Job mi de kua ala: Alona mi min á de zlad’a ki sed’en ndi
1 Job mi dala:

2 Gak ini tchi mana mi mbut ni vama kak djangû mana.
An ndak nga á ve vun zam ta manda kä d’i.
3 Ladjï an we yima mam nga kuana ni,
an mba ni i gak ata yima mam nga kaka kuana,
4 an mba ni tin zla manda avorom kä,
vunan mba mi oî ki d’op zla d’a an mba ni data,
5 an mba ni we zla d’a mam mba mi hulongôndji ded’id’a,
an mba ni we vama mam mba mi dandjina mi.

6 Na ni mam mba mi durun ayîna kad’eng mamba pet tchu?
Hawa yak! Mam mba mi humun ni huma d’ö.
7 Sä hî ma d’ingêrâ mba mi de zlad’a ki sed’emu.
Ni hina ba, an mba ni prut tei abo man ma ka sariyad’a ki iran fafat.
*
8 Wani le an i nabo ma yorogona, mi nga kua d’i,
an i nabo ma fladegena, an nga ni fum mbuo mi.
9 Yam sä d’i ve nabo ma norâ kla, an wum nga d’i,
mi ngei sä nabo ma sutna kla, an wum nga d’uo mi.

10 Wani mam we lovot ta an nga ni tit kuad’a.
Fata mi kugunda, an mba ni nde woi yed’et d’igi lora na.
11 Asen ma tita mi nga tinda balum asemu,
an ngom lovot mamba, an d’es nga woi kur ri.
12 An noî nga vun mam ma hed’a woi d’i,
an ngom zla d’a mam han vuna kata kurun krovo.
*
13 Vama mam dala: Le ni hina na,
ni nge ba, mi ndak á d’elem ge?
Vama mam hurum vum á luma,
mi nga mi lumu.
14 Nga mi ndak vun vama mam ngandji kana
d’igi nga mi ngom hur mam ma nga ma ding ma tetengâ na mi.
15 Ni kayam ndata ba, vunadigan ndi pat avoromu;
ata yima an djib’er kama, an nga ni lum mandaramu.
16 NAlona ba, mi tchugun tan susub’ok,
Ni Ma ad’engêm kal petna ba, nga mi pad’an vunadiganu.
17 Nga ni yima wurana ba, an ba vunan abom mbi,
nga ni nduvun nda i’îlika ba, ti dugun kä d’uo mi.
Réponse de Job à Éliphaz
V. 1-17: cf. (Job 32:2; 33:8-13.) Job 9. (Ps 18:22-24; 143:1-2. 1 Co 4:3, 4.)
1 Job prit la parole et dit:
2 Maintenant encore ma plainte est une révolte,
Mais la souffrance étouffe mes soupirs.
3 Oh! Si je savais où le trouver,
Si je pouvais arriver jusqu’à son trône,
4 Je plaiderais ma cause devant lui,
Je remplirais ma bouche d’arguments,
5 Je connaîtrais ce qu’il peut avoir à répondre,
Je verrais ce qu’il peut avoir à me dire.
6 Emploierait-il toute sa force à me combattre?
Ne daignerait-il pas au moins m’écouter?
7 Ce serait un homme droit qui plaiderait avec lui,
Et je serais pour toujours absous par mon juge.
8 Mais, si je vais à l’orient, il n’y est pas;
Si je vais à l’occident, je ne le trouve pas;
9 Est-il occupé au nord, je ne puis le voir;
Se cache-t-il au midi, je ne puis le découvrir.
10 Il sait néanmoins quelle voie j’ai suivie;
Et, s’il m’éprouvait, je sortirais pur comme l’or.
11 Mon pied s’est attaché à ses pas;
J’ai gardé sa voie, et je ne m’en suis point détourné.
12 Je n’ai pas abandonné les commandements de ses lèvres;
J’ai fait plier ma volonté aux paroles de sa bouche.
13 Mais sa résolution est arrêtée; qui s’y opposera?
Ce que son âme désire, il l’exécute.
14 Il accomplira donc ses desseins à mon égard,
Et il en concevra bien d’autres encore.
15 Voilà pourquoi sa présence m’épouvante;
Quand j’y pense, j’ai peur de lui.
16 Dieu a brisé mon courage,
Le Tout-Puissant m’a rempli d’effroi.
17 Car ce ne sont pas les ténèbres qui m’anéantissent,
Ce n’est pas l’obscurité dont je suis couvert.