Waaluudit Chamchuun
1 Wa battaan Bani Israaʼiil gammo yisawwu al-fasaala giddaam Allah. Wa be da, Allah sallamaahum le l-Filistiyiin le muddit 40 sana.
2 Wa fi l-wakit daak, fiyah raajil waahid min gabiilat Daan al-yaskun fi hillit Saarʼa wa usmah Manuuh. Wa l-raajil da, martah aagre ma jaabat iyaal. 3 Wa yoom waahid, malak Allah baan le martah wa gaal leeha : «Ana naʼarif kadar inti aagre ma indiki iyaal. Wa laakin hassaʼ, inti tabge khalbaane wa tijiibi wileed. 4 Min hini le giddaam, fakkiri ma tacharbe khamar wa la ayyi charaab al-bisakkir wa ma taakuli akil nijis, 5 achaan inti tabge khalbaane wa talde wileed. Wa kan wilidtiih, ma tizayyini raasah achaan al-wileed da mukhassas le l-Rabb min hu fi batunki. Wa hu bas al-yabda yinajji Bani Israaʼiil min al-Filistiyiin.»
6 Wa khalaas, al-mara gabbalat fi l-beet wa gaalat le raajilha : «Fiyah raajil saalih hana Allah ja leyi wa l-raajil da chooftah tikhawwif ziyaada. Akuun hu da malak Allah. Wa ana ma saʼaltah hu min ween wa hu kula ma ooraani usmah. 7 Wa hu gaal leyi : ‹Inti tabge khalbaane wa talde wileed. Wa min hini le giddaam, ma tacharbe khamar wa la ayyi charaab al-bisakkir wa ma taakuli akil nijis achaan al-wileed da mukhassas le l-Rabb min hu fi batunki lahaddi yumuut.›» 8 Wa Manuuh saʼal Allah wa gaal : «Ya Rabb, khalli al-raajil al-saalih al-inta rassaltah da, yajiina battaan wa khalli yiwassifna al-cheyy al-nisawwuuh wakit al-wileed da yaldooh.»
9 Wa khalaas, Allah khibil suʼaal Manuuh wa malak Allah ja battaan le martah wakit hi gaaʼide tihit fi l-zereʼ. Wa raajilha Manuuh ma maʼaaha. 10 Wa tawwaali, al-mara jarat le raajilha khabbaratah wa gaalat leyah : «Daahu al-raajil al-jaani al-yoom daak, battaan baan leyi !» 11 Wa Manuuh gamma taabaʼ martah wa jo le l-raajil. Wa hu gaal leyah : «Inta bas al-raajil al-awwal kallamt le marti walla ?» Wa hu radda leyah wa gaal : «Aywa, ana bas.» 12 Wa Manuuh gaal leyah : «Wakit kalaamak da yilhaggag, chunu al-churuut al-waajib leyah ? Wa aniina nisawwu chunu le l-wileed da ?» 13 Wa malak Allah gaal le Manuuh : «Kulla cheyy al-ana gultah le martak di, khalli hi tifakkir foogah. 14 Ma taakul ayyi cheyy al-jaayi min al-inab wa la tachrab khamar wa la ayyi charaab al-bisakkir wa ma taakul akil nijis. Waajib hi titabbig kulla l-kalaam al-ana gultah leeha.»
15 Wa Manuuh gaal le malak Allah : «Min fadlak, khalli nidayyufuuk wa nigaddumu leek sakhal.» 16 Wa malak Allah gaal le Manuuh : «Hatta kan tidayyifni kula, ana ma naakul aklak. Wa laakin kan tidoor tigaddim dahiiye muharraga, gaddimha le Allah.» Wa Manuuh ma irif kadar al-raajil hu malak Allah. 17 Wa Manuuh gaal le malak Allah : «Usmak yaatu ? Achaan wakit kalaamak da yilhaggag, nicharrufuuk ziyaada.» 18 Wa malak Allah gaal leyah : «Maala tasʼalni min usmi ? Usmi hu ajiib bilheen.» 19 Wa Manuuh chaal sakhal wa hadiiye hana dagiig wa gaddamaahum dahiiye muharraga fi raas hajar waahid le Allah. Wa tawwaali, cheyy ajiib bigi giddaam Manuuh wa martah. 20 Wa wakit lahiib al-naar gaaʼid yatlaʼ min al-madbah le l-sama, malak Allah kula talaʼ fi l-lahiib. Wa wakit chaafo al-cheyy da, Manuuh wa martah wagaʼo be wujuuhhum fi l-ard.
21 Wa khalaas, Manuuh irif kadar da malak Allah. Wa malak Allah ma baan leyah hu wa la le martah battaan. 22 Wa Manuuh gaal le martah : «Akiid aniina numuutu achaan chifna al-Rabb !» 23 Wa laakin martah gaalat leyah : «Kan Allah dawwar yaktulna, ma khibil minnina al-dahiiye al-muharraga wa l-hadiiye wa la wassafna kulla l-achya dool wa la ooraana kulla l-kalaam da.»
24 Wa l-mara wildat wileed wa sammatah Chamchuun. Wa l-wileed kibir wa Allah baarakah. 25 Wa fi mantagat Daan ambeen Saarʼa wa Achtawuul, Ruuh Allah nazal fi Chamchuun wa bada yichajjiʼah.
Samson, juge en Israël
V. 1-7: cf. Lu 1:5-16. No 6:1-8. (Jé 1:5. Ga 1:15.)1 Les enfants d’Israël firent encore ce qui déplaît à l’Éternel; et l’Éternel les livra entre les mains des Philistins, pendant quarante ans. 2 Il y avait un homme de Tsorea, de la famille des Danites, et qui s’appelait Manoach. Sa femme était stérile, et n’enfantait pas. 3 Un ange de l’Éternel apparut à la femme, et lui dit: Voici, tu es stérile, et tu n’as point d’enfants; tu deviendras enceinte, et tu enfanteras un fils. 4 Maintenant prends bien garde, ne bois ni vin ni liqueur forte, et ne mange rien d’impur. 5 Car tu vas devenir enceinte et tu enfanteras un fils. Le rasoir ne passera point sur sa tête, parce que cet enfant sera consacré à Dieu dès le ventre de sa mère; et ce sera lui qui commencera à délivrer Israël de la main des Philistins. 6 La femme alla dire à son mari; Un homme de Dieu est venu vers moi, et il avait l’aspect d’un ange de Dieu, un aspect redoutable. Je ne lui ai pas demandé d’où il était, et il ne m’a pas fait connaître son nom. 7 Mais il m’a dit: Tu vas devenir enceinte, et tu enfanteras un fils; et maintenant ne bois ni vin ni liqueur forte, et ne mange rien d’impur, parce que cet enfant sera consacré à Dieu dès le ventre de sa mère jusqu’au jour de sa mort.
V. 8-23: cf. Ja 1:5. Jg 6:17-24. Jé 33:3.8 Manoach fit cette prière à l’Éternel: Ah! Seigneur, que l’homme de Dieu que tu as envoyé vienne encore vers nous, et qu’il nous enseigne ce que nous devons faire pour l’enfant qui naîtra! 9 Dieu exauça la prière de Manoach, et l’ange de Dieu vint encore vers la femme. Elle était assise dans un champ, et Manoach, son mari, n’était pas avec elle. 10 Elle courut promptement donner cette nouvelle à son mari, et lui dit: Voici, l’homme qui était venu l’autre jour vers moi m’est apparu. 11 Manoach se leva, suivit sa femme, alla vers l’homme, et lui dit: Est-ce toi qui as parlé à cette femme? Il répondit: C’est moi. 12 Manoach dit: Maintenant, si ta parole s’accomplit, que faudra-t-il observer à l’égard de l’enfant, et qu’y aura-t-il à faire? 13 L’ange de l’Éternel répondit à Manoach: La femme s’abstiendra de tout ce que je lui ai dit. 14 Elle ne goûtera d’aucun produit de la vigne, elle ne boira ni vin ni liqueur forte, et elle ne mangera rien d’impur; elle observera tout ce que je lui ai prescrit. 15 Manoach dit à l’ange de l’Éternel: Permets-nous de te retenir, et de t’apprêter un chevreau. 16 L’ange de l’Éternel répondit à Manoach: Quand tu me retiendrais, je ne mangerais pas de ton mets; mais si tu veux faire un holocauste, tu l’offriras à l’Éternel. Manoach ne savait point que ce fût un ange de l’Éternel. 17 Et Manoach dit à l’ange de l’Éternel: Quel est ton nom, afin que nous te rendions gloire, quand ta parole s’accomplira? 18 L’ange de l’Éternel lui répondit: Pourquoi demandes-tu mon nom? Il est merveilleux. 19 Manoach prit le chevreau et l’offrande, et fit un sacrifice à l’Éternel sur le rocher. Il s’opéra un prodige, pendant que Manoach et sa femme regardaient. 20 Comme la flamme montait de dessus l’autel vers le ciel, l’ange de l’Éternel monta dans la flamme de l’autel. A cette vue, Manoach et sa femme tombèrent la face contre terre. 21 L’ange de l’Éternel n’apparut plus à Manoach et à sa femme. Alors Manoach comprit que c’était l’ange de l’Éternel, 22 et il dit à sa femme: Nous allons mourir, car nous avons vu Dieu. 23 Sa femme lui répondit: Si l’Éternel eût voulu nous faire mourir, il n’aurait pas pris de nos mains l’holocauste et l’offrande, il ne nous aurait pas fait voir tout cela, et il ne nous aurait pas maintenant fait entendre pareilles choses.
Sa naissance
V. 24-25: cf. Hé 11:32-34.24 La femme enfanta un fils, et lui donna le nom de Samson. L’enfant grandit, et l’Éternel le bénit. 25 Et l’Esprit de l’Éternel commença à l’agiter à Machané-Dan, entre Tsorea et Eschthaol.