Outrages des soldats. Jésus livré aux Juifs par Pilate
V. 1-16: cf. (Mt 27:26-31. Mc 15:15-20. Lu 23:23-25.)1 Alors Pilate prit Jésus, et le fit battre de verges. 2 Les soldats tressèrent une couronne d’épines qu’ils posèrent sur sa tête, et ils le revêtirent d’un manteau de pourpre; puis, s’approchant de lui, 3 ils disaient: Salut, roi des Juifs! Et ils lui donnaient des soufflets. 4 Pilate sortit de nouveau, et dit aux Juifs: Voici, je vous l’amène dehors, afin que vous sachiez que je ne trouve en lui aucun crime. 5 Jésus sortit donc, portant la couronne d’épines et le manteau de pourpre. Et Pilate leur dit: Voici l’homme. 6 Lorsque les principaux sacrificateurs et les huissiers le virent, ils s’écrièrent: Crucifie! Crucifie! Pilate leur dit: Prenez-le vous-mêmes, et crucifiez-le; car moi, je ne trouve point de crime en lui. 7 Les Juifs lui répondirent: Nous avons une loi; et, selon notre loi, il doit mourir, parce qu’il s’est fait Fils de Dieu. 8 Quand Pilate entendit cette parole, sa frayeur augmenta. 9 Il rentra dans le prétoire, et il dit à Jésus: D’où es-tu? Mais Jésus ne lui donna point de réponse. 10 Pilate lui dit: Est-ce à moi que tu ne parles pas? Ne sais-tu pas que j’ai le pouvoir de te crucifier, et que j’ai le pouvoir de te relâcher? 11 Jésus répondit: Tu n’aurais sur moi aucun pouvoir, s’il ne t’avait été donné d’en haut. C’est pourquoi celui qui me livre à toi commet un plus grand péché. 12 Dès ce moment, Pilate cherchait à le relâcher. Mais les Juifs criaient: Si tu le relâches, tu n’es pas ami de César. Quiconque se fait roi se déclare contre César. 13 Pilate, ayant entendu ces paroles, amena Jésus dehors; et il s’assit sur le tribunal, au lieu appelé le Pavé, et en hébreu Gabbatha. 14 C’était la préparation de la Pâque, et environ la sixième heure. Pilate dit aux Juifs: Voici votre roi. 15 Mais ils s’écrièrent: Ote, ôte, crucifie-le! Pilate leur dit: Crucifierai-je votre roi? Les principaux sacrificateurs répondirent: Nous n’avons de roi que César. 16 Alors il le leur livra pour être crucifié. Ils prirent donc Jésus, et l’emmenèrent.
Jésus crucifié
V. 17-30: cf. (Mt 27:32-50. Mc 15:21-37. Lu 23:26-46.) (Ga 3:13. 1 Pi 2:24.) Jn 1:29.17 Jésus, portant sa croix, arriva au lieu du crâne, qui se nomme en hébreu Golgotha. 18 C’est là qu’il fut crucifié, et deux autres avec lui, un de chaque côté, et Jésus au milieu. 19 Pilate fit une inscription, qu’il plaça sur la croix, et qui était ainsi conçue: Jésus de Nazareth, roi des Juifs. 20 Beaucoup de Juifs lurent cette inscription, parce que le lieu où Jésus fut crucifié était près de la ville: elle était en hébreu, en grec et en latin. 21 Les principaux sacrificateurs des Juifs dirent à Pilate: N’écris pas: Roi des Juifs. Mais écris qu’il a dit: Je suis roi des Juifs. 22 Pilate répondit: Ce que j’ai écrit, je l’ai écrit. 23 Les soldats, après avoir crucifié Jésus, prirent ses vêtements, et ils en firent quatre parts, une part pour chaque soldat. Ils prirent aussi sa tunique, qui était sans couture, d’un seul tissu depuis le haut jusqu’en bas. Et ils dirent entre eux: 24 Ne la déchirons pas, mais tirons au sort à qui elle sera. Cela arriva afin que s’accomplît cette parole de l’Écriture:
Ils se sont partagé mes vêtements,
Et ils ont tiré au sort ma tunique.
Voilà ce que firent les soldats.
25 Près de la croix de Jésus se tenaient sa mère et la sœur de sa mère, Marie, femme de Clopas, et Marie de Magdala. 26 Jésus, voyant sa mère, et auprès d’elle le disciple qu’il aimait, dit à sa mère: Femme, voilà ton fils. 27 Puis il dit au disciple: Voilà ta mère. Et, dès ce moment, le disciple la prit chez lui. 28 Après cela, Jésus, qui savait que tout était déjà consommé, dit, afin que l’Écriture fût accomplie: J’ai soif. 29 Il y avait là un vase plein de vinaigre. Les soldats en remplirent une éponge, et, l’ayant fixée à une branche d’hysope, ils l’approchèrent de sa bouche. 30 Quand Jésus eut pris le vinaigre, il dit: Tout est accompli. Et, baissant la tête, il rendit l’esprit.
La mort de Jésus constatée
V. 31-37: cf. (Mt 27:51-56. Mc 15:39-41. Lu 23:47-49.) 1 Co 15:3.31 Dans la crainte que les corps ne restassent sur la croix pendant le sabbat, car c’était la préparation, et ce jour de sabbat était un grand jour, les Juifs demandèrent à Pilate qu’on rompît les jambes aux crucifiés, et qu’on les enlevât. 32 Les soldats vinrent donc, et ils rompirent les jambes au premier, puis à l’autre qui avait été crucifié avec lui. 33 S’étant approchés de Jésus, et le voyant déjà mort, ils ne lui rompirent pas les jambes; 34 mais un des soldats lui perça le côté avec une lance, et aussitôt il sortit du sang et de l’eau. 35 Celui qui l’a vu en a rendu témoignage, et son témoignage est vrai; et il sait qu’il dit vrai, afin que vous croyiez aussi. 36 Ces choses sont arrivées, afin que l’Écriture fût accomplie:
Aucun de ses os ne sera brisé.
37 Et ailleurs l’Écriture dit encore:
Ils verront celui qu’ils ont percé.
Mise au sépulcre
V. 38-42: cf. (Mt 27:57-61. Mc 15:42-47. Lu 23:50-56.)38 Après cela, Joseph d’Arimathée, qui était disciple de Jésus, mais en secret par crainte des Juifs, demanda à Pilate la permission de prendre le corps de Jésus. Et Pilate le permit. Il vint donc, et prit le corps de Jésus. 39 Nicodème, qui auparavant était allé de nuit vers Jésus, vint aussi, apportant un mélange d’environ cent livres de myrrhe et d’aloès. 40 Ils prirent donc le corps de Jésus, et l’enveloppèrent de bandes, avec les aromates, comme c’est la coutume d’ensevelir chez les Juifs. 41 Or, il y avait un jardin dans le lieu où Jésus avait été crucifié, et dans le jardin un sépulcre neuf, où personne encore n’avait été mis. 42 Ce fut là qu’ils déposèrent Jésus, à cause de la préparation des Juifs, parce que le sépulcre était proche.
Kharaar Bilaatus
1 Wa Bilaatus wadda Isa daakhal wa amar askarah achaan yajluduuh. 2 Wa wakit jaladooh khalaas, al-askar sawwo leyah taaj hana chook madfuur wa khattooh fi raasah wa labbasooh khalag loonah garadi misil khalag al-malik. 3 Wa yaju giddaamah wa yuguulu : «Salaam aleek, ya malik al-Yahuud !» Wa gaaʼidiin yudugguuh amkufuuf.
4 Wa Bilaatus marag battaan. Wa hajja le l-naas wa gaal : «Chiifuuh, namurgah leeku achaan taʼarfu ana ma ligiit foogah jariime.» 5 Wa Isa marag laabis al-taaj al-sawwooh min al-chook wa l-khalag al-garadi. Wa Bilaatus hajja leehum wa gaal : «Daahu al-raajil.»
6 Wa kubaaraat rujaal al-diin wa khaddaamiinhum chaafooh wa aato foogah wa gaalo : «Aktulah fi l-saliib ! Aktulah fi l-saliib !» Wa Bilaatus gaal : «Intu bas chiiluuh wa aktuluuh fi l-saliib. Kan leyi ana, ma ligiit foogah khata al-waajib leyah al-moot.» 7 Wa laakin al-Yahuud raddo leyah wa gaalo : «Indina gaanuun wa hasab al-gaanuun da, hu waajib yumuut achaan hu sawwa nafsah Ibn Allah.»
8 Wa wakit Bilaatus simiʼ al-kalaam da, khoof chadiid karabah be ziyaada. 9 Wa Bilaatus gabbal fi gasrah wa saʼal Isa wa gaal : «Inta jiit min ween ?» Wa laakin Isa ma radda leyah. 10 Wa achaan da, Bilaatus gaal : «Ma tidoor tihajji leyi walla ? Inta ma fihimt indi sulta foogak wa ana nagdar natilgak aw naktulak fi l-saliib walla ?» 11 Wa Isa radda leyah wa gaal : «Inta ma indak sulta foogi illa l-sulta al-Allah antaaha leek. Wa achaan da, al-naadum al-sallamaani leek hu khaati minnak ziyaada.»
12 Wa wakit Bilaatus simiʼ al-kalaam da, hu dawwar yatlig Isa laakin al-Yahuud raddo leyah be hiss aali wa gaalo : «Kan tatlig al-naadum da, inta ma tiriid sultaan al-Roomaaniyiin ! Kan naadum yisawwi nafsah malik, hu yisawwi nafsah adu le sultaan al-Roomaaniyiin.»
Hakamo le l-Masiih be l-moot
13 Wakit Bilaatus simiʼ al-kalaam da, hu marag Isa wa gaʼad fi kursi al-chariiʼa al-gaaʼid fi l-fadaay al-muʼaddala be hujaar wa be kalaam ibraani usumha Gabbaasa. 14 Wa l-yoom da, yoom al-yijahhuzu foogah iid al-Fisha wa l-wata gaayle. Wa Bilaatus hajja le l-Yahuud wa gaal : «Chiifuuh, daahu malikku !» 15 Wa aato wa gaalo : «Aktulah ! Aktulah ! Aktulah fi l-saliib !» Wa Bilaatus saʼalaahum wa gaal : «Tidooru ana naktul malikku fi saliib walla ?» Wa kubaaraat rujaal al-diin raddo leyah wa gaalo : «Ma indina malik illa sultaan al-Roomaaniyiin.» 16 Wa khalaas, Bilaatus sallam Isa le l-askar achaan yaktuluuh fi l-saliib. Wa gammo chaalooh.
Al-Masiih salabooh
17 Wa Isa chaayil al-saliib al-dawwaro yaktuluuh foogah. Wa waddooh fi bakaan waahid usmah Bakaan al-Jumjuma wa be kalaam ibraani usmah Juljusa. 18 Wa fi l-bakaan da, taggo Isa fi l-saliib wa taggo maʼaayah naaseen, waahid taggooh fi saliib be nussah al-zeenaay wa l-taani fi saliib aakhar be nussah al-israay. Wa hu fi usuthum. 19 Wa Bilaatus khatta maktuub waahid fi raas al-saliib. Wa l-kalaam al-maktuub foogah yuguul : «Isa min al-Naasira, malik al-Yahuud.» 20 Wa salabo Isa gariib le l-madiina wa achaan da, Yahuud katiiriin garo al-kalaam al-maktuub da. Wa katabooh be kalaam ibraani wa kalaam laatiini wa kalaam yuunaani.
21 Wa kubaaraat rujaal al-diin hajjo le Bilaatus wa gaalo : «Ma taktib : ‹Malik al-Yahuud.› Laakin aktib : ‹Al-naadum da gaal hu malik al-Yahuud.›» 22 Wa Bilaatus radda leehum wa gaal : «Al-kalaam al-katabtah ma nikhayyirah.»
23 Wa wakit al-askar al-arbaʼa salabo Isa khalaas, humman chaalo khulgaanah wa gassamoohum ambeenaathum. Wa jawwaaniiytah bas faddalat. Wa l-jawwaaniiye hi kullaha matruura wa ma indaha khiyaate. 24 Wa achaan da, hajjo ambeenaathum wa gaalo : «Ma nicharrutuuha. Nisawwu amʼiyeedaat wa l-naadum al-wagaʼat fi gismah yichiilha.» Wa be misil da, kalaam al-Kitaab tamma al-buguul : <Humman gassamo khulgaani ambeenaathum wa sawwo amʼiyeedaat le lubaasi.> Wa da bas al-cheyy al-sawwooh al-askar.
25 Wa fiyah awiin waagfaat gariib le l-saliib al-Isa gaaʼid foogah. Wa hinna ammah Mariyam wa khaaltah wa Mariyam marit Kuluuba wa Mariyam al-Magdaliiye. 26 Wa Isa chaaf ammah wa chaaf al-tilmiiz al-hu yihibbah waagif gariib leeha. Wa hajja le ammah wa gaal : «Mara zeene chiifiih, da wileedki.» 27 Wa hajja le tilmiizah wa gaal : «Chiifha, di ammak.» Wa l-tilmiiz waddaaha fi beetah wa min al-yoom da, hi sakanat maʼaayah.
Moot al-Masiih
28 Wa Isa irif kulla cheyy kammal. Wa hu hajja battaan achaan al-kalaam al-maktuub fi sababah fi l-Kitaab yitimm. Wa hu gaal : «Ana atchaan.» 29 Wa fi l-bakaan da, fi maaʼuun malaan be charaab haamud. Wa ballo gitʼe fi l-charaab al-haamud da wa chaʼagooha fi raas ageegaay hana zuufa wa rafaʼooha foog gariib le khachum Isa. 30 Wa Isa chirib min al-charaab al-haamud da wa gaal : «Kulla cheyy tamma khalaas.» Wa dangar raasah wa anta al-ruuh.
31 Wa da l-yoom al-yijahhuzu foogah le yoom al-sabt. Wa ambaakir, yoom kabiir fi l-iid. Wa l-Yahuud ma dawwaro al-janaazaat dool yagoodu fi l-saliib fi yoom al-sabt. Wa achaan da, talabo min Bilaatus yikassuru rijileen al-masluubiin achaan yumuutu ajala wa khalaas al-janaazaat yidalluuhum. 32 Wa l-askar jo le awwal naadum al-salabooh maʼa Isa wa kassaro rijileenah wa sawwo nafs al-cheyy le l-taani. 33 Wa laakin wakit jo le Isa, chaafo hu mayyit khalaas. Wa achaan da ma kassaro rijileenah. 34 Laakin askari waahid taʼanah fi naaytah be harba wa tawwaali daffag minnah damm wa almi.
35 Al-chaafah be eenah chaahid leyah wa chahaadtah sahiihe wa hu yaʼarif kalaamah sahiih wa hu yachhad achaan intu kula tiʼaamunu. 36 Wa l-cheyy da bigi achaan kalaam al-maktuub fi l-Kitaab waajib yitimm. Wa l-kalaam da buguul : <Waahid min udaamah kula ma yinkasir.> 37 Wa l-Kitaab kula buguul : <Yichiifu al-naadum al-taʼanooh.>
Al-Masiih dafanooh
38 Wa baʼad da, Yuusuf al-min hillit al-Raama macha le Bilaatus wa talab minnah janaazit Isa. Hu tilmiiz Isa wa laakin gaaʼid yitaabiʼah be sirr achaan hu khaayif min al-Yahuud. Wa Bilaatus antaah izin wa Yuusuf macha chaal al-janaaza. 39 Wa Nigudiimus al-naadum al-yoom waahid macha hajja maʼa Isa be l-leel, hu kula macha maʼaayah wa jaab 30 kiilo hana dihin al-mukhalbat be sibir wa be riihe usumha uud. 40 Wa chaalo janaazit Isa wa ballo gabag tawiil fi l-dihin da wa laffo beyah al-janaaza. Wa be misil da, kaffanooh hasab aadaat al-Yahuud. 41 Wa fiyah jineene gariib le l-bakaan al-salabo foogah Isa. Wa fi l-jineene fi khabur jadiid gaaʼid wa lissaaʼ ma dafano foogah naadum. 42 Wa l-khabur da gariib. Wa l-yoom al-Yahuud yijahhuzu foogah le yoom al-sabt gariib yikammil. Wa achaan da, dafano Isa fi l-bakaan da.