Ps 14.
1 Au chef des chantres. Sur la flûte. Cantique de David.

2 L’insensé dit en son cœur: Il n’y a point de Dieu!
Ils se sont corrompus, ils ont commis des iniquités abominables;
Il n’en est aucun qui fasse le bien.
3 Dieu, du haut des cieux, regarde les fils de l’homme,
Pour voir s’il y a quelqu’un qui soit intelligent,
Qui cherche Dieu.
4 Tous sont égarés, tous sont pervertis;
Il n’en est aucun qui fasse le bien,
Pas même un seul.
5 Ceux qui commettent l’iniquité ont-ils perdu le sens?
Ils dévorent mon peuple, ils le prennent pour nourriture;
Ils n’invoquent point Dieu.
6 Alors ils trembleront d’épouvante,
Sans qu’il y ait sujet d’épouvante;
Dieu dispersera les os de ceux qui campent contre toi;
Tu les confondras, car Dieu les a rejetés.
7 Oh! Qui fera partir de Sion la délivrance d’Israël?
Quand Dieu ramènera les captifs de son peuple,
Jacob sera dans l’allégresse, Israël se réjouira.
Wasiiye le kabiir al-khannaayiin : Le yikhannuuh be hiss al-suffaara, taʼliim min Dawuud
1 Al-mataamiis gaalo fi nufuushum :
«Ma fi Ilaah !»
Humman tallafo wa sawwo amal muharram
wa ma fi naadum al-yisawwi al-kheer.

2 Min al-sama, al-Rabb chaaf Bani Adam
le yichiif kan naadum waahid minhum aagil
al-yifattichah hu al-Rabb.
3 Kulluhum sawa baʼʼado wa waddaro,
ma fi naadum al-yisawwi al-kheer
wa la waahid.

4 Al-yisawwu al-zulum
ma induhum al-maʼrafa walla ?
Humman yaakulu chaʼabi misil yaakulu al-khubza
wa ma yachhado al-Rabb.
5 Wa daahu humman gaaʼidiin yarjufu
fi bakaan al-ma waajib yarjufu foogah
achaan al-Rabb chattat udaam
al-naas al-yihaasuruuku intu chaʼabah.
Wa intu tiʼayyubuuhum
achaan al-Rabb abaahum.

6 Yaatu min Sahyuun
yanti al-naja le Israaʼiil ?
Wakit al-Rabb yigabbil chaʼabah min al-khurba,
zurriiyit Yaakhuub yinbastu
wa zurriiyit Israaʼiil yafraho.