Yuwaach addal beet Allah
1 Wa Yuwaach indah 7 sana wakit bigi malik wa hakam 40 sana fi Madiinat al-Khudus. Wa ammah usumha Sibya wa hi min hillit Biir Sabʼa. 2 Wa Yuwaach sawwa al-adiil giddaam Allah fi kulla muddit hayaat Yahuuyadaʼ raajil al-diin. 3 Wa Yahuuyadaʼ jawwaz Yuwaach awiin itneen wa hu jaab awlaad wa banaat.
4 Wa baʼad da, Yuwaach chaal niiye le yiʼaddil beet Allah. 5 Wa hu lamma rujaal al-diin wa l-Laawiyiin wa gaal leehum : «Amchu fi hillaal balad Yahuuza wa atulbu min kulla Bani Israaʼiil yilimmu fudda le niʼaddulu beeha beet Ilaahku ayyi sana. Wa sawwu al-khidme di ajala.» Wa laakin al-Laawiyiin ma sawwo al-khidme di ajala. 6 Wa khalaas, al-malik naadaah le Yahuuyadaʼ kabiir rujaal al-diin wa gaal leyah : «Maala ma jabart al-Laawiyiin yichiilu min naas balad Yahuuza wa sukkaan Madiinat al-Khudus al-hadaaya. Wa dool misil al-hadaaya al-zamaan kharrarhum Muusa abd Allah wa mujtamaʼ Bani Israaʼiil wa gaalo yijiibuuhum le l-kheema al-indaha liihaan al-muʼaahada. 7 Achaan Atalya al-fasle wa naasha tallafo beet Allah wa astaʼmalo al-muʼiddaat al-mukhaddasiin hana beet Allah le ibaadat al-ilaah Baʼal.»
8 Wa l-malik amar yisawwu sanduug waahid wa yukhuttuuh giddaam madkhal beet Allah. 9 Wa baʼad da, marago kharaar fi kulla balad Yahuuza wa Madiinat al-Khudus wa gaalo waajib yijiibu le Allah al-hadaaya al-kharrarhum Muusa abd Allah zamaan fi l-sahara. 10 Wa kulla l-kubaaraat wa kulla l-chaʼab firho wa jaabo al-hadaaya wa sabboohum fi l-sanduug lahaddi anmala. 11 Wa wakit jaabo al-sanduug le l-Laawiyiin, muraakhibiin hana l-malik chaafo kadar al-fudda katiire marra waahid. Wa khalaas, al-kaatib hana l-malik wa l-muraakhib hana kabiir rujaal al-diin jo wa faddo al-sanduug wa gabbalooh fi bakaanah. Wa sawwo misil da kulla yoom wa ligo fudda katiire. 12 Wa l-malik wa Yahuuyadaʼ anto al-fudda di le l-mukallafiin be khidmit addiliin beet Allah. Wa be l-fudda di, humman kaffo naggaachiin al-hajar wa najjaariin al-hatab wa kaffo al-haddaad al-yakhdumu be hadiid wa nahaas le yiʼaddulu beet Allah. 13 Wa kulla l-mukallafiin be l-khidme di naffazo al-khidme wa addalo beet Allah. Wa l-beet da bigi gawi wa adiil misil awwal.
14 Wakit al-khaddaamiin kammalo al-khidme khalaas, jaabo al-fadle hana l-fudda le l-malik wa Yahuuyadaʼ. Wa sanaʼo beeha mawaaʼiin le beet Allah wa humman mawaaʼiin le l-ibaada wa le l-dahaaya al-muharragiin wa kharaariif wa muʼiddaat aakhariin hana dahab wa fudda. Wa gaaʼidiin yigaddumu dahaaya fi beet Allah daayman fi kulla muddit hayaat Yahuuyadaʼ kabiir rujaal al-diin.
15 Wa Yahuuyadaʼ bigi chaayib marra waahid wa chibiʼ min al-dunya wa maat fi umur hana 130 sana. 16 Wa dafanooh fi madiinat Dawuud maʼa l-muluuk achaan hu sawwa al-adiil le Bani Israaʼiil wa le Allah wa le beet Allah.
Yuwaach khalla derib Allah
17 Wa baʼad moot Yahuuyadaʼ, kubaaraat mamlakat Yahuuza jo wa sajado giddaam al-malik. Wa l-malik khatta baalah wa gaaʼid yasmaʼhum. 18 Wa fi chaan wasiiyithum, naas mamlakat Yahuuza khallo beet Allah Rabb juduudhum wa khazzo iidaan le ibaadat Achiira wa le ilaahaat aakhariin wa abadoohum. Wa khalaas, Allah nazzal khadabah fi balad Yahuuza wa Madiinat al-Khudus be sabab khataahum da. 19 Wa Allah rassal leehum anbiya le yigabbuluuhum fi derbah. Wa l-anbiya hazzaroohum wa laakin humman abo ma yasmaʼoohum.
20 Wa Ruuh Allah nazal fi Zakariiya wileed Yahuuyadaʼ raajil al-diin. Wa hu wagaf giddaam al-chaʼab wa gaal : «Daahu al-Rabb gaal : ‹Maala isiitu wasiiyaati ? Intu ma tanjaho achaan abeetuuni ana Allah wa hassaʼ ana kula naabaaku.›» 21 Wa l-chaʼab gammo didd Zakariiya wa rajamooh fi fadaayit beet Allah hasab amur al-malik. 22 Wa l-malik Yuwaach nisi kulla l-kheer al-sawwaah leyah Yahuuyadaʼ abu le Zakariiya wa gamma katalah le wileedah Zakariiya. Wa wakit Zakariiya gaaʼid yumuut, hu gaal : «Khalli Allah yichiif khidimtak wa yiʼaakhibak !»
Nihaayat hukum Yuwaach
23 Wa fi kumaalit al-sana, askar balad Araam jo hajamooh le l-malik Yuwaach. Dakhalo fi balad Yahuuza wa Madiinat al-Khudus wa katalo kulla kubaaraat al-chaʼab wa rassalo al-khaniime le malikhum fi madiinat Dimachkh. 24 Wa l-askar dool ma katiiriin wa laakin Allah sallam leehum al-deech al-kabiir hana mamlakat Yahuuza achaan humman abo Allah Rabb juduudhum. Wa be da, al-ikhaab alhaggag fi Yuwaach. 25 Wa wakit al-Araamiyiin faato, khallo Yuwaach majruuh ziyaada. Wa khalaas, masaaʼiilah gammo diddah wa katalooh fi sariirah wa da be sabab al-dimme hana wileed Yahuuyadaʼ raajil al-diin. Wa baʼad Yuwaach maat, dafanooh fi madiinat Dawuud wa laakin ma fi khubuur al-muluuk. 26 Wa daahu al-naas al-gammo diddah. Humman Zabaad al-ammah usumha Chimʼaat wa hi min Ammuun wa Yahuzabaad al-ammah usumha Chimriit wa hi min Muwaab. 27 Wa asaame iyaal Yuwaach wa l-kalaam al-hajjooh diddah al-anbiya wa taariikh addiliin beet Allah, kulla ke maktuub fi kitaab taariikh al-muluuk. Wa wileedah Amasya hakam fi badalah.
Joas, roi de Juda. Le temple réparé
V. 1-16: cf. 2 R 12:1-16. Ps 69:10.
1 Joas avait sept ans lorsqu’il devint roi, et il régna quarante ans à Jérusalem. Sa mère s’appelait Tsibja, de Beer-Schéba. 2 Joas fit ce qui est droit aux yeux de l’Éternel pendant toute la vie du sacrificateur Jehojada. 3 Jehojada prit pour Joas deux femmes, et Joas engendra des fils et des filles. 4 Après cela, Joas eut la pensée de réparer la maison de l’Éternel. 5 Il assembla les sacrificateurs et les Lévites, et leur dit: Allez par les villes de Juda, et vous recueillerez dans tout Israël de l’argent, chaque année, pour réparer la maison de votre Dieu; et mettez à cette affaire de l’empressement. Mais les Lévites ne se hâtèrent point. 6 Le roi appela Jehojada, le souverain sacrificateur, et lui dit: Pourquoi n’as-tu pas veillé à ce que les Lévites apportassent de Juda et de Jérusalem l’impôt ordonné par Moïse, serviteur de l’Éternel, et mis sur l’assemblée d’Israël pour la tente du témoignage? 7 Car l’impie Athalie et ses fils ont ravagé la maison de Dieu et fait servir pour les Baals toutes les choses consacrées à la maison de l’Éternel. 8 Alors le roi ordonna qu’on fît un coffre, et qu’on le plaçât à la porte de la maison de l’Éternel, en dehors. 9 Et l’on publia dans Juda et dans Jérusalem qu’on apportât à l’Éternel l’impôt mis par Moïse, serviteur de l’Éternel, sur Israël dans le désert. 10 Tous les chefs et tout le peuple s’en réjouirent, et l’on apporta et jeta dans le coffre tout ce qu’on avait à payer. 11 Quand c’était le moment où les Lévites, voyant qu’il y avait beaucoup d’argent dans le coffre, devaient le livrer aux inspecteurs royaux, le secrétaire du roi et le commissaire du souverain sacrificateur venaient vider le coffre; ils le prenaient et le remettaient à sa place; ils faisaient ainsi journellement, et ils recueillirent de l’argent en abondance. 12 Le roi et Jehojada le donnaient à ceux qui étaient chargés de faire exécuter l’ouvrage dans la maison de l’Éternel, et qui prenaient à gage des tailleurs de pierres et des charpentiers pour réparer la maison de l’Éternel, et aussi des ouvriers en fer ou en airain pour réparer la maison de l’Éternel. 13 Ceux qui étaient chargés de l’ouvrage travaillèrent, et les réparations s’exécutèrent par leurs soins; ils remirent en état la maison de Dieu et la consolidèrent. 14 Lorsqu’ils eurent achevé, ils apportèrent devant le roi et devant Jehojada le reste de l’argent; et l’on en fit des ustensiles pour la maison de l’Éternel, des ustensiles pour le service et pour les holocaustes, des coupes, et d’autres ustensiles d’or et d’argent. Et, pendant toute la vie de Jehojada, on offrit continuellement des holocaustes dans la maison de l’Éternel. 15 Jehojada mourut, âgé et rassasié de jours; il avait à sa mort cent trente ans. 16 On l’enterra dans la ville de David avec les rois, parce qu’il avait fait du bien en Israël, et à l’égard de Dieu et à l’égard de sa maison.
Retour à l’idolâtrie; Zacharie, fils du souverain sacrificateur, lapidé par ordre du roi. — Invasion des Syriens. Joas assassiné
V. 17-27: cf. 2 R 12:17-21. Mt 23:35. (Ga 5:7. Ap 3:11.)
17 Après la mort de Jehojada, les chefs de Juda vinrent se prosterner devant le roi. Alors le roi les écouta. 18 Et ils abandonnèrent la maison de l’Éternel, le Dieu de leurs pères, et ils servirent les Astartés et les idoles. La colère de l’Éternel fut sur Juda et sur Jérusalem, parce qu’ils s’étaient ainsi rendus coupables. 19 L’Éternel envoya parmi eux des prophètes pour les ramener à lui, mais ils n’écoutèrent point les avertissements qu’ils en reçurent. 20 Zacharie, fils du sacrificateur Jehojada, fut revêtu de l’esprit de Dieu; il se présenta devant le peuple et lui dit: Ainsi parle Dieu: Pourquoi transgressez-vous les commandements de l’Éternel? Vous ne prospérerez point; car vous avez abandonné l’Éternel, et il vous abandonnera. 21 Et ils conspirèrent contre lui, et le lapidèrent par ordre du roi, dans le parvis de la maison de l’Éternel. 22 Le roi Joas ne se souvint pas de la bienveillance qu’avait eue pour lui Jehojada, père de Zacharie, et il fit périr son fils. Zacharie dit en mourant: Que l’Éternel voie, et qu’il fasse justice! 23 Quand l’année fut révolue, l’armée des Syriens monta contre Joas, et vint en Juda et à Jérusalem. Ils tuèrent parmi le peuple tous les chefs du peuple, et ils envoyèrent au roi de Damas tout leur butin. 24 L’armée des Syriens arriva avec un petit nombre d’hommes; et cependant l’Éternel livra entre leurs mains une armée très considérable, parce qu’ils avaient abandonné l’Éternel, le Dieu de leurs pères. Et les Syriens firent justice de Joas. 25 Lorsqu’ils se furent éloignés de lui, après l’avoir laissé dans de grandes souffrances, ses serviteurs conspirèrent contre lui à cause du sang des fils du sacrificateur Jehojada; ils le tuèrent sur son lit, et il mourut. On l’enterra dans la ville de David, mais on ne l’enterra pas dans les sépulcres des rois. 26 Voici ceux qui conspirèrent contre lui: Zabad, fils de Schimeath, femme Ammonite, et Jozabad, fils de Schimrith, femme Moabite. 27 Pour ce qui concerne ses fils, le grand nombre de prophéties dont il fut l’objet, et les réparations faites à la maison de Dieu, cela est écrit dans les mémoires sur le livre des rois. Amatsia, son fils, régna à sa place.