1 Que dirons-nous donc qu’Abraham, notre père, a obtenu selon la chair? 2 Si Abraham a été justifié par les œuvres, il a sujet de se glorifier, mais non devant Dieu. 3 Car que dit l’Écriture? Abraham crut à Dieu, et cela lui fut imputé à justice. 4 Or, à celui qui fait une œuvre, le salaire est imputé, non comme une grâce, mais comme une chose due; 5 et à celui qui ne fait point d’œuvre, mais qui croit en celui qui justifie l’impie, sa foi lui est imputée à justice. 6 De même David exprime le bonheur de l’homme à qui Dieu impute la justice sans les œuvres:
7 Heureux ceux dont les iniquités sont pardonnées,
Et dont les péchés sont couverts!
8 Heureux l’homme à qui le Seigneur n’impute pas son péché!
9 Ce bonheur n’est-il que pour les circoncis, ou est-il également pour les incirconcis? Car nous disons que la foi fut imputée à justice à Abraham. 10 Comment donc lui fut-elle imputée? Était-ce après, ou avant sa circoncision? Il n’était pas encore circoncis, il était incirconcis. 11 Et il reçut le signe de la circoncision, comme sceau de la justice qu’il avait obtenue par la foi quand il était incirconcis, afin d’être le père de tous les incirconcis qui croient, pour que la justice leur fût aussi imputée, 12 et le père des circoncis, qui ne sont pas seulement circoncis, mais encore qui marchent sur les traces de la foi de notre père Abraham quand il était incirconcis.
V. 13-25: cf. Ga 3:8-18, Ga 26-29. Hé 11:8-19.
13 En effet, ce n’est pas par la loi que l’héritage du monde a été promis à Abraham ou à sa postérité, c’est par la justice de la foi. 14 Car, si les héritiers le sont par la loi, la foi est vaine, et la promesse est anéantie, 15 parce que la loi produit la colère, et que là où il n’y a point de loi il n’y a point non plus de transgression. 16 C’est pourquoi les héritiers le sont par la foi, pour que ce soit par grâce, afin que la promesse soit assurée à toute la postérité, non seulement à celle qui est sous la loi, mais aussi à celle qui a la foi d’Abraham, notre père à tous, selon qu’il est écrit: 17 Je t’ai établi père d’un grand nombre de nations. Il est notre père devant celui auquel il a cru, Dieu, qui donne la vie aux morts, et qui appelle les choses qui ne sont point comme si elles étaient. 18 Espérant contre toute espérance, il crut, en sorte qu’il devint père d’un grand nombre de nations, selon ce qui lui avait été dit: Telle sera ta postérité. 19 Et, sans faiblir dans la foi, il ne considéra point que son corps était déjà usé, puisqu’il avait près de cent ans, et que Sara n’était plus en état d’avoir des enfants. 20 Il ne douta point, par incrédulité, au sujet de la promesse de Dieu; mais il fut fortifié par la foi, donnant gloire à Dieu, 21 et ayant la pleine conviction que ce qu’il promet il peut aussi l’accomplir. 22 C’est pourquoi cela lui fut imputé à justice. 23 Mais ce n’est pas à cause de lui seul qu’il est écrit que cela lui fut imputé; 24 c’est encore à cause de nous, à qui cela sera imputé, à nous qui croyons en celui qui a ressuscité des morts Jésus notre Seigneur, 25 lequel a été livré pour nos offenses, et est ressuscité pour notre justification.
Ibraahiim bigi saalih be sabab iimaanah
1 Wa be misil da, nuguulu chunu fi abuuna Ibraahiim al-aniina maragna minnah ? Chunu al-bigi leyah ? 2 Kan Ibraahiim bigi saalih giddaam Allah be sabab amalah, hu indah hagg yistakbar. Laakin ma fi naadum indah hagg yistakbar giddaam Allah. 3 Wa l-Kitaab buguul chunu ? Buguul : <Ibraahiim aaman be kalaam Allah wa fi chaan iimaanah, Allah jaʼalah naadum saalih.>
4 Fakkuru fi l-kalaam da. Kan naadum yakhdim, hu yalga ujra wa l-ujra di ma hadiiye. Hi al-cheyy al-waajib leyah. 5 Wa be l-aks, kan naadum ma yakhdim le yalga ajur laakin yiʼaamin be Allah al-yisawwi al-muznib saalih, khalaas al-naadum da, Allah yichiif iimaanah wa yajʼalah saalih. 6 Wa l-nabi Dawuud kula hajja be barakat al-naadum al-Allah jaʼalah saalih bala ma yichiif amalah. 7 Gaal :
<Mabruuk le l-naas al-Allah marag minhum isyaanhum
wa khafar leehum zunuubhum.
8 Mabruuk le l-naadum
al-Allah ma yajʼalah muznib.>

9 Wa nasʼalku, al-baraka di hint al-Yahuud ahal al-tahuura wiheedhum walla ? La, hi hint al-naas al-ma mutahhariin kula. Awwal, gulna be sabab al-iimaan bas Allah jaʼal Ibraahiim saalih. 10 Wa Allah jaʼalah saalih mata ? Hal da bigi wakit hu mutahhar walla wakit hu lissaaʼ ma mutahhar ? Da bigi leyah wakit hu ma mutahhar, gubbaal ma tahharooh.
11 Wa Allah anta alaamat al-tahuura le Ibraahiim achaan yiwassif kadar gubbaal ma yitahhuruuh, hu bigi saalih be sabab iimaanah. Wa be misil da, Ibraahiim bigi abu kulla l-naas al-Allah jaʼalaahum saalihiin be sabab iimaanhum hatta kan humman ma mutahhariin kula. 12 Wa Ibraahiim bigi abu al-naas al-mutahhariin kula, al-ma yintaklu ale l-tahuura wiheedha laakin al-induhum battaan al-iimaan misil al-iimaan al-abuuna Ibraahiim indah, wakit hu lissaaʼ ma mutahhar.
Waʼad Allah wa l-iimaan
13 Wa Allah waaʼad Ibraahiim wa zurriiytah humman yawrusu al-dunya. Wa Allah waaʼad Ibraahiim ma achaan hu taabaʼ churuut al-Tawraat, laakin be sabab iimaanah al-bigi beyah saalih. 14 Achaan kan al-warasa hi hint al-naas al-yitaabuʼu churuut al-Tawraat bas, khalaas al-iimaan ma indah faayde wa l-waʼad bigi baatil. 15 Achaan churuut al-Tawraat yijiibu khadab Allah foog al-naas. Wa laakin kan churuut ma fi, mukhaalafat al-churuut kula ma fi.
16 Wa achaan da, Allah waaʼad be l-warasa fi asaas al-iimaan wa l-muʼminiin yalgooha be niʼmat Allah. Wa Allah dawwar yiʼakkid kadar al-waʼad yabga le zurriiyit Ibraahiim kullaha. Al-waʼad ma le ahal al-Tawraat bas laakin le kulla l-naas al-iimaanhum misil iimaan Ibraahiim. Wa misil da, hu abuuna kullina. 17 Achaan da bas, fi l-Kitaab, Allah gaal : <Ana nisawwiik abu hana umam katiiriin.> Wa khalaas hu abuuna giddaam Allah al-hu aaman beyah. Wa Allah hu bas al-yanti al-haya le l-maytiin wa be amrah, hu yikawwin al-cheyy al-awwal ma mawjuud.
18 Hatta kan acham ma fiih kula, Ibraahiim aaman be kalaam Allah wa achamah fi Allah gaaʼid saabit. Wa fi l-akhiir, hu bigi abu hana umam katiiriin misil Allah awwal gaalah leyah : <Zurriiytak tabga katiire misil al-nujuum.> 19 Ibraahiim irif fi nafsah kadar hu bigi chaayib wa ma indah gudra le l-waaluuda achaan umrah misil miya sana. Wa martah Saara kula ajuuz ma indaha acham fi l-waaluuda. Wa laakin iimaan Ibraahiim ma nagas. 20 Abadan ma chakkak fi waʼad Allah wa ma khalla minnah al-iimaan. Laakin bigi gawi ziyaada fi iimaanah wa chakar Allah 21 achaan hu muʼakkid tamaam kadar Allah yagdar yitimm al-cheyy al-waaʼadah beyah. 22 Wa fi chaan iimaanah, Allah jaʼalah naadum saalih. 23 Al-kalimaat «Allah jaʼalah naadum saalih» dool ma ankatabo le Ibraahiim wiheedah bas. 24 Laakin ankatabo leena aniina kula, achaan Allah yajʼalna aniina kula saalihiin kan niʼaamunu beyah hu al-baʼas Rabbina Isa min ust al-maytiin. 25 Allah sallamah le l-moot be sabab khataayaana wa baʼasah achaan beyah hu, nabgo saalihiin.