Jerusalem mba awilid’a
1 Ndak Jerusalem, yam o d’a an lat kaka,
an nga ni ba vunan ndi;
Ndak Siyon, yam o d’a an nga ni lat kaka,
an mba ni tuk tan ndi
gak prut mak ka woid’a mba d’i nde woi d’igi yima fod’a na,
gak sut maka mba d’i ngal d’igi aku d’a ganda hina tua mi.
2 Ata yi máma andjaf suma a mba we sut ta Ma didina mi sud’uka,
amuleina pet a mba we subur maka,
a mba yak ki simi ma awili ma Ma didina mba mi yakina.
3 Ndak mba d’i mbut ni d’igi avaval la subura na
hur abo Ma didina,
d’igi djum mba amula na
hur abo ma biyarâ hAlo ma’îna mi.
4 A mba yak ala Ta a digit teid’a d’uo d’a,
a mba yandaga maka ala Ta a arat teid’a d’uo mi,
wani a mba yak ala Ta an hurun vat heîd’a,
a mba yandaga maka ala Ta a teleta,
kayam Ma didina tam lum djivid’a kagu,
andaga maka mba d’i ve ndjufâ.
5 D’igi gor azongâ mi ve gor weid’a na,
hina mi, gro’â a mba mbut ni d’igi ndjuvuk na,
d’igi gor weid’a a teleta
ti ni furîd’a hi ndjuvut ma mi teletna na, hina mi,
ndak mba d’i mbut ni furîd’a hAlo ma’îd’a mi.

6 Ndak Jerusalem, an tin wa suma ndjola yam gulumun ma’â.
Azi mba ba vunazi falei d’oze andjege d’i;
agi suma nga gagi hum Ma didina
yam ahle suma a le ki Jerusalem-mina,
agi tugugi tagi d’i.
7 Agi aram ta d’i,
gak mi hulong mi minit blangât ma adjeuna,
gak mi mbud’ut vama subura hi suma yam andagad’ina pet mi.

8 Ma didina mi gun tam kabom ma ndjufâ
ki bigam mba sib’ika ala:
An mba ni ar mak suma djangûna
a mba tawu ma’â d’uo d’a,
an mba ni ar andjaf suma dingâ grozina
a mba tche süm guguzlu d’a ndak zumuta d’uo mi.
9 Wani suma a mba tok awunina a mba tumu,
a mba gilen an Ma didina;
suma a mba dut guguzlud’ina,
a mba tchat süm matna kur gulumuna
hi yi man ma an tinim iram vama.

10 Agi suma Jerusalem-ma,
agi buzugugi woyo,
agi buzugugi woi atogo kur azì ma ngolâ,
agi malagi lovota mi suma a nga djïna,
agi tozogi zul la kur lovot ta titid’a woyo,
agi yogi ahuniyôna woyo,
agi pagi drapod’a akulo mandjaf suma mi.
11 Gola! Ma didina nga mi de zla ndata woi
yam andagad’a pet ala:
Agi dagi mi suma Siyon-na ala:
Gola! Magi ma suta nga mi djï ki wurak mamba abomu.
Gola! Wurak ka yam sun mambid’a nga abom mi.
12 A mba yagi ala Suma a tinizi irazi vazina,
a mba yagi ala Suma Ma didina mi tchuguzi akulona.
Ndak Jerusalem, a mba yak ala
Azì ma ngol ma a aram mbeina d’uo d’a,
wani a mba yak ala Ta a le kat heîd’a.
Instances pour la venue du salut
V. 1-5: cf. (És 61:3-11; 65:15, 18, 19.) Os 2:20-25.
1 Pour l’amour de Sion je ne me tairai point,
Pour l’amour de Jérusalem je ne prendrai point de repos,
Jusqu’à ce que son salut paraisse, comme l’aurore,
Et sa délivrance, comme un flambeau qui s’allume.
2 Alors les nations verront ton salut,
Et tous les rois ta gloire;
Et l’on t’appellera d’un nom nouveau,
Que la bouche de l’Éternel déterminera.
3 Tu seras une couronne éclatante dans la main de l’Éternel,
Un turban royal dans la main de ton Dieu.
4 On ne te nommera plus délaissée,
On ne nommera plus ta terre désolation;
Mais on t’appellera mon plaisir en elle,
Et l’on appellera ta terre épouse;
Car l’Éternel met son plaisir en toi,
Et ta terre aura un époux.
5 Comme un jeune homme s’unit à une vierge,
Ainsi tes fils s’uniront à toi;
Et comme la fiancée fait la joie de son fiancé,
Ainsi tu feras la joie de ton Dieu.
V. 6-9: cf. (Ps 122:6-9. Éz 36:33-37. Mt 6:10.)
6 Sur tes murs, Jérusalem, j’ai placé des gardes;
Ils ne se tairont ni jour ni nuit.
Vous qui la rappelez au souvenir de l’Éternel,
Point de repos pour vous!
7 Et ne lui laissez aucune relâche,
Jusqu’à ce qu’il rétablisse Jérusalem
Et la rende glorieuse sur la terre.
8 L’Éternel l’a juré par sa droite et par son bras puissant:
Je ne donnerai plus ton blé pour nourriture à tes ennemis,
Et les fils de l’étranger ne boiront plus ton vin,
Produit de tes labeurs;
9 Mais ceux qui auront amassé le blé le mangeront
Et loueront l’Éternel,
Et ceux qui auront récolté le vin le boiront,
Dans les parvis de mon sanctuaire.
V. 10-12: cf. (És 40:1-11. Za 9:9-12.)
10 Franchissez, franchissez les portes!
Préparez un chemin pour le peuple!
Frayez, frayez la route, ôtez les pierres!
Élevez une bannière vers les peuples!
11 Voici ce que l’Éternel proclame aux extrémités de la terre:
Dites à la fille de Sion:
Voici, ton sauveur arrive;
Voici, le salaire est avec lui,
Et les rétributions le précèdent.
12 On les appellera peuple saint, rachetés de l’Éternel;
Et toi, on t’appellera recherchée, ville non délaissée.