1 Wana nandjaf suma Ma didina mi arazi a kak kur ambasa á kuk ki Israel-lâ suma pet suma a we nga ayî ma durâ hi suma Kanan-na d’uo na. 2 Mi le hina kayam andjaf Israel suma kur atchogoi ndatina a we ayî ma durâ mi, kayam azi wum nga avok ki. 3 Suma a arazi kaka kur ambasina namulei suma Filistê suma vahlâ, suma Kanan-na, suma Sidon-na ki suma Hef suma a nga kaka yam ahina d’a Liban-ndina pet, tinï ad’ud’a yam ahina d’a Bäl-Hermon-nda dei gak mba avun agre’â hi Hamat-na. 4 Ma didina mi ar andjaf sum ndazina hina á kuk Israel-lâ á we na ni a mba ge yazi kä ad’u vun ma he ma mam Ma didina mi hum mabuyozi ngolo avun Moise-sâ ko zi ge? 5 Israel-lâ a ar kaka aduk suma Kanan-na ki suma Het-na ki suma Amor-râ ki suma Peris-sâ ki suma Hef-fâ ki suma Jebus-sâ mi. 6 Azi vik grozi suma aropma, azi he grozi suma aropma mi grozi suma andjofâ, a nga kud’or alo mazina teteng mi.
Ma ngol ma avok sumina Otniyel
7 Israel-lâ a le sun nda Ma didina tam nga d’i lum djivi kat tuo d’a, a nga kud’or alo ma a yum ala Bäl-lâ kalo d’a a yat ala Asera-d’a. 8 Ma didina hurum zal ata Israel-lâ ngola, mi hazi woi abo Kusan-Risatayim amul ma Mesopotami-na. Israel-lâ a le sunda mi Kusan-Risatayim gak bizad’a klavandi. 9 Israel-lâ a nde tchi yam Ma didina; Ma didina mi tchol ki ma sud’uzina Otniyel Kenas ma Kalep wiyem ma gorâ goroma. 10 Muzu’â hi Ma didinina mi kak kamu, mi mbut ma ngol ma avok Israel-lîna, mi i á dur ayîna. Ma didina mi hum Kusan-Risatayim amul ma Mesopotami-na abomu, mi kus kamu. 11 Ambasa ti kak ki halasa gak bizad’a dok fid’i. Bugola, Otniyel Kenas goroma mi mid’a.
Ma ngol ma avok sumina Ehut
12 Israel-lâ a le sun nda ding nga Ma didina tam nga d’i lum djivi kat tuo d’a. Ma didina mi had’enga mi Eglon amul ma Mowap-ma; mi kak djangûna ki Israel-lâ, kayam azi le sun nda ata yat tuo d’a. 13 Eglon mi tok suma Amon-na ki suma Amale’â, mi i dur Israel-lâ, mi digizi woi kur azì ma ngol ma Jeriko ma amulongeîna a nga kuana. 14 Israel-lâ a le sunda mi Eglon amul ma Mowap-ma gak bizad’a dogo yam klavandi. 15 Israel-lâ a nde tchi yam Ma didina; Ma didina mi tchol ki ma sud’uzina Ehut Gera gorom ma ad’u andjafâ hi Benjamin-na, ni ma gulad’a. Israel-lâ a sunum ki he d’a hawad’a mi Eglon amul ma Mowap-ma. 16 Ehut mi zle mbigeu d’a fiyak ka siyat mbàd’a, fiyagat ni santimetred’a dok vahl, mi kalat ata d’ik mama kä krovo kur baru mama yam ab’alam ma ndjufâ. 17 Mi he he d’a hawad’a mi Eglon amul ma Mowap-ma. Wani Eglon ni sama nded’a duguzlîna. 18 Kid’a Ehut mi hum he d’a hawad’a dad’a, mi tchuk suma a mba ki he d’a hawad’ina abua. 19 Mam tamba mi mbeï bugol filei ma ahina ma nga tinda go ki Gilgal-la, mi de mi Eglon ala: Amulâ, an nga ki zla d’a nde a dangzi vangû.
Ata yi máma amulâ mi de mazungeî mama ala: Agi bagiya! Suma pet suma a nga gevema a buzuk kei abua.
20 Eglon mi nga kaka kur gong nga ab’leng nga yam dudura akulo d’a a ngomot kam mam tu d’a. Ehut mi mba gevemu, mi dum ala: An nga ki zlad’a hAlonid’a á dangziya. Eglon mi tchol lei akulo yam zlam mamba. 21 Ata yi máma Ehut mi nik abom ma gulana, mi pat mbigeu mam mba fiyaka yam ab’alam ma ndjufâ, mi tchogom hurum tup. 22 Mbigeud’a kal kurum kaguwat tutum, mbulâ mi riwit tei yam siyad’u, kayam mam pat nga mbigeud’a woi kurum mbi, kayam ti ndeza ni woi blogom mbet. 23 Ehut mi nde woi abua, mi duk vun gong nga yam dudur ra akulod’a, mi gat vunat ki lakled’a.
24 Kid’a Ehut mi nde abu dad’a, azungeîna hamulîna a mba, a gol vun gong nga yam dudurid’a vunat nga duka, a dala: Gagazi, nga mi o ni bageid’a kur gong nga ab’lenga. 25 A djup tatâ, mi malazi nga vun gonga d’i. A yo lakled’a, a mal vun gonga, a gol wani, salazina mi nga ged’a kä matna! 26 Kid’a azi nga djup tua d’a, Ehut mi ringâ, mi kal lei bugol filei ma ahinad’a, mi sut tam Seir.
27 Ata yima mi mbazina, mi bu adifa yam ahinad’a hi Efraim-mba. Israel-lâ a togï gevem yam ahinad’a, mi ge tam avoroziya. 28 Mi dazi ala: Agi mbeyegï blogonu, kayam Ma didina mi hagiya wa Mowap magi suma djangûna abogiya. Azi i blogomu, a hle yima suma a djak alum ma Jurdê-na kasezi kuana abo ma ir Mowap-ma, a nga ar sa á kal li. 29 Kur bur máma a tchi suma Mowap suma gangrang suma a we durîna go ki 10.000. Sa mi sut nga tu d’i. 30 Kur bur máma suma Mowap-ma a hulong yazi kä ad’u Israel-lâ. Ambasa ti kak ki halasa gak bizad’a dok klavandi.
Ma ngol ma avok sumina Samgar
31 Bugol Ehut, Samgar Anat goroma mi vraga. Mi tchi suma Filistê-na kikis karagaya ki leleu ma a hat kamuzleinina, mi sut Israel-lâ woi mi.
V. 1-6: cf. (Jos 13:1-6. Jg 2:1-3, 20-23.) 1 Co 15:33.
1 Voici les nations que l’Éternel laissa pour éprouver par elles Israël, tous ceux qui n’avaient pas connu toutes les guerres de Canaan. 2 Il voulait seulement que les générations des enfants d’Israël connussent et apprissent la guerre, ceux qui ne l’avaient pas connue auparavant. 3 Ces nations étaient: les cinq princes des Philistins, tous les Cananéens, les Sidoniens, et les Héviens qui habitaient la montagne du Liban, depuis la montagne de Baal-Hermon jusqu’à l’entrée de Hamath. 4 Ces nations servirent à mettre Israël à l’épreuve, afin que l’Éternel sût s’ils obéiraient aux commandements qu’il avait prescrits à leurs pères par Moïse. 5 Et les enfants d’Israël habitèrent au milieu des Cananéens, des Héthiens, des Amoréens, des Phéréziens, des Héviens et des Jébusiens; 6 ils prirent leurs filles pour femmes, ils donnèrent à leurs fils leurs propres filles, et ils servirent leurs dieux.
Othniel, Éhud, Schamgar, juges en Israël
V. 7-11: cf. (Jg 2:10-16. Ps 106:34-45.) Ap 3:19.
7 Les enfants d’Israël firent ce qui déplaît à l’Éternel, ils oublièrent l’Éternel, et ils servirent les Baals et les idoles. 8 La colère de l’Éternel s’enflamma contre Israël, et il les vendit entre les mains de Cuschan-Rischeathaïm, roi de Mésopotamie. Et les enfants d’Israël furent asservis huit ans à Cuschan-Rischeathaïm. 9 Les enfants d’Israël crièrent à l’Éternel, et l’Éternel leur suscita un libérateur qui les délivra, Othniel, fils de Kenaz, frère cadet de Caleb. 10 L’esprit de l’Éternel fut sur lui. Il devint juge en Israël, et il partit pour la guerre. L’Éternel livra entre ses mains Cuschan-Rischeathaïm, roi de Mésopotamie, et sa main fut puissante contre Cuschan-Rischeathaïm. 11 Le pays fut en repos pendant quarante ans. Et Othniel, fils de Kenaz, mourut.
V. 12-30: cf. Jg 2:17-19Jg 4:17-22. Hé 12:6-11.
12 Les enfants d’Israël firent encore ce qui déplaît à l’Éternel; et l’Éternel fortifia Églon, roi de Moab, contre Israël, parce qu’ils avaient fait ce qui déplaît à l’Éternel. 13 Églon réunit à lui les fils d’Ammon et les Amalécites, et il se mit en marche. Il battit Israël, et ils s’emparèrent de la ville des palmiers. 14 Et les enfants d’Israël furent asservis dix-huit ans à Églon, roi de Moab. 15 Les enfants d’Israël crièrent à l’Éternel, et l’Éternel leur suscita un libérateur, Éhud, fils de Guéra, Benjamite, qui ne se servait pas de la main droite. Les enfants d’Israël envoyèrent par lui un présent à Églon, roi de Moab. 16 Éhud se fit une épée à deux tranchants, longue d’une coudée, et il la ceignit sous ses vêtements, au côté droit. 17 Il offrit le présent à Églon, roi de Moab: or Églon était un homme très gras. 18 Lorsqu’il eut achevé d’offrir le présent, il renvoya les gens qui l’avaient apporté. 19 Il revint lui-même depuis les carrières près de Guilgal, et il dit: O roi! J’ai quelque chose de secret à te dire. Le roi dit: Silence! Et tous ceux qui étaient auprès de lui sortirent. 20 Éhud l’aborda comme il était assis seul dans sa chambre d’été, et il dit: J’ai une parole de Dieu pour toi. Églon se leva de son siège. 21 Alors Éhud avança la main gauche, tira l’épée de son côté droit, et la lui enfonça dans le ventre. 22 La poignée même entra après la lame, et la graisse se referma autour de la lame; car il ne retira pas du ventre l’épée, qui sortit par derrière. 23 Éhud sortit par le portique, ferma sur lui les portes de la chambre haute, et tira le verrou. 24 Quand il fut sorti, les serviteurs du roi vinrent et regardèrent; et voici, les portes de la chambre haute étaient fermées au verrou. Ils dirent: Sans doute il se couvre les pieds dans la chambre d’été. 25 Ils attendirent longtemps; et comme il n’ouvrait pas les portes de la chambre haute, ils prirent la clé et ouvrirent, et voici, leur maître était mort, étendu par terre. 26 Pendant leurs délais, Éhud prit la fuite, dépassa les carrières, et se sauva à Seïra. 27 Dès qu’il fut arrivé, il sonna de la trompette dans la montagne d’Éphraïm. Les enfants d’Israël descendirent avec lui de la montagne, et il se mit à leur tête. 28 Il leur dit: Suivez-moi, car l’Éternel a livré entre vos mains les Moabites, vos ennemis. Ils descendirent après lui, s’emparèrent des gués du Jourdain vis-à-vis de Moab, et ne laissèrent passer personne. 29 Ils battirent dans ce temps-là environ dix mille hommes de Moab, tous robustes, tous vaillants, et pas un n’échappa. 30 En ce jour, Moab fut humilié sous la main d’Israël. Et le pays fut en repos pendant quatre-vingts ans.
V. 31: cf. Jg 5:6-8. Am 7:14, Am 15.
31 Après lui, il y eut Schamgar, fils d’Anath. Il battit six cents hommes des Philistins avec un aiguillon à bœufs. Et lui aussi fut un libérateur d’Israël.