L’Éternel seul est Dieu
V. 1-5: cf. (Éz 36:24-30. Joë 2:28, Joë 29. Ac 2:16-18.) Za 2:10, 11.1 Écoute maintenant, ô Jacob, mon serviteur!
O Israël, que j’ai choisi!
2 Ainsi parle l’Éternel, qui t’a fait,
Et qui t’a formé dès ta naissance,
Celui qui est ton soutien:
Ne crains rien, mon serviteur Jacob,
Mon Israël, que j’ai choisi.
3 Car je répandrai des eaux sur le sol altéré,
Et des ruisseaux sur la terre desséchée;
Je répandrai mon esprit sur ta race,
Et ma bénédiction sur tes rejetons.
4 Ils pousseront comme au milieu de l’herbe,
Comme les saules près des courants d’eau.
5 Celui-ci dira: Je suis à l’Éternel;
Celui-là se réclamera du nom de Jacob;
Cet autre écrira de sa main: à l’Éternel!
Et prononcera avec amour le nom d’Israël.
V. 6-20: cf. És 43:8-13. (Ps 135:15-18. És 46:1-8. Jé 10:1-16; 2:26-28.)6 Ainsi parle l’Éternel, roi d’Israël et son rédempteur,
L’Éternel des armées:
Je suis le premier et je suis le dernier,
Et hors moi il n’y a point de Dieu.
7 Qui a, comme moi, fait des prédictions
(Qu’il le déclare et me le prouve!)
Depuis que j’ai fondé le peuple ancien?
Qu’ils annoncent l’avenir et ce qui doit arriver!
8 N’ayez pas peur, et ne tremblez pas;
Ne te l’ai-je pas dès longtemps annoncé et déclaré?
Vous êtes mes témoins:
Y a-t-il un autre Dieu que moi?
Il n’y a pas d’autre rocher, je n’en connais point.
Les fabricateurs d’idoles
9 Ceux qui fabriquent des idoles ne sont tous que vanité,
Et leurs plus belles œuvres ne servent à rien;
Elles le témoignent elles-mêmes:
Elles n’ont ni la vue, ni l’intelligence,
Afin qu’ils soient dans la confusion.
10 Qui est-ce qui fabrique un dieu, ou fond une idole,
Pour n’en retirer aucune utilité?
11 Voici, tous ceux qui y travaillent seront confondus,
Et les ouvriers ne sont que des hommes;
Qu’ils se réunissent tous, qu’ils se présentent,
Et tous ensemble ils seront tremblants et couverts de honte.
12 Le forgeron fait une hache,
Il travaille avec le charbon,
Et il la façonne à coups de marteau;
Il la forge d’un bras vigoureux;
Mais a-t-il faim, le voilà sans force;
Ne boit-il pas d’eau, le voilà épuisé.
13 Le charpentier étend le cordeau,
Fait un tracé au crayon,
Façonne le bois avec un couteau,
Et marque ses dimensions avec le compas;
Et il produit une figure d’homme,
Une belle forme humaine,
Pour qu’elle habite dans une maison.
14 Il se coupe des cèdres,
Il prend des rouvres et des chênes,
Et fait un choix parmi les arbres de la forêt;
Il plante des pins,
Et la pluie les fait croître.
15 Ces arbres servent à l’homme pour brûler,
Il en prend et il se chauffe.
Il y met aussi le feu pour cuire du pain;
Et il en fait également un dieu, qu’il adore,
Il en fait une idole, devant laquelle il se prosterne.
16 Il brûle au feu la moitié de son bois,
Avec cette moitié il cuit de la viande,
Il apprête un rôti, et se rassasie;
Il se chauffe aussi, et dit: Ha! Ha!
Je me chauffe, je vois la flamme!
17 Et avec le reste il fait un dieu, son idole,
Il se prosterne devant elle, il l’adore, il l’invoque,
Et s’écrie: Sauve-moi!
Car tu es mon dieu!
18 Ils n’ont ni intelligence, ni entendement,
Car on leur a fermé les yeux pour qu’ils ne voient point,
Et le cœur pour qu’ils ne comprennent point.
19 Il ne rentre pas en lui-même,
Et il n’a ni l’intelligence, ni le bon sens de dire:
J’en ai brûlé une moitié au feu,
J’ai cuit du pain sur les charbons,
J’ai rôti de la viande et je l’ai mangée;
Et avec le reste je ferais une abomination!
Je me prosternerais devant un morceau de bois!
20 Il se repaît de cendres,
Son cœur abusé l’égare,
Et il ne sauvera point son âme, et ne dira point:
N’est-ce pas du mensonge que j’ai dans ma main?
Mission de Cyrus
V. 21-28: cf. (Os 14:1-4. Mi 7:18-20.) (És 48:12-16, 20. Esd 1.)21 Souviens-toi de ces choses, ô Jacob!
O Israël! Car tu es mon serviteur;
Je t’ai formé, tu es mon serviteur;
Israël, je ne t’oublierai pas.
22 J’efface tes transgressions comme un nuage,
Et tes péchés comme une nuée;
Reviens à moi,
Car je t’ai racheté.
23 Cieux, réjouissez-vous! Car l’Éternel a agi;
Profondeurs de la terre, retentissez d’allégresse!
Montagnes, éclatez en cris de joie!
Vous aussi, forêts, avec tous vos arbres!
Car l’Éternel a racheté Jacob,
Il a manifesté sa gloire en Israël.
24 Ainsi parle l’Éternel, ton rédempteur,
Celui qui t’a formé dès ta naissance:
Moi, l’Éternel, j’ai fait toutes choses,
Seul j’ai déployé les cieux,
Seul j’ai étendu la terre.
25 J’anéantis les signes des prophètes de mensonge,
Et je proclame insensés les devins;
Je fais reculer les sages,
Et je tourne leur science en folie.
26 Je confirme la parole de mon serviteur,
Et j’accomplis ce que prédisent mes envoyés;
Je dis de Jérusalem: Elle sera habitée,
Et des villes de Juda: Elles seront rebâties;
Et je relèverai leurs ruines.
27 Je dis à l’abîme: Dessèche-toi,
Je tarirai tes fleuves.
28 Je dis de Cyrus: Il est mon berger,
Et il accomplira toute ma volonté;
Il dira de Jérusalem: Qu’elle soit rebâtie!
Et du temple: Qu’il soit fondé!
Allah baarak Bani Israaʼiil
1 «Wa hassaʼ asmaʼ, ya Yaakhuub abdi,
ya Israaʼiil al-ana azaltak !
2 Daahu Allah gaal :Ana khalagtak
wa kawwantak fi batun ammak wa saaʼadtak.
Ma takhaaf, ya abdi Yaakhuub,
ya Israaʼiil al-ana azaltak !
3 Achaan ana ninazzil matar fi l-ard al-atchaane
wa nijarri wudyaan fi ard jafaaf.
Misil da, ninazzil ruuhi fi zurriiytak
wa barakati fi iyaalak.
4 Humman yabzuru misil gechch akhdar
wa misil chadarat al-gana fi majaari almi.
5 Al-waahid yuguul : ‹Ana hana Allah›
wa l-aakhar yinaaduuh be usum Yaakhuub.
Wa l-aakhar yaktib fi iidah :
‹Ana hana Allah›
wa yisammuuh be usum Israaʼiil.»
La ilaah illa Allah
6 Wa daahu kalaam Allah malik Israaʼiil al-fadaahum, hu Allah al-Gaadir. Hu gaal :
«Ana al-awwal wa ana al-akhiir
wa la ilaah illa ana.
7 Yaatu misli ana ?
Khalli yarfaʼ hissah
wa yikhabbir beyah.
Khalli yiwassif giddaami kulla cheyy al-kaan
min ana khalagt al-naas fi l-bidaaya.
Khalli yikhabbirna
be l-cheyy al-yukuun fi l-mustakhbal.
8 Ya chaʼabi ! Ma tarjufu wa la tinbahtu !
Ana ma khabbartuku beyah min zamaan
wa ooreetku walla ?
Intu chuhuudi !
Hal fi ilaah aakhar balaayi ana walla ?
La ! Ana bas jabalku al-gawi.
Ma naʼarif aakhar !»
Sinaaʼit al-asnaam
9 Al-yasnaʼo al-asnaam,
kulluhum ma yanfaʼo.
Amalhum al-khaali leehum
kula ma indah faayde.
Chuhuudhum amyaaniin
wa ma yaʼarfu cheyy.
Wa fi chaan da, yalgo al-eeb.
10 Wa yaatu sanaʼ ilaah
wa dagga sanam hana hadiid
wa ligi faayde ?
11 Wa daahu kulla l-yaʼabuduuhum
yalgo al-eeb
wa l-yasnaʼoohum,
humman naas bas !
Khalli kulluhum yilimmu wa yaju
wa kulluhum sawa yarjufu wa yalgo al-eeb.
12 Le yisawwi sanam,
al-haddaadi yidiss al-hadiid fi l-naar
wa yuduggah be mitraga
wa be duraaʼah al-gawi, yisawwiih.
Wa laakin kan al-haddaadi da yujuuʼ, gudurtah tikammil
wa kan al-atach yakurbah, yaksal.
13 Wa najjaar al-khachab yigaawisah be kheet
wa yarsimah be faham
wa yanjurah be najjaara
wa yarsimah be aala.
Wa yisawwi suurat insaan
wa yijammilah misil naadum
wa yukhuttah fi beet.
14 Awwal hu gataʼ chadar al-arz
wa chaal chadar al-sindiyaan wa l-balluut
wa kabbaraahum maʼa chadar al-khaaba
wa maggan chadar al-sanoobar
wa l-matar kabbarah.
15 Wa dool yabgo le l-insaan hatab le l-naar
wa yichiilhum wa yiddaffa beehum
wa yidissuhum fi l-naar le yisawwi beehum akil.
Wa be l-faddal min al-hatab, yisawwi ilaah
wa yarkaʼ leyah.
Aywa ! Yisawwi sanam
wa yasjud giddaamah !
16 Wa hu yahrig nuss hatabah fi l-naar
wa yinajjid beyah lahamah
wa yagliih wa yaakulah.
Wa yiddaffa fi l-naar wa yuguul :
«Ha ! Ha ! Niddaffa wa nichiif hamaarha.»
17 Wa laakin be l-faddal min al-hatab,
hu yiʼaddil ilaah.
Aywa, yisawwi sanam
wa yarkaʼ wa yasjud giddaamah !
Wa yasʼalah wa yuguul leyah :
«Najjiini achaan inta bas ilaahi !»
18 Wa l-naas dool wa la yaʼarfu
wa la yafhamo.
Achaan uyuunhum masduudiin, ma yichiifu
wa humman mugaffaliin, ma yafhamo.
19 Wa ma fi insaan al-galbah yigabbilah
le l-maʼrafa wa l-fihim le yuguul :
«Ana harragt nuss hatabi fi l-naar
wa sawweet khubza be l-jamur
wa galeet laham wa akaltah.
Wa be l-faddal,
sawweet cheyy muharram
wa narkaʼ giddaam gitaʼ al-hatab !»
20 Hu yinrabit fi rumaad
wa galbah al-makhchuuch yiwaddirah.
Hu ma yinajji nafsah wa la yuguul :
«Al-fi iidi al-zeene ma khachch walla ?»
Allah yafda chaʼabah
21 Fakkir fi l-kalaam da, ya Yaakhuub !
Achaan inta abdi, ya Israaʼiil !
Ana khalagtak le tabga abdi,
ya Israaʼiil, ana ma nansaak.
22 Misil al-riih tichiil al-sahaab,
ana maheet zunuubak.
Wa misil al-riih tichiil al-khamaam,
ana gachcheet khataayaak.
Gabbil leyi
achaan ana fadeetak.
23 Ya l-samaawaat, zakhrutu
achaan Allah sawwa al-cheyy da !
Afrahe, ya ard al-tihit !
Wa ya jibaal
wa intu al-khaabaat wa kulla chadarku,
khannu be l-farah !
Achaan Allah fada Yaakhuub
wa yiwassif majdah fi Israaʼiil.
24 Wa daahu kalaam Allah al-fadaak wa kawwanaak fi batun ammak. Hu gaal :
«Ana bas Allah !
Ana khalagt kulla cheyy.
Ana wiheedi falleet al-samaawaat
wa wakit faracht al-ard, yaatu maʼaayi ?
25 Ana fachchalt alaamaat al-kaddaabiin wa l-chawwaafiin
achaan ma induhum maʼana.
Wa galabt kalaam al-hukama
wa ilimhum, sawweetah ma indah faayde.
26 Ana nihaggig kalaam abdi
wa nitimm khittat rusuli.
Nuguul le Madiinat al-Khudus :
‹Khalli yaskunuuha !›
Wa le hillaal balad Yahuuza :
‹Khalli yabnuuhum min jadiid !›
Wa nigawwim daraadirhum
al-daffago.
27 Wa nuguul le l-almi al-khariig :
‹Abga yaabis wa niyabbis buhuurak !›
28 Wa nuguul le l-malik Kuurach :
‹Inta raaʼiiyi !›
Wa hu yihaggig kulla cheyy
al-ana nidoorah.
Wa hu yuguul le Madiinat al-Khudus :
‹Khalli tinbani !›
Wa yuguul le beet Allah :
‹Alʼassas battaan !›»