Nadaamit Ayyuub
1 Wa khalaas, Ayyuub radda le Allah wa gaal :
2 Ana naʼarif
inta tagdar tisawwi kulla cheyy
wa ma fi waahide min afkaarak
al-ma tilhaggag.
3 Inta saʼaltini wa gult :
«Yaatu al-ma yikhalli niiyti tabga waadhe bala maʼrafa ?»
Sahiih, ana bala fihim gult achya ajiibiin
al-yufuutuuni wa ma naʼarifhum.
4 Inta saʼaltini wa gult :
«Asmaʼni, ana nikallim leek
wa nasʼalak wa inta turudd leyi.»
5 Ana simiʼtak be adaani
wa chiftak be eeni.
6 Fi chaan da, ana nidimt le kalaami wa tubt
wa sabbeet fi raasi turaab wa rumaad.
Al-rufgaan yigaddumu dahiiye
7 Wa baʼad Allah gaal al-kalaam da le Ayyuub, hu wajjah kalaamah le Alifaaz min balad Teemaan wa gaal : «Khadabi bigi chadiid diddak inta wa didd rufgaanak al-itneen achaan intu ma hajjeetu beyi be kalaam sahiih misil kalaam abdi Ayyuub. 8 Wa be sabab da, chiilu sabʼa toor wa sabʼa kabich wa amchu algooh le abdi Ayyuub wa gaddumu al-bahaayim dool dahiiye muharraga. Wa abdi Ayyuub yasʼal leeku. Wa fi chaanah hu bas, ana ma nisawwi foogku hasab tamaasitku. Wa intu ma hajjeetu beyi be kalaam sahiih misil kalaam abdi Ayyuub.» 9 Wa khalaas, Alifaaz min balad Teemaan wa Bildad min Chuuha wa Suufar min Naʼama macho wa sawwo misil Allah al-Rabb amaraahum beyah. Wa Allah khibil suʼaal Ayyuub.
Allah baarak Ayyuub battaan
10 Wa wakit Ayyuub saʼal Allah fi chaan rufgaanah, Allah gabbal leyah kulla khumaamah misil awwal da, marrateen. 11 Wa kulla akhwaanah wa akhwaatah wa naas maʼrafatah al-zamaan jo zaarooh. Humman akalo maʼaayah fi beetah wa hanno foogah wa kaffaro leyah min kulla l-bala al-nazzalah foogah Allah. Wa ayyi waahid minhum antaah le Ayyuub hajar fudda wa khaatim hana dahab.
12 Wa Allah baarak al-siniin al-akhiiriin hana Ayyuub ziyaada min siniinah al-awwal wa hu ligi 14 000 khanam wa 6 000 jumaal wa 2 000 jooz hana bagar wa 1 000 hamiir anaati. 13 Wa battaan wilid wa jaab sabʼa awlaad wa talaata banaat. 14 Al-awwal sammaaha Yamiima wa l-taani sammaaha Khasiiʼa wa l-taalit sammaaha Garn Hafuuk. 15 Wa fi kulla l-balad, ma fi awiin jamiilaat misil banaat Ayyuub wa abuuhin antaahin warasa maʼa akhwaanhin.
16 Wa baʼad da, Ayyuub aach 140 sana wa hu chaaf iyaalah wa iyaal iyaalah lahaddi l-zurriiye al-raabʼe. 17 Wa wakit bigi chaayib wa chibiʼ min al-dunya, hu maat.
Humiliation et repentir de Job
V. 1-6: cf. Job 39:34-38. (És 6:1-5; 57:15.) Da 4:34-37.1 Job répondit à l’Éternel et dit:
2 Je reconnais que tu peux tout,
Et que rien ne s’oppose à tes pensées.
3 Quel est celui qui a la folie d’obscurcir mes desseins?
Oui, j’ai parlé, sans les comprendre,
De merveilles qui me dépassent et que je ne conçois pas.
4 Écoute-moi, et je parlerai;
Je t’interrogerai, et tu m’instruiras.
5 Mon oreille avait entendu parler de toi;
Mais maintenant mon œil t’a vu.
6 C’est pourquoi je me condamne et je me repens
Sur la poussière et sur la cendre.
Retour de Job à la prospérité
V. 7-17: cf. (Ge 20:7, 17. Ja 5:16-18.) (Ja 4:10; Ps 5:11; 1:12.) Ps 30:6.7 Après que l’Éternel eut adressé ces paroles à Job, il dit à Éliphaz de Théman: Ma colère est enflammée contre toi et contre tes deux amis, parce que vous n’avez pas parlé de moi avec droiture comme l’a fait mon serviteur Job. 8 Prenez maintenant sept taureaux et sept béliers, allez auprès de mon serviteur Job, et offrez pour vous un holocauste. Job, mon serviteur, priera pour vous, et c’est par égard pour lui seul que je ne vous traiterai pas selon votre folie; car vous n’avez pas parlé de moi avec droiture, comme l’a fait mon serviteur Job. 9 Éliphaz de Théman, Bildad de Schuach, et Tsophar de Naama allèrent et firent comme l’Éternel leur avait dit: et l’Éternel eut égard à la prière de Job. 10 L’Éternel rétablit Job dans son premier état, quand Job eut prié pour ses amis; et l’Éternel lui accorda le double de tout ce qu’il avait possédé. 11 Les frères, les sœurs, et les anciens amis de Job vinrent tous le visiter, et ils mangèrent avec lui dans sa maison. Ils le plaignirent et le consolèrent de tous les malheurs que l’Éternel avait fait venir sur lui, et chacun lui donna un kesita et un anneau d’or. 12 Pendant ses dernières années, Job reçut de l’Éternel plus de bénédictions qu’il n’en avait reçu dans les premières. Il posséda quatorze mille brebis, six mille chameaux, mille paires de bœufs, et mille ânesses. 13 Il eut sept fils et trois filles: 14 il donna à la première le nom de Jemima, à la seconde celui de Ketsia, et à la troisième celui de Kéren-Happuc. 15 Il n’y avait pas dans tout le pays d’aussi belles femmes que les filles de Job. Leur père leur accorda une part d’héritage parmi leurs frères. 16 Job vécut après cela cent quarante ans, et il vit ses fils et les fils de ses fils jusqu’à la quatrième génération. 17 Et Job mourut âgé et rassasié de jours.