David dans le camp de Saül. Saül encore épargné par David
V. 1-25: cf. (1 S 23:19-28; 24:1, etc.) Ps 17. 1 Th 5:15.
1 Les Ziphiens allèrent auprès de Saül à Guibea, et dirent: David n’est-il pas caché sur la colline de Hakila, en face du désert? 2 Saül se leva et descendit au désert de Ziph, avec trois mille hommes de l’élite d’Israël, pour chercher David dans le désert de Ziph. 3 Il campa sur la colline de Hakila, en face du désert, près du chemin. David était dans le désert; et s’étant aperçu que Saül marchait à sa poursuite au désert, 4 il envoya des espions, et apprit avec certitude que Saül était arrivé. 5 Alors David se leva et vint au lieu où Saül était campé, et il vit la place où couchait Saül, avec Abner, fils de Ner, chef de son armée. Saül couchait au milieu du camp, et le peuple campait autour de lui. 6 David prit la parole, et s’adressant à Achimélec, Héthien, et à Abischaï, fils de Tseruja et frère de Joab, il dit: Qui veut descendre avec moi dans le camp vers Saül? Et Abischaï répondit: Moi, je descendrai avec toi. 7 David et Abischaï allèrent de nuit vers le peuple. Et voici, Saül était couché et dormait au milieu du camp, et sa lance était fixée en terre à son chevet. Abner et le peuple étaient couchés autour de lui. 8 Abischaï dit à David: Dieu livre aujourd’hui ton ennemi entre tes mains; laisse-moi, je te prie, le frapper de ma lance et le clouer en terre d’un seul coup, pour que je n’aie pas à y revenir. 9 Mais David dit à Abischaï: Ne le détruis pas! Car qui pourrait impunément porter la main sur l’oint de l’Éternel? 10 Et David dit: L’Éternel est vivant! C’est à l’Éternel seul à le frapper, soit que son jour vienne et qu’il meure, soit qu’il descende sur un champ de bataille et qu’il y périsse. 11 Loin de moi, par l’Éternel! De porter la main sur l’oint de l’Éternel! Prends seulement la lance qui est à son chevet, avec la cruche d’eau, et allons-nous-en. 12 David prit donc la lance et la cruche d’eau qui étaient au chevet de Saül; et ils s’en allèrent. Personne ne les vit ni ne s’aperçut de rien, et personne ne se réveilla, car ils dormaient tous d’un profond sommeil dans lequel l’Éternel les avait plongés. 13 David passa de l’autre côté, et s’arrêta au loin sur le sommet de la montagne, à une grande distance du camp. 14 Et il cria au peuple et à Abner, fils de Ner: Ne répondras-tu pas, Abner? Abner répondit: Qui es-tu, toi qui pousses des cris vers le roi? 15 Et David dit à Abner: N’es-tu pas un homme? Et qui est ton pareil en Israël? Pourquoi donc n’as-tu pas gardé le roi, ton maître? Car quelqu’un du peuple est venu pour tuer le roi, ton maître. 16 Ce que tu as fait là n’est pas bien. L’Éternel est vivant! Vous méritez la mort, pour n’avoir pas veillé sur votre maître, sur l’oint de l’Éternel. Regarde maintenant où sont la lance du roi et la cruche d’eau, qui étaient à son chevet! 17 Saül reconnut la voix de David, et dit: Est-ce bien ta voix, mon fils David? Et David répondit: C’est ma voix, ô roi, mon seigneur! 18 Et il dit: Pourquoi mon seigneur poursuit-il son serviteur? Qu’ai-je fait, et de quoi suis-je coupable? 19 Que le roi, mon seigneur, daigne maintenant écouter les paroles de son serviteur: si c’est l’Éternel qui t’excite contre moi, qu’il agrée le parfum d’une offrande; mais si ce sont des hommes, qu’ils soient maudits devant l’Éternel, puisqu’ils me chassent aujourd’hui pour me détacher de l’héritage de l’Éternel, et qu’ils me disent: Va servir des dieux étrangers! 20 Oh! Que mon sang ne tombe pas en terre loin de la face de l’Éternel! Car le roi d’Israël s’est mis en marche pour chercher une puce, comme on chasserait une perdrix dans les montagnes. 21 Saül dit: J’ai péché; reviens, mon fils David, car je ne te ferai plus de mal, puisqu’en ce jour ma vie a été précieuse à tes yeux. J’ai agi comme un insensé, et j’ai fait une grande faute. 22 David répondit: Voici la lance du roi; que l’un de tes gens vienne la prendre. 23 L’Éternel rendra à chacun selon sa justice et sa fidélité; car l’Éternel t’avait livré aujourd’hui entre mes mains, et je n’ai pas voulu porter la main sur l’oint de l’Éternel. 24 Et comme aujourd’hui ta vie a été d’un grand prix à mes yeux, ainsi ma vie sera d’un grand prix aux yeux de l’Éternel et il me délivrera de toute angoisse. 25 Saül dit à David: Sois béni, mon fils David! Tu réussiras dans tes entreprises. David continua son chemin, et Saül retourna chez lui.
Dawuud aba moot Chaawuul
1 Wa battaan al-naas al-saakniin fi kadaadit Ziif jo ligooh le Chaawuul fi hillit Gibeeʼa wa gaalo leyah : «Inta ma taʼarfah kadar Dawuud mullabbid fi raas hajar Hakiila mugaabil nagaʼat Yachiimuun ?» 2 Wa Chaawuul chaal 3 000 raajil min ahsan al-muhaaribiin hana Bani Israaʼiil wa gamma macha le kadaadit Ziif le yifattich Dawuud. 3 Wa Chaawuul khatta muʼaskarah fi raas hajar Hakiila mugaabil Yachiimuun gariib le l-derib. Wa Dawuud kamaan gaaʼid fi l-kadaade. Wa wakit hu irif kadar Chaawuul ja wa gaaʼid yifattich foogah fi l-kadaade, 4 hu rassal naas le yiʼakkudu min jayyit Chaawuul.
5 Wa khalaas, Dawuud gamma macha chaaf al-muʼaskar hana Chaawuul wa akkad min al-bakaan al-Chaawuul wa Abniir wileed Niir khaayid deechah naaymiin foogah. Wa Chaawuul ragad fi ust al-muʼaskar wa askarah hawwagooh. 6 Wa Dawuud naadaah le Akhiimalik al-Hitti wa le Abichaay akhu Yuwaab wileedha le Saruuya wa gaal : «Yaatu yamchi maʼaayi fi muʼaskar Chaawuul ?» Wa Abichaay gaal leyah : «Ana namchi maʼaak.»
7 Wa khalaas, Dawuud wa Abichaay macho dakhalo be l-leel fi l-muʼaskar. Wa chaafo Chaawuul raagid wa naayim fi ust al-muʼaskar wa haribtah ale raasah. Wa Abniir wa askarah hawwagooh wa raagdiin. 8 Wa Abichaay gaal le Dawuud : «Al-yoom, al-Rabb sallam leek aduuk ! Khalliini natʼanah be haribti marra waahide bas wa nilassigah fi l-turaab ! Wa ma nitanniih leyah !» 9 Wa Dawuud gaal le Abichaay : «La, ma taktulah ! Achaan Allah ma yajʼal bari al-naadum al-yaktul al-malik al-hu masahah wa darrajah.» 10 Wa Dawuud gaal : «Nahlif leek be Allah al-Hayy. Allah bas yigassir ajalah wa yumuut moot aadi walla yaktuluuh fi l-harib. 11 Allah yasturni ma nukhutt iidi foogah, hu al-Allah masahah wa darrajah malik ! Hassaʼ da, khalli nichiilu haribtah al-gaaʼide ale raasah wa girbitah hint al-almi wa namchu.»
12 Wa khalaas, Dawuud chaal al-harba wa l-girbe hint al-almi al-gaaʼidiin ale raas Chaawuul wa faato. Wa naadum waahid kula ma chaafaahum wa la hassa beehum wa la gamma. Kulluhum naaymiin achaan Allah nazzal fooghum noom chadiid.
13 Wa Dawuud dalla min muʼaskar Chaawuul wa talaʼ fi raas hajar aakhar al-chiyya baʼiid minhum. 14 Wa gamma yinaadi ale l-muʼaskar wa le Abniir wa gaal : «Ya Abniir wileed Niir ! Ya Abniir ! Ma turudd leyi walla ?» Wa Abniir gaal : «Inta ke yaatu al-tiʼiit le l-malik ?» 15 Wa Dawuud gaal le Abniir : «Inta ma raajil al-mislak ma fiih fi Bani Israaʼiil walla ? Wa maala ma harast siidak al-malik ? Achaan naadum waahid min al-chaʼab ja wa yidoor yaktul siidak al-malik ! 16 Al-cheyy al-hassaʼ inta sawweetah, da ma adiil ! Wa nahlif leek be Allah al-Hayy, intu dool waajib leeku al-katil achaan intu ma harastu siidku, hu al-Allah masahah wa darrajah malik. Chiif ! Ween al-harba wa l-girbe hana l-malik al-gaʼado ale raasah ?»
17 Wa Chaawuul irif hiss Dawuud. Wa gaal : «Ya wileedi Dawuud, da hissak inta walla ?» Wa Dawuud gaal : «Aywa, da hissi ana, ya siidi al-malik.» 18 Wa Dawuud gaal : «Maala siidi yitaarid abdah ? Ana sawweet leek chunu ? Wa chunu al-fasaala al-ana sawweetha ? 19 Wa hassaʼ da, min fadlak ya siidi, asmaʼ kalaami ana abdak. Kan Allah bas lazzaak achaan titaaridni, waajib ana nigaddim leyah dahiiye. Laakin kan min naas bas, khalli Allah yalʼanhum ! Achaan al-yoom humman taradooni min al-balad al-antaaha Allah warasa le chaʼabah wa da misil humman gaalo leyi : ‹Amchi wa aʼabud ilaahaat aakhariin.› 20 Wa hassaʼ da, khalli dammi ma yidaffig baʼiid min giddaam Allah. Achaan malik Israaʼiil gamma yitaaridni misil gaaʼid yitaarid gamulaay walla jidaadit khala fi raas al-hajar.»
21 Wa Chaawuul gaal : «Ana aznabt. Gabbil, ya wileedi Dawuud ! Ana battaan ma nisawwi leek cheyy fasil. Achaan fi l-yoom da, inta chift hayaati indaha khiima giddaamak. Wa ana khitiit ziyaada wakit gammeet diddak misil naadum ma indah fikir.» 22 Wa Dawuud radda wa gaal : «Di hi harbit al-malik ! Khalli waahid min subyaanak yaji yichiilha. 23 Wa Allah yikaafi ayyi naadum saalih wa amiin. Achaan al-yoom, Allah sallamaak leyi wa laakin ana ma dawwart nimidd iidi didd al-raajil al-Allah masahah wa darrajah malik. 24 Wa misil al-yoom ana jaʼalt hayaatak muhimme, Allah kula yajʼal hayaati muhimme wa yinajjiini min ayyi masiibe.» 25 Wa khalaas, Chaawuul gaal le Dawuud : «Allah yibaarikak, ya wileedi Dawuud ! Akiid inta tisawwi achya katiiriin wa tanjah !»
Wa baʼad da, Dawuud chaal derbah wa faat. Wa Chaawuul gabbal beetah.