Les femmes étrangères, l’idolâtrie et les ennemis de Salomon. — Sa mort
V. 1-13: cf. (De 17:17; 7:3, 4. Né 13:23-27.) Mt 13:22. (Ap 2:4; 3:17.) 1 Co 10:12.1 Le roi Salomon aima beaucoup de femmes étrangères, outre la fille de Pharaon: des Moabites, des Ammonites, des Édomites, des Sidoniennes, des Héthiennes, 2 appartenant aux nations dont l’Éternel avait dit aux enfants d’Israël: Vous n’irez point chez elles, et elles ne viendront point chez vous; elles tourneraient certainement vos cœurs du côté de leurs dieux. Ce fut à ces nations que s’attacha Salomon, entraîné par l’amour. 3 Il eut sept cents princesses pour femmes et trois cents concubines; et ses femmes détournèrent son cœur. 4 A l’époque de la vieillesse de Salomon, ses femmes inclinèrent son cœur vers d’autres dieux; et son cœur ne fut point tout entier à l’Éternel, son Dieu, comme l’avait été le cœur de David, son père. 5 Salomon alla après Astarté, divinité des Sidoniens, et après Milcom, l’abomination des Ammonites. 6 Et Salomon fit ce qui est mal aux yeux de l’Éternel, et il ne suivit point pleinement l’Éternel, comme David, son père. 7 Alors Salomon bâtit sur la montagne qui est en face de Jérusalem un haut lieu pour Kemosch, l’abomination de Moab, et pour Moloc, l’abomination des fils d’Ammon. 8 Et il fit ainsi pour toutes ses femmes étrangères, qui offraient des parfums et des sacrifices à leurs dieux. 9 L’Éternel fut irrité contre Salomon, parce qu’il avait détourné son cœur de l’Éternel, le Dieu d’Israël, qui lui était apparu deux fois. 10 Il lui avait à cet égard défendu d’aller après d’autres dieux; mais Salomon n’observa point les ordres de l’Éternel. 11 Et l’Éternel dit à Salomon: Puisque tu as agi de la sorte, et que tu n’as point observé mon alliance et mes lois que je t’avais prescrites, je déchirerai le royaume de dessus toi et je le donnerai à ton serviteur. 12 Seulement, je ne le ferai point pendant ta vie, à cause de David, ton père. C’est de la main de ton fils que je l’arracherai. 13 Je n’arracherai cependant pas tout le royaume; je laisserai une tribu à ton fils, à cause de David, mon serviteur, et à cause de Jérusalem, que j’ai choisie.
V. 14-25: cf. 2 S 8:13, 2 14. Ps 89:31-33.14 L’Éternel suscita un ennemi à Salomon: Hadad, l’Édomite, de la race royale d’Édom. 15 Dans le temps où David battit Édom, Joab, chef de l’armée, étant monté pour enterrer les morts, tua tous les mâles qui étaient en Édom; 16 il y resta six mois avec tout Israël, jusqu’à ce qu’il en eût exterminé tous les mâles. 17 Ce fut alors qu’Hadad prit la fuite avec des Édomites, serviteurs de son père, pour se rendre en Égypte. Hadad était encore un jeune garçon. 18 Partis de Madian, ils allèrent à Paran, prirent avec eux des hommes de Paran, et arrivèrent en Égypte auprès de Pharaon, roi d’Égypte, Pharaon donna une maison à Hadad, pourvut à sa subsistance, et lui accorda des terres. 19 Hadad trouva grâce aux yeux de Pharaon, à tel point que Pharaon lui donna pour femme la sœur de sa femme, la sœur de la reine Thachpenès. 20 La sœur de Thachpenès lui enfanta son fils Guenubath. Thachpenès le sevra dans la maison de Pharaon; et Guenubath fut dans la maison de Pharaon, au milieu des enfants de Pharaon. 21 Lorsque Hadad apprit en Égypte que David était couché avec ses pères, et que Joab, chef de l’armée, était mort, il dit à Pharaon: Laisse-moi aller dans mon pays. 22 Et Pharaon lui dit: Que te manque-t-il auprès de moi, pour que tu désires aller dans ton pays? Il répondit: Rien, mais laisse-moi partir. 23 Dieu suscita un autre ennemi à Salomon: Rezon, fils d’Éliada, qui s’était enfui de chez son maître Hadadézer, roi de Tsoba. 24 Il avait rassemblé des gens auprès de lui, et il était chef de bande, lorsque David massacra les troupes de son maître. Ils allèrent à Damas, et s’y établirent, et ils régnèrent à Damas. 25 Il fut un ennemi d’Israël pendant toute la vie de Salomon, en même temps qu’Hadad lui faisait du mal, et il avait Israël en aversion. Il régna sur la Syrie.
V. 26-40: cf. 1 R 12:1-24.26 Jéroboam aussi, serviteur de Salomon, leva la main contre le roi. Il était fils de Nebath, Éphratien de Tseréda, et il avait pour mère une veuve nommée Tserua. 27 Voici à quelle occasion il leva la main contre le roi. Salomon bâtissait Millo, et fermait la brèche de la cité de David, son père. 28 Jéroboam était fort et vaillant; et Salomon, ayant vu ce jeune homme à l’œuvre, lui donna la surveillance de tous les gens de corvée de la maison de Joseph. 29 Dans ce temps-là, Jéroboam, étant sorti de Jérusalem, fut rencontré en chemin par le prophète Achija de Silo, revêtu d’un manteau neuf. Ils étaient tous deux seuls dans les champs. 30 Achija saisit le manteau neuf qu’il avait sur lui, le déchira en douze morceaux, 31 et dit à Jéroboam: Prends pour toi dix morceaux! Car ainsi parle l’Éternel, le Dieu d’Israël: Voici, je vais arracher le royaume de la main de Salomon, et je te donnerai dix tribus. 32 Mais il aura une tribu, à cause de mon serviteur David, et à cause de Jérusalem, la ville que j’ai choisie sur toutes les tribus d’Israël. 33 Et cela, parce qu’ils m’ont abandonné, et se sont prosternés devant Astarté, divinité des Sidoniens, devant Kemosch, dieu de Moab, et devant Milcom, dieu des fils d’Ammon, et parce qu’ils n’ont point marché dans mes voies pour faire ce qui est droit à mes yeux et pour observer mes lois et mes ordonnances, comme l’a fait David, père de Salomon. 34 Je n’ôterai pas de sa main tout le royaume, car je le maintiendrai prince tout le temps de sa vie, à cause de David, mon serviteur, que j’ai choisi, et qui a observé mes commandements et mes lois. 35 Mais j’ôterai le royaume de la main de son fils, et je t’en donnerai dix tribus; 36 je laisserai une tribu à son fils, afin que David, mon serviteur, ait toujours une lampe devant moi à Jérusalem, la ville que j’ai choisie pour y mettre mon nom. 37 Je te prendrai, et tu régneras sur tout ce que ton âme désirera, tu seras roi d’Israël. 38 Si tu obéis à tout ce que je t’ordonnerai, si tu marches dans mes voies et si tu fais ce qui est droit à mes yeux, en observant mes lois et mes commandements, comme l’a fait David, mon serviteur, je serai avec toi, je te bâtirai une maison stable, comme j’en ai bâti une à David, et je te donnerai Israël. 39 J’humilierai par là la postérité de David, mais ce ne sera pas pour toujours. 40 Salomon chercha à faire mourir Jéroboam. Et Jéroboam se leva et s’enfuit en Égypte auprès de Schischak, roi d’Égypte; il demeura en Égypte jusqu’à la mort de Salomon.
V. 41-43: cf. 2 Ch 9:29-31. Ec 8:8.41 Le reste des actions de Salomon, tout ce qu’il a fait, et sa sagesse, cela n’est-il pas écrit dans le livre des actes de Salomon? 42 Salomon régna quarante ans à Jérusalem sur tout Israël. 43 Puis Salomon se coucha avec ses pères, et il fut enterré dans la ville de David, son père. Roboam, son fils, régna à sa place.
Suleymaan marag min derib Allah
1 Wa l-malik Suleymaan habba awiin katiiraat ajnabiiyaat bala bineeyit Firʼoon. Hu habba awiin min balad Muwaab wa Ammuun wa Adoom wa Seeda wa min balad al-Hittiyiin. 2 Wa l-awiin deel min al-umam al-Allah gaal le Bani Israaʼiil : «Angarʼu ma taakhudu min al-umam dool wa humman kula ma yaakhudu minku achaan yamurguuku min al-derib wa taʼabudu ilaahaathum.» Wa laakin al-malik Suleymaan habba awiin min al-umam dool wa anrabat maʼaahum. 3 Wa hu akhad 700 awiin mayaarim wa chaal 300 sirriiyaat kula. Wa l-awiin deel maragannah min al-derib.
4 Wa wakit Suleymaan chayyab marra waahid, al-awiin deel maragannah min al-derib wa hu abad ilaahaat aakhariin. Wa be sabab da, hu ma abad Allah Ilaahah be galib mukhlis misil abuuh Dawuud. 5 Wa l-malik Suleymaan abad Achtaruut ilaahat naas balad Seeda wa Milkuum al-sanam al-muharram hana Bani Ammuun. 6 Wa Suleymaan sawwa al-fasaala giddaam Allah wa hu ma taabaʼ Allah misil abuuh Dawuud. 7 Wa fi l-wakit da, Suleymaan addal bakaan aali fi raas al-jabal al-mugaabil Madiinat al-Khudus le Kamuuch al-sanam al-muharram hana naas Muwaab wa le Muulak al-sanam al-muharram hana Bani Ammuun. 8 Wa hu sawwa misil da le ilaahaat hana kulla awiinah al-ajnabiiyaat. Wa hinna yiharrigan bakhuur wa yigaddiman dahaaya muharragiin le ilaahaathin.
Natiijat al-khata hana Suleymaan
9 Wa Allah khidib didd Suleymaan achaan hu aba ma taabaʼ al-derib hana Allah Ilaah Bani Israaʼiil al-baan leyah marrateen. 10 Wa amarah ma yitaabiʼ ilaahaat aakhariin. Wa laakin Suleymaan ma tabbag amur Allah. 11 Wa fi chaan da, Allah gaal le Suleymaan : «Inta ma hafadt muʼaahadati wa churuuti al-ana amartak beehum. Khalaas, ana naglaʼ minnak mulkak wa nanti le waahid min khaddaamiinak. 12 Wa ana ma naglaʼah fi hayaatak fi chaan abuuk Dawuud. Laakin naglaʼ al-muluk da min iid wileedak. 13 Wa ana ma naglaʼ kulla l-mamlaka di min wileedak. Laakin nikhalliih yahkim fi gabiila waahide bas. Wa da fi chaan Dawuud abdi wa fi chaan Madiinat al-Khudus al-madiina al-ana azaltaha.»
Udwaan Suleymaan
14 Wa khalaas, Allah gawwam adu le Suleymaan. Wa hu Haddaad al-Adoomi min zurriiyit malik al-Adoomiyiin. 15 Zamaan, Dawuud haarab mamlakat Adoom. Wa wakit Yuwaab khaayid deechah macha dafan kulla janaazaat al-naas al-maato fi l-harib, hu katal kulla naas balad Adoom al-dukuura. 16 Wa Yuwaab wa kulla Bani Israaʼiil gaʼado hinaak sitte chahar lahaddi kammalo kulla l-dukuura min balad Adoom.
17 Wa fi l-wakit da, Haddaad lissaaʼ sabi. Wa hu arrad macha Masir maʼa waahidiin min naas balad Adoom min khaddaamiin abuuh. 18 Wa humman gammo min Midyaan wa macho Faaraan wa chaalo maʼaahum naas min Faaraan. Wa baʼad da, macho Masir bakaan Firʼoon malik Masir. Wa hu antaah le Haddaad beet wa maʼaach wa ard. 19 Wa Haddaad ligi rida min Firʼoon wa jawwazah hamaatah akhut martah Tahfaniis al-meeram. 20 Wa akhut Tahfaniis wildat wa jaabat wileed le Haddaad wa sammaah Ganuubat. Wa Tahfaniis faradatah wa chaalatah fi beet Firʼoon wa Ganuubat kibir hinaak maʼa awlaad Firʼoon.
21 Wa wakit Haddaad fi Masir simiʼ kadar Dawuud maat wa lihig abbahaatah wa Yuwaab khaayid al-deech kula maat, khalaas Haddaad gaal le Firʼoon : «Khalliini namchi baladi.» 22 Wa Firʼoon gaal leyah : «Min inta gaaʼid maʼaayi da, chunu gassar leek ? Maala tidoor tamchi baladak ?» Wa Haddaad radda leyah wa gaal : «Cheyy ma gassar leyi laakin khalliini namchi bas.»
23 Wa l-Rabb gawwam adu aakhar le Suleymaan, usmah Rizuun wileed Aliyaadaʼ al-arrad min beet siidah Hadadʼaazar malik Suuba. 24 Wa Rizuun lamma majmuuʼa hana rujaal haraamiyiin wa bigi kabiirhum. Wa wakit Dawuud gamma katal naas Hadadʼaazar, Rizuun wa naasah macho madiinat Dimachkh wa gaʼado hinaak wa hakamo foogha. 25 Wa Rizuun bigi adu le Bani Israaʼiil fi kulla muddit hayaat Suleymaan. Wa hu kirih Bani Israaʼiil ziyaada min al-fasaala al-sawwaah Haddaad. Wa Rizuun hakam fi balad Araam.
Yarubaʼaam atmarrad didd Suleymaan
26 Wa fiyah raajil waahid usmah Yarubaʼaam wileed Nabaat min gabiilat Afraayim wa hu min hillit Sariida. Wa ammah usumha Saruuʼa wa hi armala. Wa Yarubaʼaam da hu awwal waahid min khaddaamiin Suleymaan wa baʼadeen, gamma atmarrad diddah. 27 Wa daahu al-sabab al-gawwam Yarubaʼaam le yitmarrad. Da fi wakit al-Suleymaan gaaʼid yabni durdur al-difaaʼ al-sammooh Millu wa yikaddik al-khurma al-fi durdur madiinat Dawuud abuuh. 28 Wa Yarubaʼaam da hu raajil faaris. Wa Suleymaan chaaf al-sabi da wakit gaaʼid yakhdim wa hu kallafah le yiraakhib al-khidme al-ijbaariiye hana zurriiyit Yuusuf.
29 Wa yoom waahid, Yarubaʼaam marag min Madiinat al-Khudus wa fi l-derib lamma maʼa l-nabi Akhiiya hana hillit Chiilooh. Wa Akhiiya da laabis jard jadiid wa humman lammo itneen bas fi l-kadaade. 30 Wa Akhiiya chaal al-jard al-jadiid al-laabsah da wa charratah atnaachar gitʼe. 31 Wa gaal le Yarubaʼaam : «Chiil al-achara gitʼe dool le nafsak achaan daahu Allah Ilaah Bani Israaʼiil gaal : ‹Ana naglaʼ al-muluk min iid Suleymaan wa nantiik inta al-achara gabaayil dool. 32 Wa gabiila waahide bas tifaddil leyah wa da fi chaan abdi Dawuud wa fi chaan Madiinat al-Khudus al-ana azaltaha min kulla gabaayil Bani Israaʼiil. 33 Wa nisawwi misil da achaan humman abooni wa sajado le Achtaruut ilaahat naas balad Seeda wa le Kamuuch sanam naas balad Muwaab wa le Milkuum sanam Bani Ammuun. Wa humman ma taabaʼo derbi wa la sawwo al-adiil giddaami wa la tabbago churuuti wa gawaaniini misil Dawuud abu Suleymaan. 34 Wa abdi Dawuud al-ana azaltah, hu hafad wasiiyaati wa churuuti. Wa be sabab da, ana ma naglaʼ al-muluk min iid Suleymaan. Nikhalli yamluk fi kulla muddit hayaatah. 35 Laakin ana naglaʼ al-muluk min iid wileed Suleymaan wa l-achara gabaayil dool nantiihum leek inta. 36 Wa ana nikhalli gabiila waahide le wileed Suleymaan fi chaan abdi Dawuud. Waajib daayman yukuun naadum waahid min zurriiytah fi l-muluk fi Madiinat al-Khudus al-ana azaltaha le nukhutt foogha usmi.
37 «‹Wa kan leek inta kamaan, ana bas azaltak wa tagdar tamluk misil galbak yidoorah. Wa tabga malik fi Bani Israaʼiil. 38 Wa kan inta tasmaʼ kulla cheyy al-amartak wa titaabiʼ derbi adiil wa tisawwi al-adiil giddaami wa titabbig churuuti wa wasiiyaati misil Dawuud abdi tabbagaahum, ana nukuun maʼaak wa nisabbit mulkak misil sabbatt muluk Dawuud. Wa nantiik al-achara gabaayil hana Bani Israaʼiil. 39 Wa be misil da, ana nijiib al-ihaana fi zurriiyit Dawuud wa laakin al-ihaana di ma tagood fooghum daayman.›»
40 Wa baʼad da, Suleymaan fattachah le Yarubaʼaam achaan yaktulah. Wa laakin Yarubaʼaam arrad macha bakaan Chiichakh malik Masir wa hu gaʼad hinaak lahaddi Suleymaan maat.
Moot Suleymaan
41 Wa l-baagi min amal Suleymaan wa kulla cheyy al-sawwaah wa hikmatah maktuubiin fi kitaab aʼmaal Suleymaan. 42 Wa Suleymaan hakam fi Madiinat al-Khudus wa fi kulla balad Israaʼiil muddit 40 sana. 43 Wa baʼad da, Suleymaan maat wa lihig abbahaatah wa dafanooh fi madiinat Dawuud abuuh. Wa wileedah Rahabʼaam hakam fi badalah.