'Yahe
1 Koo me gak faa ɓǝ ne zah dǝfuu, wala ne angeloi, me ka ne 'yah ya ɓe, ka ɓǝ faa ɓe a tǝgbana tǝwyah wala koŋkeere mai moo ciini. 2 Koo me ne fanɗǝǝ ma faa ɓǝ Masǝŋ nyi zana, koo me ne fatan fẽene daŋ, koo me tǝ mor ɓǝ ma tǝsyeɓ ɓo daŋ, koo me ne iŋ pǝlli ka me gak fiŋ waa pǝ cok ah ge cok ki, me ka ne 'yah ya ɓe, ka ame ye fan kolle. 3 Koo me woo fan ɓe daŋ wom nyi zana, koo me soɓ suu ɓe ka wii mo sye, amma me ka ne 'yah ya ɓe, ka ka ne yeɓ wo ɓe ya.
4 'Yah a ne rõm pǝlli, 'yah a kwan syakke, 'yah ka pǝ tǝwon a, ka yii suu ya, ka fuu suu ah ya, 5 ka rǝk swãa tǝ dǝɓ ya, ka kyeɓ fan mor suu ah to ya, ka ɓaŋ kpãh ya, ka gban ɓǝɓe' pǝ zahzyil a. 6 'Yah ka laa pǝ'nyah ne ɓǝɓe' ya, amma a laa pǝ'nyah ne goŋga. 7 'Yah a rõm fan daŋ, a nyiŋ fan daŋ, a byak fan daŋ, a pee pǝ fan daŋ mbaŋ.
8 'Yah ga lii, faa ɓǝ Masǝŋ a vǝrri, fanɗǝǝ ma faa ɓǝ ne zah camcam a vǝrri, fatan laŋ a vǝrri. 9 Mor fanɗǝǝ man ma fatanne, ne ma faa ɓǝ Masǝŋ a yea biŋ biŋ nai to. 10 Amma ne cok fan masãh ah mo ge ɓe, fan matǝ biŋ biŋ rai a ga vǝrri.
11 Ne cok me yea pǝlaŋne, me faa ɓǝ tǝgbana welaŋne, me foo ɓǝ na welaŋne, me joŋ fan na welaŋne. Amma zǝzǝ̃ǝko me joŋ dǝɓlii ɓe, me soɓ fan joŋ welaŋ ɓoo ɓe. 12 Zǝzǝ̃ǝko na tǝ ẽe goŋga tǝgbana dǝɓ moo ẽe cee pǝ fakwancee pǝryu pǝryu, amma cok ah mo ge ɓe, na ga kwo ryakryak ahe. Zǝzǝ̃ǝko me tǝ fan biŋ biŋ to, amma ne cok ah me ga tǝ belbel tǝgbana Masǝŋ mo tǝ me ɓo.
13 Zǝzǝ̃ǝko fan matǝ sai rai a yeara: iŋni, kyaŋni, ne 'yahe. Amma fan matǝ sai rai 'yah kal ra ɓo daŋ.
La charité
V. 1-13: cf. (Mt 22:36-40. Ro 13:8-10. Col 3:14.) (1 Jn 3:16-19; 4:7-12, 16-21.)
1 Quand je parlerais les langues des hommes et des anges, si je n’ai pas la charité, je suis un airain qui résonne, ou une cymbale qui retentit. 2 Et quand j’aurais le don de prophétie, la science de tous les mystères et toute la connaissance, quand j’aurais même toute la foi jusqu’à transporter des montagnes, si je n’ai pas la charité, je ne suis rien. 3 Et quand je distribuerais tous mes biens pour la nourriture des pauvres, quand je livrerais même mon corps pour être brûlé, si je n’ai pas la charité, cela ne me sert de rien. 4 La charité est patiente, elle est pleine de bonté; la charité n’est point envieuse; la charité ne se vante point, elle ne s’enfle point d’orgueil, 5 elle ne fait rien de malhonnête, elle ne cherche point son intérêt, elle ne s’irrite point, elle ne soupçonne point le mal, 6 elle ne se réjouit point de l’injustice, mais elle se réjouit de la vérité; 7 elle excuse tout, elle croit tout, elle espère tout, elle supporte tout. 8 La charité ne périt jamais. Les prophéties prendront fin, les langues cesseront, la connaissance disparaîtra. 9 Car nous connaissons en partie, et nous prophétisons en partie, 10 mais quand ce qui est parfait sera venu, ce qui est partiel disparaîtra. 11 Lorsque j’étais enfant, je parlais comme un enfant, je pensais comme un enfant, je raisonnais comme un enfant; lorsque je suis devenu homme, j’ai fait disparaître ce qui était de l’enfant. 12 Aujourd’hui nous voyons au moyen d’un miroir, d’une manière obscure, mais alors nous verrons face à face; aujourd’hui je connais en partie, mais alors je connaîtrai comme j’ai été connu. 13 Maintenant donc ces trois choses demeurent: la foi, l’espérance, la charité; mais la plus grande de ces choses, c’est la charité.