David mi tchen Ma didina á ndjunumu
1 Ni sawal la David mi hlata.

Ma didina, ang nde man suma djangûna ayîna,
ang dur ayîna ki suma a nga dur ayîna ki sed’ena.
2 Ang hle mbarei manga abongû,
ang tchuk kongrong mangâ atangû,
ang tchol akulo á ndjununu.
3 Ang hlasap manga ki djam manga akulo,
ang dur suma a nga djobon vunana,
ang dan ala: An ni ma sud’ungâ!

4 Ar suma a min á tchan ndeina
a mbut zulona, a mbut vama lasa;
ar suma a hal á lan tchod’ina
a hulong bugol ki zulona.
5 Ar azi mbut ni d’igi bra d’a simetna mi felet teina na,
ar malaika mangâ mi digizi woi mi.
6 Ata yima malaika mangâ mi digizina,
ar lovot mazid’a ti mbut nduvunda,
ti mbut azlard’eid’a mi.
7 Kayam ni bei zlad’a ba, azi gun abei mazid’a kä á vanu;
ni bei zlad’a ba, azi djugot zula kä kan á tchanu.
8 Ar b’laka ti mba kazi dumuzi,
ar azi ve kabei d’a azi tazi gunut kä d’a,
ar azi puk kä kur zul la azi djugud’ota, a ba woyo.

9 An mba ni le furîd’a yam Ma didina,
an mba ni le hur ma hapma yam sut mamba.
10 An mba ni de zlad’a ki hurun pet ala:
Ma didina, ni nge ba, mi ndak d’igi ang na ge?
Angî ma sut sama hohoud’a woi
abo sama ad’eng mamba kalama,
ang nga sut ma hohoud’a ki ma houd’a woi
abo suma a nga hurumuzi ahle mazinina.

11 Suma glangâs suma ka zlad’a a tchol akulo,
a nga djobon yam vama an wum nga d’uo na.
12 Azi nga hulongôn tchod’a yam djivid’a.
Gola! An arî van tu.
13 Wani ata yima azi nga tugud’eid’ina,
an tchuk dodora atanu,
an mbut tan hohoud’a,
an d’el tan bei te tena,
an tchen Alona kazi ki yan tchoka kä.
14 An le hina kazi
d’igi an le ni yam banana d’oze wiyena na,
an tchok yan kä nga ni yor tan
d’igi sana mi tchi hor asum na.

15 Wani ata yima an puk kä na,
azi tok tazi á le furîd’a,
azi tok tazi kan á lan tchod’a bei an we ba,
azi nga ton a nga kizagan ndei bei aran ba.
16 Ata yima an nga ni i á pukina,
azi nga kiger sanda ad’unu,
azi nga et siyazi atanu.

17 Salad’a, ang golon hina tä ni nana ge?
Ang ngomonu, ar azi b’lagan ndi,
ang ngomonu, ar azlo máma mi van ndi.
18 An mba ni suburung aduk tok ka ngola,
an mba ni gileng aduk suma ablau ndazina.

19 Ar suma a kak djangûna ki sed’en hawa ya’â
a le furîd’a kan ndi,
ar suma a noyôn hawa ya’â
a fon avilid’a d’i.
20 Kayam azi nga de zla d’a djivi d’i,
azi nga mbut ir suma halas
suma a nga kaka kur ambasina.
21 Azi mal vunazi woi atanu,
a dala: Âhâ! Âhâ!
Irei wum wa!

22 Ma didina, ang wahle ndazina, ang kak mudjuk ki;
Ma didina, ang wal lei dei ki sed’en nduo mi.
23 Ma didina, ang tchol akulo!
Alo mana, ang zlit akulo á ngomon yam d’ingêr manda,
ang kan sariya manda d’ingêr mi.
24 Ma didina, Alo mana, ang ka sariyad’a yam d’ingêr manga,
ar azi le furîd’a kan nduo mi.
25 Ar azi de kuruzi ala: Âhâ!
Wana ni vama ami minima d’i;
ar azi dala: Ami ligim wa da’ d’uo mi.
26 Ar suma a nga le furîd’a yam ndak mandina
a mbut zulona seseleu;
ar suma a tchol djangûna ki sed’ena
a mbut ndjendjed’a, zulona mi lazi mi.

27 Ar suma tazi lazi djivid’a yam d’ingêr mandina
a le furîd’a ki hur ma hapma burâ ki burâ,
ar suma a min halasa hazong mangîd’ina
a de bei ara ba ala: Ei suburi Ma didina!

28 Kayam ndata, an mba ni de woi yam d’ingêr manga,
an mba ni gileng burâ ki burâ.
لِدَاوُدْ
1 يَا اللّٰهْ! خَاصِمْ الْيِخَاصُمُونِي
وَ حَارِبْ الْيِحَارُبُونِي!
2 شِيلْ دَرَقَتَكْ وَ دِرْعَكْ
وَ قُمّ أَفْزَعْنِي!
3 مِدّ حَرِبْتَكْ وَ أَرْفَعْ طَبِيقَكْ
لِتِقَابِلْ الْيِطَارُدُونِي.
وَ قُولْ لَيِّ: «أَنَا مُنَجِّيكْ!»

4 خَلِّي يِعِيبُوا وَ يِنْهَانَوْا،
هُمَّنْ الْيِدَوْرُوا مَوْتِي!
خَلِّي يِعَرُّدُوا خَجْلَانِينْ،
هُمَّنْ الْيِدَوْرُوا لَيِّ الْفَسَالَةْ!
5 خَلِّي يَبْقَوْا مِثِلْ أُتَّابْ فِي أُسْط الرِّيحْ
وَكِتْ مَلَكْ اللّٰهْ يِطَارِدْهُمْ!
6 خَلِّي دَرِبْهُمْ يَبْقَى أَضْلَمْ وَ أَمْ ظَحَلَوْطَةْ
وَكِتْ مَلَكْ اللّٰهْ يَطْرُدْهُمْ!
7 أَشَانْ بَلَا جَنِيَّةْ، كَجَّوْا لَيِّ شَرَكْ
وَ بَلَا جَنِيَّةْ، نَكَتَوْا نُقْرَةْ لِيَرْمُونِي.
8 خَلِّي يَقَعْ فَوْقهُمْ هَلَاكْ بِغَفْلَةْ
وَ يَكْرُبْهُمْ شَرَكْهُمْ اللَّبَّدَوْه
وَ فِي الْهَلَاكْ يَقَعَوْا!

9 لَاكِنْ نَفْسِي تِنْبَسِطْ بِاللّٰهْ
وَ أَنَا نَفْرَحْ بِنَجَاتَهْ.
10 وَ فِي نَفْسِي نُقُولْ:
«يَا اللّٰهْ، يَاتُو مِثْلَكْ؟
إِنْتَ تِنَجِّي الْمِسْكِينْ
مِنْ الْقَوِي مِنَّهْ
وَ تِنَجِّي الْمِسْكِينْ وَ الضَّعِيفْ
مِنْ الْيَقْلَعْ مِنْهُمْ.»

11 شُهُودْ الزُّورْ قَمَّوْا يَتْهَمَوْنِي
بِشَيّءْ الْأَنَا مَا نَعَرْفَهْ.
12 وَ هُمَّنْ يِسَوُّوا لَيِّ فَسِلْ
فِي بَدَلْ الزَّيْن
وَ أَنَا فَضَّلْت وِحَيْدِي.
13 وَ فِي وَكِتْ مَرَضْهُمْ،
أَنَا لِبِسْت خُلْقَانْ الْحِزِنْ
وَ مَسْكَنْت نَفْسِي بِصِيَامْ
وَ قَاعِدْ نِصَلِّي دَايْماً لَيْهُمْ.
14 أَنَا مَشَيْت وَ جِيتْ
مِثِلْ فِي مَوْت هَنَا أَخُو أَوْ رَفِيقْ
وَ دَنْقَرْت رَاسِي
مِثِلْ الْحَزْنَانْ لِأَمَّهْ.
15 لَاكِنْ وَكِتْ أَتَّرْتَعْت،
هُمَّنْ لَمَّوْا ضِدِّي وَ فِرْحَوْا.
وَ مِنْ دُونْ نَعَرْفَهْ،
الْفَسْلِينْ قَمَّوْا ضِدِّي
وَ دَايْماً يِقَطُّعُوا لَحَمْ جِلْدِي.
16 مَعَ الشَّمَّاتِينْ، يَضْحَكَوْا فَوْقِي
وَ دَايْماً يِوَصُّفُونِي سُنُونْهُمْ الطُّرَانْ.

17 يَا رَبّ، كِكَّيْف تَحْمَلْ الشَّيّءْ دَا؟
نَجِّي رُوحِي مِنْ دَمَارْهُمْ
وَ نَجِّي نَفْسِي مِنْ الدِّيدَانْ دَوْل!
18 فِي لُبّ الْمُجْتَمَعْ، أَنَا نَشْكُرَكْ
أَيْوَى، فِي لُبّ النَّاسْ الْكَتِيرِينْ، نَحْمُدَكْ.
19 هُمَّنْ الْبِقَوْا عُدْوَانِي بَلَا جَنِيَّةْ،
خَلِّي مَا يَفْرَحَوْا بِسَبَبِي.
هُمَّنْ الْيَكْرَهَوْنِي بَلَا جَنِيَّةْ،
خَلِّي مَا يُكُجُّوا عُيُونْهُمْ لِيِعَيُّرُونِي!
20 أَشَانْ أَبَداً مَا يِحَجُّوا بِسَلَامْ
ضِدّ سُكَّانْ الْعَايْشِينْ بِهُدُوءْ فِي الْبَلَدْ.
وَ كُلَّ شَيّءْ الْيُقُولُوا،
هُو كَلَامْ غَشّ.
21 وَ يَفْتَحَوْا خُشُومْهُمْ كُبَارْ
وَ يُقُولُوا ضِدِّي:
«هَا هَا! عُيُونَّا شَافَوْه!»

22 وَ إِنْتَ كُلَ شِفْت، يَا اللّٰهْ. مَا تَسْكُتْ!
يَا رَبِّي، مَا تِبَعِّدْ مِنِّي!
23 قُمّ، يَا إِلٰـهِي، دَافِعْ لَيِّ فِي ضَلِيمْتِي!
وَ دَافِعْ لَيِّ فِي شَانْ حُقُوقِي، يَا رَبِّي!
24 حَاكِمْنِي حَسَبْ عَدَالْتَكْ، يَا اللّٰهْ إِلٰـهِي،
وَ خَلِّي عُدْوَانِي مَا يَفْرَحَوْا بِسَبَبِي.
25 وَ خَلِّي مَا يُقُولُوا فِي قُلُوبْهُمْ:
«هَا هَا! هُو دَا، لُقْمَةْ وَاحِدَةْ مَا تَمَّ!»
وَ خَلِّي مَا يُقُولُوا:
«دَا خَلَاصْ! أَنِحْنَ زَرَطْنَاهْ!»

26 خَلِّي الْعَيْب وَ الشَّمَاتَةْ يَكُرْبُوهُمْ،
هُمَّنْ الْيَفْرَحَوْا بِمَصِيبْتِي.
خَلِّي الْعَيْب وَ الْإِهَانَةْ يِغَطُّوهُمْ،
هُمَّنْ الْيُقُمُّوا ضِدِّي.
27 خَلِّي يِعِيطُوا وَ يِزَغْرُطُوا مِنْ الْفَرَحْ
هُمَّنْ الْيِدَوْرُوا لَيِّ الْعَدَالَةْ
وَ دَايْماً يُقُولُوا:
«اللّٰهْ هُو أَكْبَرْ! هُو يِدَوْر سَلَامَةْ عَبْدَهْ.»

28 وَ خَلَاصْ، لِسَانِي يِكَلِّمْ بِعَدَالْتَكْ
أَيْوَى، كُلَّ يَوْم نَحْمُدَكْ.