1 Il me dit: Fils de l’homme, mange ce que tu trouves, mange ce rouleau, et va, parle à la maison d’Israël! 2 J’ouvris la bouche, et il me fit manger ce rouleau. 3 Il me dit: Fils de l’homme, nourris ton ventre et remplis tes entrailles de ce rouleau que je te donne!
Je le mangeai, et il fut dans ma bouche doux comme du miel.
Exhortations pour la maison d’Israël
V. 4-15: cf. Éz 2:3-7. Jé 1:17-19.4 Il me dit: Fils de l’homme, va vers la maison d’Israël, et dis-leur mes paroles! 5 Car ce n’est point vers un peuple ayant un langage obscur, une langue inintelligible, que tu es envoyé; c’est à la maison d’Israël. 6 Ce n’est point vers de nombreux peuples ayant un langage obscur, une langue inintelligible, dont tu ne comprends pas les discours. Si je t’envoyais vers eux, ils t’écouteraient. 7 Mais la maison d’Israël ne voudra pas t’écouter, parce qu’elle ne veut pas m’écouter; car toute la maison d’Israël a le front dur et le cœur endurci. 8 Voici, j’endurcirai ta face, pour que tu l’opposes à leur face; j’endurcirai ton front, pour que tu l’opposes à leur front. 9 Je rendrai ton front comme un diamant, plus dur que le roc. Ne les crains pas, quoiqu’ils soient une famille de rebelles. 10 Il me dit: Fils de l’homme, reçois dans ton cœur et écoute de tes oreilles toutes les paroles que je te dirai! 11 Va vers les captifs, vers les enfants de ton peuple; tu leur parleras, et, qu’ils écoutent ou qu’ils n’écoutent pas, tu leur diras: Ainsi parle le Seigneur, l’Éternel. 12 Et l’esprit m’enleva, et j’entendis derrière moi le bruit d’un grand tumulte: Bénie soit la gloire de l’Éternel, du lieu de sa demeure! 13 J’entendis le bruit des ailes des animaux, frappant l’une contre l’autre, le bruit des roues auprès d’eux, et le bruit d’un grand tumulte. 14 L’esprit m’enleva et m’emporta. J’allais, irrité et furieux, et la main de l’Éternel agissait sur moi avec puissance. 15 J’arrivai à Thel-Abib, vers les exilés qui demeuraient près du fleuve du Kebar, et dans le lieu où ils se trouvaient; là je restai sept jours, stupéfait au milieu d’eux.
V. 16-21: cf. Éz 33:1-20. Ac 20:26-31.16 Au bout de sept jours, la parole de l’Éternel me fut adressée, en ces mots: 17 Fils de l’homme, je t’établis comme sentinelle sur la maison d’Israël. Tu écouteras la parole qui sortira de ma bouche, et tu les avertiras de ma part. 18 Quand je dirai au méchant: Tu mourras! Si tu ne l’avertis pas, si tu ne parles pas pour détourner le méchant de sa mauvaise voie et pour lui sauver la vie, ce méchant mourra dans son iniquité, et je te redemanderai son sang. 19 Mais si tu avertis le méchant, et qu’il ne se détourne pas de sa méchanceté et de sa mauvaise voie, il mourra dans son iniquité, et toi, tu sauveras ton âme. 20 Si un juste se détourne de sa justice et fait ce qui est mal, je mettrai un piège devant lui, et il mourra; parce que tu ne l’as pas averti, il mourra dans son péché, on ne parlera plus de la justice qu’il a pratiquée, et je te redemanderai son sang. 21 Mais si tu avertis le juste de ne pas pécher, et qu’il ne pèche pas, il vivra, parce qu’il s’est laissé avertir, et toi, tu sauveras ton âme.
V. 22-27: cf. Éz 24:24-27.22 Là encore la main de l’Éternel fut sur moi, et il me dit: Lève-toi, va dans la vallée, et là je te parlerai. 23 Je me levai, et j’allai dans la vallée; et voici, la gloire de l’Éternel y apparut, telle que je l’avais vue près du fleuve du Kebar. Alors je tombai sur ma face. 24 L’esprit entra en moi, et me fit tenir sur mes pieds. Et l’Éternel me parla et me dit: Va t’enfermer dans ta maison. 25 Fils de l’homme, voici, on mettra sur toi des cordes, avec lesquelles on te liera, afin que tu n’ailles pas au milieu d’eux. 26 J’attacherai ta langue à ton palais, pour que tu sois muet et que tu ne puisses pas les reprendre, car c’est une famille de rebelles. 27 Mais quand je te parlerai, j’ouvrirai ta bouche, pour que tu leur dises: Ainsi parle le Seigneur, l’Éternel. Que celui qui voudra écouter écoute, et que celui qui ne voudra pas n’écoute pas, car c’est une famille de rebelles.
1 Wa l-hiss gaal leyi : «Ya ibn Adam, aakulah. Aakul al-kitaab al-malfuuf da wa amchi kallim le Bani Israaʼiil.» 2 Wa khalaas, ana fataht khachmi wa hu akkalaani al-kitaab al-malfuuf da. 3 Wa gaal leyi : «Ya ibn Adam, amla batnak wa achbiʼ nafsak be l-kitaab al-malfuuf al-ana gaaʼid nantiih leek da.» Wa ana akaltah wa da bigi leyi halu fi khachmi misil asal.
4 Wa gaal leyi battaan : «Ya ibn Adam, amchi le Bani Israaʼiil wa hajji leehum be kalaami. 5 Ana ma nirassilak le chaʼab al-lukhkhithum gawiiye wa kalaamhum ma yinʼarif laakin nirassilak le Bani Israaʼiil. 6 Ana ma nirassilak le chuʼuub al-lukhkhithum gawiiye wa kalaamhum ma yinʼarif hatta kan inta ma tafham kalaamhum kula. Kan ana rassaltak kula, akiid humman yasmaʼook. 7 Wa laakin Bani Israaʼiil ma yidooru yasmaʼook inta achaan humman ma yidooru yasmaʼooni ana. Wa kulla Bani Israaʼiil ruuseehum wa guluubhum kula gawiyiin. 8 Wa daahu ana nantiik wijih adlam ziyaada min wujuuhhum wa nigawwi raasak ziyaada min ruuseehum. 9 Wa nisawwi raasak gawi misil al-maass wa l-hajar. Ma takhaaf minhum wa la tinbahit giddaamhum achaan humman chaʼab aasiyiin.»
10 Wa l-hiss gaal leyi : «Ya ibn Adam, aftah adaanak wa ahfad fi galbak kulla l-kalaam al-nuguulah leek. 11 Yalla ! Amchi le l-naas al-jaaboohum fi l-khurba al-humman iyaal chaʼabak wa hajji leehum. Wa kan yasmaʼook walla ma yasmaʼook kula, inta guul leehum : ‹Daahu kalaam Allah al-Rabb.›»
12 Wa khalaas, Ruuh Allah rafaʼaani foog wa ana simiʼt hiss chadiid al-buguul : «Mubaarak majd Allah fi maskanah.» 13 Wa ana simiʼt harakat janaahe al-makhluugiin al-gaaʼidiin yindarbu ambeenaathum wa harakat al-ajalaat al-jambuhum wa di haraka chadiide. 14 Wa l-ruuh rafaʼaani foog wa waddaani wa ana macheet be khadab chadiid fi nafsi. Wa gudrat Allah gaaʼide foogi be chidde. 15 Wa be da, ana jiit le l-naas al-jaaboohum fi l-khurba al-saakniin jamb bahar Khaabuur fi hillit Tall Abiib fi Baabil. Wa hinaak, ana gaʼadt sabʼa yoom mutahayyir fi usuthum.
Hizgiyaal bigi haras le Bani Israaʼiil
16 Wa baʼad al-sabʼa yoom da, Allah hajja leyi wa gaal : 17 «Ya ibn Adam, ana nukhuttak haras fi Bani Israaʼiil. Kan simiʼt kalaam min khachmi, tihazzirhum beyah. 18 Wa kan nuguul le l-aasi hu yumuut wa inta ma tihajji leyah wa la tihazzirah min derbah al-fasil le hayaatah tanja, al-aasi da kan yumuut fi khataayah, ana natlub dimmitah minnak. 19 Wa laakin kan inta hazzart al-aasi wa hu aba ma yikhalli isyaanah walla derbah al-fasil, khalaas hu yumuut fi khataayah wa laakin inta najjeet nafsak. 20 Wa kan naadum saalih gabbal min adaaltah wa gamma yisawwi zulum, ana nukhutt giddaamah hajar wa hu yintagga foogah wa yumuut. Wa kan inta ma hazzartah, khalaas hu yumuut be sabab zanbah wa ma yizzakkaro al-adaala al-hu sawwaaha awwal. Wa laakin minnak inta, ana natlub dimmitah. 21 Wa be l-aks, kan inta hazzart naadum saalih le ma yaznib wa l-naadum da ma aznab, khalaas hu yiʼiich achaan inta hazzartah. Wa inta kula najjeet nafsak.»
Allah sakkat Hizgiyaal
22 Wa fi l-wakit da, gudrat Allah gaaʼide foogi wa hu gaal leyi : «Gumm ! Amchi al-waadi wa ana nihajji leek.» 23 Wa ana gammeet wa macheet al-waadi wa daahu ana chift majd Allah waagif misil al-majd al-ana chiftah fi khachum bahar Khaabuur. Wa khalaas, ana wagaʼt be wijhi fi l-ard. 24 Wa Ruuh Allah nazal foogi wa gawwamaani be tuuli. Wa Allah hajja leyi wa gaal : «Taʼaal wa sidd nafsak fi beetak. 25 Asmaʼ, ya ibn Adam, yijiibu hubaal wa yirabbutuuk wa battaan ma tamrug fi ust al-naas. 26 Ana nilassig leek lisaanak fi sugʼak. Tabga abkam wa ma tagdar tuluumhum achaan humman chaʼab aasiyiin. 27 Wa laakin wakit nikallim leek, ana nufukk khachmak wa inta tihajji leehum wa tuguul : ‹Daahu kalaam Allah al-Rabb.› Al-yidoor yasmaʼ, khalli yasmaʼ wa l-ma yidoor yasmaʼ, khalli ma yasmaʼ achaan humman chaʼab aasiyiin.»