La vigne de Naboth. — Conduite criminelle d’Achab et de sa femme Jézabel
V. 1-16: cf. Mi 2:1-3. Ec 3:16, Ec 17.
1 Après ces choses, voici ce qui arriva. Naboth, de Jizreel, avait une vigne à Jizreel, à côté du palais d’Achab, roi de Samarie. 2 Et Achab parla ainsi à Naboth: Cède-moi ta vigne, pour que j’en fasse un jardin potager, car elle est tout près de ma maison. Je te donnerai à la place une vigne meilleure; ou, si cela te convient, je te paierai la valeur en argent. 3 Mais Naboth répondit à Achab: Que l’Éternel me garde de te donner l’héritage de mes pères! 4 Achab rentra dans sa maison, triste et irrité, à cause de cette parole que lui avait dite Naboth de Jizreel: Je ne te donnerai pas l’héritage de mes pères! Et il se coucha sur son lit, détourna le visage, et ne mangea rien. 5 Jézabel, sa femme, vint auprès de lui, et lui dit: Pourquoi as-tu l’esprit triste et ne manges-tu point? 6 Il lui répondit: J’ai parlé à Naboth de Jizreel, et je lui ai dit: Cède-moi ta vigne pour de l’argent; ou, si tu veux, je te donnerai une autre vigne à la place. Mais il a dit: Je ne te donnerai pas ma vigne! 7 Alors Jézabel, sa femme, lui dit: Est-ce bien toi maintenant qui exerces la souveraineté sur Israël? Lève-toi, prends de la nourriture, et que ton cœur se réjouisse; moi, je te donnerai la vigne de Naboth de Jizreel. 8 Et elle écrivit au nom d’Achab des lettres qu’elle scella du sceau d’Achab, et qu’elle envoya aux anciens et aux magistrats qui habitaient avec Naboth dans sa ville. 9 Voici ce qu’elle écrivit dans ces lettres: Publiez un jeûne; placez Naboth à la tête du peuple, 10 et mettez en face de lui deux méchants hommes qui déposeront ainsi contre lui: Tu as maudit Dieu et le roi! Puis menez-le dehors, lapidez-le, et qu’il meure. 11 Les gens de la ville de Naboth, les anciens et les magistrats qui habitaient dans la ville, agirent comme Jézabel le leur avait fait dire, d’après ce qui était écrit dans les lettres qu’elle leur avait envoyées. 12 Ils publièrent un jeûne, et ils placèrent Naboth à la tête du peuple; 13 les deux méchants hommes vinrent se mettre en face de lui, et ces méchants hommes déposèrent ainsi devant le peuple contre Naboth: Naboth a maudit Dieu et le roi! Puis ils le menèrent hors de la ville, ils le lapidèrent, et il mourut. 14 Et ils envoyèrent dire à Jézabel: Naboth a été lapidé, et il est mort. 15 Lorsque Jézabel apprit que Naboth avait été lapidé et qu’il était mort, elle dit à Achab: Lève-toi, prends possession de la vigne de Naboth de Jizreel, qui a refusé de te la céder pour de l’argent; car Naboth n’est plus en vie, il est mort. 16 Achab, entendant que Naboth était mort, se leva pour descendre à la vigne de Naboth de Jizreel, afin d’en prendre possession.
V. 17-26: cf. (Ps 7:12-17. És 3:11.) (1 R 22:30-38. 2 R 9:6-37; 10:1-11.)
17 Alors la parole de l’Éternel fut adressée à Élie, le Thischbite, en ces mots: 18 Lève-toi, descends au-devant d’Achab, roi d’Israël à Samarie; le voilà dans la vigne de Naboth, où il est descendu pour en prendre possession. 19 Tu lui diras: Ainsi parle l’Éternel: N’es-tu pas un assassin et un voleur? Et tu lui diras: Ainsi parle l’Éternel: Au lieu même où les chiens ont léché le sang de Naboth, les chiens lécheront aussi ton propre sang. 20 Achab dit à Élie: M’as-tu trouvé, mon ennemi? Et il répondit: Je t’ai trouvé, parce que tu t’es vendu pour faire ce qui est mal aux yeux de l’Éternel. 21 Voici, je vais faire venir le malheur sur toi; je te balaierai, j’exterminerai quiconque appartient à Achab, celui qui est esclave et celui qui est libre en Israël, 22 et je rendrai ta maison semblable à la maison de Jéroboam, fils de Nebath, et à la maison de Baescha, fils d’Achija, parce que tu m’as irrité et que tu as fait pécher Israël. 23 L’Éternel parle aussi sur Jézabel, et il dit: Les chiens mangeront Jézabel près du rempart de Jizreel. 24 Celui de la maison d’Achab qui mourra dans la ville sera mangé par les chiens, et celui qui mourra dans les champs sera mangé par les oiseaux du ciel. 25 Il n’y a eu personne qui se soit vendu comme Achab pour faire ce qui est mal aux yeux de l’Éternel, et Jézabel, sa femme, l’y excitait. 26 Il a agi de la manière la plus abominable, en allant après les idoles, comme le faisaient les Amoréens, que l’Éternel chassa devant les enfants d’Israël.
V. 27-29: cf. Jé 23:29. Ps 78:34-38. Jon 3:4-10. És 66:2.
27 Après avoir entendu les paroles d’Élie, Achab déchira ses vêtements, il mit un sac sur son corps, et il jeûna; il couchait avec ce sac, et il marchait lentement. 28 Et la parole de l’Éternel fut adressée à Élie, le Thischbite, en ces mots: 29 As-tu vu comment Achab s’est humilié devant moi? Parce qu’il s’est humilié devant moi, je ne ferai pas venir le malheur pendant sa vie; ce sera pendant la vie de son fils que je ferai venir le malheur sur sa maison.
Akhaab katal Naabuut
1 Wa baʼad da, fi cheyy aakhar kula hasal. Fiyah naadum waahid usmah Naabuut. Hu min hillit Yazraʼiil wa indah jineenit inab fi Yazraʼiil jamb gasir Akhaab malik al-Saamira. 2 Wa yoom waahid, Akhaab malik mamlakat Israaʼiil gaal le Naabuut : «Antiini jineentak wa nahrit foogha khadaar achaan hi gariibe le beeti. Wa ana nantiik jineene aakhara al-ahsan min di. Wa laakin kan inta tidoor tamanha, nantiik fudda.» 3 Wa Naabuut radda le Akhaab wa gaal : «Istakhfar Allah ! Abadan ma nantiik al-jineene al-ana ligiitha warasa min juduudi.»
4 Wa Akhaab gabbal beetah zaʼlaan wa indah hamm achaan al-kalaam al-Naabuut al-min hillit Yazraʼiil gaalah leyah : «Ana ma nantiik al-jineene al-ligiitha warasa min juduudi.» Hu macha ragad fi sariirah wa wajjah ale l-durdur wa aba ma yaakul cheyy.
5 Wa fi l-bakaan da, martah Izabiil jaat ligatah wa saʼalatah : «Maalak inta zaʼlaan ke wa ma tidoor taakul ?» 6 Wa Akhaab radda leeha wa gaal : «Ana hajjeet le Naabuut al-min hillit Yazraʼiil wa gult leyah : ‹Biiʼ leyi jineentak hana l-inab wa kan ma fi kamaan, nibaddilha leek be jineene aakhara.› Wa laakin hu gaal leyi : ‹Ana ma nantiik jineenti.›» 7 Wa khalaas, Izabiil martah gaalat leyah : «Hal da ma inta bas al-gaaʼid tahkim fi mamlakat Israaʼiil walla ? Gumm aakul wa afrah. Wa ana nantiik jineenit Naabuut al-min hillit Yazraʼiil.»
8 Wa hi gammat katabat jawaabaat be usum Akhaab wa khatamathum be khitmah. Wa rassalat al-jawaabaat dool le l-kubaaraat wa l-chuyuukh al-saakniin maʼa Naabuut fi hillitah. 9 Wa fi l-jawaabaat dool, hi katabat gaalat : «Kharruru yoom hana siyaam wa khuttuuh le Naabuut giddaam al-chaʼab. 10 Wa khuttu naaseen al-ma naafʼiin mugaabiliinah wa khalli yachhado foogah wa yuguulu : ‹Hu ayyar al-Rabb wa l-malik.› Wa baʼad da, amurguuh barra min al-hille wa arjumuuh lahaddi yumuut.»
11 Wa l-kubaaraat wa l-chuyuukh al-saakniin fi hillit Yazraʼiil sawwo kulla cheyy al-Izabiil amarat beyah fi jawaabaatha al-rassalathum leehum. 12 Wa khalaas, humman kharraro yoom hana siyaam wa khattooh le Naabuut giddaam al-chaʼab 13 wa l-naaseen al-ma naafʼiin jo gaabalooh. Wa humman gammo yachhado fi Naabuut giddaam al-chaʼab wa gaalo : «Naabuut ayyar al-Rabb wa l-malik.» Wa khalaas, gammo maragooh barra min al-hille wa rajamooh lahaddi hu maat. 14 Wa rassalo le Izabiil wa gaalo leeha : «Naabuut rajamooh wa maat khalaas.»
15 Wa wakit Izabiil simʼat kadar Naabuut rajamooh wa maat, khalaas hi gaalat le Akhaab : «Gumm wa chiil jineenit Naabuut al-min hillit Yazraʼiil hu al-aba ma yantiiha leek be fudditak achaan hu faarag al-haya wa maat khalaas.» 16 Wa wakit Akhaab simiʼ kadar Naabuut maat, gamma wa macha fi jineenit Naabuut al-min hillit Yazraʼiil le yichiilha.
17 Wa khalaas, Allah hajja le Iliyaas al-min hillit Tichbi wa gaal : 18 «Gumm amchi algaah le Akhaab malik mamlakat Israaʼiil al-gaaʼid fi l-Saamira. Hassaʼ hu gaaʼid fi jineenit Naabuut, macha achaan yichiil al-jineene di. 19 Amchi wa guul leyah : ‹Daahu Allah gaal : “Baʼad katalt Naabuut, battaan tidoor tichiil jineentah walla ?”› Wa guul leyah battaan : ‹Daahu Allah gaal : “Fi nafs al-bakaan al-foogah al-kulaab lihso damm Naabuut, inta kula al-kulaab yalhaso dammak.”›»
20 Wa Akhaab gaal le Iliyaas : «Inta jiit ligiitni walla, ya aduuyi ?» Wa Iliyaas gaal leyah : «Aywa ! Ana jiit ligiitak achaan inta chilt niiye tisawwi al-fasaala giddaam Allah. 21 Wa daahu Allah gaal : ‹Ana ninazzil foogak charr wa nuguchchak inta wa kulla aayiltak min wijh al-ard. Wa nidammir kulla l-rujaal min aayiltak kan abiid walla hurriin kula fi lubb Bani Israaʼiil. 22 Wa nisawwi aayiltak tabga misil aayilat Yarubaʼaam wileed Nabaat wa misil aayilat Baʼaacha wileed Akhiiya fi chaan al-khadab al-khaddabtini wa lazzeet naas mamlakat Israaʼiil fi l-zunuub.› 23 Wa Allah hajja battaan fi l-cheyy al-bukhuss Izabiil wa gaal : ‹Al-kulaab yaakuluuha le Izabiil fi gaʼar al-durdur hana hillit Yazraʼiil. 24 Wa ayyi naadum min aayilat Akhaab al-yumuut fi lubb al-hille, al-kulaab yaakuluuh. Wa l-yumuut fi l-kadaade, tuyuur al-sama yaakuluuh.›»
25 Wa abadan ma fi naadum misil Akhaab al-chaal niiye wa sawwa al-fasaala giddaam Allah. Wa martah Izabiil kula gaaʼide tilizzah. 26 Hu sawwa cheyy muharram, taabaʼ al-asnaam misil sawwooh al-Amuuriyiin humman al-Allah galaʼ minhum arduhum wa antaaha le Bani Israaʼiil.
27 Wa wakit Akhaab simiʼ al-kalaam da, charrat khulgaanah wa libis khalag hana tooba wa saam. Wa hu yunuum wa yugumm be khalag al-tooba da wa yuruukh bicheech bicheech. 28 Wa khalaas, Allah hajja le Iliyaas al-min hillit Tichbi wa gaal : 29 «Hal chift kikkeef Akhaab almaskan giddaami ? Wa achaan da, ana ma ninazzil al-charr da fi wakit hukmah. Laakin ninazzil al-charr da fi aayiltah fi wakit hukum wileedah.»