Kharaar Allah didd balad Muwaab
1 Wa daahu Allah gaal :
«Be sabab naas balad Muwaab
iso talaata wa arbaʼa marraat,
ana abadan ma nikhalli
al-kharaar al-chiltah didduhum.
Achaan harrago udaam malik Adoom
lahaddi bigo rumaad.
2 Wa fi chaan da, ana ninazzil naar
fi balad Muwaab
al-taakul kulla gusuur madiinat Kharyuut.
Wa kulla naas balad Muwaab yumuutu
fi ust al-haraka
wa korooraak al-harib
wa hiss al-buug.
3 Wa ana nuguchch malik Muwaab min usuthum
wa kulla kubaaraatah naktulhum maʼaayah.»
Wa da, Allah bas gaalah.
Kharaar Allah didd Bani Yahuuza
4 Wa daahu Allah gaal :
«Be sabab Bani Yahuuza
iso talaata wa arbaʼa marraat,
ana abadan ma nikhalli
al-kharaar al-chiltah didduhum.
Achaan abo churuut al-Tawraat
wa ma yahfado gawaaniini.
Wa taabaʼo al-kidib wa waddaro
wa da l-kidib al-abbahaathum taabaʼooh.
5 Wa fi chaan da, ana ninazzil naar
fi balad Yahuuza
al-taakul kulla gusuur Madiinat al-Khudus.»
Kharaar Allah didd Bani Israaʼiil
6 Wa daahu Allah gaal :
«Be sabab Bani Israaʼiil
iso talaata wa arbaʼa marraat,
ana abadan ma nikhalli
al-kharaar al-chiltah didduhum.
Achaan baaʼo al-saalih be sileeyaat
wa l-fagraan be niʼeelaat.
7 Wa yidissu ruuse al-daʼiifiin fi l-turaab
wa yazulmu al-masaakiin fi l-chariiʼa.
Al-walad wa abuuh yamchu le mara waahide
wa be da, ma yihtarumu usmi al-mukhaddas.
8 Wa yarugdu jamb ayyi madbah
fi l-khulgaan al-dammanoohum leehum.
Wa l-khamar al-chaalooh fi l-hukum,
yacharbooh fi beeti ana Ilaahhum.
9 Wa ana bas al-zamaan dammart al-Amuuriyiin
fi chaan Bani Israaʼiil.
Wa l-Amuuriyiin dool
tuwaal misil chadar al-arz
wa chudaad misil chadar al-balluut.
Wa ana dammartuhum misil al-chadar
min furuuʼah lahaddi uruugah.

10 «Wa ana bas al-zamaan maragtuku min balad Masir
wa gudtuku muddit 40 sana fi l-sahara
le taglaʼo balad al-Amuuriyiin.
11 Wa ana azalt waahidiin min iyaalku
le yabgo anbiya
wa waahidiin min subyaanku
le yikhassusuuhum leyi be nazir.
Wa da sahiih walla kidib,
ya Bani Israaʼiil ?
Wa da kalaam Allah.
12 Wa laakin charrabtu al-khamar
le l-mukhassasiin be l-nazir
wa gultu le l-anbiya :
‹Ma titnabbaʼo !›
13 Wa be da, ana narhakku
misil rahiik al-kaarro
al-chaayil maʼaach tagiil.
14 Wa be da, al-jarraay rijlah ma tinajjiih
wa l-gaadir gudurtah ma tanfaʼah
wa l-fahal kula ma yinajji nafsah.
15 Wa siid al-nubbaal ma yagdar yasbit
wa l-ajiil ma yasbug
wa siid al-juwaad kula ma yinajji nafsah.
16 Wa fi l-yoom da,
al-fahal min al-rujaal kula yiʼarrid aryaan.»
Wa da kalaam Allah.
V. 1-3: cf. És 15És 16. Jé 48. Éz 25:8-11. So 2:8, So 9.
1 Ainsi parle l’Éternel:
A cause de trois crimes de Moab,
Même de quatre, je ne révoque pas mon arrêt,
Parce qu’il a brûlé, calciné les os du roi d’Édom.
2 J’enverrai le feu dans Moab,
Et il dévorera les palais de Kerijoth;
Et Moab périra au milieu du tumulte,
Au milieu des cris de guerre et du bruit de la trompette.
3 J’exterminerai de son sein le juge,
Et je tuerai tous ses chefs avec lui, dit l’Éternel.
V. 4-5: cf. Jé 9:11-16. 2 Ch 36:14-20.
4 Ainsi parle l’Éternel:
A cause de trois crimes de Juda,
Même de quatre, je ne révoque pas mon arrêt,
Parce qu’ils ont méprisé la loi de l’Éternel
Et qu’ils n’ont pas gardé ses ordonnances,
Parce qu’ils ont été égarés par les idoles mensongères
Après lesquelles leurs pères ont marché.
5 J’enverrai le feu dans Juda,
Et il dévorera les palais de Jérusalem.
V. 6-16: cf. (Am 4:1-3; 2 5:11-13; 8:4-7.) Jé 2:4-7, 19.
6 Ainsi parle l’Éternel:
A cause de trois crimes d’Israël,
Même de quatre, je ne révoque pas mon arrêt,
Parce qu’ils ont vendu le juste pour de l’argent,
Et le pauvre pour une paire de souliers.
7 Ils aspirent à voir la poussière de la terre sur la tête des misérables,
Et ils violent le droit des malheureux.
Le fils et le père vont vers la même fille,
Afin de profaner mon saint nom.
8 Ils s’étendent près de chaque autel sur des vêtements pris en gage,
Et ils boivent dans la maison de leurs dieux le vin de ceux qu’ils condamnent.
9 Et pourtant j’ai détruit devant eux les Amoréens,
Dont la hauteur égalait celle des cèdres,
Et la force celle des chênes;
J’ai détruit leurs fruits en haut,
Et leurs racines en bas.
10 Et pourtant je vous ai fait monter du pays d’Égypte,
Et je vous ai conduits quarante ans dans le désert,
Pour vous mettre en possession du pays des Amoréens.
11 J’ai suscité parmi vos fils des prophètes,
Et parmi vos jeunes hommes des naziréens.
N’en est-il pas ainsi, enfants d’Israël? Dit l’Éternel…
12 Et vous avez fait boire du vin aux naziréens!
Et aux prophètes vous avez donné cet ordre:
Ne prophétisez pas!
13 Voici, je vous écraserai,
Comme foule la terre un chariot chargé de gerbes.
14 Celui qui est agile ne pourra fuir,
Celui qui a de la force ne pourra s’en servir,
Et l’homme vaillant ne sauvera pas sa vie;
15 Celui qui manie l’arc ne résistera pas,
Celui qui a les pieds légers n’échappera pas,
Et le cavalier ne sauvera pas sa vie;
16 Le plus courageux des guerriers
S’enfuira nu dans ce jour-là, dit l’Éternel.