YED’ETA HI ISRAEL-LÎD’A
Gat ta yam yima ngal ahle suma ngat buzunina
1 Ma didina mi de mi Moise ala: 2 Ang i de mi Aron azi ki groma ki Israel-lâ pet ala:
Wana ni vun ma hed’a hi an Ma didinina: 3 Le ma Israel-lâ mi ngat amuhlâ d’oze timina d’oze b’ëd’a kur kangâ d’oze bugol kangâ ba, 4 le mi mbam nga avun zlub’u d’a ngaf tad’a á hum he d’a hawad’a avogon an Ma didina ata yima a tinim iram vama d’uo ni, an mba ni ndum buzuna hi va mámina ni yam sa máma. Kayam mi vo ni buzuna woyo, a mba pad’am mbei aduk sum mama. 5 Ni kayambala Israel-lâ a ngat ahle mazi suma ngat buzuna kä woi abagei kel luo a mbazi ni mi ma ngat buzuna avogon an Ma didina, avun zlub’u d’a ngaf tad’a, a hazi mi an Ma didina vama ngat buzu ma zlap darigïd’a d’a. 6 Ma ngat buzu máma mi yam buzuna akulo yam yima ngal ahle suma ngat buzuna hi an Ma didinina avun zlub’u d’a ngaf tad’a, mi ngal mbulâ d’ala mi his afufuîd’a avogon an Ma didina d’a. 7 Ar azi ngat ahle mazi suma ngat buzuna mi filei ma mi hle tam dedege d’igi mbekmberena na na d’i. Ar azi mbut tazi ndjendjed’a ki sed’em mbi. Gat ndata ti arî gat ta didinda kazi kandjavaziya.
8 Le ma Israel-lâ d’oze angei ma nga kak adigagina, mi he vama ngat buzu ma ngala d’oze vama ngat buzuna, 9 le mi im nga avun zlub’u d’a ngaf tad’a á hum vama ngat buzuna mi an Ma didina d’uo ni, a mba pat sa máma woi aduk sum mama.
10 Le ma Israel-lâ d’oze angei ma nga kaka adigagina, mi te buzuna hi vama lara ni, an mba ni mbut iran ni kak djangûna ki sama te buzu mámina, a mba pad’am mbei aduk sum mama. 11 Kayam arid’a hi vana ni kur buzuna, an hagizi yam yima ngal ahle suma ngat buzuna; ni kayambala mi zlup yam tcho magid’a d’a. Kayam ni buzu ma djang ngeina ba, mi zlup yam tchod’a, mi ar sana mi kak karid’a mi. 12 Ni kayam ndata ba, an de mi Israel-lâ ala: Ar sa adigagi mi te buzuna d’uo ni na, ar angei ma nga kaka adigagina mi te buzuna d’uo mi.
13 Le ma Israel-lâ d’oze angei ma nga kaka adigagina, mi veï azarâ d’oze alei ma ndak á ted’ina kur nduwan mamba ni, mi ngad’amu, ar buzuwam mi djang kä woi andaga, mi tok andagad’a kamu. 14 Arid’a hahlenid’a pet ni kur buzuwaziya. Ni kayam ndata ba, an de mi Israel-lâ ala: Ar agi tagi buzuna hi va tu d’i, kayam arid’a hahlenid’a pet ni kur buzuwaziya. Sama lara ma mi te buzunina, a mba pad’am mbei aduk sum mama.
15 Le ma Israel ma lara d’oze angei ma nga kaka adigagina, mi mut vama mitna d’oze ma vana mi vuma ni, mi mbus baru mama woyo, mi mbus tam mbei aduk mbina, wani mba mi kak ki ndjendjed’a gak fladege. Ni hina tua ba, mi mbut yed’et. 16 Le mi mbus nga baru mama ki tam mbei d’uo ni, tcho mamba arî kam na.
Lieu destiné aux sacrifices
V. 1-9: cf. De 12:1-18. 1 Co 10:31.
1 L’Éternel parla à Moïse, et dit: 2 Parle à Aaron et à ses fils, et à tous les enfants d’Israël, et tu leur diras: Voici ce que l’Éternel a ordonné. 3 Si un homme de la maison d’Israël égorge dans le camp ou hors du camp un bœuf, un agneau ou une chèvre, 4 et ne l’amène pas à l’entrée de la tente d’assignation, pour en faire une offrande à l’Éternel devant le tabernacle de l’Éternel, le sang sera imputé à cet homme; il a répandu le sang, cet homme-là sera retranché du milieu de son peuple. 5 C’est afin que les enfants d’Israël, au lieu de sacrifier leurs victimes dans les champs, les amènent au sacrificateur, devant l’Éternel, à l’entrée de la tente d’assignation, et qu’ils les offrent à l’Éternel en sacrifices d’actions de grâces. 6 Le sacrificateur en répandra le sang sur l’autel de l’Éternel, à l’entrée de la tente d’assignation; et il brûlera la graisse, qui sera d’une agréable odeur à l’Éternel. 7 Ils n’offriront plus leurs sacrifices aux boucs, avec lesquels ils se prostituent. Ce sera une loi perpétuelle pour eux et pour leurs descendants. 8 Tu leur diras donc: Si un homme de la maison d’Israël ou des étrangers qui séjournent au milieu d’eux offre un holocauste ou une victime, 9 et ne l’amène pas à l’entrée de la tente d’assignation, pour l’offrir en sacrifice à l’Éternel, cet homme-là sera retranché de son peuple.
Défense de manger du sang
V. 10-16: cf. (Ge 9:4. Lé 7:26, 27. De 12:23-25.) (Hé 9:22.)
10 Si un homme de la maison d’Israël ou des étrangers qui séjournent au milieu d’eux mange du sang d’une espèce quelconque, je tournerai ma face contre celui qui mange le sang, et je le retrancherai du milieu de son peuple. 11 Car l’âme de la chair est dans le sang. Je vous l’ai donné sur l’autel, afin qu’il servît d’expiation pour vos âmes, car c’est par l’âme que le sang fait l’expiation. 12 C’est pourquoi j’ai dit aux enfants d’Israël: Personne d’entre vous ne mangera du sang, et l’étranger qui séjourne au milieu de vous ne mangera pas du sang. 13 Si quelqu’un des enfants d’Israël ou des étrangers qui séjournent au milieu d’eux prend à la chasse un animal ou un oiseau qui se mange, il en versera le sang et le couvrira de poussière. 14 Car l’âme de toute chair, c’est son sang, qui est en elle. C’est pourquoi j’ai dit aux enfants d’Israël: Vous ne mangerez le sang d’aucune chair; car l’âme de toute chair, c’est son sang: quiconque en mangera sera retranché. 15 Toute personne, indigène ou étrangère, qui mangera d’une bête morte ou déchirée, lavera ses vêtements, se lavera dans l’eau, et sera impure jusqu’au soir; puis elle sera pure. 16 Si elle ne lave pas ses vêtements, et ne lave pas son corps, elle portera la peine de sa faute.