David mi subur Alona kayam mi prud’um mbeyo
1 Ni sawal la David mi hlat ki furîd’a á mal vun gong mambid’a.

2 Ma didina, an nga ni suburung kayam ang prud’un ndei avun matna,
ang ar nga lovota mi man suma djangûna á san ad’un ndi.

3 Ma didina Alo mana, an tchi kangû,
ang tcholon akulo mi.
4 Ma didina, ang ndan ndei ata yima azuleina,
ang ngomon karid’a; an nde nga kä kur zula d’i.

5 Agi mam suma d’engzengâ, agi suburugi Ma didina ki sawala,
agi gilem simiyêm ma bei tchod’ina.
6 Kayam ayî mama nga mi ka’î ndjö,
wani djivi mamba nga yam sana ni gak mat mama.
Le sana mi tchi andjege ni,
yorogo mi le furîd’a.

7 Kid’a an nga kaka tchugota, an dala:
An mba ni giget abo va tu d’i.
8 Ma didina, yam djivi manga an nga kaka ad’enga ngingring.
Wani ata yima ang ngei irang ngei avorona,
vunadigan ndi pat fek.
9 Ma didina, an tchi kangû,
an tchenengî ang Ma didina.
10 Le an mit ni i kä azuleyo ni,
vama djivi ma ang mba fum atana ni me ge?
Sama mi mbut andagad’a da na,
mi ndak á gileng zu?
Mba mi de woi yam gagazi manga zu?
11 Ma didina, ang humunu, ang wan hohowonu;
Ma didina, ang ndjununu!

12 Ang mbud’un wa tchi mana sanda,
ang fogon wa dodor manda woyo,
ang tchugun wa baru d’a vun tilâ atanu,
13 kayam an suburung ki sawala kurun krovo bei bad’a ba.
Ma didina, Alo mana, an mba ni gileng burâ ki burâ.
غِنَيْ فَتِحِينْ بَيْت اللّٰهْ، مَزْمُورْ لِدَاوُدْ
1 أَنَا نِعَظِّمَكْ، يَا اللّٰهْ،
أَشَانْ إِنْتَ مَرَقْتِنِي مِنْ النُّقْرَةْ
وَ مَا خَلَّيْت عُدْوَانِي يَفْرَحَوْا بِسَبَبِي.
2 يَا اللّٰهْ إِلٰـهِي!
أَنَا نَادَيْتَكْ لِتَفْزَعْنِي
وَ إِنْتَ شَفَيْتنِي.
3 يَا اللّٰهْ! إِنْتَ مَرَقْتِنِي مِنْ الْمَوْت
وَ مِنْ الْيَنْزُلُوا فِي الْقُبُورْ،
إِنْتَ أَنْطَيْتنِي الْحَيَاةْ.

4 غَنُّوا لِلّٰهْ، إِنْتُو مُؤمِنِينَهْ،
أَشْكُرُوهْ وَ أَذْكُرُوا أُسْمَهْ الْقُدُّوسْ.
5 أَشَانْ غَضَبَهْ يَقْعُدْ لِوَكِتْ شِيَّةْ
وَ لَاكِنْ رِضَايَهْ يَقْعُدْ مُدَّةْ عُمُرْ.
بِعَشِيَّةْ، الْبَكِي يَجِي
وَ لَاكِنْ بِفَجُرْ، الزَّغْرَاطْ يِنْسَمِعْ.

6 وَ فِي رَاحْتِي، أَنَا قُلْت:
«مَا نِتَّرْتَعْ أَبَداً.»
7 أَشَانْ فِي وَكِتْ رِضَاكْ، يَا اللّٰهْ،
إِنْتَ قَوَّيْتنِي مِثِلْ جَبَلْ.
لَاكِنْ وَكِتْ إِنْتَ مَا وَجَّهْت عَلَيِّ،
أَنَا أَنْبَهَتْ.

8 يَا اللّٰهْ، أَنَا نَادَيْتَكْ!
أَيْوَى، لِرَبِّي أَنَا شَحَدْتَهْ وَ قُلْت:
9 «شُنُو الْفَايْدَةْ التَّلْقَاهَا
كَنْ دَمِّي يِدَفِّقْ
أَوْ كَنْ نَنْزِلْ فِي الْقَبُرْ؟
التُّرَابْ يَقْدَرْ يَشْكُرَكْ
وَ يِحَجِّي بِصِدْقَكْ وَلَّا؟»
10 أَسْمَعْ، يَا اللّٰهْ، أَرْحَمْنِي!
يَا اللّٰهْ، أَفْزَعْنِي.

11 إِنْتَ بَدَّلْت حِزْنِي بِالْفَرْحَةْ
وَ خُلْقَانِي هَنَا الْحِزِنْ،
بَدَّلْتُهُمْ بِخُلْقَانْ هَنَا الْفَرْحَةْ.
12 وَ بَيْدَا، قَلْبِي يِغَنِّي لَيْك، مَا يَسْكُتْ.
يَا اللّٰهْ إِلٰـهِي، نَشْكُرَكْ إِلَى الْأَبَدْ!