Al-zanib wa churuut al-Tawraat
1 Ya akhwaani, intu al-nihajji leeku taʼarfu churuut al-Tawraat. Wa akiid taʼarfu kadar churuut al-Tawraat induhum gudra fi l-naadum wakit hu hayy bas. 2 Masalan, al-mara al-maakhde marbuuta maʼa raajilha be churuut al-Tawraat wakit hu hayy. Laakin kan raajilha maat, al-mara tabga hurra min rubaat churuut al-Tawraat. 3 Wa be misil da, kan machat akhadat raajil aakhar wakit raajilha lissaaʼ gaaʼid hayy, churuut al-Tawraat tuguul hi zaaniye. Laakin kan raajilha maat, hi tabga hurra min al-churuut dool. Wa kan tamchi taakhud raajil aakhar kula, al-chariiʼa ma tuguul hi zaaniye.
4 Ya akhwaani, intu kula bigi leeku misil da. Wakit katalo al-Masiih, intu muttu maʼaayah fi jismah wa bigiitu hurriin min churuut al-Tawraat. Wa be da, tabgo hana sayyid aakhar wa hu al-naadum al-baʼas min ust al-maytiin. Wa khalaas, kullina nisawwu al-kheer al-Allah yidoorah. 5 Achaan wakit aniina lissaaʼna aaychiin fi tabiiʼitna al-insaaniiye bas, churuut al-Tawraat sabbabo fi ajsaamna al-chahwaat al-yiwadduuna le l-zanib. Wa l-chahwaat dool lazzoona le nisawwu al-cheyy al-yiwaddiina le l-moot. 6 Laakin hassaʼ aniina hurriin min churuut al-Tawraat achaan mutna maʼa l-Masiih wa mutna le l-karabaana masaajiin. Wa be misil da, naʼabudu Allah ma be l-ibaada al-gadiime hasab al-kalaam al-maktuub, laakin be gudrat al-Ruuh al-Khudduus fi l-haya al-jadiide.
7 Wa kan nuguulu churuut al-Tawraat sabbabo foogna zunuub, fi l-kalaam da nuguulu al-Tawraat wa l-zunuub humman sawa walla ? La ! Achaan awwal ana ma irift al-zanib laakin al-Tawraat bas arrafaani beyah. Awwal kan al-Tawraat ma gaal : <Ma tatmaʼ>, ana ma naʼarif al-tamaʼ. 8 Laakin al-zanib ligi fursa be l-wasiiye wa sabbab foogi kulli nafar hana l-tamaʼ. Achaan kan al-Tawraat ma fiih, al-zanib mayyit. 9 Awwal ana hayy wa ma irift churuut al-Tawraat laakin al-wasiiye jaat leyi wa l-zanib hiyi foogi 10 wa khalaas ana mutt. Wa be misil da, al-wasiiye al-dawwarat tiwaddiini le l-haya, waddatni le l-moot. 11 Achaan al-zanib ligi fursa be jayyit al-wasiiye wa gamma khachchaani wa karab al-wasiiye achaan yaktulni beeha. 12 Wa misil da khalaas, churuut al-Tawraat mukhaddasiin wa l-wasiiye mukhaddasa wa saalhe wa adiile.
13 Wa be misil da, al-cheyy al-adiil katalaani walla ? La ! Laakin al-zanib karab al-cheyy al-adiil wa beyah sabbab leyi al-moot wa l-zanib yinʼarif. Wa be l-wasiiye bas, charr al-zanib yinʼarif marra waahid. 14 Naʼarfu kadar churuut al-Tawraat jaayiin min Allah, laakin ana insaani bas. Ana misil abid wa l-zanib hu misil siidi. 15 Sahiih, ana ma nafham al-cheyy al-nisawwiih achaan al-cheyy al-ana nidoor nisawwiih, da ma nisawwiih. Laakin al-cheyy al-ma niriidah, da bas al-cheyy al-nisawwiih. 16 Wa kan ana gaaʼid nisawwi al-cheyy al-fi nafsi ma nidoor nisawwiih, misil da ana nistafig maʼa churuut al-Tawraat wa nuguul humman adiiliin wa induhum al-sahiih. 17 Wa be da, ana ma al-naadum al-yisawwi al-fiʼil da. Al-yisawwi al-fiʼil, hu al-zanib al-gaaʼid foogi.
18 Naʼarif ma fi cheyy adiil gaaʼid foogi, yaʼni fi tabiiʼti al-insaaniiye. Indi niiye nisawwi al-kheer laakin ma nagdar. 19 Ma nisawwi al-kheer al-nidoor nisawwiih laakin al-fasaala al-ma nidoor nisawwiiha, di bas al-cheyy al-nisawwiih. 20 Wa kan ana gaaʼid nisawwi al-cheyy al-ma nidoor nisawwiih, be misil da al-bisawwiih ma ana laakin hu al-zanib al-gaaʼid foogi.
21 Wa khalaas, daahu al-cheyy al-daayman bigi leyi. Kan nidoor nisawwi al-kheer, al-fasaala bas taji leyi. 22 Fi galbi, ana niriid wasaaya Allah 23 laakin nihiss fi nafsi cheyy aakhar al-gaaʼid fi jismi al-yidoor yamlukni wa hu yidaawis maʼa fikri. Wa khalaas, ana bigiit masjuun tihit muluk al-zanib al-gaaʼid fi jismi. 24 Ya ana al-taʼbaan ! Yaatu al-yafzaʼni min jismi al-yiwaddiini le l-moot ? 25 Illa Allah yinajjiini be Rabbina Isa al-Masiih wa l-hamdulillah. Wa khalaas, be misil da be agli ana abd Allah wa nidoor nitaabiʼ wasiiyaatah. Laakin be tabiiʼti al-insaaniiye, ana kula abid le l-zanib wa nitaabiʼ hasab al-yidoorah al-zanib achaan ana insaan bas.
Le chrétien, affranchi de la loi, sert Dieu dans un esprit nouveau
V. 1-6: cf. Ép 5:25-31. (Ga 2:19, 20. Ro 6:14, etc.)1 Ignorez-vous, frères, car je parle à des gens qui connaissent la loi, que la loi exerce son pouvoir sur l’homme aussi longtemps qu’il vit? 2 Ainsi, une femme mariée est liée par la loi à son mari tant qu’il est vivant; mais si le mari meurt, elle est dégagée de la loi qui la liait à son mari. 3 Si donc, du vivant de son mari, elle devient la femme d’un autre homme, elle sera appelée adultère; mais si le mari meurt, elle est affranchie de la loi, de sorte qu’elle n’est point adultère en devenant la femme d’un autre. 4 De même, mes frères, vous aussi vous avez été, par le corps de Christ, mis à mort en ce qui concerne la loi, pour que vous apparteniez à un autre, à celui qui est ressuscité des morts, afin que nous portions des fruits pour Dieu. 5 Car, lorsque nous étions dans la chair, les passions des péchés provoquées par la loi agissaient dans nos membres, de sorte que nous portions des fruits pour la mort. 6 Mais maintenant, nous avons été dégagés de la loi, étant morts à cette loi sous laquelle nous étions retenus, de sorte que nous servons dans un esprit nouveau, et non selon la lettre qui a vieilli.
La loi, quoique sainte, a provoqué les transgressions, en faisant connaître le péché. Lutte de la chair contre l’esprit
V. 7-13: cf. Ro 5:20Ro 3:19, Ro 20Ro 4:15. Ga 3:21, Ga 22.7 Que dirons-nous donc? La loi est-elle péché? Loin de là! Mais je n’ai connu le péché que par la loi. Car je n’aurais pas connu la convoitise, si la loi n’eût dit: Tu ne convoiteras point. 8 Et le péché, saisissant l’occasion, produisit en moi par le commandement toutes sortes de convoitises; car sans loi le péché est mort. 9 Pour moi, étant autrefois sans loi, je vivais; mais quand le commandement vint, le péché reprit vie, et moi je mourus. 10 Ainsi, le commandement qui conduit à la vie se trouva pour moi conduire à la mort. 11 Car le péché saisissant l’occasion, me séduisit par le commandement, et par lui me fit mourir. 12 La loi donc est sainte, et le commandement est saint, juste et bon. 13 Ce qui est bon a-t-il donc été pour moi une cause de mort? Loin de là! Mais c’est le péché, afin qu’il se manifestât comme péché en me donnant la mort par ce qui est bon, et que, par le commandement, il devînt condamnable au plus haut point.
V. 14-25: cf. Ga 5:16-25. Ro 8:1-4.14 Nous savons, en effet, que la loi est spirituelle; mais moi, je suis charnel, vendu au péché. 15 Car je ne sais pas ce que je fais: je ne fais point ce que je veux, et je fais ce que je hais. 16 Or, si je fais ce que je ne veux pas, je reconnais par là que la loi est bonne. 17 Et maintenant ce n’est plus moi qui le fais, mais c’est le péché qui habite en moi. 18 Ce qui est bon, je le sais, n’habite pas en moi, c’est-à-dire dans ma chair: j’ai la volonté, mais non le pouvoir de faire le bien. 19 Car je ne fais pas le bien que je veux, et je fais le mal que je ne veux pas. 20 Et si je fais ce que je ne veux pas, ce n’est plus moi qui le fais, c’est le péché qui habite en moi. 21 Je trouve donc en moi cette loi: quand je veux faire le bien, le mal est attaché à moi. 22 Car je prends plaisir à la loi de Dieu, selon l’homme intérieur; 23 mais je vois dans mes membres une autre loi, qui lutte contre la loi de mon entendement, et qui me rend captif de la loi du péché, qui est dans mes membres. 24 Misérable que je suis! Qui me délivrera du corps de cette mort?… 25 Grâces soient rendues à Dieu par Jésus-Christ notre Seigneur!… Ainsi donc, moi-même, je suis par l’entendement esclave de la loi de Dieu, et je suis par la chair esclave de la loi du péché.