Contre les bergers infidèles
V. 1-8: cf. Éz 34. (És 11:1-9. Za 6:12, 13. Lu 1:31-33.)
1 Malheur aux pasteurs qui détruisent et dispersent
Le troupeau de mon pâturage! Dit l’Éternel.
2 C’est pourquoi ainsi parle l’Éternel, le Dieu d’Israël,
Sur les pasteurs qui paissent mon peuple:
Vous avez dispersé mes brebis, vous les avez chassées,
Vous n’en avez pas pris soin;
Voici, je vous châtierai à cause de la méchanceté de vos actions,
Dit l’Éternel.
3 Et je rassemblerai le reste de mes brebis
De tous les pays où je les ai chassées;
Je les ramènerai dans leur pâturage;
Elles seront fécondes et multiplieront.
4 J’établirai sur elles des pasteurs qui les paîtront;
Elles n’auront plus de crainte, plus de terreur,
Et il n’en manquera aucune, dit l’Éternel.
5 Voici, les jours viennent, dit l’Éternel,
Où je susciterai à David un germe juste;
Il régnera en roi et prospérera,
Il pratiquera la justice et l’équité dans le pays.
6 En son temps, Juda sera sauvé,
Israël aura la sécurité dans sa demeure;
Et voici le nom dont on l’appellera:
L’Éternel notre justice.
7 C’est pourquoi voici, les jours viennent, dit l’Éternel,
Où l’on ne dira plus: L’Éternel est vivant,
Lui qui a fait monter du pays d’Égypte les enfants d’Israël!
8 Mais on dira: L’Éternel est vivant,
Lui qui a fait monter et qui a ramené
La postérité de la maison d’Israël du pays du septentrion
Et de tous les pays où je les avais chassés!
Et ils habiteront dans leur pays.
Contre les faux prophètes
V. 9-32: cf. Jé 14:13-16; 27:9, etc. La 2:14. Éz 13.
9 Sur les prophètes.
Mon cœur est brisé au-dedans de moi,
Tous mes os tremblent;
Je suis comme un homme ivre,
Comme un homme pris de vin,
A cause de l’Éternel et à cause de ses paroles saintes.
10 Car le pays est rempli d’adultères;
Le pays est en deuil à cause de la malédiction;
Les plaines du désert sont desséchées.
Ils courent au mal,
Ils n’ont de la force que pour l’iniquité.
11 Prophètes et sacrificateurs sont corrompus;
Même dans ma maison j’ai trouvé leur méchanceté,
Dit l’Éternel.
12 C’est pourquoi leur chemin sera glissant et ténébreux,
Ils seront poussés et ils tomberont;
Car je ferai venir sur eux le malheur,
L’année où je les châtierai, dit l’Éternel.
13 Dans les prophètes de Samarie j’ai vu de l’extravagance;
Ils ont prophétisé par Baal,
Ils ont égaré mon peuple d’Israël.
14 Mais dans les prophètes de Jérusalem j’ai vu des choses horribles;
Ils sont adultères, ils marchent dans le mensonge;
Ils fortifient les mains des méchants,
Afin qu’aucun ne revienne de sa méchanceté;
Ils sont tous à mes yeux comme Sodome,
Et les habitants de Jérusalem comme Gomorrhe.
15 C’est pourquoi ainsi parle l’Éternel des armées sur les prophètes:
Voici, je vais les nourrir d’absinthe,
Et je leur ferai boire des eaux empoisonnées;
Car c’est par les prophètes de Jérusalem
Que l’impiété s’est répandue dans tout le pays.
16 Ainsi parle l’Éternel des armées:
N’écoutez pas les paroles des prophètes qui vous prophétisent!
Ils vous entraînent à des choses de néant;
Ils disent les visions de leur cœur,
Et non ce qui vient de la bouche de l’Éternel.
17 Ils disent à ceux qui me méprisent:
L’Éternel a dit: Vous aurez la paix;
Et ils disent à tous ceux qui suivent les penchants de leur cœur:
Il ne vous arrivera aucun mal.
18 Qui donc a assisté au conseil de l’Éternel
Pour voir, pour écouter sa parole?
Qui a prêté l’oreille à sa parole, qui l’a entendue?
19 Voici, la tempête de l’Éternel, la fureur éclate,
L’orage se précipite,
Il fond sur la tête des méchants.
20 La colère de l’Éternel ne se calmera pas,
Jusqu’à ce qu’il ait accompli, exécuté les desseins de son cœur.
Vous le comprendrez dans la suite des temps.
21 Je n’ai point envoyé ces prophètes, et ils ont couru;
Je ne leur ai point parlé, et ils ont prophétisé.
22 S’ils avaient assisté à mon conseil,
Ils auraient dû faire entendre mes paroles à mon peuple,
Et les faire revenir de leur mauvaise voie,
De la méchanceté de leurs actions.
23 Ne suis-je un Dieu que de près, dit l’Éternel,
Et ne suis-je pas aussi un Dieu de loin?
24 Quelqu’un se tiendra-t-il dans un lieu caché,
Sans que je le voie? Dit l’Éternel.
Ne remplis-je pas, moi, les cieux et la terre? Dit l’Éternel.
25 J’ai entendu ce que disent les prophètes
Qui prophétisent en mon nom le mensonge, disant:
J’ai eu un songe! J’ai eu un songe!
26 Jusques à quand ces prophètes veulent-ils prophétiser le mensonge,
Prophétiser la tromperie de leur cœur?
27 Ils pensent faire oublier mon nom à mon peuple
Par les songes que chacun d’eux raconte à son prochain,
Comme leurs pères ont oublié mon nom pour Baal.
28 Que le prophète qui a eu un songe raconte ce songe,
Et que celui qui a entendu ma parole rapporte fidèlement ma parole.
Pourquoi mêler la paille au froment? Dit l’Éternel.
29 Ma parole n’est-elle pas comme un feu, dit l’Éternel,
Et comme un marteau qui brise le roc?
30 C’est pourquoi voici, dit l’Éternel, j’en veux aux prophètes
Qui se dérobent mes paroles l’un à l’autre.
31 Voici, dit l’Éternel, j’en veux aux prophètes
Qui prennent leur propre parole et la donnent pour ma parole.
32 Voici, dit l’Éternel, j’en veux à ceux qui prophétisent des songes faux,
Qui les racontent, et qui égarent mon peuple
Par leurs mensonges et par leur témérité;
Je ne les ai point envoyés, je ne leur ai point donné d’ordre,
Et ils ne sont d’aucune utilité à ce peuple, dit l’Éternel.
V. 33-40: cf. És 5:18-19. Éz 12:21, etc. 2 Pi 3:3-4.
33 Si ce peuple, ou un prophète, ou un sacrificateur te demande:
Quelle est la menace de l’Éternel?
Tu leur diras quelle est cette menace:
Je vous rejetterai, dit l’Éternel.
34 Et le prophète, le sacrificateur, ou celui du peuple
Qui dira: Menace de l’Éternel,
Je le châtierai, lui et sa maison.
35 Vous direz, chacun à son prochain, chacun à son frère:
Qu’a répondu l’Éternel?
Qu’a dit l’Éternel?
36 Mais vous ne direz plus: Menace de l’Éternel!
Car la parole de chacun sera pour lui une menace;
Vous tordez les paroles du Dieu vivant,
De l’Éternel des armées, notre Dieu.
37 Tu diras au prophète:
Que t’a répondu l’Éternel?
Qu’a dit l’Éternel?
38 Et si vous dites encore: Menace de l’Éternel!
Alors ainsi parle l’Éternel:
Parce que vous dites ce mot: Menace de l’Éternel!
Quoique j’aie envoyé vers vous pour dire:
Vous ne direz pas: Menace de l’Éternel!
39 A cause de cela voici, je vous oublierai,
Et je vous rejetterai, vous et la ville
Que j’avais donnée à vous et à vos pères,
Je vous rejetterai loin de ma face;
40 Je mettrai sur vous un opprobre éternel
Et une honte éternelle,
Qui ne s’oublieront pas.
Allah yibaddil al-ruʼyaan al-hawaaniin
1 Wa daahu kalaam Allah : «Al-azaab le kubaaraat chaʼabi al-misil ruʼyaan hawaaniin. Yichattutu wa yidammuru chaʼabi al-misil khanam.» 2 Wa fi chaan da, daahu Allah Ilaah Bani Israaʼiil hajja kalaam bukhuss kubaaraat chaʼabah al-yasraho beehum. Hu gaal : «Ya l-kubaaraat ! Intu bas taradtu chaʼabi wa chattattuuhum wa ma khatteetu baalku fooghum. Wa fi chaan da, ana nukhutt baali foogku wa niʼaakhibku be amalku al-fasil. Wa da kalaam Allah. 3 Wa ana zaati nilimm chaʼabi al-faddalo wa nijiibhum min kulla l-buldaan al-ana chattattuhum fooghum. Wa misil al-khanam, nijiibhum fi marʼaahum wa humman yaldo wa yabgo katiiriin. 4 Wa ana nukhutt fooghum ruʼyaan adiiliin al-yasraho beehum adiil. Wa humman ma yakhaafo battaan wa la yibarjulu wa waahid minhum kula ma yiwaddir.» Wa da kalaam Allah.

5 Wa daahu kalaam Allah :
«Akiid yaji yoom waahid,
ana nigawwim naadum saalih min zurriiyit Dawuud
misil bizre.
Wa l-naadum da,
ana bas nidarrijah malik
wa hu yahkim be hikma
wa yijiib al-hagg wa l-adaala fi l-balad.
6 Wa fi wakit hukmah,
Bani Yahuuza yalgo al-naja
wa Bani Israaʼiil yaskunu be amaan.
Wa daahu al-usum al-yisammuuh beyah,
Allah Hu Bas al-Yijiib leena al-Adaala.»

7 Wa daahu kalaam Allah : «Zamaan al-naas gaaʼidiin yahalfu be Allah al-Hayy, hu al-marag Bani Israaʼiil min Masir. Wa laakin yaji yoom waahid, 8 humman yibaddulu haliifithum wa yahalfu be Allah al-Hayy, hu al-marag zurriiyit Bani Israaʼiil min balad al-munchaakh wa min kulla l-buldaan al-hu chattataahum fooghum. Wa gabbalaahum fi baladhum wa humman yaskunu foogha battaan.»
Al-anbiya wa rujaal al-diin annajjaso
9 Wa fi l-anbiya dool, Irmiya gaal :
«Galbi angataʼ fi daakhili
wa kulla udaami maaʼo.
Wa bigiit misil al-sakraan
aw misil naadum al-mariise faatat gudurtah.
Wa da fi chaan Allah
wa fi chaan kalaamah al-mukhaddas.
10 Achaan al-balad malaane
be naas al-yisawwu al-zina.
Wa l-balad bigat jafaaf be sabab al-laʼana
wa bakaanaat al-sarha yibso.
Wa niiyithum illa yisawwu al-fasaala
wa induhum al-gudra le yisawwu al-zulum bas.»

11 Wa daahu kalaam Allah :
«Al-anbiya wa rujaal al-diin
kulluhum annajjaso
lahaddi fi beeti al-mukhaddas kula
ana ligiit alaamit fasaalithum.
12 Wa khalaas be da, deribhum yabga amzahaloota
wa humman yiddaggacho fi l-dalaam wa yagaʼo.
Wa ana nijiib fooghum al-fasaala
fi yoom ikhaabhum.»
Wa da kalaam Allah.

13 Zamaan, fi anbiya madiinat al-Saamira,
ana chift cheyy makruuh.
Humman atnabbaʼo be ilaah Baʼal
wa le chaʼabi Bani Israaʼiil,
maragoohum min al-derib al-adiil.
14 Wa laakin fi anbiya Madiinat al-Khudus,
ana chift cheyy muharram ziyaada.
Humman gaaʼidiin yisawwu al-zina
wa hayaathum kullaha khachch.
Wa yichajjuʼu al-naas
al-yisawwu al-fasaala
achaan waahid minhum kula
ma yigabbil min fasaaltah.
Wa kulluhum nichiifhum
misil naas Saduum al-fasliin.
Wa sukkaan Madiinat al-Khudus nichiifhum
misil naas Amuura al-hawaaniin.

15 Wa fi chaan da, daahu Allah al-Gaadir hajja kalaam bukhuss al-anbiya dool. Hu gaal :
«Akiid ana niʼakkilhum al-hamdal
wa nazgiihum almi musammam.
Achaan be anbiya Madiinat al-Khudus dool bas
al-najaasa dakhalat fi l-balad di wa malatha.»
Zaʼal Allah didd al-anbiya
16 Wa daahu Allah al-Gaadir gaal :
«Ma tasmaʼo kalaam al-anbiya
al-yitnabbaʼo leeku.
Humman yukhuchchuuku
wa yiballukhu leeku ruʼya al-jaaye min nufuushum
wa laakin ma jaaye minni ana Allah.
17 Be kidib, humman yuguulu le l-naas al-yankuruuni :
‹Allah gaal intu talgo al-salaam.›
Wa be khachch, yuguulu le ayyi waahid al-yigawwi raasah :
‹Al-fasaala di ma taji leek.›
18 Wa l-anbiya dool, ma fi naadum minhum
al-hidir fi majlasi fi l-sama
le yichiif wa yasmaʼ kalaami ana Allah
wa yahfad al-kalaam al-hu simʼah.»

19 Wa Irmiya gaal :
«Daahu khadab Allah gammat
misil amzoobaʼaane.
Wa riih chadiide hajjat
wa tuduur fi ruuse al-aasiyiin.
20 Wa khadab Allah ma yagiif
lahaddi yihaggig niiytah al-hu chaalha.
Wa fi l-akhiir,
tafhamo al-cheyy da adiil.»

21 Wa Allah gaal :
«Al-anbiya dool, ana ma rassaltuhum
wa laakin humman jaro leeku.
Wa ana ma hajjeet leehum kula
wa laakin humman gaaʼidiin yitnabbaʼo.
22 Wa kan awwal hidro fi majlasi,
humman yagdaro yikhabburu chaʼabi be kalaami.
Wa yigabbuluuhum
min deribhum al-hawaan
wa yirajjuʼuuhum
min amalhum al-fasil.»
Allah gaaʼid fi kulla bakaan
23 «Ana ma al-Ilaah al-yichiif gariib bas
wa laakin ana al-Ilaah al-yichiif baʼiid kula.
Wa da kalaam Allah.
24 Wa hal fi insaan al-yillabbad fi bakaan
wa ana ma nichiifah walla ?
Wa da kalaam Allah.
Hal ana ma namla
al-samaawaat wa l-ard walla ?»
Wa da kalaam Allah.
Allah yugumm didd al-anbiya
25 «Ana nasmaʼ kalaam al-anbiya dool al-yitnabbaʼo be kidib be usmi wa yuguulu : ‹Ana riʼiit ! Ana riʼiit !› 26 Wa l-anbiya al-kaddaabiin dool yitnabbaʼo le mata ? Wa hal humman induhum niiye fasle fi guluubhum walla ? Aywa, al-kidib da jaayi min fikirhum al-khachchaach bas. 27 Wa be ruʼyithum al-yihajju beeha ambeenaathum, humman yahsubu le chaʼabi yinassuuhum usmi. Wa da, misil juduudhum al-taabaʼo ilaah Baʼal wa niso usmi. 28 Khalli al-nabi al-indah ruʼya yihajji be ruʼyitah. Wa laakin al-indah kalaami ana, khalli yihajji kalaami be amaan. Achaan al-gechch wa l-ganaadiil ma sawa.» Wa da kalaam Allah.
29 «Wa kalaami hu misil naar
wa misil mitraga al-tikassir al-hajar.»
Wa da kalaam Allah.

30 Wa daahu kalaam Allah : «Hassaʼ da, nugumm didd al-anbiya al-yasurgu al-kalaam al-waahid min al-aakhar wa yuguulu da kalaami ana Allah. 31 Wa nugumm didd al-anbiya al-lisaanhum yuguul kalaam kidib wa yuguulu al-kalaam da jaayi minni ana. Wa da kalaam Allah. 32 Wa nugumm didd al-anbiya al-yihajju be ruʼya kidib le yiwadduru chaʼabi be khachchuhum wa kidibhum. Wa da kalaam Allah. Ana ma rassaltuhum wa la amartuhum be cheyy. Wa humman abadan ma yanfaʼo al-chaʼab da.» Wa da kalaam Allah.
Kalaam Allah bigi tagiil le l-chaʼab
33 Allah hajja le Irmiya wa gaal : «Akuun nabi aw raajil diin aw naadum min al-chaʼab yasʼalak wa yuguul : ‹Chunu battaan al-tagala al-yukhuttaha foogna Allah ?› Khalaas, inta rudd leyah wa guul : ‹Daahu kalaam Allah : “Intu bas al-tagala wa ana Allah nazgulku !”› 34 Wa akuun nabi aw raajil diin aw naadum min al-chaʼab yachki wa yuguul : ‹Tagalat Allah foogna !› Khalaas, ana niʼaakhib al-naadum da wa aayiltah. 35 Wa daahu al-kalaam al-waajib tuguuluuh ambeenaatku al-waahid le l-aakhar : ‹Chunu radd Allah ? Chunu Allah kallam ?› 36 Wa laakin abadan ma tachku wa tuguulu : ‹Tagalat Allah foogna.› Wa hal kalaam Allah tagiil le l-naas walla ? La ! Intu bas gaaʼidiin tikhayyuru kalaam al-Ilaah al-Hayy, Allah al-Gaadir, Ilaahna.
37 «Wa daahu al-kalaam al-waajib tuguulah le l-nabi : ‹Chunu radd Allah ? Chunu Allah kallam ?› 38 Wa laakin intu gultu : ‹Tagalat Allah foogna› wa da l-kalaam al-ana dahartuku ma tuguuluuh. Wa fi chaan da, daahu ana Allah gult : 39 ‹Intu bas al-tagala. Wa akiid ana nichiilku wa nazgulku baʼiid minni, intu wa l-madiina al-anteetha leeku intu wa le juduudku. 40 Wa nijiib al-eeb al-yagood foogku daayman wa gillit al-charaf al-ma tinnasi ila l-abad.›»