Fan daŋ a ne cok ahe
1 Fan daŋ moo joŋ tǝ sǝrri, a gin ne cok ah mai Masǝŋ mo kan ɓo.
2 Cok mai ka dǝɓ mo byaŋ ne a no, so cok ka dǝɓ mo wǝ ne a no.
Cok ka dǝɓ mo pea fan ne a no, so cok ka dǝɓ mo lwǝǝ fan mai mo pea ɓo a no.
3 Cok ka dǝɓ mo i wul ne a no, so cok ka dǝɓ mo laɓ ne a no.
Cok ka dǝɓ mo mgbai fan ne a no, so cok ka dǝɓ mo vuu fan ne a no.
4 Cok ka dǝɓ mo yeyee ne a no, so cok ka dǝɓ mo syesyak ne a no.
Cok ka dǝɓ mo 'mee ne a no, so cok ka dǝɓ mo dǝdaa ne a no.
5 Cok ka dǝɓ mo 'nǝǝ tǝsal ne a no, so cok ka dǝɓ mo tai ne a no.
Cok ka dǝɓ mo zwǝ oo nyi ki ne a no, so cok ka dǝɓ mo zwǝ ka laŋ a no.
6 Cok ka dǝɓ mo kyeɓ fan ne a no, so cok ka fan mo muŋ jol dǝɓ ne a no.
Cok ka dǝɓ mo kan fan ne a no, so cok ka dǝɓ mo ɓoo fan ge lal ne a no ta.
7 Cok ka dǝɓ mo ŋgǝ̃ǝ fan ne a no, so cok ka dǝɓ mo sãa fan ne a no.
Cok ka dǝɓ mo faa ɓǝ ka a no, so cok ka dǝɓ mo faa ɓǝ a no.
8 Cok ka dǝɓ mo 'yah ki ne a no, so cok ka dǝɓ mo syiŋ ki a no.
Cok ka dǝɓ mo ruu sal ne a no, so cok ka dǝɓ mo kaa jam a no.
9 Dǝɓ mai moo joŋ yeɓ a lwaa reba fẽe tǝl ah ne?
10 Me tǝ ɓǝ yeɓ magaɓ mai Masǝŋ mo rǝk ɓo tǝ dǝfuu ka mo joŋra ɓe. 11 Masǝŋ kan cok ɓo mor fan vaŋno vaŋno daŋ. So nyi koŋ ka tan ɓǝ mai mo pǝ̃ǝ kal ɓe ne mai mo tǝ gin pel daŋ nyi na ta. Ne daŋ laŋ na ka gak tǝ yeɓ Masǝŋ vǝr tǝɗe' ya. 12 Tǝ ɓǝ mai daŋ me i zah ne faa: Fan ma kal laa pǝ'nyah tǝkine kaa jam pǝ zah'nan cee dǝfuu kǝka. 13 Ne cok dǝɓ mo tǝ ren fanne, zwan fanne, tǝkine laa pǝ'nyah ne fan lwaa tǝ yeɓ ah ɓe, ka Masǝŋ ye nyi ɓo nyi ko.
14 Me tǝ ɓe, fan daŋ mai Masǝŋ moo joŋni a ga lii, dǝɓ ka gak ɓoo fan ki ga gŋ ya, dǝɓ ka gak nǝǝ fan ki gŋ ga lal a ta. Masǝŋ a joŋ fan nai mor ka dǝfuu mo tǝra swah ahe. 15 Fan mai mo tǝ joŋ zǝzǝ̃ǝko wala ne mai moo ga joŋ pel daŋ, fan ah joŋ ɓo kǝpel ɓe. Masǝŋ a joŋ ka fan matǝ vaŋno mo so jin ge joŋ kpǝ.
Fan daŋ a in zah ne wulli
16 Me so kwo ɓǝ maki ah wo sǝr faɗa: ɓǝɓe' a kaa goŋ pǝ cok makẽne kǝnah ɓǝ lai ye moo yea gŋ, ne ɓǝ tǝ njaŋ, tǝkine kiita matǝ goŋga ah moo yea kǝnah matǝ ŋgoŋ gŋ. 17 Me so faa ne ɓǝr ɓe: Masǝŋ tǝ ga ŋgoŋ kiita tǝ dǝɓ matǝ njaŋ na mo tǝ ga ŋgoŋ tǝ dǝɓ ɓe' ta, so a ga ŋgoŋ kiita tǝ yeɓ man vaŋno vaŋno daŋ, mor fan daŋ a gin ne cok ahe. 18 Me foo, Masǝŋ tǝ lii dǝfuu ka cuu nyi ra, ara ka cam ne faɓal a. 19 Mor in zah dǝfuu a tǝki vaŋno ne mǝ faɓalle. Ara ne cee gwa daŋ, so a wukra daŋ. Dǝfuu kal faɓal ne yǝk ya, mor in zah ɓǝǝ gwa daŋ a tǝki. 20 Fan ma ne cee daŋ vǝr ɓǝǝ a zahki, fan daŋ so ga ciŋ sǝr mai mo joŋ ra ɓo ne ko. 21 Dǝɓ ma gak faa tǝ'yak dǝfuu a yee ga sǝŋ, so mǝ faɓal a ga mor sǝrri kǝka. 22 Mor me ẽe ɓǝ ah ɓo, fan mai ka dǝɓ mo laa pǝ'nyah ne ma kal fan mai dǝɓ moo lwaa tǝ yeɓ ah kǝka. Zah mai ka ako mo laa pǝ'nyah ne ko yo, mor dǝɓ ma gak zaŋ ko ka ga ẽe fan mai moo gin joŋ fahfal wul ah kǝka.
V. 1-15: cf. Ec 8:5-8, Ec 15-17. És 28:23-29. Ps 33:8-11.
1 Il y a un temps pour tout, un temps pour toute chose sous les cieux: 2 un temps pour naître, et un temps pour mourir; un temps pour planter, et un temps pour arracher ce qui a été planté; 3 un temps pour tuer, et un temps pour guérir; un temps pour abattre, et un temps pour bâtir; 4 un temps pour pleurer, et un temps pour rire; un temps pour se lamenter, et un temps pour danser; 5 un temps pour lancer des pierres, et un temps pour ramasser des pierres; un temps pour embrasser, et un temps pour s’éloigner des embrassements; 6 un temps pour chercher, et un temps pour perdre; un temps pour garder, et un temps pour jeter; 7 un temps pour déchirer, et un temps pour coudre; un temps pour se taire, et un temps pour parler; 8 un temps pour aimer, et un temps pour haïr; un temps pour la guerre, et un temps pour la paix. 9 Quel avantage celui qui travaille retire-t-il de sa peine? 10 J’ai vu à quelle occupation Dieu soumet les fils de l’homme. 11 Il fait toute chose bonne en son temps; même il a mis dans leur cœur la pensée de l’éternité, bien que l’homme ne puisse pas saisir l’œuvre que Dieu fait, du commencement jusqu’à la fin. 12 J’ai reconnu qu’il n’y a de bonheur pour eux qu’à se réjouir et à se donner du bien-être pendant leur vie; 13 mais que, si un homme mange et boit et jouit du bien-être au milieu de tout son travail, c’est là un don de Dieu. 14 J’ai reconnu que tout ce que Dieu fait durera toujours, qu’il n’y a rien à y ajouter et rien à en retrancher, et que Dieu agit ainsi afin qu’on le craigne. 15 Ce qui est a déjà été, et ce qui sera a déjà été, et Dieu ramène ce qui est passé.
V. 16-22: cf. (Ec 5:7; 12:15, 16.) (Ec 12:9; 9:1-10.)
16 J’ai encore vu sous le soleil qu’au lieu établi pour juger il y a de la méchanceté, et qu’au lieu établi pour la justice il y a de la méchanceté. 17 J’ai dit en mon cœur: Dieu jugera le juste et le méchant; car il y a là un temps pour toute chose et pour toute œuvre. 18 J’ai dit en mon cœur, au sujet des fils de l’homme, que Dieu les éprouverait, et qu’eux-mêmes verraient qu’ils ne sont que des bêtes. 19 Car le sort des fils de l’homme et celui de la bête sont pour eux un même sort; comme meurt l’un, ainsi meurt l’autre, ils ont tous un même souffle, et la supériorité de l’homme sur la bête est nulle; car tout est vanité. 20 Tout va dans un même lieu; tout a été fait de la poussière, et tout retourne à la poussière. 21 Qui sait si le souffle des fils de l’homme monte en haut, et si le souffle de la bête descend en bas dans la terre? 22 Et j’ai vu qu’il n’y a rien de mieux pour l’homme que de se réjouir de ses œuvres: c’est là sa part. Car qui le fera jouir de ce qui sera après lui?