Élie enlevé au ciel. Élisée
V. 1-14: cf. (Ge 5:21-24. Hé 11:5.) Ap 11:12.
1 Lorsque l’Éternel fit monter Élie au ciel dans un tourbillon, Élie partait de Guilgal avec Élisée. 2 Élie dit à Élisée: Reste ici, je te prie, car l’Éternel m’envoie jusqu’à Béthel. Élisée répondit: L’Éternel est vivant et ton âme est vivante! Je ne te quitterai point. Et ils descendirent à Béthel. 3 Les fils des prophètes qui étaient à Béthel sortirent vers Élisée, et lui dirent: Sais-tu que l’Éternel enlève aujourd’hui ton maître au-dessus de ta tête? Et il répondit: Je le sais aussi; taisez-vous. 4 Élie lui dit: Élisée, reste ici, je te prie, car l’Éternel m’envoie à Jéricho. Il répondit: L’Éternel est vivant et ton âme est vivante! Je ne te quitterai point. Et ils arrivèrent à Jéricho. 5 Les fils des prophètes qui étaient à Jéricho s’approchèrent d’Élisée, et lui dirent: Sais-tu que l’Éternel enlève aujourd’hui ton maître au-dessus de ta tête? Et il répondit: Je le sais aussi; taisez-vous. 6 Élie lui dit: Reste ici, je te prie, car l’Éternel m’envoie au Jourdain. Il répondit: L’Éternel est vivant et ton âme est vivante! Je ne te quitterai point. Et ils poursuivirent tous deux leur chemin. 7 Cinquante hommes d’entre les fils des prophètes arrivèrent et s’arrêtèrent à distance vis-à-vis, et eux deux s’arrêtèrent au bord du Jourdain. 8 Alors Élie prit son manteau, le roula, et en frappa les eaux, qui se partagèrent çà et là, et ils passèrent tous deux à sec. 9 Lorsqu’ils eurent passé, Élie dit à Élisée: Demande ce que tu veux que je fasse pour toi, avant que je sois enlevé d’avec toi. Élisée répondit: Qu’il y ait sur moi, je te prie, une double portion de ton esprit! 10 Élie dit: Tu demandes une chose difficile. Mais si tu me vois pendant que je serai enlevé d’avec toi, cela t’arrivera ainsi; sinon, cela n’arrivera pas. 11 Comme ils continuaient à marcher en parlant, voici, un char de feu et des chevaux de feu les séparèrent l’un de l’autre, et Élie monta au ciel dans un tourbillon. 12 Élisée regardait et criait: Mon père! Mon père! Char d’Israël et sa cavalerie! Et il ne le vit plus. Saisissant alors ses vêtements, il les déchira en deux morceaux, 13 et il releva le manteau qu’Élie avait laissé tomber. Puis il retourna, et s’arrêta au bord du Jourdain; 14 il prit le manteau qu’Élie avait laissé tomber, et il en frappa les eaux, et dit: Où est l’Éternel, le Dieu d’Élie? Lui aussi, il frappa les eaux, qui se partagèrent çà et là, et Élisée passa.
V. 15-18: cf. 1 R 19:16-21. De 34:9. (Lu 24:5.)
15 Les fils des prophètes qui étaient à Jéricho, vis-à-vis, l’ayant vu, dirent: L’esprit d’Élie repose sur Élisée! Et ils allèrent à sa rencontre, et se prosternèrent contre terre devant lui. 16 Ils lui dirent: Voici, il y a parmi tes serviteurs cinquante hommes vaillants; veux-tu qu’ils aillent chercher ton maître? Peut-être que l’esprit de l’Éternel l’a emporté et l’a jeté sur quelque montagne ou dans quelque vallée. Il répondit: Ne les envoyez pas. 17 Mais ils le pressèrent longtemps; et il dit: Envoyez-les. Ils envoyèrent les cinquante hommes, qui cherchèrent Élie pendant trois jours et ne le trouvèrent point. 18 Lorsqu’ils furent de retour auprès d’Élisée, qui était à Jéricho, il leur dit: Ne vous avais-je pas dit: N’allez pas?
Les eaux de Jéricho
V. 19-22: cf. Ex 15:23-26.
19 Les gens de la ville dirent à Élisée: Voici, le séjour de la ville est bon, comme le voit mon seigneur; mais les eaux sont mauvaises, et le pays est stérile. 20 Il dit: Apportez-moi un plat neuf, et mettez-y du sel. Et ils le lui apportèrent. 21 Il alla vers la source des eaux, et il y jeta du sel, et dit: Ainsi parle l’Éternel: J’assainis ces eaux; il n’en proviendra plus ni mort, ni stérilité. 22 Et les eaux furent assainies, jusqu’à ce jour, selon la parole qu’Élisée avait prononcée.
Les petits garçons de Béthel
V. 23-25: cf. Jé 20:7-12. 2 Ch 36:16. (Ga 6:7.)
23 Il monta de là à Béthel; et comme il cheminait à la montée, des petits garçons sortirent de la ville, et se moquèrent de lui. Ils lui disaient: Monte, chauve! Monte, chauve! 24 Il se retourna pour les regarder, et il les maudit au nom de l’Éternel. Alors deux ours sortirent de la forêt, et déchirèrent quarante-deux de ces enfants. 25 De là il alla sur la montagne du Carmel, d’où il retourna à Samarie.
Al-nabi Iliyaas wa Alyasaʼ
1 Daahu kikkeef Allah rafaʼ Iliyaas fi l-sama, hu rafaʼah be riih amzoobaʼaane. Wa da yoom, Iliyaas wa Alyasaʼ gammo min Gilgaal. 2 Wa wakit maachiin fi l-derib, Iliyaas gaal le Alyasaʼ : «Agood hini achaan Allah rassalaani namchi Beet Iil.» Wa laakin Alyasaʼ radda leyah wa gaal : «Ya abuuyi, nahlif be Allah al-Hayy wa be hayaatak inta kadar ana abadan ma nikhalliik wiheedak.» Wa khalaas, humman macho sawa le Beet Iil.
3 Wa naas majmuuʼat al-anbiya al-saakniin fi Beet Iil marago laagooh le Alyasaʼ wa gaalo leyah : «Hal inta taʼarif kadar al-yoom Allah yarfaʼ sayyidak fi l-sama ?» Wa Alyasaʼ radda wa gaal : «Ana kula naʼarfah. Askutu !»
4 Wa Iliyaas gaal le Alyasaʼ : «Hassaʼ da, ya wileedi, agood hini achaan Allah rassalaani namchi Ariiha.» Wa Alyasaʼ gaal : «Ya abuuyi, nahlif be Allah al-Hayy wa be hayaatak inta kadar ana abadan ma nikhalliik tamchi wiheedak.» Wa khalaas, humman macho sawa le Ariiha.
5 Wa naas majmuuʼat al-anbiya al-saakniin fi Ariiha garrabo le Alyasaʼ wa gaalo leyah : «Hal inta taʼarif kadar al-yoom Allah yarfaʼ sayyidak fi l-sama ?» Wa Alyasaʼ radda wa gaal : «Ana kula naʼarfah. Askutu !»
6 Wa Iliyaas gaal le Alyasaʼ : «Hassaʼ da, ya wileedi, agood hini achaan Allah rassalaani namchi bahar al-Urdun.» Wa Alyasaʼ radda wa gaal : «Ya abuuyi, nahlif be Allah al-Hayy wa be hayaatak inta kadar ana abadan ma nikhalliik wiheedak.» Wa khalaas, attaabaʼo tineenithum wa macho.
7 Wa 50 naas min majmuuʼat al-anbiya macho gaʼado mugaabil al-Urdun chiyya baʼiid min Iliyaas wa Alyasaʼ. Wa humman al-itneen wagafo fi khachum bahar al-Urdun. 8 Wa khalaas fi l-bakaan da, Iliyaas salla khalagah wa tabbagah wa darab beyah al-almi wa l-almi da angasam itneen jaay wa jaay. Wa humman chaggo al-bahar da fi l-turaab al-yaabis.
9 Wa wakit gaaʼidiin yuchuggu al-bahar da, Iliyaas gaal le Alyasaʼ : «Atlub minni al-cheyy al-waajib nisawwi leek gubbaal ma yarfaʼooni min jambak.» Wa Alyasaʼ radda leyah wa gaal : «Khalli yanzil foogi ruuh misil al-ruuh al-indak marrateen.» 10 Wa Iliyaas gaal leyah : «Inta talabt minni cheyy gaasi. Wa laakin wakit yarfaʼooni min jambak, kan gaaʼid tichiifni, khalaas talga talabak da. Wa kan ma tichiifni kamaan, talabak da ma talgaah.»
Allah rafaʼ Iliyaas fi l-sama
11 Wa wakit humman maachiin wa gaaʼidiin yihajju, tawwaali maragat fooghum araba hint naar al-karrooha kheel hana naar. Wa l-araba di faragat Iliyaas min Alyasaʼ. Wa khalaas, Iliyaas talaʼ fi l-sama fi riih amzoobaʼaane. 12 Wa Alyasaʼ gaaʼid yichiifah wa yabki chadiid wa yuguul : «Ya abuuyi ! Ya abuuyi ! Inta muhimm le Bani Israaʼiil misil kulla arabaathum wa kulla kheelhum !»
Wa baʼad da, battaan Alyasaʼ ma chaafah le Iliyaas. Wa gamma charrat khulgaanah min usut min al-hizin. 13 Wa chaal khalag Iliyaas al-wagaʼ min kitfah wa gabbal wa wagaf fi khachum bahar al-Urdun. 14 Wa chaal khalag Iliyaas al-wagaʼ min kitfah wa darab beyah al-almi wa gaal : «Hal Allah Ilaah Iliyaas gaaʼid maʼaayi walla ?» Wa wakit hu kula darab al-almi, al-almi angasam itneen jaay wa jaay wa Alyasaʼ adda.
15 Wa naas majmuuʼat al-anbiya al-gaaʼidiin mugaabiliin Ariiha chaafooh wa gaalo : «Ruuh Iliyaas gaaʼid fi Alyasaʼ !» Wa humman macho laagooh wa wagaʼo be wujuuhhum wa sajado giddaamah. 16 Wa gaalo leyah : «Daahu min khaddaamiinak fi 50 rujaal fahaliin. Khalli yamchu yifattuchuuh le sayyidak. Akuun Ruuh Allah waddaah khattaah fi raas jabal waahid aw fi waadi.» Wa hu gaal leehum : «Ma tirassuluuhum.» 17 Wa laakin humman ma khallooh, asarooh be ziyaada. Wa hu gaal leehum : «Khalaas, rassuluuhum.»
Wa humman rassalo 50 raajil le yifattuchu Iliyaas. Wa humman fattachooh le muddit talaata yoom wa ma ligooh. 18 Wa gabbalo jo le Alyasaʼ al-gaaʼid fi Ariiha wa hu gaal leehum : «Hal ana ma gult leeku ma tamchu ?»
Alyasaʼ tahhar een almi
19 Wa naas hillit Ariiha gaalo le Alyasaʼ : «Ya sayyidna, misil gaaʼid tichiifah al-mugʼad fi l-hille di hu adiil laakin al-almi waskhaan wa l-ard kula ma tantij.» 20 Wa hu radda leehum wa gaal : «Jiibu leyi maaʼuun jadiid wa subbu foogah mileh.» Wa humman jaabooh leyah. 21 Wa Alyasaʼ marag wa macha le een al-almi wa sabba foogha al-mileh wa gaal : «Daahu Allah gaal : ‹Ana tahhart al-almi da wa battaan ma yisabbib moot wa ma yadhar al-ard ma tantij.›» 22 Wa be da, al-almi bigi nadiif lahaddi l-yoom da, hasab kalaam Alyasaʼ.
Alyasaʼ laʼan al-iyaal
23 Wa Alyasaʼ gamma min Ariiha wa macha Beet Iil. Wa wakit maachi fi l-derib, iyaal waahidiin marago min al-hille wa achchammato leyah wa gaalo : «Amchi, ya abu salaʼa ! Amchi, ya abu salaʼa !» 24 Wa Alyasaʼ chaglab chaafhum wa laʼanhum be usum Allah. Wa tawwaali, dubaba itneen khatiiraat maragan leehum min al-khaaba wa katalan 42 min al-iyaal dool.
25 Wa min al-bakaan da, Alyasaʼ gamma macha jabal al-Karmal wa min hinaak, gabbal madiinat al-Saamira.