Juda et Tamar
V. 1-11: cf. 1 Ch 2:3. De 25:5-10.
1 En ce temps-là, Juda s’éloigna de ses frères, et se retira vers un homme d’Adullam, nommé Hira. 2 Là, Juda vit la fille d’un Cananéen, nommé Schua; il la prit pour femme, et alla vers elle. 3 Elle devint enceinte, et enfanta un fils, qu’elle appela Er. 4 Elle devint encore enceinte, et enfanta un fils, qu’elle appela Onan. 5 Elle enfanta de nouveau un fils, qu’elle appela Schéla; Juda était à Czib quand elle l’enfanta. 6 Juda prit pour Er, son premier-né, une femme nommée Tamar. 7 Er, premier-né de Juda, était méchant aux yeux de l’Éternel; et l’Éternel le fit mourir. 8 Alors Juda dit à Onan: Va vers la femme de ton frère, prends-la, comme beau-frère, et suscite une postérité à ton frère. 9 Onan, sachant que cette postérité ne serait pas à lui, se souillait à terre lorsqu’il allait vers la femme de son frère, afin de ne pas donner de postérité à son frère. 10 Ce qu’il faisait déplut à l’Éternel, qui le fit aussi mourir. 11 Alors Juda dit à Tamar, sa belle-fille: Demeure veuve dans la maison de ton père, jusqu’à ce que Schéla, mon fils, soit grand. Il parlait ainsi dans la crainte que Schéla ne mourût comme ses frères. Tamar s’en alla, et elle habita dans la maison de son père.
V. 12-30: cf. 1 Ch 2:4-15. Ru 4.
12 Les jours s’écoulèrent, et la fille de Schua, femme de Juda, mourut. Lorsque Juda fut consolé, il monta à Thimna, vers ceux qui tondaient ses brebis, lui et son ami Hira, l’Adullamite. 13 On en informa Tamar, et on lui dit: Voici ton beau-père qui monte à Thimna, pour tondre ses brebis. 14 Alors elle ôta ses habits de veuve, elle se couvrit d’un voile et s’enveloppa, et elle s’assit à l’entrée d’Énaïm, sur le chemin de Thimna; car elle voyait que Schéla était devenu grand, et qu’elle ne lui était point donnée pour femme. 15 Juda la vit, et la prit pour une prostituée, parce qu’elle avait couvert son visage. 16 Il l’aborda sur le chemin, et dit: Laisse-moi aller vers toi. Car il ne connut pas que c’était sa belle-fille. Elle dit: Que me donneras-tu pour venir vers moi? 17 Il répondit: Je t’enverrai un chevreau de mon troupeau. Elle dit: Me donneras-tu un gage, jusqu’à ce que tu l’envoies? 18 Il répondit: Quel gage te donnerai-je? Elle dit: Ton cachet, ton cordon, et le bâton que tu as à la main. Il les lui donna. Puis il alla vers elle; et elle devint enceinte de lui. 19 Elle se leva, et s’en alla; elle ôta son voile, et remit ses habits de veuve. 20 Juda envoya le chevreau par son ami l’Adullamite, pour retirer le gage des mains de la femme. Mais il ne la trouva point. 21 Il interrogea les gens du lieu, en disant: Où est cette prostituée qui se tenait à Énaïm, sur le chemin? Ils répondirent: Il n’y a point eu ici de prostituée. 22 Il retourna auprès de Juda, et dit: Je ne l’ai pas trouvée, et même les gens du lieu ont dit: Il n’y a point eu ici de prostituée. 23 Juda dit: Qu’elle garde ce qu’elle a! Ne nous exposons pas au mépris. Voici, j’ai envoyé ce chevreau, et tu ne l’as pas trouvée. 24 Environ trois mois après, on vint dire à Juda: Tamar, ta belle-fille, s’est prostituée, et même la voilà enceinte à la suite de sa prostitution. Et Juda dit: Faites-la sortir, et qu’elle soit brûlée. 25 Comme on l’amenait dehors, elle fit dire à son beau-père: C’est de l’homme à qui ces choses appartiennent que je suis enceinte; reconnais, je te prie, à qui sont ce cachet, ces cordons et ce bâton. 26 Juda les reconnut, et dit: Elle est moins coupable que moi, puisque je ne l’ai pas donnée à Schéla, mon fils. Et il ne la connut plus. 27 Quand elle fut au moment d’accoucher, voici, il y avait deux jumeaux dans son ventre. 28 Et pendant l’accouchement il y en eut un qui présenta la main; la sage-femme la prit, et y attacha un fil cramoisi, en disant: Celui-ci sort le premier. 29 Mais il retira la main, et son frère sortit. Alors la sage-femme dit: Quelle brèche tu as faite! Et elle lui donna le nom de Pérets. 30 Ensuite sortit son frère, qui avait à la main le fil cramoisi; et on lui donna le nom de Zérach.
Yahuuza wa Taamaar
1 Wa fi l-wakit da, Yahuuza farag min akhwaanah wa macha bakaan raajil waahid usmah Hiira min hillit Adullaam. 2 Wa fi l-bakaan da, Yahuuza chaaf bineeye waahide wa abuuha min Kanʼaan usmah Chuuʼ. Wa Yahuuza akhad al-bineeye di wa dakhal beeha. 3 Wa hi bigat khalbaane wa wildat leyah wileed wa Yahuuza sammaah Iir. 4 Wa battaan bigat khalbaane wa wildat wileed wa sammatah Unaan. 5 Wa battaan kula wildat wileed wa sammatah Chiila. Wa fi l-wakit al-hi wildat foogah da, humman gaaʼidiin fi hillit Kaziib.
6 Wa Yahuuza akhad le Iir, wileedah al-bikir, mara usumha Taamaar. 7 Wa laakin Iir, bikir Yahuuza, hu naadum fasil giddaam Allah wa be sabab fasaaltah di, Allah jaʼal leyah al-moot. 8 Wa baʼad da, Yahuuza gaal le wileedah Unaan : «Aakhud marit akhuuk wa jiib leyah zurriiye. Da cheyy al-waajib tisawwiih le akhuuk al-marhuum.»
9 Wa laakin Unaan irif kadar al-zurriiye di ma tabga leyah hu. Wa wakit yargud maʼa marit akhuuh, yikhalli al-mani yidaffig barra achaan hi ma tabga khalbaane wa tijiib zurriiye le akhuuh. 10 Wa l-cheyy al-Unaan sawwaah da, fasil giddaam Allah. Wa Allah jaʼal al-moot leyah hu kula.
11 Wa fi l-bakaan da, Yahuuza gaal le Taamaar marit wileedah : «Hassaʼ da, amchi beet abuuki wa agoodi armala lahaddi wileedi Chiila yabga kabiir.» Achaan Yahuuza khaayif Chiila kula yumuut misil akhwaanah. Wa khalaas, Taamaar machat gaʼadat fi beet abuuha.
12 Wa baʼad mudda tawiile, bineeyit Chuuʼ marit Yahuuza maatat. Wa wakit hiznah faat, Yahuuza macha hillit Timna achaan yagtaʼ suuf khanamah. Wa macha maʼaayah rafiigah Hiira min hillit Adullaam. 13 Wa naas gaalo le Taamaar : «Daahu nasiibki jaayi Timna le yagtaʼ suuf khanamah.» 14 Wa khalaas, hi sallat khulgaan al-khabiibe wa allaffahat be laffaaha wa assarramat wa gaʼadat fi khachum baab hillit Inaayim fi derib hillit Timna. Achaan hi irfat kadar Chiila bigi kabiir wa ma antooha leyah achaan tabga martah.
15 Wa Yahuuza chaafha wa hasabha mara charmuuta achaan hi assarramat. 16 Wa hu wajjah aleeha, wa macha leeha wa gaal : «Ana nidoor nargud maʼaaki.» Wa laakin hu ma irif kadar hi marit wileedah. Wa Taamaar gaalat leyah : «Kan ragadt maʼaayi da, tantiini chunu ?» 17 Wa hu radda leeha wa gaal : «Nirassil leeki sakhal min inzeeyi.» Wa hi gaalat leyah : «Illa tantiini damaan nakurbah lahaddi tirassil leyi al-sakhal.» 18 Wa hu gaal : «Chunu al-cheyy al-nantiiki takurbiih ?» Wa hi raddat leyah wa gaalat : «Antiini khitmak be hablah wa asaatak.»
Wa hu antaahum leeha wa ragad maʼaaha wa hi khilbat minnah. 19 Wa baʼad da, Taamaar gammat machat beetha sallat laffaahitha wa libsat khulgaanha hana l-khabiibe.
20 Wa Yahuuza anta al-sakhal le rafiigah al-min hillit Adullaam le yiwaddiih le l-mara di wa yichiil leyah khumaamah minha. Laakin hu ma ligiiha. 21 Wa saʼal naas al-hille wa gaal : «Ween al-mara al-charmuuta al-gaaʼide fi khachum derib hillit Inaayim ?» Wa humman raddo leyah : «Ma fi mara charmuuta fi l-bakaan da.»
22 Wa l-raajil gabbal le Yahuuza wa gaal : «Ana ma ligiitha wa naas al-hille zaathum gaalo leyi ma fi mara charmuuta fi l-bakaan da.» 23 Khalaas Yahuuza gaal : «Khalli al-khumaam da yagood fi iideenha achaan al-naas ma yichchammato leena. Achaan ana rassalt leeha al-sakhal wa laakin inta ma ligiitha.»
24 Wa baʼad talaata chahar, gaalo le Yahuuza : «Daahu Taamaar marit wileedak zanat wa bigat khalbaane.» Wa Yahuuza gaal : «Amurguuha barra wa harruguuha !»
25 Wa wakit gaaʼidiin yamurguuha, hi rassalat le nasiibha Yahuuza wa gaalat : «Guulu leyah : ‹Ana khalbaane min al-raajil siid al-khumaam da.›» Wa gaalat battaan : «Akkid wa chiif al-khitim be hablah da wa l-asa di, hana yaatu ?»
26 Wa Yahuuza akkad al-achya dool wa gaal : «Hi indaha hagg ziyaada minni achaan ana ma jawwaztaha le wileedi Chiila.» Wa khalaas, battaan ma garrab leeha.
27 Wa wakit wakitha hana l-waaluuda tamma, hi irfat kadar indaha tiimaan. 28 Wa wakit gaaʼide talda, waahid minhum salla iidah waahide. Wa l-wallaada massakat iidah wa rabatat leyah kheet ahmar wa gaalat : «Hu da al-yamrug awwal.» 29 Laakin hu jabad iidah wa akhuuh marag gubbaalah. Wa l-wallaada gaalat : «Ligiit derib min ween maragt ?» Achaan da, sammooh Faaris (maʼanaatah derib hana marigiin). 30 Wa baʼad da, akhuuh al-aakhar marag be habil ahmar fi iidah wa sammooh Zaarah (maʼanaatah ahmar tchu).