La Pâque célébrée au désert de Sinaï
V. 1-14: cf. (Jos 5:10, 11. 2 Ch 30; 35:1-19. Esd 6:19-22.)1 L’Éternel parla à Moïse, dans le désert de Sinaï, le premier mois de la seconde année après leur sortie du pays d’Égypte. 2 Il dit: Que les enfants d’Israël célèbrent la Pâque au temps fixé. 3 Vous la célébrerez au temps fixé, le quatorzième jour de ce mois, entre les deux soirs; vous la célébrerez selon toutes les lois et toutes les ordonnances qui s’y rapportent. 4 Moïse parla aux enfants d’Israël, afin qu’ils célébrassent la Pâque. 5 Et ils célébrèrent la Pâque le quatorzième jour du premier mois, entre les deux soirs, dans le désert de Sinaï; les enfants d’Israël se conformèrent à tous les ordres que l’Éternel avait donnés à Moïse. 6 Il y eut des hommes qui, se trouvant impurs à cause d’un mort, ne pouvaient pas célébrer la Pâque ce jour-là. Ils se présentèrent le même jour devant Moïse et Aaron; 7 et ces hommes dirent à Moïse: Nous sommes impurs à cause d’un mort; pourquoi serions-nous privés de présenter au temps fixé l’offrande de l’Éternel au milieu des enfants d’Israël? 8 Moïse leur dit: Attendez que je sache ce que l’Éternel vous ordonne. 9 Et l’Éternel parla à Moïse, et dit: 10 Parle aux enfants d’Israël, et dis-leur: Si quelqu’un d’entre vous ou de vos descendants est impur à cause d’un mort, ou est en voyage dans le lointain, il célébrera la Pâque en l’honneur de l’Éternel. 11 C’est au second mois qu’ils la célébreront, le quatorzième jour, entre les deux soirs; ils la mangeront avec des pains sans levain et des herbes amères. 12 Ils n’en laisseront rien jusqu’au matin, et ils n’en briseront aucun os. Ils la célébreront selon toutes les ordonnances de la Pâque. 13 Si celui qui est pur et qui n’est pas en voyage s’abstient de célébrer la Pâque, celui-là sera retranché de son peuple; parce qu’il n’a pas présenté l’offrande de l’Éternel au temps fixé, cet homme-là portera la peine de son péché. 14 Si un étranger en séjour chez vous célèbre la Pâque de l’Éternel, il se conformera aux lois et aux ordonnances de la Pâque. Il y aura une même loi parmi vous, pour l’étranger comme pour l’indigène.
La nuée
V. 15-23: cf. (Ex 40:34-38. No 10:11-36.) (Jn 10:4, 27.) (Mt 6:10.)15 Le jour où le tabernacle fut dressé, la nuée couvrit le tabernacle, la tente d’assignation; et, depuis le soir jusqu’au matin, elle eut sur le tabernacle l’apparence d’un feu. 16 Il en fut continuellement ainsi: la nuée couvrait le tabernacle, et elle avait de nuit l’apparence d’un feu. 17 Quand la nuée s’élevait de dessus la tente, les enfants d’Israël partaient; et les enfants d’Israël campaient dans le lieu où s’arrêtait la nuée. 18 Les enfants d’Israël partaient sur l’ordre de l’Éternel, et ils campaient sur l’ordre de l’Éternel; ils campaient aussi longtemps que la nuée restait sur le tabernacle. 19 Quand la nuée restait longtemps sur le tabernacle, les enfants d’Israël obéissaient au commandement de l’Éternel, et ne partaient point. 20 Quand la nuée restait peu de jours sur le tabernacle, ils campaient sur l’ordre de l’Éternel, et ils partaient sur l’ordre de l’Éternel. 21 Si la nuée s’arrêtait du soir au matin, et s’élevait le matin, ils partaient. Si la nuée s’élevait après un jour et une nuit, ils partaient. 22 Si la nuée s’arrêtait sur le tabernacle deux jours, ou un mois, ou une année, les enfants d’Israël restaient campés, et ne partaient point; et quand elle s’élevait, ils partaient. 23 Ils campaient sur l’ordre de l’Éternel, et ils partaient sur l’ordre de l’Éternel; ils obéissaient au commandement de l’Éternel, sur l’ordre de l’Éternel par Moïse.
Gawaaniin wa churuut iid al-Fisha
1 Wa fi l-chahar al-awwal hana l-sana al-taaniye baʼad Bani Israaʼiil marago min balad Masir, Allah hajja le Muusa fi saharat Siinaaʼ wa gaal : 2 «Guul le Bani Israaʼiil yiʼayyudu iid al-Fisha fi l-wakit al-muhaddad leyah. 3 Wa fi yoom 14 hana l-chahar da, fi l-makhrib, intu tiʼayyudu al-iid da fi l-wakit al-muhaddad leyah hasab kulla gawaaniinah wa churuutah.»
4 Wa Muusa gaal le Bani Israaʼiil yiʼayyudu iid al-Fisha. 5 Wa fi saharat Siinaaʼ, Bani Israaʼiil ayyado al-iid da fi yoom 14 hana l-chahar al-awwal fi l-makhrib. Wa humman sawwo kulla cheyy misil Allah amar beyah Muusa.
6 Wa laakin fi l-yoom da, fi naas waahidiin limso janaaza wa najjaso nufuushum. Wa fi chaan da, humman ma yagdaro yiʼayyudu al-iid fi l-yoom da. Wa khalaas al-naas dool jo giddaam Muusa wa Haaruun fi nafs al-yoom 7 wa gaalo : «Sahiih aniina ma taahiriin be sabab limisna janaaza. Laakin maala ma nagdaro nigaddumu hadiiye le Allah fi l-wakit al-muhaddad misil Bani Israaʼiil al-aakhariin ?» 8 Wa Muusa gaal leehum : «Arjooni lahaddi Allah yantiini amur fi chaanku.»
9 Wa Allah hajja le Muusa wa gaal : 10 «Guul le Bani Israaʼiil, humman wa kulla zurriiyaathum kan naas minhum ma taahiriin be sabab limso janaaza aw musaafiriin baʼiid kula, khalli yiʼayyudu iid al-Fisha le Allah. 11 Wa laakin humman dool waajib yiʼayyudu al-iid da be taʼkhiir yaʼni fi yoom 14 hana l-chahar al-taani fi l-makhrib. Wa yaakulu al-hamal wa l-khubza bala tawwaara wa l-khadaar al-murr. 12 Wa ma yifaddulu cheyy min al-akil da yagood lahaddi fajur. Wa ma yaksuru adum min laham al-hamal. Wa yiʼayyudu iid al-Fisha hasab gaanuunah sawa sawa.
13 «Wa laakin kan naadum taahir wa ma musaafir wa aba ma yiʼayyid iid al-Fisha, al-naadum da waajib yafsuluuh min ahalah be sabab hu ma gaddam hadiiye le Allah fi l-yoom al-muhaddad. Wa l-naadum da waajib yilhammal masʼuuliiyit al-zanib al-hu sawwaah.
14 «Wa kan naadum ajnabi gaaʼid maʼaaku kula, khalli yiʼayyid iid al-Fisha le Allah hasab kulla l-gawaaniin wa l-churuut hana iid al-Fisha. Leeku intu al-muwaatiniin wa le l-ajnabi al-maʼaaku kula, al-gaanuun waahid bas.»
Al-sahaabaay wa l-kheema
15 Wa wakit bano kheemat al-ibaada, al-sahaabaay nazalat wa khattat al-kheema wa di l-kheema al-foogha al-sanduug al-indah liihaan al-muʼaahada. Wa be l-leel, al-sahaabaay tidawwi misil al-naar fi raas al-kheema lahaddi fajur. 16 Wa l-sahaabaay gaaʼide daayman mukhattiye al-kheema wa be l-leel tidawwi misil al-naar. 17 Wa wakit al-sahaabaay tugumm min al-kheema, Bani Israaʼiil yisiiru. Wa wakit tanzil fi ayyi bakaan, Bani Israaʼiil yanzulu fi l-bakaan da. 18 Bani Israaʼiil yisiiru be amur Allah wa yanzulu be amur Allah. Wa wakit al-sahaabaay gaaʼide mukhattiye al-kheema, humman yagoodu fi bakaanhum. 19 Wa kan al-sahaabaay tagood titawwil mukhattiye kheemat al-ibaada kula, Bani Israaʼiil yitiiʼu Allah wa ma yisiiru. 20 Hatta kan al-sahaabaay tagood fi kheemat al-ibaada le muddit ayyaam chiyya kula, Bani Israaʼiil yagoodu be amur Allah wa yisiiru be amur Allah. 21 Wa kan al-sahaabaay tagood min achiiye lahaddi fajur wa tugumm tamchi kula, humman yisiiru. Wa kan tagood yoom wa leele wa tugumm tamchi kula, humman yisiiru. 22 Wa kan al-sahaabaay tagood tiʼakhkhir mukhattiye al-kheema misil yoomeen aw chahar aw ziyaada kula, Bani Israaʼiil yagoodu ma yisiiru abadan. Wa laakin wakit al-sahaabaay tugumm tamchi, khalaas Bani Israaʼiil kula yisiiru. 23 Bani Israaʼiil yanzulu be amur Allah wa yisiiru be amur Allah. Wa humman yitiiʼu amur Allah al-hu antaah be waasitat Muusa.