Tchenda hi sama bei zlad’a kama
1 David mi tchen Alona.
Ma didina, ang hum tchen man nda d’ingêra,
ang tin humang á hum tchi mana,
kayam an nga ni tcheneng ki hur ma tuna.
2 Ar ang kan sariya manda d’ingêr,
ang tin irang á gol d’ingêr manda mi.
3 Ang fegen wa hurunu, ang golon andjege,
ang kugun wa, ang fe nga va atan ndi.
Zla man nda ded’a ni tu ki djib’er manda.
4 Kayam zla d’a ndeï avunanga,
an wal tan ndei ki suma asa’atna
yam sun nda azi nga lata.
5 An nga ni tit kur lovot manga,
asen nga mi djok kei d’i.
6 Alo mana, an nga ni yangû,
kayam ang nga humunu.
Ang tin humang hum zla manda.
7 Angî ma nga sut suma a nga hal yima ngeid’a atang
abo suma a kak djangûna ki sed’ezina,
ang tak djivi mang nga kal teglesa woyo.
8 Ang ngomon d’igi irang nga aduka na,
ang bar gigingâng kan d’igi aleina na
9 abo suma asa’at suma a nga djobon vunana,
abo man suma djangû suma a nga halan á tchid’a suma a nguyuna mi.
10 A b’al huruzi kiki,
a nga de zla d’a subur tad’a.
11 A nga tchid’in asenu, a nguyun wa,
a nga tin irazi kan á kazlan kä andaga
12 d’igi azlo ma meid’a tchum ma nga mi kahl azarîna na,
d’igi gor azlo ma nga mi ndjol ata yam ma dominina na.
13 Ma didina, ang tchol akulo,
ang ngavaziya, ang zud’uzi kä,
ang prud’un ndei abo suma asa’atna ki mbigeu mang nga fiyaka.
14 Ma didina, ang prud’un ndei abo sum ndazina.
Azi ni suma yam andagad’a ka hina.
Suma b’rau mazid’a ni ka hî kur duniya ndatina.
Ang hobozi hayazi ki vama ang ngazizi kazina,
ang hobozi grozina,
a ar ad’ud’a mi grozi ngolona mi.
15 Wani anu, yam d’ingêr manda, an mba ni wang irangû;
ata yima an mba ni zlit akulona,
an mba ni golong tatâ ni hop van hop.
Ps 7; 26; 35. (1 S 23:25, 26.)
1 Prière de David.
Éternel! Écoute la droiture, sois attentif à mes cris,
Prête l’oreille à ma prière faite avec des lèvres sans tromperie!
2 Que ma justice paraisse devant ta face,
Que tes yeux contemplent mon intégrité!
3 Si tu sondes mon cœur, si tu le visites la nuit,
Si tu m’éprouves, tu ne trouveras rien:
Ma pensée n’est pas autre que ce qui sort de ma bouche.
4 A la vue des actions des hommes, fidèle à la parole de tes lèvres,
Je me tiens en garde contre la voie des violents;
5 Mes pas sont fermes dans tes sentiers,
Mes pieds ne chancellent point.
6 Je t’invoque, car tu m’exauces, ô Dieu!
Incline vers moi ton oreille, écoute ma parole!
7 Signale ta bonté, toi qui sauves ceux qui cherchent un refuge,
Et qui par ta droite les délivres de leurs adversaires!
8 Garde-moi comme la prunelle de l’œil;
Protège-moi, à l’ombre de tes ailes,
9 Contre les méchants qui me persécutent,
Contre mes ennemis acharnés qui m’enveloppent.
10 Ils ferment leurs entrailles,
Ils ont à la bouche des paroles hautaines.
11 Ils sont sur nos pas, déjà ils nous entourent,
Ils nous épient pour nous terrasser.
12 On dirait un lion avide de déchirer,
Un lionceau aux aguets dans son repaire.
13 Lève-toi, Éternel, marche à sa rencontre, renverse-le!
Délivre-moi du méchant par ton glaive!
14 Délivre-moi des hommes par ta main, Éternel, des hommes de ce monde!
Leur part est dans la vie,
Et tu remplis leur ventre de tes biens;
Leurs enfants sont rassasiés,
Et ils laissent leur superflu à leurs petits-enfants.
15 Pour moi, dans mon innocence, je verrai ta face;
Dès le réveil, je me rassasierai de ton image.