وَصِيَّةْ لِكَبِيرْ الْغَنَّايِينْ: لِدَاوُدْ
1 لِلّٰهْ مَلْجَئِي.
وَ بَيْدَا، مَالَا تُقُولُوا لَيِّ:
«عَرِّدْ فِي جَبَلْ مِثِلْ طَيْر!
2 شِيفْ! الْعَاصِيِينْ جَبَدَوْا نُبَّالْهُمْ
وَ ثَبَّتَوْا النُّشَّابْ فِي الْحَبِلْ فِي الضَّلَامْ
لِيَزُرْقُوهْ فِي النَّاسْ الْقَلِبْهُمْ عَدِيلْ.
3 وَ الصَّالِحْ يَقْدَرْ يِسَوِّي شُنُو
كَنْ الْأَسَاسْ أَلْهَدَّمْ؟»
4 وَ لَاكِنْ اللّٰهْ فِي بَيْتَهْ الْمُقَدَّسْ.
اللّٰهْ فِي عَرْشَهْ فِي السَّمَاوَاتْ وَ يِشِيفْ
وَ يِجَرِّبْ بَنِي آدَم.
5 اللّٰهْ يِجَرِّبْ الصَّالِحْ وَ الْعَاصِي
وَ يَكْرَهْ الْيِحِبّ الْعُنُفْ.
6 خَلِّي اللّٰهْ يِنَزِّلْ فِي الْعَاصِيِينْ
مَطَرَةْ هَنَا جَمُرْ
وَ نَارْ وَ كِبْرِيتْ وَ رِيحْ مُحْرِقَةْ!
أَيْوَى، دَا قِسِمْهُمْ
الْقَاعِدْ يَرْجَاهُمْ.
7 أَشَانْ اللّٰهْ صَادِقْ وَ يِحِبّ عَمَلْ الْعَدِيلْ
وَ النَّاسْ الصَّالِحِينْ بَسْ يِشِيفُوا وِجْهَهْ.
David tin hurum yam Ma didina
1 Ni sawal la David mi hlat mi hat mi ma ngolâ hi suma hle sawalina.
Ma didina ni ma an ngei tan atama.
Ni nana ba, agi dan ala:
Ang pir i yam ahuniyô mangâ d’igi aleina na ge?
2 Gola! Suma asa’atna a nga gan yeû mazid’a,
a nga tinit irat ata ziyot
á yet suma d’ingêrâ kur nduvunda.
3 Le gat ta djivid’a hi simiyeîd’a b’lak keyo ni,
sama d’ingêrâ mba mi le ni nana ge?
4 Ma didina mi nga kaka kur gong mam mba kud’ora;
zlam mam mba amula sä tinda akulo.
Mi nga mi gol suma yam andagad’ina,
mi nga mi wahle suma azi nga lazina.
5 Ma didina nga mi hal hur sama d’ingêrâ,
wani nga mi noî ma asa’atna
ki ma mi min murud’umba heîna woyo.
6 Ma didina nga mi yagï gordjona
kakud’a ki sufred’a yam suma asa’atna,
nga mi gad’azi ki babar ma bibi’â;
wana ni b’rau d’a mi ngazizi kazid’a.
7 Ma didina ni ma d’ingêrâ,
mi min ni sun nda d’ingêra mi;
suma d’ingêrâ a mba wum iram mi.
