Allah yiʼaakhib Madiinat al-Khudus
1 Wa Allah naada be hiss aali wa gaal : «Taʼaalu intu al-tiʼaakhubu al-madiina ! Wa khalli ayyi waahid yichiil silaahah hana l-kharaab !» 2 Wa daahu ana chift sitte rujaal jaayiin min al-baab al-aali al-mugaabil munchaakh wa ayyi waahid indah silaahah hana l-kharaab fi iidah. Wa fi usuthum, fiyah raajil waahid laabis khalag hana gumaach sameh wa indah khalam hana kuttaab fi sulbah. Kulluhum jo wa wagafo jamb al-madbah hana l-nahaas.
3 Wa majd Allah Ilaah Bani Israaʼiil al-gaaʼid min foog le l-makhluugiin al-samaawiyiin gamma macha ale atabat al-beet al-mukhaddas. Wa naada al-raajil al-laabis khalag min gumaach sameh al-indah khalam hana kuttaab fi sulbah. 4 Wa Allah gaal leyah : «Amchi fi ust Madiinat al-Khudus wa sawwi alaama fi jabhaat al-naas al-gaaʼidiin yaguntu wa yachku be sabab kulla l-muharramaat al-gaaʼidiin yisawwuuhum fi lubbaha.»
5 Wa battaan simiʼt Allah gaal le l-rujaal al-aakhariin : «Amchu wara l-kaatib fi l-madiina wa aktulu sukkaanha ! Wa khalli ma tichiifuuhum be een al-rahma wa la tihinnu fooghum. 6 Kharrubu wa aktulu al-chiyyaab wa l-subyaan wa l-banaat wa l-atfaal wa l-awiin. Wa laakin ma tilammusu ayyi naadum al-indah alaama fi jabhitah. Wa abdo min hini, min beeti al-mukhaddas.» Wa khalaas, bado be l-katil hana l-chuyuukh al-gaaʼidiin giddaam beet Allah. 7 Wa hu gaal le l-rujaal : «Najjusu beeti wa amlo fadaayaatah be l-maytiin ! Yalla amchu !» Wa humman macho wa katalo naas fi l-madiina.
8 Wa wakit gaaʼidiin yaktulu, ana gaaʼid wiheedi. Wa wagaʼt be wijhi fi l-ard wa sarakht wa gult : «Ya Allah Rabbi ! Wakit tinazzil khadabak fi Madiinat al-Khudus, hal tidammir kulla l-faddalo min Bani Israaʼiil walla ?» 9 Wa hu gaal leyi : «Khata Bani Israaʼiil wa Bani Yahuuza da kabiir marra waahid ! Al-balad anmalat be l-damm wa l-madiina anmalat be l-zulum. Achaan humman gaalo : ‹Allah khalla baladna ! Hu ma yagdar yichiifna !› 10 Wa be da, ma nichiifhum be een al-rahma wa la nihinn fooghum. Wa nihammilhum kulla natiijat amalhum.»
11 Wa baʼad da, al-raajil al-laabis khalag hana gumaach sameh wa indah khalam hana l-kuttaab fi sulbah gabbal jaab al-natiija wa gaal : «Ana sawweet kulla cheyy hasab amrak.»
اللّه يعاقِب مدينة القدس
1 وَ اللّٰهْ نَادَى بِحِسّ عَالِي وَ قَالْ: «تَعَالُوا إِنْتُو التِّعَاقُبُوا الْمَدِينَةْ! وَ خَلِّي أَيِّ وَاحِدْ يِشِيلْ سِلَاحَهْ هَنَا الْخَرَابْ!» 2 وَ دَاهُو أَنَا شِفْت سِتَّةْ رُجَالْ جَايِينْ مِنْ الْبَابْ الْعَالِي الْمُقَابِلْ مُنْشَاقْ وَ أَيِّ وَاحِدْ عِنْدَهْ سِلَاحَهْ هَنَا الْخَرَابْ فِي إِيدَهْ. وَ فِي أُسُطْهُمْ، فِيَّهْ رَاجِلْ وَاحِدْ لَابِسْ خَلَقْ هَنَا قُمَاشْ سَمَحْ وَ عِنْدَهْ قَلَمْ هَنَا كُتَّابْ فِي صُلْبَهْ. كُلُّهُمْ جَوْا وَ وَقَفَوْا جَنْب الْمَدْبَحْ هَنَا النَّحَاسْ.
3 وَ مَجْد اللّٰهْ إِلٰـهْ بَنِي إِسْرَائِيلْ الْقَاعِدْ مِنْ فَوْق لِلْمَخْلُوقِينْ السَّمَاوِيِّينْ قَمَّ مَشَى عَلَيْ عَتَبَةْ الْبَيْت الْمُقَدَّسْ. وَ نَادَى الرَّاجِلْ اللَّابِسْ خَلَقْ مِنْ قُمَاشْ سَمَحْ الْعِنْدَهْ قَلَمْ هَنَا كُتَّابْ فِي صُلْبَهْ. 4 وَ اللّٰهْ قَالْ لَيَّهْ: «أَمْشِي فِي أُسْط مَدِينَةْ الْقُدُسْ وَ سَوِّي عَلَامَةْ فِي جَبْهَاتْ النَّاسْ الْقَاعِدِينْ يَقُنْتُوا وَ يَشْكُوا بِسَبَبْ كُلَّ الْمُحَرَّمَاتْ الْقَاعِدِينْ يِسَوُّوهُمْ فِي لُبَّهَا.»
5 وَ بَتَّانْ سِمِعْت اللّٰهْ قَالْ لِلرُّجَالْ الْآخَرِينْ: «أَمْشُوا وَرَاءْ الْكَاتِبْ فِي الْمَدِينَةْ وَ أَكْتُلُوا سُكَّانْهَا! وَ خَلِّي مَا تِشِيفُوهُمْ بِعَيْن الرَّحْمَةْ وَ لَا تِحِنُّوا فَوْقهُمْ. 6 خَرُّبُوا وَ أَكْتُلُوا الشِّيَّابْ وَ الصُّبْيَانْ وَ الْبَنَاتْ وَ الْأَطْفَالْ وَ الْعَوِينْ. وَ لَاكِنْ مَا تِلَمُّسُوا أَيِّ نَادُمْ الْعِنْدَهْ عَلَامَةْ فِي جَبْهِتَهْ. وَ أَبْدَوْا مِنْ هِنِي، مِنْ بَيْتِي الْمُقَدَّسْ.» وَ خَلَاصْ، بَدَوْا بِالْكَتِلْ هَنَا الشُّيُوخْ الْقَاعِدِينْ قِدَّامْ بَيْت اللّٰهْ. 7 وَ هُو قَالْ لِلرُّجَالْ: «نَجُّسُوا بَيْتِي وَ أَمْلَوْا فَضَايَاتَهْ بِالْمَيْتِينْ! يَلَّا أَمْشُوا!» وَ هُمَّنْ مَشَوْا وَ كَتَلَوْا نَاسْ فِي الْمَدِينَةْ.
8 وَ وَكِتْ قَاعِدِينْ يَكْتُلُوا، أَنَا قَاعِدْ وِحَيْدِي. وَ وَقَعْت بِوِجْهِي فِي الْأَرْض وَ صَرَخْت وَ قُلْت: «يَا اللّٰهْ رَبِّي! وَكِتْ تِنَزِّلْ غَضَبَكْ فِي مَدِينَةْ الْقُدُسْ، هَلْ تِدَمِّرْ كُلَّ الْفَضَّلَوْا مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلْ وَلَّا؟» 9 وَ هُو قَالْ لَيِّ: «خَطَا بَنِي إِسْرَائِيلْ وَ بَنِي يَهُوذَا دَا كَبِيرْ مَرَّةْ وَاحِدْ! الْبَلَدْ أَنْمَلَتْ بِالدَّمّ وَ الْمَدِينَةْ أَنْمَلَتْ بِالظُّلُمْ. أَشَانْ هُمَّنْ قَالَوْا: ‹اللّٰهْ خَلَّى بَلَدْنَا! هُو مَا يَقْدَرْ يِشِيفْنَا!› 10 وَ بَيْدَا، مَا نِشِيفْهُمْ بِعَيْن الرَّحْمَةْ وَ لَا نِحِنّ فَوْقهُمْ. وَ نِحَمِّلْهُمْ كُلَّ نَتِيجَةْ عَمَلْهُمْ.»
11 وَ بَعَدْ دَا، الرَّاجِلْ اللَّابِسْ خَلَقْ هَنَا قُمَاشْ سَمَحْ وَ عِنْدَهْ قَلَمْ هَنَا الْكُتَّابْ فِي صُلْبَهْ قَبَّلْ جَابْ النَّتِيجَةْ وَ قَالْ: «أَنَا سَوَّيْت كُلَّ شَيّءْ حَسَبْ أَمْرَكْ.»