Dawuud gaddam aakhir kalaamah
1 Daahu aakhir kalaam Dawuud.
Da kalaam Dawuud wileed Yassa,
kalaam al-raajil al-aziim.
Hu al-Allah Ilaah Yaakhuub masahah wa darrajah malik
wa hu chaaʼir al-kulla Bani Israaʼiil yihibbuuh wa yikarrumuuh.
2 Wa hu gaal :
«Ruuh Allah hajja be waasitati
wa kallam be khachmi.
3 Allah Ilaah Bani Israaʼiil hajja,
aywa, maljaʼ Bani Israaʼiil gaal leyi :
‹Al-malik al-yahkim be l-adaala
wa yuguud al-naas be khoof Allah,
4 hu bas misil deyy al-sabaah
fi taluuʼ al-harraay bala sahaab
wa misil nuur al-yigawwim al-khadaar
baʼad al-matara.›
5 «Wa daahu al-cheyy al-Rabb sawwaah
maʼaayi ana wa maʼa zurriiyti,
hu sawwa maʼaayi muʼaahada daayme
wa kaamile wa madmuuna.
Wa fi ayyi cheyy, hu yinajjiini
wa yihaggig muna galbi.
6 Wa laakin kulla l-naas al-ma naafʼiin,
humman misil firiʼ indah chook al-yazguluuh baʼiid
wa ma yinkarib be iid saakit.
7 Wa l-naadum al-yidoor yilammisah,
waajib yichiil faas aw uud harba
hatta yukurrah wa yazgulah fi l-naar
wa yutuchchah.»
Al-furraas al-maʼruufiin hana Dawuud
8 Daahu asaame furraas Dawuud. Al-awwalaani Yichbaal min hillit Hakmuun wa hu khaayid hana l-furraas dool. Wa usmah al-aakhar Adiinu min hillit Asnu. Wa hu bas al-katal 800 raajil fi l-duwaas fi yoom waahid.
9 Wa l-taani Aliʼaazar wileed Duudu min hillit Akhuukh. Hu kula faaris min al-furraas al-talaata al-macho maʼa Dawuud wa wagafo didd al-Filistiyiin al-lammo le l-harib. Kulla rujaal Bani Israaʼiil ansahabo 10 wa laakin Aliʼaazar gaʼad saabit wa katal al-Filistiyiin lahaddi iidah khidrat wa bigat gawiiye fi seefah. Wa fi l-yoom da, Allah anta nasur kabiir le Bani Israaʼiil. Wa Bani Israaʼiil gabbalo le Aliʼaazar achaan yichiilu al-kasiibe bas.
11 Wa l-taalit Chamma wileed Aagi min hillit Haraar. Al-Filistiyiin lammo askarhum fi hillit Laahi wa fi l-bakaan da, fiyah zereʼ hana adas. Wa rujaal Bani Israaʼiil arrado min al-Filistiyiin 12 wa laakin Chamma waagif fi lubb al-zereʼ da wa min hinaak, marag wa haarabaahum le l-Filistiyiin. Wa Allah anta nasur kabiir le Bani Israaʼiil.
13 Wa yoom waahid fi wakt al-gatiʼ, talaata min al-furraas al-talaatiin hana Dawuud jo ligooh le Dawuud fi karkuur Adullaam. Wa fi l-wakit da, al-Filistiyiin lammo askarhum wa gaʼado fi waadi Rafaayiin. 14 Wa Dawuud macha lajaʼ fi bakaanah al-gawi. Wa fi l-wakit da, Filistiyiin waahidiin gaaʼidiin fi muʼaskarhum fi Beet Laham. 15 Wa tawwaali, Dawuud atmanna wa gaal : «Yaatu yijiib leyi almi nachrab min al-biir al-gaaʼide fi madkhal Beet Laham ?» 16 Wa khalaas, al-furraas al-talaata macho dakhalo fi muʼaskar al-Filistiyiin wa chaalo almi min al-biir al-gaaʼide fi madkhal Beet Laham wa jaabooh wa antooh le Dawuud. Wa hu aba ma yacharbah wa laakin gaddamah hadiiyat charaab le Allah. 17 Wa gaal : «Istakhfar Allah ! Abadan ma nisawwi cheyy misil da ! Ma nachrab min al-almi da achaan hu misil damm al-rujaal al-macho jaabooh be taman hayaathum.» Wa Dawuud aba ma yachrab al-almi da. Wa da l-cheyy al-sawwooh al-furraas al-talaata dool.
18 Wa Abichaay akhu Yuwaab wileedha le Saruuya, hu khaayid al-talaata. Wa yoom waahid, hu bas be haribtah katal 300 raajil. Wa usmah bigi taaliʼ ambeen al-furraas al-talaata dool. 19 Wa hu ligi charaf ziyaada min al-talaata wa bigi khaayidhum. Wa ma fi al-yufuutah ambeen al-furraas al-talaata.
20 Wa Banaaya al-min hillit Khabsiil, hu wileed Yahuuyadaʼ raajil waahid fahal. Wa Banaaya da, hu zaatah fahal wa chadiid. Da hu bas al-katal rujaal itneen fahaliin hana balad Muwaab. Wa yoom waahid wakit al-talaj nazal, hu dakhal fi nugra wa katal duud. 21 Wa battaan hu bas katal Masri al-chooftah tikhawwif. Wa l-Masri da gaaʼid be haribtah fi iidah wa Banaaya macha leyah hajamah be asa wa galaʼ minnah haribtah wa katalah beeha. 22 Wa dool al-aʼmaal al-sawwaahum Banaaya wileed Yahuuyadaʼ wa usmah bigi taaliʼ misil al-furraas al-talaata. 23 Wa hu ligi charaf ziyaada min al-talaatiin wa laakin ma lihig al-talaata. Wa Dawuud khattaah masʼuul harasah.
24 Wa l-rujaal al-talaatiin hana Dawuud humman
Asaahiil akhu Yuwaabwa Alihanaan wileed Duudu min Beet Laham25 wa Chamma wa Aliikha, humman dool min hillit Haruud26 wa Haalas min hillit Falitwa Iira wileed Ikheech min hillit Takhuuʼa27 wa Abiʼaazar min hillit Anatuutwa Mabunnaay min hillit Huucha28 wa Salmuun min hillit Akhuukhwa Mahraay min hillit Natuufa29 wa Khaalib wileed Baʼana min hillit Natuufawa Ittaay wileed Riibaay min hillit Gibeeʼa fi ard gabiilat Banyaamiin30 wa Banaaya min hillit Firʼatuunwa Hiddaay min waadi Gaʼach31 wa Abiʼalbuun min hillit Arabawa Azmaawat min hillit Barhum32 wa Aliyahba min hillit Chaʼalbuunwa waahid min awlaad Yaachinwa Yuunataan33 wa Chamma min hillit Haraarwa Akhiyaam wileed Charaar min hillit Haraar34 wa Alifaalat wileed Ahasbaay wileed raajil waahid min hillit Maʼaakawa Aliʼaam wileed Akhituufal min hillit Giilu35 wa Hasraay min hillit Karmalwa Faʼaraay min hillit Arab36 wa Yigaal wileed Naataan min hillit Suubawa Baani min gabiilat Gaad37 wa Salakh min Bani Ammuunwa Nahraay min hillit Biiruut, hu al-chaayil silaah Yuwaab wileedha le Saruuya38 wa Iira wa Gaarib kulluhum min aayilat Yitri39 wa Uriiya al-Hitti.Dool kulluhum ke furraas Dawuud wa adadhum 37.
Dernières paroles de David
V. 1-7: cf. 2 S 7:12-16. Ps 72. És 11:1-5. Jé 33:14, etc. Lu 1:30-33.1 Voici les dernières paroles de David.
Parole de David, fils d’Isaï,
Parole de l’homme haut placé,
De l’oint du Dieu de Jacob,
Du chantre agréable d’Israël.
2 L’esprit de l’Éternel parle par moi,
Et sa parole est sur ma langue.
3 Le Dieu d’Israël a parlé,
Le rocher d’Israël m’a dit:
Celui qui règne parmi les hommes avec justice,
Celui qui règne dans la crainte de Dieu,
4 Est pareil à la lumière du matin, quand le soleil brille
Et que la matinée est sans nuages;
Ses rayons après la pluie font sortir de terre la verdure.
5 N’en est-il pas ainsi de ma maison devant Dieu,
Puisqu’il a fait avec moi une alliance éternelle,
En tous points bien réglée et offrant pleine sécurité?
Ne fera-t-il pas germer tout mon salut et tous mes désirs?
6 Mais les méchants sont tous comme des épines que l’on rejette,
Et que l’on ne prend pas avec la main;
7 Celui qui les touche s’arme d’un fer ou du bois d’une lance,
Et on les brûle au feu sur place.
Vaillants hommes de David
V. 8-39: cf. 1 Ch 11:10-47; 27:1-15. (Ph 4:3. Ap 3:5.)8 Voici les noms des vaillants hommes qui étaient au service de David. Joscheb-Basschébeth, le Tachkemonite, l’un des principaux officiers. Il brandit sa lance sur huit cents hommes, qu’il fit périr en une seule fois. 9 Après lui, Éléazar, fils de Dodo, fils d’Achochi. Il était l’un des trois guerriers qui affrontèrent avec David les Philistins rassemblés pour combattre, tandis que les hommes d’Israël se retiraient sur les hauteurs. 10 Il se leva, et frappa les Philistins jusqu’à ce que sa main fût lasse et qu’elle restât attachée à son épée. L’Éternel opéra une grande délivrance ce jour-là. Le peuple revint après Éléazar, seulement pour prendre les dépouilles. 11 Après lui, Schamma, fils d’Agué, d’Harar. Les Philistins s’étaient rassemblés à Léchi. Il y avait là une pièce de terre remplie de lentilles; et le peuple fuyait devant les Philistins. 12 Schamma se plaça au milieu du champ, le protégea, et battit les Philistins. Et l’Éternel opéra une grande délivrance. 13 Trois des trente chefs descendirent au temps de la moisson et vinrent auprès de David, dans la caverne d’Adullam, lorsqu’une troupe de Philistins était campée dans la vallée des Rephaïm. 14 David était alors dans la forteresse, et il y avait un poste de Philistins à Bethléhem. 15 David eut un désir, et il dit: Qui me fera boire de l’eau de la citerne qui est à la porte de Bethléhem? 16 Alors les trois vaillants hommes passèrent au travers du camp des Philistins, et puisèrent de l’eau de la citerne qui est à la porte de Bethléhem. Ils l’apportèrent et la présentèrent à David; mais il ne voulut pas la boire, et il la répandit devant l’Éternel. 17 Il dit: Loin de moi, ô Éternel, la pensée de faire cela! Boirais-je le sang de ces hommes qui sont allés au péril de leur vie? Et il ne voulut pas la boire. Voilà ce que firent ces trois vaillants hommes. 18 Abischaï, frère de Joab, fils de Tseruja, était le chef des trois. Il brandit sa lance sur trois cents hommes, et les tua; et il eut du renom parmi les trois. 19 Il était le plus considéré des trois, et il fut leur chef; mais il n’égala pas les trois premiers. 20 Benaja, fils de Jehojada, fils d’un homme de Kabtseel, rempli de valeur et célèbre par ses exploits. Il frappa les deux lions de Moab. Il descendit au milieu d’une citerne, où il frappa un lion, un jour de neige. 21 Il frappa un Égyptien d’un aspect formidable et ayant une lance à la main; il descendit contre lui avec un bâton, arracha la lance de la main de l’Égyptien, et s’en servit pour le tuer. 22 Voilà ce que fit Benaja, fils de Jehojada; et il eut du renom parmi les trois vaillants hommes. 23 Il était le plus considéré des trente; mais il n’égala pas les trois premiers. David l’admit dans son conseil secret.
24 Asaël, frère de Joab, du nombre des trente.
Elchanan, fils de Dodo, de Bethléhem.
25 Schamma, de Harod.
Élika, de Harod.
26 Hélets, de Péleth.
Ira, fils d’Ikkesch, de Tekoa.
27 Abiézer, d’Anathoth.
Mebunnaï, de Huscha.
28 Tsalmon, d’Achoach.
Maharaï, de Nethopha.
29 Héleb, fils de Baana, de Nethopha.
Ittaï, fils de Ribaï, de Guibea des fils de Benjamin.
30 Benaja, de Pirathon.
Hiddaï, de Nachalé-Gaasch.
31 Abi-Albon, d’Araba.
Azmaveth, de Barchum.
32 Éliachba, de Schaalbon.
Bené-Jaschen. Jonathan.
33 Schamma, d’Harar.
Achiam, fils de Scharar, d’Arar.
34 Éliphéleth, fils d’Achasbaï, fils d’un Maacathien.
Éliam, fils d’Achitophel, de Guilo.
35 Hetsraï, de Carmel.
Paaraï, d’Arab.
36 Jigueal, fils de Nathan, de Tsoba.
Bani, de Gad.
37 Tsélek, l’Ammonite.
Naharaï, de Beéroth, qui portait les armes de Joab, fils de Tseruja.
38 Ira, de Jéther.
Gareb, de Jéther.
39 Urie, le Héthien.
En tout, trente-sept.