Cantique d’Anne. Samuel au service de l’Éternel
V. 1-11: cf. Lu 1:46-55.
1 Anne pria, et dit:
Mon cœur se réjouit en l’Éternel,
Ma force a été relevée par l’Éternel;
Ma bouche s’est ouverte contre mes ennemis,
Car je me réjouis de ton secours.
2 Nul n’est saint comme l’Éternel;
Il n’y a point d’autre Dieu que toi;
Il n’y a point de rocher comme notre Dieu.
3 Ne parlez plus avec tant de hauteur;
Que l’arrogance ne sorte plus de votre bouche;
Car l’Éternel est un Dieu qui sait tout,
Et par lui sont pesées toutes les actions.
4 L’arc des puissants est brisé,
Et les faibles ont la force pour ceinture.
5 Ceux qui étaient rassasiés se louent pour du pain,
Et ceux qui étaient affamés se reposent;
Même la stérile enfante sept fois,
Et celle qui avait beaucoup d’enfants est flétrie.
6 L’Éternel fait mourir et il fait vivre.
Il fait descendre au séjour des morts et il en fait remonter.
7 L’Éternel appauvrit et il enrichit,
Il abaisse et il élève.
8 De la poussière il retire le pauvre,
Du fumier il relève l’indigent,
Pour les faire asseoir avec les grands.
Et il leur donne en partage un trône de gloire;
Car à l’Éternel sont les colonnes de la terre,
Et c’est sur elles qu’il a posé le monde.
9 Il gardera les pas de ses bien-aimés.
Mais les méchants seront anéantis dans les ténèbres;
Car l’homme ne triomphera point par la force.
10 Les ennemis de l’Éternel trembleront;
Du haut des cieux il lancera sur eux son tonnerre;
L’Éternel jugera les extrémités de la terre.
Il donnera la puissance à son roi,
Et il relèvera la force de son oint.
11 Elkana s’en alla dans sa maison à Rama, et l’enfant fut au service de l’Éternel devant le sacrificateur Éli.
Conduite coupable des fils d’Éli, et faiblesse de leur père
V. 12-17: cf. (Os 4:6-10. Mal 2:1-9.) Jé 7:3-11.
12 Les fils d’Éli étaient des hommes pervers, ils ne connaissaient point l’Éternel. 13 Et voici quelle était la manière d’agir de ces sacrificateurs à l’égard du peuple. Lorsque quelqu’un offrait un sacrifice, le serviteur du sacrificateur arrivait au moment où l’on faisait cuire la chair. Tenant à la main une fourchette à trois dents, 14 il piquait dans la chaudière, dans le chaudron, dans la marmite, ou dans le pot; et tout ce que la fourchette amenait, le sacrificateur le prenait pour lui. C’est ainsi qu’ils agissaient à l’égard de tous ceux d’Israël qui venaient là à Silo. 15 Même avant qu’on fît brûler la graisse, le serviteur du sacrificateur arrivait et disait à celui qui offrait le sacrifice: Donne pour le sacrificateur de la chair à rôtir; il ne recevra de toi point de chair cuite, c’est de la chair crue qu’il veut. 16 Et si l’homme lui disait: Quand on aura brûlé la graisse, tu prendras ce qui te plaira, le serviteur répondait: Non! Tu donneras maintenant, sinon je prends de force. 17 Ces jeunes gens se rendaient coupables devant l’Éternel d’un très grand péché, parce qu’ils méprisaient les offrandes de l’Éternel.
V. 18-21: cf. 1 S 1:20-28. Ps 128.
18 Samuel faisait le service devant l’Éternel, et cet enfant était revêtu d’un éphod de lin. 19 Sa mère lui faisait chaque année une petite robe, et la lui apportait en montant avec son mari pour offrir le sacrifice annuel. 20 Éli bénit Elkana et sa femme, en disant: Que l’Éternel te fasse avoir des enfants de cette femme, pour remplacer celui qu’elle a prêté à l’Éternel! Et ils s’en retournèrent chez eux. 21 Lorsque l’Éternel eut visité Anne, elle devint enceinte, et elle enfanta trois fils et deux filles. Et le jeune Samuel grandissait auprès de l’Éternel.
V. 22-26: cf. De 21:18-21. Pr 15:10.
22 Éli était fort âgé et il apprit comment ses fils agissaient à l’égard de tout Israël; il apprit aussi qu’ils couchaient avec les femmes qui s’assemblaient à l’entrée de la tente d’assignation. 23 Il leur dit: Pourquoi faites-vous de telles choses? Car j’apprends de tout le peuple vos mauvaises actions. 24 Non, mes enfants, ce que j’entends dire n’est pas bon; vous faites pécher le peuple de l’Éternel. 25 Si un homme pèche contre un autre homme, Dieu le jugera; mais s’il pèche contre l’Éternel, qui intercédera pour lui? Et ils n’écoutèrent point la voix de leur père, car l’Éternel voulait les faire mourir. 26 Le jeune Samuel continuait à grandir, et il était agréable à l’Éternel et aux hommes.
Sentence de l’Éternel contre la maison d’Éli
V. 27-36: cf. 1 S 3:11-14. (1 S 4:11-18; 1 22:16-21. 1 R 2:26, 1 27, 1 35. Éz 44:15, 16.) Os 8:7.
27 Un homme de Dieu vint auprès d’Éli, et lui dit: Ainsi parle l’Éternel: Ne me suis-je pas révélé à la maison de ton père, lorsqu’ils étaient en Égypte dans la maison de Pharaon? 28 Je l’ai choisie parmi toutes les tribus d’Israël pour être à mon service dans le sacerdoce, pour monter à mon autel, pour brûler le parfum, pour porter l’éphod devant moi, et j’ai donné à la maison de ton père tous les sacrifices consumés par le feu et offerts par les enfants d’Israël. 29 Pourquoi foulez-vous aux pieds mes sacrifices et mes offrandes, que j’ai ordonné de faire dans ma demeure? Et d’où vient que tu honores tes fils plus que moi, afin de vous engraisser des prémices de toutes les offrandes d’Israël, mon peuple? 30 C’est pourquoi voici ce que dit l’Éternel, le Dieu d’Israël: J’avais déclaré que ta maison et la maison de ton père marcheraient devant moi à perpétuité. Et maintenant, dit l’Éternel, loin de moi! Car j’honorerai celui qui m’honore, mais ceux qui me méprisent seront méprisés. 31 Voici, le temps arrive où je retrancherai ton bras et le bras de la maison de ton père, en sorte qu’il n’y aura plus de vieillard dans ta maison. 32 Tu verras un adversaire dans ma demeure, tandis qu’Israël sera comblé de biens par l’Éternel; et il n’y aura plus jamais de vieillard dans ta maison. 33 Je laisserai subsister auprès de mon autel l’un des tiens, afin de consumer tes yeux et d’attrister ton âme; mais tous ceux de ta maison mourront dans la force de l’âge. 34 Et tu auras pour signe ce qui arrivera à tes deux fils, Hophni et Phinées; ils mourront tous les deux le même jour. 35 Je m’établirai un sacrificateur fidèle, qui agira selon mon cœur et selon mon âme; je lui bâtirai une maison stable, et il marchera toujours devant mon oint. 36 Et quiconque restera de ta maison viendra se prosterner devant lui pour avoir une pièce d’argent et un morceau de pain, et dira: Attache-moi, je te prie, à l’une des fonctions du sacerdoce, afin que j’aie un morceau de pain à manger.
Hinna hamadat Allah
1 Wa Hinna sallat wa gaalat :
«Niʼmat Allah malat galbi be l-farah,
Allah rafaʼ raasi wa antaani gudra.
Giddaam udwaani, dihikt be hiss aali
wa be najaatak ana firiht, ya Rabbi.
2 Ma fi cheyy khudduus misil Allah.
Ma fi ilaah illa inta
wa ma fi maljaʼ misil Ilaahna.

3 «Ma tikallumu be istikbaar ziyaada
wa ma tamurgu kalaam bala adab.
Achaan Allah hu al-ilaah al-aalim be kulla cheyy
wa yawzin aʼmaal al-naas fi l-miizaan.
4 Silaah al-furraas addammar
wa khalaas al-daʼiifiin bigo gawiyiin.
5 Naas al-awwal chabʼaaniin,
khalaas fi chaan al-akil bigo khaddaamiin
wa l-awwal jiiʼaaniin,
khalaas bigo chabʼaaniin.
Wa l-mara al-aagre wildat sabʼa iyaal
wa l-awwal indaha iyaal, galibha haznaan.
6 Allah yimowwit al-insaan
wa yihayyiih
wa yinazzilah fi l-khabur
wa yigawwimah minnah.
7 Allah yufgir wa yukhni
wa yizill wa yiʼizz.
8 Wa yigawwim al-miskiin min al-turaab
wa yarfaʼ al-fagraan min al-rumaad.
Maʼa l-muluuk, yigaʼʼidhum
wa izz wa charaf yantiihum misil warasa.
Le Allah bas asaas al-ard
wa foogah, khatta al-dunya.
9 Allah yahfad al-naas al-saalihiin
wa fi l-dalaam, yumuutu al-fasliin.
Achaan al-insaan
be gudurtah ma yinnasir.
10 Udwaan Allah yiddammaro
wa hu yahrighum be raʼad min al-sama.
Wa Allah yahkim lahaddi aakhir al-dunya
wa yanti gudra le l-malik al-hu darrajah.
Aywa, yarfaʼ raas al-naadum al-hu masahah.»

11 Wa baʼad da, Alikhaana wa aayiltah gabbalo beethum fi hillit al-Raama.
Fasaalit awlaad Ali
Wa l-wileed Samuwiil gaaʼid yakhdim le Allah tihit muraakhabat Ali raajil al-diin. 12 Wa laakin awlaad Ali ma naafʼiin wa ma khaayfiin min Allah. 13 Wa di hi al-tariiga al-humman gaaʼidiin yiʼaamulu beeha al-naas. Kan ayyi naadum gaddam dahiiye, khaddaam awlaad Ali yaji leyah wakit gaaʼidiin yirakkubu al-laham wa indah fi iidah hadiidaay al-indaha talaata sunuun. 14 Wa yidiss al-hadiidaay di fi l-gidir aw al-tahwa aw al-kalool aw al-burma al-murakkibiin fiiha al-laham. Wa l-laham al-yamrug fi raas al-hadiidaay da, al-khaddaam yichiilah wa yiwaddiih le raajil al-diin. Wa di bas al-tariiga al-beeha awlaad Ali gaaʼidiin yiʼaamulu kulla Bani Israaʼiil al-yaju le beet Allah fi hillit Chiilooh.
15 Wa bakaan waahid kamaan, khaddaam rujaal al-diin yaji le l-raajil mugaddim al-dahiiye gubbaal ma yiharrig al-chaham le l-Rabb. Wa l-khaddaam yuguul leyah : «Antiini laham nutuchchah le raajil al-diin achaan al-laham al-murakkab hu ma yakhbalah minnak, illa kan neyy !» 16 Wa kan al-raajil gaal : «Khalliini niharrig al-chaham hatta taʼaal chiil al-yaʼajibak», al-khaddaam yuguul : «La ! Ma fiih ! Hassaʼ da, antiini. Kan abeet nichiilah be gu !» 17 Wa be da, khutuurat al-zanib hana awlaad Ali bigat ziyaada giddaam Allah. Achaan humman ma yihtarumu al-dahaaya al-yigaddumuuhum le Allah.
18 Wa laakin fi l-wakit da, Samuwiil gaaʼid yakhdim le Allah. Wa hu lissaaʼ sakhayyar wa laabis khalag hana rujaal al-diin. 19 Wa ammah tisawwi leyah jallaabiiye sakhayre wa tiwaddiiha leyah kulli sana wakit hi tamchi maʼa raajilha le yigaddim dahiiyat al-sana. 20 Wa Ali yibaarik Alikhaana wa martah wa yuguul : «Allah yantiik zurriiye min al-mara di fi gadd al-wileed al-hi antatah le Allah.» Wa baʼad da, yigabbulu fi bakaanhum.
21 Wa Allah razakhaaha le Hinna wa wildat jaabat awlaad talaata wa banaat itneen. Wa l-wileed Samuwiil gaaʼid yakbur giddaam Allah.
Ali haraj awlaadah
22 Wa Ali bigi chaayib kabiir wa gaaʼid yasmaʼ be l-cheyy al-fasil al-awlaadah gaaʼidiin yisawwuuh fi jamiiʼ Bani Israaʼiil. Wa hu simiʼ kadar humman yarugdu maʼa l-awiin al-yakhdumu fi madkhal kheemat al-ijtimaaʼ. 23 Wa hu gaal leehum : «Maala tisawwu fiʼil cheen misil da ? Wa ana simiʼtah min kulla chaʼab Bani Israaʼiil. 24 La, ya iyaali. Al-cheyy al-ana simiʼtah da hawaan ! Ana simiʼt kadar intu bas al-gaaʼidiin tilizzu kulla naas Allah achaan yaʼasooh. 25 Haay tara ! Angarʼu ! Kan naadum aznab fi naadum aakhar, Allah yahkim ambeenaathum. Wa laakin kan naadum aznab fi Allah, yaatu yagdar yilwassat leyah ?»
Wa be da kula, awlaad Ali ma simʼo kalaam abuuhum achaan Allah hakam leehum be l-moot. 26 Wa laakin al-wileed Samuwiil gaaʼid yakbur wa ligi rida Allah wa rida al-naas.
Allah hazzar Ali
27 Wa yoom waahid, nabi waahid ja le Ali wa gaal leyah : «Daahu Allah gaal : ‹Ana bayyant nafsi le aayilat jiddak Haaruun wakit humman zamaan gaaʼidiin abiid tihit Firʼoon malik Masir. 28 Wa ana azaltuhum min kulla gabaayil Bani Israaʼiil achaan yabgo rujaal al-diin. Wa yiharrugu al-bakhuur fi madbahi wa yalbaso giddaami khalag hana rujaal al-diin. Wa battaan ana anteethum aayilat Haaruun gisim min kulla l-dahaaya muharragiin al-yiharruguuhum Bani Israaʼiil. 29 Wa laakin maala tahguru al-dahaaya wa l-hadaaya al-ana amart beehum le yigaddumuuhum fi beeti ? Wa maala tikarrim awlaadak ziyaada minni ana Allah Rabbak ? Wa maala intu tisammunu nufuusku be ahsan laham al-tiʼazzuluuh min al-dahaaya al-yigaddumuuhum leyi chaʼabi Bani Israaʼiil ? Da kikkeef !›
30 «Achaan da, daahu Allah Ilaah Bani Israaʼiil gaal leek : ‹Akiid ana awwal gult beetak wa beet abuuk yagoodu fi khidimti daayman.› Laakin hassaʼ da, daahu kalaam Allah : ‹Abadan ! Battaan ma nisawwiih ! Nicharrif al-yicharrufuuni wa laakin al-yahguruuni yabgo mahguuriin. 31 Wa daahu yaji yoom waahid al-foogah yumuutu kulla l-rujaal min zurriiytak wa naadum waahid ma yakbur wa yabga chaayib fi beetak. 32 Wa wakit Bani Israaʼiil yiʼiichu fi l-raaha, inta tukuun taʼbaan. Wa naadum min zurriiytak ke ma yiʼiich lahaddi yabga chaayib. 33 Wa ana nikhalli naadum waahid minku le yakhdim fi madbahi wa da yabga leek inta sabab maliyiin uyuunak be dumuuʼ wa galbak yahzan chadiid min al-daliime. Wa zurriiytak yumuutu fi chabaabhum. 34 Wa nantiik alaama wa l-alaama di tabga moot iyaalak Hufni wa Fiinhaas fi yoom waahid. 35 Wa naʼazil le nafsi raajil diin amiin achaan yisawwi al-cheyy al-galbi wa nafsi yidooruuh. Wa nisabbit aayiltah le takhdim daayman maʼa l-malik al-ana masahtah wa darrajtah. 36 Wa l-faddal min zurriiytak yaji yabruk giddaam raajil al-diin da, achaan yalga sile aw khubzaay. Wa yuguul battaan leyah : “Min fadlak, antiini amal maʼa rujaal al-diin le nalga khubzaay naakul !”›»