Al-siyaam al-yarda beyah Allah
1 «Naadi be tuul hissak ! Ma taskut !
Arfaʼ hissak misil al-buug !
Wa khabbir chaʼabi be isyaanhum
aywa, khabbir zurriiyit Yaakhuub be zunuubhum !
2 Laakin kulli yoom
humman yifattuchuuni ana
wa yidooru yaʼarfu duruubi
misil umma al-titabbig al-adaala
wa ma khallat chariiʼat Ilaahha
wa misil yidooru minni chariiʼa aadile
wa yiriidu yigarrubu leyi.
3 Wa laakin yuguulu leyi :
‹Maala kan nusuumu,
inta ma tichiif siyaamna ?
Wa kan nimaskunu nufuusna,
inta ma tihtamma beyah ?›
Achaan fi yoom siyaamku,
intu tifattuchu faayditku
wa tidaayugu kulla khaddaamiinku !
4 Wa daahu al-cheyy
al-intu gaaʼidiin tisawwuuh fi siyaamku.
Intu tihaaruju wa tisawwu machaakil
wa tadurbu amdarduum be zulum.
Wa fi yoom hana siyaam misil da,
salaatku di, ana ma nasmaʼha.
5 Wa l-siyaam al-ana narda beyah,
hu misil da walla ?
Illa yoom waahid bas, al-foogah
al-insaan yimaskin nafsah walla ?
Wa yarkhi raasah misil ageegaay al-mardaane
wa yalbas khalag al-tooba
wa yargud fi rumaad walla ?
Da bas tinaaduuh siyaam walla ?
Wa yoom siyaam misil da,
ana Allah narda beyah walla ?

6 «Wa laakin daahu al-siyaam
al-ana narda beyah.
Fukku al-masaajiin al-sajanoohum be zulum
wa dallu al-tagala min rigaabhum.
Wa khallu al-mazluumiin yamchu hurriin
wa arfaʼo minhum kulla l-tagala.
7 Wa waajib tigassim aklak maʼa l-jiiʼaan
wa tisakkin al-miskiin al-ma indah beet.
Wa l-aryaan, taksiih
wa min dammak wa lahamak, ma tillabbad.»

8 «Wa be da, nuurak yibiin misil deyy al-sabaah
wa chifaak yabga ajala !
Wa adaaltak tuguudak
wa majd Allah yahfadak.
9 Wa khalaas wakit tinaadi,
Allah yurudd leek.
Wa wakit tikoorik le l-fazaʼ,
hu yuguul leek : ‹Daahuuni.›
Wa kan tikhalli minnak al-mudaayaga
wa l-warwaraan wa l-kalaam al-fasil,
10 wa kan tanti aklak le l-jiiʼaan
wa tamla batun al-taʼbaan,
khalaas nuurak yibiin fi l-dalaam
wa l-dalaam yabga leek misil deyy al-gaayle.
11 Wa daayman Allah yuguudak
wa yachbiʼak fi l-ard al-jafaaf wa yigawwiik.
Wa inta tabga misil jineene al-mazgiiye
wa misil een almi al-daayman jaariye.
12 Wa be sababak inta,
al-naas yabnu al-muhaddam min zamaan.
Wa inta tabni battaan
fi l-asaas hana l-zurriiyaat al-faato.
Al-naas yinaaduuk Saddaad al-Khuram
wa Addaal Chawaariʼ al-Madiina le Yaskunuuha.»
Yoom al-sabt le Allah
13 «Kan inta ma takhdim fi yoom al-sabt
wa ma tisawwi cheyy le maslahatak fi l-yoom al-mukhassas,
wa kan tinaadi al-sabt yoom hana farah
wa tajʼal yoom Allah yoom mukhassas,
wa kan tikarrimah wa ma tisawwi ayyi cheyy hasab niiytak
wa ma tifattich maslahatak wa la tikallim kalaam fasil,
14 khalaas, maʼaayi ana Allah,
talga al-farah
wa niwaddiik be l-nasur
fi l-bakaanaat al-aaliyiin hana l-balad.
Nantiik maʼaach
min ard warasat jiddak Yaakhuub.»
Wa da kalaam Allah al-gaalah.
الصيام اليرْضى بيه اللّه
1 «نَادِي بِطُولْ حِسَّكْ! مَا تَسْكُتْ!
أَرْفَعْ حِسَّكْ مِثِلْ الْبُوقْ!
وَ خَبِّرْ شَعَبِي بِعِصْيَانْهُمْ
أَيْوَى، خَبِّرْ ذُرِّيَّةْ يَعْقُوبْ بِذُنُوبْهُمْ!
2 لَاكِنْ كُلِّ يَوْم
هُمَّنْ يِفَتُّشُونِي أَنَا
وَ يِدَوْرُوا يَعَرْفُوا دُرُوبِي
مِثِلْ أُمَّةْ التِّطَبِّقْ الْعَدَالَةْ
وَ مَا خَلَّتْ شَرِيعَةْ إِلٰـهَّا
وَ مِثِلْ يِدَوْرُوا مِنِّي شَرِيعَةْ عَادِلَةْ
وَ يِرِيدُوا يِقَرُّبُوا لَيِّ.
3 وَ لَاكِنْ يُقُولُوا لَيِّ:
‹مَالَا كَنْ نُصُومُوا،
إِنْتَ مَا تِشِيفْ صِيَامْنَا؟
وَ كَنْ نِمَسْكُنُوا نُفُوسْنَا،
إِنْتَ مَا تِهْتَمَّا بَيَّهْ؟›
أَشَانْ فِي يَوْم صِيَامْكُو،
إِنْتُو تِفَتُّشُوا فَايْدِتْكُو
وَ تِضَايُقُوا كُلَّ خَدَّامِينْكُو!
4 وَ دَاهُو الشَّيّءْ
الْإِنْتُو قَاعِدِينْ تِسَوُّوهْ فِي صِيَامْكُو.
إِنْتُو تِهَارُجُوا وَ تِسَوُّوا مَشَاكِلْ
وَ تَضُرْبُوا أَمْ دَرْدُومْ بِظُلُمْ.
وَ فِي يَوْم هَنَا صِيَامْ مِثِلْ دَا،
صَلَاتْكُو دِي، أَنَا مَا نَسْمَعْهَا.
5 وَ الصِّيَامْ الْأَنَا نَرْضَى بَيَّهْ،
هُو مِثِلْ دَا وَلَّا؟
إِلَّا يَوْم وَاحِدْ بَسْ، الْفَوْقَهْ
الْإِنْسَانْ يِمَسْكِنْ نَفْسَهْ وَلَّا؟
وَ يَرْخِي رَاسَهْ مِثِلْ عَقَيْقَايْ الْمَرْضَانَةْ
وَ يَلْبَسْ خَلَقْ التَّوْبَةْ
وَ يَرْقُدْ فِي رُمَادْ وَلَّا؟
دَا بَسْ تِنَادُوهْ صِيَامْ وَلَّا؟
وَ يَوْم صِيَامْ مِثِلْ دَا،
أَنَا اللّٰهْ نَرْضَى بَيَّهْ وَلَّا؟

6 «وَ لَاكِنْ دَاهُو الصِّيَامْ
الْأَنَا نَرْضَى بَيَّهْ.
فُكُّوا الْمَسَاجِينْ السَّجَنَوْهُمْ بِظُلُمْ
وَ دَلُّوا التَّقَلَةْ مِنْ رِقَابْهُمْ.
وَ خَلُّوا الْمَظْلُومِينْ يَمْشُوا حُرِّينْ
وَ أَرْفَعَوْا مِنْهُمْ كُلَّ التَّقَلَةْ.
7 وَ وَاجِبْ تِقَسِّمْ أَكْلَكْ مَعَ الْجِيعَانْ
وَ تِسَكِّنْ الْمِسْكِينْ الْمَا عِنْدَهْ بَيْت.
وَ الْعَرْيَانْ، تَكْسِيهْ
وَ مِنْ دَمَّكْ وَ لَحَمَكْ، مَا تِلَّبَّدْ.»

8 «وَ بَيْدَا، نُورَكْ يِبِينْ مِثِلْ ضَيّ الصَّبَاحْ
وَ شِفَاكْ يَبْقَى عَجَلَةْ!
وَ عَدَالْتَكْ تُقُودَكْ
وَ مَجْد اللّٰهْ يَحْفَضَكْ.
9 وَ خَلَاصْ وَكِتْ تِنَادِي،
اللّٰهْ يُرُدّ لَيْك.
وَ وَكِتْ تِكَوْرِكْ لِلْفَزَعْ،
هُو يُقُولْ لَيْك: ‹دَاهُونِي.›
وَ كَنْ تِخَلِّي مِنَّكْ الْمُضَايَقَةْ
وَ الْوَرْوَرَانْ وَ الْكَلَامْ الْفَسِلْ،
10 وَ كَنْ تَنْطِي أَكْلَكْ لِلْجِيعَانْ
وَ تَمْلَا بَطُنْ التَّعْبَانْ،
خَلَاصْ نُورَكْ يِبِينْ فِي الضَّلَامْ
وَ الضَّلَامْ يَبْقَى لَيْك مِثِلْ ضَيّ الْقَايْلَةْ.
11 وَ دَايْماً اللّٰهْ يُقُودَكْ
وَ يَشْبِعَكْ فِي الْأَرْض الْجَفَافْ وَ يِقَوِّيكْ.
وَ إِنْتَ تَبْقَى مِثِلْ جِنَيْنَةْ الْمَزْقِيَّةْ
وَ مِثِلْ عَيْن أَلْمِي الدَّايْماً جَارِيَةْ.
12 وَ بِسَبَبَكْ إِنْتَ،
النَّاسْ يَبْنُوا الْمُهَدَّمْ مِنْ زَمَانْ.
وَ إِنْتَ تَبْنِي بَتَّانْ
فِي الْأَسَاسْ هَنَا الذُّرِّيَّاتْ الْفَاتَوْا.
النَّاسْ يِنَادُوكْ سَدَّادْ الْخُرَمْ
وَ عَدَّالْ شَوَارِعْ الْمَدِينَةْ لِيَسْكُنُوهَا.»
يوم السبْت للّه
13 «كَنْ إِنْتَ مَا تَخْدِمْ فِي يَوْم السَّبْت
وَ مَا تِسَوِّي شَيّءْ لِمَصْلَحَتَكْ فِي الْيَوْم الْمُخَصَّصْ،
وَ كَنْ تِنَادِي السَّبْت يَوْم هَنَا فَرَحْ
وَ تَجْعَلْ يَوْم اللّٰهْ يَوْم مُخَصَّصْ،
وَ كَنْ تِكَرِّمَهْ وَ مَا تِسَوِّي أَيِّ شَيّءْ حَسَبْ نِيّتَكْ
وَ مَا تِفَتِّشْ مَصْلَحَتَكْ وَ لَا تِكَلِّمْ كَلَامْ فَسِلْ،
14 خَلَاصْ، مَعَايِ أَنَا اللّٰهْ،
تَلْقَى الْفَرَحْ
وَ نِوَدِّيكْ بِالنَّصُرْ
فِي الْبَكَانَاتْ الْعَالِيِينْ هَنَا الْبَلَدْ.
نَنْطِيكْ مَعَاشْ
مِنْ أَرْض وَرَثَةْ جِدَّكْ يَعْقُوبْ.»
وَ دَا كَلَامْ اللّٰهْ الْقَالَهْ.