Yuuraam bigi malik fi Israaʼiil
1 Wa Yuuraam wileed Akhaab bigi malik fi mamlakat Israaʼiil fi madiinat al-Saamira fi sanit 18 hana hukum Yahuuchafat malik mamlakat Yahuuza. Wa hu hakam 12 sana. 2 Wa hu sawwa al-fasaala giddaam Allah wa laakin ma misil fasaalit ammah wa abuuh. Hu salla al-hajar al-abuuh khazzaah le ibaadat al-ilaah Baʼal. 3 Wa hu anrabat fi l-zunuub al-sawwaahum Yarubaʼaam wileed Nabaat al-lazza naas mamlakat Israaʼiil fi l-zunuub. Yuuraam kula ma khalla minnah al-zunuub dool.
Naas Israaʼiil haarabo balad Muwaab
4 Wa Miichaʼ malik balad Muwaab indah bahaayim katiiriin wa gaaʼid yikaffi 100 000 humlaan wa 100 000 kubchaan al-induhum suuf tuwaal misil miiri le malik mamlakat Israaʼiil. 5 Wa laakin wakit Akhaab maat, malik balad Muwaab atmarrad didd al-malik al-jadiid hana mamlakat Israaʼiil.
6 Wa khalaas fi l-yoom da, al-malik Yuuraam marag min madiinat al-Saamira wa lamma kulla mamlakat Israaʼiil le l-harib. 7 Wa gamma rassal le Yahuuchafat malik mamlakat Yahuuza wa gaal leyah : «Daahu malik balad Muwaab atmarrad diddi. Tagdar taji maʼaayi le nihaarubu balad Muwaab walla ?» Wa Yahuuchafat radda leyah wa gaal : «Aywa, najiik ! Ana wa inta kullina sawa, naasi misil naasak wa kheeli misil kheelak.» 8 Wa gaal battaan : «Be l-derib al-weenu namchu ?» Wa Yuuraam gaal leyah : «Be derib al-maachi be saharat Adoom.»
9 Wa khalaas, malik mamlakat Israaʼiil wa malik mamlakat Yahuuza wa malik balad Adoom gammo wa macho sawa. Wa hawwago muddit sabʼa yoom wa almi bigi ma fiih le l-askar wa le l-bahaayim al-maachiin maʼaahum. 10 Wa fi l-bakaan da, malik mamlakat Israaʼiil gaal : «Akiid Allah jaabaana aniina al-muluuk al-talaata dool hini achaan yisallimna fi iid malik balad Muwaab.» 11 Wa laakin Yahuuchafat gaal : «Hini ma fi nabi Allah al-beyah hu nagdaro nasʼalo Allah walla ?» Wa waahid min masaaʼiil malik mamlakat Israaʼiil gaal leyah : «Fiyah Alyasaʼ wileed Chaafaat hu al-awwal tilmiiz hana l-nabi Iliyaas wa gaaʼid yusubb almi fi iideenah.» 12 Wa Yahuuchafat gaal battaan : «Al-raajil da indah kalaam Allah.» Wa malik mamlakat Israaʼiil wa Yahuuchafat wa malik balad Adoom macho le Alyasaʼ.
13 Wa Alyasaʼ gaal le malik mamlakat Israaʼiil : «Chunu beeni wa beenak, ya malik mamlakat Israaʼiil ? Amchi le anbiya ammak wa abuuk.» Wa khalaas, malik mamlakat Israaʼiil gaal : «La ! Achaan akiid Allah jaabaana aniina al-muluuk al-talaata dool hini le yisallimna fi iid malik balad Muwaab.» 14 Wa Alyasaʼ gaal : «Nahlif be Allah al-Hayy al-Gaadir al-ana gaaʼid naʼabudah, kan awwal ma indi karaama le Yahuuchafat malik mamlakat Yahuuza da, ana ma najʼalak wa la nichiifak kula. 15 Hassaʼ da, jiibu leyi naadum al-yaʼarif yadrub jigindiiye.»
Wa wakit al-naadum da bada yadrub al-jigindiiye, Ruuh Allah nazal fi Alyasaʼ. 16 Wa Alyasaʼ gaal : «Daahu Allah gaal : ‹Ankutu nugaar katiiriin fi l-waadi da.› 17 Wa daahu Allah gaal battaan : ‹Ma tichiifu riih wa la tichiifu matara laakin al-waadi da yinmali almi. Wa intu wa maalku wa bahaayimku tacharbo minnah. 18 Wa da cheyy hayyin leyi ana Allah ! Wa nisallim leeku balad Muwaab fi iideeku kula. 19 Wa tidammuru kulla l-mudun al-gawiyiin wa kulla mudun al-muhimmiin wa tagtaʼo kulla l-chadar al-adiil wa tadfunu kulla uyuun al-almi wa titallufu al-ziraaʼa achaan tamloohum be hujaar.›»
20 Wa be fajur fi wakit gaddimiin al-hadaaya, chaafo almi jaari jaayi min ale nuss balad Adoom wa l-ard anmalat be almi. 21 Wa l-Muwaabiyiin simʼo kadar al-muluuk al-talaata dool jaayiin le yihaarubuuhum. Khalaas, lammo kulla naashum min al-subyaan lahaddi l-chiyyaab al-yagdaro yichiilu silaah wa khattoohum fi l-huduud. 22 Wa be fajur badri wakit naas balad Muwaab gammo, al-almi gaaʼid yiraari fi taluuʼ al-harraay wa humman chaafo al-almi da ahmar misil damm. 23 Wa khalaas, gaalo : «Akiid al-muluuk dool yiddaawaso ambeenaathum be l-seef. Hassaʼ da, ya l-Muwaabiyiin, gummu le l-kasiibe !»
24 Wa humman garrabo le muʼaskar Bani Israaʼiil. Wa tawwaali, Bani Israaʼiil gammo wa hajamoohum le l-Muwaabiyiin wa humman arrado min Bani Israaʼiil. Wa humman macho waraahum lahaddi dakhalo fi baladhum wa dammaroohum marra waahid. 25 Wa Bani Israaʼiil dammaro mudunhum wa ayyi waahid daffag hajar wa malo kulla l-ziraaʼa wa dafano kulla uyuun al-almi wa gataʼo al-chadar al-adiil. Wa fi akhiir faddalat illa hillit Khiir Haaras. Wa laakin al-naas al-induhum miglaaʼ hawwagooha wa hajamooha hi kula.
26 Wa wakit malik balad Muwaab chaaf kadar al-harib da bigi leyah chadiid bilheen, chaal 700 askar al-yaʼarfu harb al-suyuuf wa yidooru yuchuggu min jiihat malik balad Adoom. Wa laakin ma gidro. 27 Wa malik balad Muwaab chaal wileedah al-bikir al-waajib yahkim baʼadah wa rafaʼ fi raas durdur al-hille wa gaddamah dahiiye muharraga. Wa khadab chadiid nazal fi Bani Israaʼiil wa humman kasso min malik balad Muwaab wa gabbalo baladhum.
Joram, roi d’Israël. Guerre contre les Moabites
V. 1-27: cf. 2 R 1:17. 2 Ch 18:1-8. Ps 107:4-6, Ps 35.1 Joram, fils d’Achab, régna sur Israël à Samarie, la dix-huitième année de Josaphat, roi de Juda. Il régna douze ans. 2 Il fit ce qui est mal aux yeux de l’Éternel, non pas toutefois comme son père et sa mère. Il renversa les statues de Baal que son père avait faites; 3 mais il se livra aux péchés de Jéroboam, fils de Nebath, qui avait fait pécher Israël, et il ne s’en détourna point. 4 Méscha, roi de Moab, possédait des troupeaux, et il payait au roi d’Israël un tribut de cent mille agneaux et de cent mille béliers avec leur laine. 5 A la mort d’Achab, le roi de Moab se révolta contre le roi d’Israël. 6 Le roi Joram sortit alors de Samarie, et passa en revue tout Israël. 7 Il se mit en marche, et il fit dire à Josaphat, roi de Juda: Le roi de Moab s’est révolté contre moi; veux-tu venir avec moi attaquer Moab? Josaphat répondit: J’irai, moi comme toi, mon peuple comme ton peuple, mes chevaux comme tes chevaux. 8 Et il dit: Par quel chemin monterons-nous? Joram dit: Par le chemin du désert d’Édom. 9 Le roi d’Israël, le roi de Juda et le roi d’Édom, partirent; et après une marche de sept jours, ils manquèrent d’eau pour l’armée et pour les bêtes qui la suivaient. 10 Alors le roi d’Israël dit: Hélas! L’Éternel a appelé ces trois rois pour les livrer entre les mains de Moab. 11 Mais Josaphat dit: N’y a-t-il ici aucun prophète de l’Éternel, par qui nous puissions consulter l’Éternel? L’un des serviteurs du roi d’Israël répondit: Il y a ici Élisée, fils de Schaphath, qui versait l’eau sur les mains d’Élie. 12 Et Josaphat dit: La parole de l’Éternel est avec lui. Le roi d’Israël, Josaphat et le roi d’Édom, descendirent auprès de lui. 13 Élisée dit au roi d’Israël: Qu’y a-t-il entre moi et toi? Va vers les prophètes de ton père et vers les prophètes de ta mère. Et le roi d’Israël lui dit: Non! Car l’Éternel a appelé ces trois rois pour les livrer entre les mains de Moab. 14 Élisée dit: L’Éternel des armées, dont je suis le serviteur, est vivant! Si je n’avais égard à Josaphat, roi de Juda, je ne ferais aucune attention à toi et je ne te regarderais pas. 15 Maintenant, amenez-moi un joueur de harpe. Et comme le joueur de harpe jouait, la main de l’Éternel fut sur Élisée. 16 Et il dit: Ainsi parle l’Éternel: Faites dans cette vallée des fosses, des fosses! 17 Car ainsi parle l’Éternel: Vous n’apercevrez point de vent et vous ne verrez point de pluie, et cette vallée se remplira d’eau, et vous boirez, vous, vos troupeaux et votre bétail. 18 Mais cela est peu de chose aux yeux de l’Éternel. Il livrera Moab entre vos mains; 19 vous frapperez toutes les villes fortes et toutes les villes d’élite, vous abattrez tous les bons arbres, vous boucherez toutes les sources d’eau, et vous ruinerez avec des pierres tous les meilleurs champs. 20 Or le matin, au moment de la présentation de l’offrande, voici, l’eau arriva du chemin d’Édom, et le pays fut rempli d’eau. 21 Cependant, tous les Moabites ayant appris que les rois montaient pour les attaquer, on convoqua tous ceux en âge de porter les armes et même au-dessus, et ils se tinrent sur la frontière. 22 Ils se levèrent de bon matin, et quand le soleil brilla sur les eaux, les Moabites virent en face d’eux les eaux rouges comme du sang. 23 Ils dirent: C’est du sang! Les rois ont tiré l’épée entre eux, ils se sont frappés les uns les autres; maintenant, Moabites, au pillage! 24 Et ils marchèrent contre le camp d’Israël. Mais Israël se leva, et frappa Moab, qui prit la fuite devant eux. Ils pénétrèrent dans le pays, et frappèrent Moab. 25 Ils renversèrent les villes, ils jetèrent chacun des pierres dans tous les meilleurs champs et les en remplirent, ils bouchèrent toutes les sources d’eau, et ils abattirent tous les bons arbres; et les frondeurs enveloppèrent et battirent Kir-Haréseth, dont on ne laissa que les pierres. 26 Le roi de Moab, voyant qu’il avait le dessous dans le combat, prit avec lui sept cents hommes tirant l’épée pour se frayer un passage jusqu’au roi d’Édom; mais ils ne purent pas. 27 Il prit alors son fils premier-né, qui devait régner à sa place, et il l’offrit en holocauste sur la muraille. Et une grande indignation s’empara d’Israël, qui s’éloigna du roi de Moab et retourna dans son pays.