1 Ki tchetchemba, agi suma hi Jakob azong mana
Israel suma an managina,
agi humugi woi tetet.
2 Ma didin ma mi lagi ma mi minigi
kur asuyogi dei ma nga mi ndjunugina, mi dala:
Agi suma hazong mana Jakob-ma,
agi Israel suma an managina, agi lagi mandar ri.
3 Kayam an mba ni vo mbina yam andaga d’a sod’a,
an mba ni ge toliyonda yam andaga d’a sod’a,
an mba ni vo Muzuk mana yam grogina,
an mba ni b’e vunan yam andjavagi mi.
4 A mba deyâ, a mba wul djifâ aduk asuna
d’igi da’ar ra avun mbinid’a na.
5 Ma dingâ mba mi dala: An ni ma hi Ma didinina,
ma hina mba mi yi tam ki simiyê Jakob,
ma hina mba mi b’ir simiyê Ma didina huyok abomu,
ma hina mba mi yi tam ki simiyê Israel-lâ mi.
Alo ma hawa ya’â ni va d’i
6 Ma didina amulâ hi Israel-lâ ma mi wurak kazi
ma ad’engêm kal petna, mi dala:
An tu ni Ma avo’â, an ni Ma danana.
Alo ma ding nga woi keng vam mbi.
7 Ni nge ba, d’igi an na ge?
Ar mi de, ar mi van ad’ud’a,
dedeid’a an tchuk sumid’a:
ar mi de woi yam ahle ndazina,
yam ahle suma a nga mbana mi.
8 Ar agi lagi mandar ri, ar agi zlagagi d’uo mi.
An dagi yam ahle ndazina avok kuo zu?
An dagizi woi avok mi d’uo zu?
Agi ni glangâs mana.
Alo ma ding nga woi keng vam zu?
Ahina d’a ngom ta d’a ding nga d’i,
an wat nga d’uo mi.
Suma a min fileinina
9 Suma a min fileinina pet a ni va d’i,
sun mazi d’a djif ndata nga d’i lazi va d’uo mi.
Azi ni glangâsâ hi filei mazi máma,
wani a nga we d’i, a nga wäd’u zla d’uo,
a mba mbut zulona mi.
10 Ni nge ba, mi min alo ma dingâ d’oze mi yor fileina
tala mi fe va kua d’uo d’a ge?
11 Gola! Suma a lazina pet a mba mbut zulona,
suma a tched’ezina ni suma hawa.
Ar azi tok pet, ar azi mbeï avoronu.
Azi pet a mba le mandarâ,
a mba mbut zulona mi.
12 Sama tchafa nga mi hle lomba.
Nga mi le sunda ki kiwilâ,
nga mi min fileina kabo tchafa,
nga mi le sunda kad’engêmu,
wani meid’a nga d’i tchumu, ad’engêm nga d’i.
Le mi tche nga mbina d’uo ni, mi seî ni seyâ.
13 Sama tchet aguna mi nga aguna ki ziyona,
mi b’irim ki kiryeûna,
mi minim ki mbigeud’a, mi ngam ki metred’a,
mi minim d’igi angus sana na.
Ang golom iramî d’igi sana na
tala mi tinim kur gonga d’a.
14 Nga mi ka agu sedrena,
d’oze mi hlagamba d’oze agu sena,
d’oze nga mi man aguna aduk agu ma abageina,
d’oze nga mi pagu pêna,
alona mi se kam mi wulum mi.
15 Mi yo agu máma á ngala,
mi yom mi hol ki tamu,
mi yavuna ki ma dingâ,
mi min alona ki ma dingâ á kud’uromu,
mi tchet ma dingâ fileina á grif kä avorom mi.
16 Nga mi ngal abo agu ma dingâ woyo,
nga mi yi hliuna ki ma hina,
nga mi zal ahlena ki ma hina,
mi hop kiya, nga mi hol tamu, nga mi dala:
Â, tan hol wa! An nde ni we sin akud’a atanu.
17 Nga mi min alo ma ala ni filei mama na kad’um mba ara,
nga mi grif kä avoromu, nga mi kud’uromu,
nga mi tchenem ala:
Ang prud’un ndeyo, kayam angî alo mana.
18 Sum ndazina a nga ki d’alâ á wad’ud’a d’i,
a duguzi irazi woi tala a we d’a d’i,
a b’alazi huruzi tala a wad’ud’a d’uo d’a mi.
19 Sa tu ma adigazi ma mi nga ki djib’era kurum
mboze ma nga ki wad’ud’a d’oze ki d’alâ ma mi dala:
An ni ngal wa ma dingâ woi kakud’a,
an ni ngal wa ma dingâ kiwilâ,
ni yi wa avuna ki gordjona, ni sor wa hliuna ki ma dingâ, ni tum wa!
Na ni an ndak á le kad’um mba ara vama ndjendjed’a zu?
Na ni an ndak á grif kä avok vun adjo ma gurub’uhlâ zi ge d’a d’i!
20 Mi tin hurumî yam butna,
djib’er mam mba kurumba vid’im mbeyo.
Mi ndak á prut tam mbei d’i,
nga mi de d’ala vama abon wana
ni vama hawa ya’â d’uo zi ge d’a d’uo mi.
Agi azungeî mana, ar agi maragi d’i
21 Ma didina mi dala:
Agi Israel suma hi Jakob-ma,
ar agi maragi d’i.
Agi nazungeî mana,
an minigi kayam agi kagagi azungeî mana.
Agi Israel-lâ, an mba ni mar kagi d’i.
22 An has tchila magid’a woyo,
an has tcho magid’a woi mi.
A val lei d’igi d’ugula ti val lei na.
Agi hulongôgi gevenu, kayam an wurak kagi ni wuraga.
23 Ndak akulod’a, ndak ayâ, kayam Ma didina mi le wa va.
Ndak andaga d’a ad’ut ta kä yiyika, ndak er ad’uk akulo ki furîd’a.
Agi ahuniyôna, agi eregi ad’ugi akulo, agi ayâgiya.
Ndak agud’a kagu ma adiga’â pet, agi lagi furîd’a mi.
Kayam an Ma didina ni wurak wa yam suma hi Jakob-ma,
nga ni tak subur manda woi aduk Israel-lâ mi.
Ma didina ni ma landagad’a, ni Sala ahlena mi
24 Agi Israel-lâ, Ma didin ma wurak kagi
ma lagï kur asuyogi deina, mi dala:
An ni Sala ahlena pet.
Ni an tu ba, ni b’eng akulod’a woyo,
ni bine andagad’a woi bei sa mi ndjunun ba mi.
25 An nga ni b’lak ahle suma taka hi suma djok vun suma ka zlad’a woyo,
an nga ni mbut suma djop fileina lilid’a,
an nga ni hulong suma ned’a bugolo,
an nga ni mbud’uzi we mazid’a lilid’a mi.
26 An nga ni ndak vun zla d’a azungeî mana a data,
an nga ni ndak vun zlad’a hi man suma an sunuzi avo’â a data,
an nga ni de yam Jerusalem ala:
Suma a mba kak kurud’u,
an nga ni de yam azì ma nglo ma Juda-na ala:
A mba hulong minim akulo,
an mba ni hulong min yi mam ma b’lak keina akulo mi.
27 An nga ni de mi mbiyo ma galileina ala:
Ang so woyo, an nga ni song mbiyong ngeyo.
28 An nga ni de yam amulâ Sirus ala:
Mam mi man ma pola, mba mi ndak vun nga hur mana pet,
mba mi de yam Jerusalem ala:
A mba hulong a minit akulo,
mba mi de yam gong man nda kud’ora ala:
A hulong a gat ad’ud’u.
L’Éternel seul est Dieu
V. 1-5: cf. (Éz 36:24-30. Joë 2:28, Joë 29. Ac 2:16-18.) Za 2:10, 11.1 Écoute maintenant, ô Jacob, mon serviteur!
O Israël, que j’ai choisi!
2 Ainsi parle l’Éternel, qui t’a fait,
Et qui t’a formé dès ta naissance,
Celui qui est ton soutien:
Ne crains rien, mon serviteur Jacob,
Mon Israël, que j’ai choisi.
3 Car je répandrai des eaux sur le sol altéré,
Et des ruisseaux sur la terre desséchée;
Je répandrai mon esprit sur ta race,
Et ma bénédiction sur tes rejetons.
4 Ils pousseront comme au milieu de l’herbe,
Comme les saules près des courants d’eau.
5 Celui-ci dira: Je suis à l’Éternel;
Celui-là se réclamera du nom de Jacob;
Cet autre écrira de sa main: à l’Éternel!
Et prononcera avec amour le nom d’Israël.
V. 6-20: cf. És 43:8-13. (Ps 135:15-18. És 46:1-8. Jé 10:1-16; 2:26-28.)6 Ainsi parle l’Éternel, roi d’Israël et son rédempteur,
L’Éternel des armées:
Je suis le premier et je suis le dernier,
Et hors moi il n’y a point de Dieu.
7 Qui a, comme moi, fait des prédictions
(Qu’il le déclare et me le prouve!)
Depuis que j’ai fondé le peuple ancien?
Qu’ils annoncent l’avenir et ce qui doit arriver!
8 N’ayez pas peur, et ne tremblez pas;
Ne te l’ai-je pas dès longtemps annoncé et déclaré?
Vous êtes mes témoins:
Y a-t-il un autre Dieu que moi?
Il n’y a pas d’autre rocher, je n’en connais point.
Les fabricateurs d’idoles
9 Ceux qui fabriquent des idoles ne sont tous que vanité,
Et leurs plus belles œuvres ne servent à rien;
Elles le témoignent elles-mêmes:
Elles n’ont ni la vue, ni l’intelligence,
Afin qu’ils soient dans la confusion.
10 Qui est-ce qui fabrique un dieu, ou fond une idole,
Pour n’en retirer aucune utilité?
11 Voici, tous ceux qui y travaillent seront confondus,
Et les ouvriers ne sont que des hommes;
Qu’ils se réunissent tous, qu’ils se présentent,
Et tous ensemble ils seront tremblants et couverts de honte.
12 Le forgeron fait une hache,
Il travaille avec le charbon,
Et il la façonne à coups de marteau;
Il la forge d’un bras vigoureux;
Mais a-t-il faim, le voilà sans force;
Ne boit-il pas d’eau, le voilà épuisé.
13 Le charpentier étend le cordeau,
Fait un tracé au crayon,
Façonne le bois avec un couteau,
Et marque ses dimensions avec le compas;
Et il produit une figure d’homme,
Une belle forme humaine,
Pour qu’elle habite dans une maison.
14 Il se coupe des cèdres,
Il prend des rouvres et des chênes,
Et fait un choix parmi les arbres de la forêt;
Il plante des pins,
Et la pluie les fait croître.
15 Ces arbres servent à l’homme pour brûler,
Il en prend et il se chauffe.
Il y met aussi le feu pour cuire du pain;
Et il en fait également un dieu, qu’il adore,
Il en fait une idole, devant laquelle il se prosterne.
16 Il brûle au feu la moitié de son bois,
Avec cette moitié il cuit de la viande,
Il apprête un rôti, et se rassasie;
Il se chauffe aussi, et dit: Ha! Ha!
Je me chauffe, je vois la flamme!
17 Et avec le reste il fait un dieu, son idole,
Il se prosterne devant elle, il l’adore, il l’invoque,
Et s’écrie: Sauve-moi!
Car tu es mon dieu!
18 Ils n’ont ni intelligence, ni entendement,
Car on leur a fermé les yeux pour qu’ils ne voient point,
Et le cœur pour qu’ils ne comprennent point.
19 Il ne rentre pas en lui-même,
Et il n’a ni l’intelligence, ni le bon sens de dire:
J’en ai brûlé une moitié au feu,
J’ai cuit du pain sur les charbons,
J’ai rôti de la viande et je l’ai mangée;
Et avec le reste je ferais une abomination!
Je me prosternerais devant un morceau de bois!
20 Il se repaît de cendres,
Son cœur abusé l’égare,
Et il ne sauvera point son âme, et ne dira point:
N’est-ce pas du mensonge que j’ai dans ma main?
Mission de Cyrus
V. 21-28: cf. (Os 14:1-4. Mi 7:18-20.) (És 48:12-16, 20. Esd 1.)21 Souviens-toi de ces choses, ô Jacob!
O Israël! Car tu es mon serviteur;
Je t’ai formé, tu es mon serviteur;
Israël, je ne t’oublierai pas.
22 J’efface tes transgressions comme un nuage,
Et tes péchés comme une nuée;
Reviens à moi,
Car je t’ai racheté.
23 Cieux, réjouissez-vous! Car l’Éternel a agi;
Profondeurs de la terre, retentissez d’allégresse!
Montagnes, éclatez en cris de joie!
Vous aussi, forêts, avec tous vos arbres!
Car l’Éternel a racheté Jacob,
Il a manifesté sa gloire en Israël.
24 Ainsi parle l’Éternel, ton rédempteur,
Celui qui t’a formé dès ta naissance:
Moi, l’Éternel, j’ai fait toutes choses,
Seul j’ai déployé les cieux,
Seul j’ai étendu la terre.
25 J’anéantis les signes des prophètes de mensonge,
Et je proclame insensés les devins;
Je fais reculer les sages,
Et je tourne leur science en folie.
26 Je confirme la parole de mon serviteur,
Et j’accomplis ce que prédisent mes envoyés;
Je dis de Jérusalem: Elle sera habitée,
Et des villes de Juda: Elles seront rebâties;
Et je relèverai leurs ruines.
27 Je dis à l’abîme: Dessèche-toi,
Je tarirai tes fleuves.
28 Je dis de Cyrus: Il est mon berger,
Et il accomplira toute ma volonté;
Il dira de Jérusalem: Qu’elle soit rebâtie!
Et du temple: Qu’il soit fondé!