam ! Chaʼabak yihajju beek fi tihit al-daraadir wa fi khuchuum al-biibaan. Al-waahid yihajji le l-aakhar wa ayyi waahid yihajji le akhuuh wa yuguul : ‹Taʼaalu asmaʼo al-kalaam al-jaayi min Allah !› 31 Wa chaʼabi yaju leek be katara wa yagoodu giddaamak. Wa yasmaʼo kalaamak wa laakin ma yitabbuguuh. Yukhuchchu be kalaamhum wa yamchu wara maal al-haraam. 32 Wa daahu inta bigiit leehum misil khinneeye hana hubb al-yikhannuuha be hiss halu wa be aala hana musiikha. Humman yasmaʼo kalaamak wa laakin ma yitabbuguuh. 33 Wa wakit al-cheyy al-tihajji beyah yaji wa kan ja khalaas, yaʼarfu tamaam kadar fi nabi gaaʼid fi usuthum.»
اللّه خطّ حِزْقِيال مِثِل حرس
1 وَ اللّٰهْ حَجَّى لَيِّ أَنَا حِزْقِيَالْ وَ قَالْ: 2 «يَا إِبْن آدَمْ، حَجِّي لِشَعَبَكْ وَ قُولْ لَيْهُمْ: ‹وَكِتْ نِجِيبْ الْحَرِبْ فِي أَيِّ بَلَدْ، الشَّعَبْ يِشِيلُوا مِنْهُمْ نَادُمْ وَ يُخُطُّوهْ حَرَسْ. 3 كَنْ النَّادُمْ دَا يِشِيفْ الْعَدُو جَايِ، خَلَاصْ هُو يَضْرُبْ الْبُوقْ لِيِخَبِّرْ الشَّعَبْ. 4 وَ كَنْ نَادُمْ يَسْمَعْ حِسّ الْبُوقْ وَ لَاكِنْ مَا يِشِيلْ الْحَذَرْ، وَكِتْ الْحَرِبْ يُقُمّ هُو يُمُوتْ وَ هُو بَسْ يُكُونْ مَسْؤُولْ مِنْ مَوْتَهْ. 5 أَيْوَى، كَنْ نَادُمْ يَسْمَعْ حِسّ الْبُوقْ وَ مَا يِشِيلْ الْحَذَرْ، هُو بَسْ يُكُونْ مَسْؤُولْ مِنْ مَوْتَهْ. وَ الْيِشِيلْ الْحَذَرْ كَمَانْ، هُو يِنَجِّي نَفْسَهْ. 6 وَ لَاكِنْ كَنْ الْحَرَسْ يِشِيفْ الْعَدُو جَايِ وَ مَا يَضْرُبْ الْبُوقْ، خَلَاصْ الشَّعَبْ مَا عِنْدُهُمْ الْحَذَرْ. وَ كَنْ الْحَرِبْ يُقُمّ وَ وَاحِدْ مِنْهُمْ يُمُوتْ، الْخَطَا هَنَا الْمَوْت دَا يَقَعْ فِي رَاسْ الْحَرَسْ. وَ أَنَا نَطْلُبْ دِمَّةْ الْمَيِّتْ دَا مِنْ الْحَرَسْ.›
7 «وَ إِنْتَ، يَا إِبْن آدَمْ، أَنَا خَطَّيْتَكْ حَرَسْ فِي بَنِي إِسْرَائِيلْ. إِنْتَ تَسْمَعْ كَلَامِي وَ تِحَذِّرْهُمْ. 8 أَكُونْ نُقُولْ لِلْعَاصِي أَكِيدْ يُمُوتْ. كَنْ إِنْتَ مَا تِحَجِّي لِلْعَاصِي وَ تِحَذِّرَهْ لِيِخَلِّي دَرْبَهْ الْفَسِلْ وَ هُو يُمُوتْ فِي خَطَايَهْ، خَلَاصْ مِنَّكْ إِنْتَ بَسْ أَنَا نَطْلُبْ دِمِّتَهْ. 9 وَ لَاكِنْ كَنْ إِنْتَ حَذَّرْت الْعَاصِي لِيِخَلِّي دَرْبَهْ الْفَسِلْ وَ هُو أَبَى مَا يِخَلِّيهْ، خَلَاصْ هُو يُمُوتْ فِي خَطَايَهْ وَ إِنْتَ نَجَّيْت نَفْسَكْ.
10 «أَسْمَعْ، يَا إِبْن آدَمْ. قُولْ لِبَنِي إِسْرَائِيلْ: ‹دَاهُو إِنْتُو قُلْتُوا: ”عِصْيَانَّا وَ ذُنُوبْنَا قَاعِدِينْ فَوْقنَا وَ بِسَبَبْهُمْ، أَنِحْنَ ضِعِفْنَا. وَ بَيْدَا، كِكَّيْف نَقْدَرَوْا نَحْيَوْا؟“› 11 وَ قُولْ لَيْهُمْ: ‹دَاهُو كَلَامْ اللّٰهْ الرَّبّ: ”نَحْلِفْ بِأُسْمِي الْحَيّ، أَنَا مَا نَفْرَحْ بِمَوْت الْعَاصِي. لَاكِنْ خَلِّي يِقَبِّلْ مِنْ دَرْبَهْ الْفَسِلْ وَ يَحْيَى. قَبُّلُوا! قَبُّلُوا مِنْ دُرُوبْكُو الْفَسْلِينْ. مَالَا تِدَوْرُوا الْمَوْت، يَا بَنِي إِسْرَائِيلْ؟“›
12 «وَ إِنْتَ، يَا إِبْن آدَمْ، قُولْ لِشَعَبَكْ: ‹عَدَالَةْ الْعَادِلْ مَا تِنَجِّيهْ كَنْ يُقُمّ بِالْعِصْيَانْ. وَ عِصْيَانْ الْعَاصِي مَا يِتَرْتِعَهْ كَنْ هُو يِقَبِّلْ مِنْ عِصْيَانَهْ. أَيْوَى، الْعَادِلْ مَا يَقْدَرْ يِعِيشْ فِي عَدَالْتَهْ كَنْ هُو يَذْنِبْ. 13 وَكِتْ نُقُولْ لِلْعَادِلْ أَكِيدْ يَحْيَى، هُو يَحْيَى. وَ لَاكِنْ أَكُونْ هُو يِتْوَكَّلْ عَلَيْ عَدَالْتَهْ وَ يُقُمّ بِالظُّلُمْ. وَ بَيْدَا، النَّاسْ مَا يِذَّكَّرَوْا كُلَّ عَمَلَهْ الصَّالِحْ وَ هُو يُمُوتْ فِي ظُلْمَهْ الْهُو سَوَّاهْ. 14 وَ كَنْ نُقُولْ لِلْعَاصِي أَكِيدْ يُمُوتْ، هُو يُمُوتْ. وَ لَاكِنْ كَنْ هُو يِخَلِّي ذَنْبَهْ وَ يُقُمّ بِالْحَقّ وَ الْعَدَالَةْ 15 وَ كَنْ هُو يِقَبِّلْ الضَّمَانَةْ وَ يِقَبِّلْ أَيِّ شَيّءْ السِّرْقَهْ وَ يَمْشِي حَسَبْ قَوَانِينْ الْحَيَاةْ وَ مَا يِسَوِّي الظُّلُمْ، خَلَاصْ بَيْدَا، أَكِيدْ هُو يَحْيَى وَ مَا يُمُوتْ. 16 مَا فِي ذَنِبْ مِنْ ذُنُوبَهْ الْيِذَّكَّرَوْه بَيَّهْ أَشَانْ هُو سَوَّى الْحَقّ وَ الْعَدَالَةْ وَ بَيْدَا، أَكِيدْ هُو يِعِيشْ.›
17 «وَ شَعَبَكْ بُقُولُوا: ‹الشَّيّءْ السَّوَّاهْ الرَّبّ دَا مَا عَدِيلْ.› الشَّيّءْ الْهُمَّنْ قَاعِدِينْ يِسَوُّوهْ دَا بَسْ مَا عَدِيلْ. 18 وَكِتْ الْعَادِلْ يِقَبِّلْ مِنْ عَدَالْتَهْ وَ يُقُمّ بِالظُّلُمْ، هُو يُمُوتْ بِسَبَبَهْ. 19 وَ وَكِتْ الْعَاصِي يِقَبِّلْ مِنْ عِصْيَانَهْ وَ يُقُمّ بِالْحَقّ وَ الْعَدَالَةْ، هُو يَحْيَى بِسَبَبْهُمْ. 20 وَ بَيْدَا كُلَ، إِنْتُو تُقُولُوا: ‹الشَّيّءْ السَّوَّاهْ الرَّبّ دَا مَا عَدِيلْ!› أَنَا نِحَاكِمْكُو حَسَبْ دَرِبْكُو الشِّلْتُوهْ، يَا بَنِي إِسْرَائِيلْ.»
بلد إسرائيل تخْرب
21 وَ فِي الْيَوْم الْخَامِسْ هَنَا الشَّهَرْ الْعَاشِرْ فِي سَنِةْ 12 مِنْ وَدَّوْنَا فِي الْغُرْبَةْ، جَاءْ لَيِّ نَادُمْ وَاحِدْ مُعَرِّدْ مِنْ مَدِينَةْ الْقُدُسْ وَ قَالْ لَيِّ: «الْمَدِينَةْ شَالَوْهَا!» 22 فِي الْعَشِيَّةْ قُبَّالْ النَّادُمْ دَا مَا يَجِي لَيِّ، قُدْرَةْ اللّٰهْ نَزَّلَتْ فَوْقِي وَ خَشْمِي أَنْفَتَحْ. وَ بِفَجُرْ وَكِتْ هُو جَاءْ لَيِّ، خَشْمِي فَاتِحْ وَ أَنَا مَا أَبْكَمْ.
23 وَ اللّٰهْ حَجَّى لَيِّ وَ قَالْ: 24 «يَا إِبْن آدَمْ، السُّكَّانْ هَنَا الْحِلَّالْ الْمُهَدَّمِينْ الْفِي بَلَدْ إِسْرَائِيلْ يُقُولُوا: ‹إِبْرَاهِيمْ وِحَيْدَهْ بَسْ شَالْ الْبَلَدْ دِي. وَ أَنِحْنَ كَتِيرِينْ وَ أَنْطَوْهَا لَيْنَا وَرَثَةْ.› 25 وَ فِي شَانْ دَا، قُولْ لَيْهُمْ: ‹دَاهُو اللّٰهْ الرَّبّ قَالْ: ”إِنْتُو تَاكُلُوا لَحَمْ فَطِيسْ وَ تَعَبُدُوا الْأَصْنَامْ وَ تَكْتُلُوا الدِّمَمْ. وَ بَيْدَا، تَوْرُثُوا الْبَلَدْ دِي وَلَّا؟ 26 وَ تَاكُلُوا بِقُدْرَةْ سُيُوفْكُو وَ عَوِينْكُو يِسَوَّنْ الْحَرَامْ. وَ أَيِّ رَاجِلْ مِنْكُو يَرْقُدْ مَعَ مَرِةْ جَارَهْ وَ يِنَجِّسْهَا. وَ بَيْدَا، تَوْرُثُوا الْبَلَدْ دِي وَلَّا؟“›
27 «وَ دَاهُو الشَّيّءْ التُّقُولَهْ لَيْهُمْ: ‹دَاهُو اللّٰهْ الرَّبّ قَالْ: ”نَحْلِفْ بِأُسْمِي الْحَيّ، هُمَّنْ الْقَاعِدِينْ فِي الْحِلَّالْ الْمُهَدَّمِينْ يُمُوتُوا فِي الْحَرِبْ وَ الْقَاعِدِينْ فِي الْكَدَادَةْ، حَيْوَانَاتْ الْكَدَادَةْ يَاكُلُوهُمْ وَ الْقَاعِدِينْ فِي الْجِبَالْ وَ الْكَرَاكِيرْ يُمُوتُوا بِالْوَبَاءْ. 28 وَ نِسَوِّي الْبَلَدْ خَرْبَانَةْ وَ يَابْسَةْ وَ قُدْرَةْ إِسْتِكْبَارْهَا تَقِيفْ. وَ جِبَالْ إِسْرَائِيلْ يَبْقَوْا خَرَابْ وَ نَادُمْ وَاحِدْ كُلَ مَا يُفُوتْ بَيْهُمْ بَتَّانْ. 29 وَ وَكِتْ نِسَوِّي الْبَلَدْ خَرْبَانَةْ وَ يَابْسَةْ بِسَبَبْ كُلَّ الْحَرَامْ السَّوَّوْه، خَلَاصْ هُمَّنْ يَعَرْفُوا كَدَرْ أَنَا بَسْ اللّٰهْ.“›
30 «وَ أَسْمَعْ، يَا إِبْن آدَمْ! شَعَبَكْ يِحَجُّوا بَيْك فِي تِحِتْ الدَّرَادِرْ وَ فِي خُشُومْ الْبِيبَانْ. الْوَاحِدْ يِحَجِّي لِلْآخَرْ وَ أَيِّ وَاحِدْ يِحَجِّي لِأَخُوهْ وَ يُقُولْ: ‹تَعَالُوا أَسْمَعَوْا الْكَلَامْ الْجَايِ مِنْ اللّٰهْ!› 31 وَ شَعَبِي يَجُوا لَيْك بِكَتَرَةْ وَ يَقْعُدُوا قِدَّامَكْ. وَ يَسْمَعَوْا كَلَامَكْ وَ لَاكِنْ مَا يِطَبُّقُوهْ. يُغُشُّوا بِكَلَامْهُمْ وَ يَمْشُوا وَرَاءْ مَالْ الْحَرَامْ. 32 وَ دَاهُو إِنْتَ بِقِيتْ لَيْهُمْ مِثِلْ غِنَّيَّةْ هَنَا حُبّ الْيِغَنُّوهَا بِحِسّ حَلُو وَ بِآلَةْ هَنَا مُسِيقَى. هُمَّنْ يَسْمَعَوْا كَلَامَكْ وَ لَاكِنْ مَا يِطَبُّقُوهْ. 33 وَ وَكِتْ الشَّيّءْ التِّحَجِّي بَيَّهْ يَجِي وَ كَنْ جَاءْ خَلَاصْ، يَعَرْفُوا تَمَامْ كَدَرْ فِي نَبِي قَاعِدْ فِي أُسُطْهُمْ.»