1 Wa l-harba ambeen aayilat Dawuud wa aayilat Chaawuul tawwalat. Wa gudrat Dawuud gaaʼide tiziid wa aayilat Chaawuul kamaan darajathum gaaʼide tangus.
Awlaad Dawuud
2 Wa daahu awlaad Dawuud al-wildoohum leyah fi Hibruun. Al-bikir usmah Amnuun wa ammah usumha Akhinuuʼam min hillit Yazraʼiil. 3 Wa l-taani Kilaab wa ammah usumha Abigaayil al-awwal marit Naabaal min hillit Karmal. Wa l-taalit Abchaluum wa ammah usumha Maʼaaka bineeyit Talmaay malik balad Gachuur. 4 Wa l-raabiʼ Aduniiya wa ammah usumha Haggiit. Wa l-khaamis Chafatya wa ammah usumha Abitaal. 5 Wa l-saadis Yitraʼaam wa ammah usumha Agla marit Dawuud. Wa dool awlaad Dawuud al-wildoohum leyah fi Hibruun.
Abniir tahamooh
6 Wa wakit al-harib gaaʼid ambeen aayilat Chaawuul wa aayilat Dawuud, Abniir gaaʼid yilmakkan fi lubb aayilat Chaawuul. 7 Wa Chaawuul indah sirriiye waahide usumha Risfa wa abuuha usmah Ayya. Wa yoom waahid, Ichbuuchat taham Abniir wa gaal : «Maala dakhalt fi sirriiyit abuuyi ?» 8 Wa wakit Abniir simiʼ al-kalaam da, ziʼil zaʼal chadiid wa gaal : «Ana jaasuus hana Bani Yahuuza walla ? Ya hassaʼ kula, ana gaaʼid fi amaani le aayilat Chaawuul abuuk wa akhwaanah wa rufgaanah. Wa inta zaatak, ana ma sallamtak le Dawuud ! Wa laakin al-yoom, inta tahamtini be l-mara di. 9 Khalli al-Rabb yiʼaakhibni ikhaab chadiid kan ana ma haggagt al-cheyy al-halaf beyah Allah le Dawuud. 10 Achaan Allah gaal yichiil al-muluk min aayilat Chaawuul wa yantiih le Dawuud. Wa hu yahkim fi Bani Israaʼiil wa Bani Yahuuza min Daan fi l-munchaakh lahaddi Biir Sabʼa fi l-wati.» 11 Wa Ichbuuchat ma yagdar yuguul kilme waahide kula le Abniir achaan hu khaayif minnah.
Abniir andamma le Dawuud
12 Wa khalaas, Abniir rassal naas le Dawuud wa gaal leehum : «Amchu guulu le Dawuud : ‹Yaatu yahkim al-balad di ?› Wa guulu leyah battaan : ‹Khalli yisawwi maʼaayi muʼaahada wa ana nisaaʼidah wa kulla Bani Israaʼiil yindammo leyah.›» 13 Wa Dawuud gaal : «Sameh ! Nisawwi maʼaak muʼaahada. Wa laakin natlub minnak cheyy waahid. Gubbaal ma taji tigaabilni, jiib leyi marti Mikaal bineeyit Chaawuul. Wa baʼad da, taʼaal gaabilni.»
14 Wa Dawuud rassal naas le Ichbuuchat wileed Chaawuul wa gaal : «Gabbil leyi marti Mikaal al-ana akhadtaha be miya khulaf hana l-Filistiyiin al-ana kataltuhum.» 15 Wa khalaas, Ichbuuchat rassal maragooha le Mikaal min beet raajilha Faltiyiil wileed Layich. 16 Wa raajilha taabaʼha be baki lahaddi hillit Bahuriim. Wa laakin Abniir gaal leyah : «Yalla gabbil amchi beetak !» Wa khalaas, hu gabbal macha beetah.
17 Wa Abniir lamma chuyuukh Bani Israaʼiil wa hajja leehum wa gaal : «Min zamaan, intu dawwartu Dawuud yabga malikku. 18 Wa hassaʼ da, darrujuuh ! Achaan fi sabab Dawuud, Allah gaal : ‹Be waasitat abdi Dawuud, ana ninajji chaʼabi Bani Israaʼiil min iid al-Filistiyiin wa min kulla udwaanhum.›» 19 Wa Abniir hajja be nafs al-kalaam da le kubaaraat gabiilat Banyaamiin.
Wa baʼad da, gamma wa macha le Dawuud fi Hibruun kallam leyah be niiyit Bani Israaʼiil wa kulla gabiilat Banyaamiin. 20 Wa wakit Abniir macha bakaan Dawuud fi Hibruun, chaal maʼaayah 20 raajil. Wa Dawuud sawwa leehum aazuuma.
21 Wa Abniir gaal le Dawuud : «Khalli namchi nilimm kulla Bani Israaʼiil le yindammo leek inta, ya siidi al-malik. Wa humman yisawwu maʼaak muʼaahada wa inta tahkim fi ayyi bakaan al-galbak yidoorah.» Wa khalaas, Dawuud khallaah macha. Wa Abniir faat be l-salaama.
Yuwaab katal Abniir
22 Wa baʼad chiyya, Yuwaab wa naas Dawuud gabbalo min al-harib wa jaabo maʼaahum khaniime katiire. Wa fi l-wakit da, Abniir khalaas ma fiih fi Hibruun achaan Dawuud khallaah macha be l-salaama. 23 Wa wakit Yuwaab wa kulla l-askar al-maʼaayah wassalo, khabbaroohum kadar Abniir wileed Niir ja bakaan al-malik wa hu khallaah macha be l-salaama.
24 Wa Yuwaab gaabal al-malik wa gaal : «Da chunu al-sawweetah da ? Maala Abniir ja leek hini wa inta khalleetah macha ?» 25 Wa Yuwaab gaal battaan : «Abniir wileed Niir da, inta taʼarfah tamaam kadar hu ja leek le yukhuchchak wa yaʼarif marigiinak wa jaytak wa yichiif kulla cheyy al-inta gaaʼid tisawwiih.»
26 Wa tawwaali, Yuwaab marag min bakaan Dawuud wa rassal naas wara Abniir wa humman gabbalooh min Biir Siira. Wa laakin Dawuud ma indah khabar. 27 Wa wakit Abniir gabbal ja fi Hibruun, Yuwaab laagaah fi khachum baab al-hille wa tarrafah misil yidoor yihajji leyah be achiir. Wa tawwaali, taʼanah fi batnah wa katalah. Wa be da, hu alkaffa al-taar hana akhuuh Asaahiil.
28 Wa wakit Dawuud simiʼ be cheyy al-kaan da, gaal : «Ana wa mamlakati bariyiin giddaam Allah min dimmit Abniir wileed Niir ila l-abad. 29 Wa khalli al-dimme di tagaʼ fi raas Yuwaab wa zurriiytah. Wa khalli daayman waahidiin minhum yakrubhum marad al-bajal aw marad al-jismi aw yisawwu khidmit al-awiin aw yumuutu fi l-harib aw yatʼabo min al-juuʼ.»
30 Wa be misil da, Yuwaab wa akhuuh Abichaay katalo Abniir achaan hu katal akhuuhum Asaahiil fi l-harib al-kaan fi hillit Gibʼuun.
31 Wa fi l-bakaan da, Dawuud gaal le Yuwaab wa le kulla l-naas al-maʼaayah : «Charrutu khulgaanku wa albaso khulgaan hana chuwaalaat le tiwassufu hizinku le Abniir.» Wa Dawuud macha wara l-janaaza. 32 Wa dafano janaazit Abniir fi Hibruun. Wa Dawuud baka chadiid fi l-khabur wa kulla l-naas al-maʼaayah bako. 33 Wa Dawuud wassaf hiznah le Abniir be khine wa gaal :
«Ya Abniir,
maalak tumuut misil al-mukhaffal ?
34 Iideenak ma marbuutiin
wa rijileenak kula ma mujanzariin.
Wa mootak misil al-naadum
al-katalooh mujrimiin.»
Wa kulla l-naas al-haadiriin gaaʼidiin yabku fi chaan Abniir. 35 Wa baʼad da, naasah le Dawuud jo le yantuuh akil wa da gubbaal al-harraay ma tagaʼ. Wa laakin Dawuud halaf wa gaal : «Khalli al-Rabb yiʼaakhibni ikhaab chadiid kan ana akalt khubza walla cheyy aakhar gubbaal al-harraay ma tagaʼ.»
36 Wa kulla l-naas chaafo siyaamah wa rido beyah. Wa be misil da, kulla l-naas radyaaniin be kulla cheyy al-malik gaaʼid yisawwiih. 37 Wa fi l-yoom da, kulla naas Bani Yahuuza wa kulla Bani Israaʼiil irfo kadar katil Abniir wileed Niir da, ma be amur min al-malik.
38 Wa l-malik gaal le masaaʼiilah : «Aʼarfu kadar al-yoom khaayid kabiir maat fi Israaʼiil. 39 Wa l-yoom kan masahooni wa darrajooni malik kula, ana naʼarif kadar ma indi gudra. Laakin Yuwaab wa Abichaay awlaadha le Saruuya, humman dool gawiyiin. Wa khalli Allah yiʼaakhibhum fi l-fasaala al-sawwooha.»
V. 1-5: cf. 1 Ch 3:1-4. Pr 4:18.
1 La guerre dura longtemps entre la maison de Saül et la maison de David. David devenait de plus en plus fort, et la maison de Saül allait en s’affaiblissant. 2 Il naquit à David des fils à Hébron. Son premier-né fut Amnon, d’Achinoam de Jizreel; 3 le second, Kileab, d’Abigaïl de Carmel, femme de Nabal; le troisième, Absalom, fils de Maaca, fille de Talmaï, roi de Gueschur; 4 le quatrième, Adonija, fils de Haggith; le cinquième, Schephathia, fils d’Abithal; 5 et le sixième, Jithream, d’Égla, femme de David. Ce sont là ceux qui naquirent à David à Hébron.
Abner, chef de l’armée d’Isch-Boscheth, tué par Joab, chef de l’armée de David. —Assassinat d’Isch-Boscheth
V. 6-21: cf. 2 S 2:8, 2 9. (Jg 9:23. Pr 16:7, 9.) Ps 89:21-24.6 Pendant la guerre entre la maison de Saül et la maison de David, Abner tint ferme pour la maison de Saül. 7 Or Saül avait eu une concubine, nommée Ritspa, fille d’Ajja. Et Isch-Boscheth dit à Abner: Pourquoi es-tu venu vers la concubine de mon père? 8 Abner fut très irrité des paroles d’Isch-Boscheth, et il répondit: Suis-je une tête de chien, qui tienne pour Juda? Je fais aujourd’hui preuve de bienveillance envers la maison de Saül, ton père, envers ses frères et ses amis, je ne t’ai pas livré entre les mains de David, et c’est aujourd’hui que tu me reproches une faute avec cette femme? 9 Que Dieu traite Abner dans toute sa rigueur, si je n’agis pas avec David selon ce que l’Éternel a juré à David, 10 en disant qu’il ferait passer la royauté de la maison de Saül dans la sienne, et qu’il établirait le trône de David sur Israël et sur Juda depuis Dan jusqu’à Beer-Schéba. 11 Isch-Boscheth n’osa pas répliquer un seul mot à Abner, parce qu’il le craignait. 12 Abner envoya des messagers à David pour lui dire de sa part: A qui est le pays? Fais alliance avec moi, et voici, ma main t’aidera pour tourner vers toi tout Israël. 13 Il répondit: Bien! Je ferai alliance avec toi; mais je te demande une chose, c’est que tu ne voies point ma face, à moins que tu n’amènes d’abord Mical, fille de Saül, en venant auprès de moi. 14 Et David envoya des messagers à Isch-Boscheth, fils de Saül, pour lui dire: Donne-moi ma femme Mical, que j’ai fiancée pour cent prépuces de Philistins. 15 Isch-Boscheth la fit prendre chez son mari Palthiel, fils de Laïsch. 16 Et son mari la suivit en pleurant jusqu’à Bachurim. Alors Abner lui dit: Va, retourne-t’en! Et il s’en retourna. 17 Abner eut un entretien avec les anciens d’Israël, et leur dit: Vous désiriez autrefois d’avoir David pour roi; 18 établissez-le maintenant, car l’Éternel a dit de lui: C’est par David, mon serviteur, que je délivrerai mon peuple d’Israël de la main des Philistins et de la main de tous ses ennemis. 19 Abner parla aussi à Benjamin, et il alla rapporter aux oreilles de David à Hébron ce qu’avaient résolu Israël et toute la maison de Benjamin. 20 Il arriva auprès de David à Hébron, accompagné de vingt hommes; et David fit un festin à Abner et à ceux qui étaient avec lui. 21 Abner dit à David: Je me lèverai, et je partirai pour rassembler tout Israël vers mon seigneur le roi; ils feront alliance avec toi, et tu règneras entièrement selon ton désir. David renvoya Abner, qui s’en alla en paix.
V. 22-27: cf. 2 S 2:19-232 20:4-10. Ps 120:6, Ps 7.22 Voici, Joab et les gens de David revinrent d’une excursion, et amenèrent avec eux un grand butin. Abner n’était plus auprès de David à Hébron, car David l’avait renvoyé, et il s’en était allé en paix. 23 Lorsque Joab et toute sa troupe arrivèrent, on fit à Joab ce rapport: Abner, fils de Ner, est venu auprès du roi, qui l’a renvoyé, et il s’en est allé en paix. 24 Joab se rendit chez le roi, et dit: Qu’as-tu fait? Voici, Abner est venu vers toi; pourquoi l’as-tu renvoyé et laissé partir? 25 Tu connais Abner, fils de Ner! C’est pour te tromper qu’il est venu, pour épier tes démarches, et pour savoir tout ce que tu fais. 26 Et Joab, après avoir quitté David, envoya sur les traces d’Abner des messagers, qui le ramenèrent depuis la citerne de Sira: David n’en savait rien. 27 Lorsque Abner fut de retour à Hébron, Joab le tira à l’écart au milieu de la porte, comme pour lui parler en secret, et là il le frappa au ventre et le tua, pour venger la mort d’Asaël, son frère.
V. 28-39: cf. 2 S 1:17, etc. 1 R 2:5, 1 6, 1 28-34. Ps 55:24.28 David l’apprit ensuite, et il dit: Je suis à jamais innocent, devant l’Éternel, du sang d’Abner, fils de Ner, et mon royaume l’est aussi. 29 Que ce sang retombe sur Joab et sur toute la maison de son père! Qu’il y ait toujours quelqu’un dans la maison de Joab, qui soit atteint d’un flux ou de la lèpre, ou qui s’appuie sur un bâton, ou qui tombe par l’épée, ou qui manque de pain! 30 Ainsi Joab et Abischaï, son frère, tuèrent Abner, parce qu’il avait donné la mort à Asaël, leur frère, à Gabaon, dans la bataille. 31 David dit à Joab et à tout le peuple qui était avec lui: Déchirez vos vêtements, ceignez-vous de sacs, et pleurez devant Abner! Et le roi David marcha derrière le cercueil. 32 On enterra Abner à Hébron. Le roi éleva la voix et pleura sur le sépulcre d’Abner, et tout le peuple pleura. 33 Le roi fit une complainte sur Abner, et dit: Abner devait-il mourir comme meurt un criminel? 34 Tu n’avais ni les mains liées, ni les pieds dans les chaînes! Tu es tombé comme on tombe devant des méchants. 35 Et tout le peuple pleura de nouveau sur Abner. Tout le peuple s’approcha de David pour lui faire prendre quelque nourriture, pendant qu’il était encore jour; mais David jura, en disant: Que Dieu me traite dans toute sa rigueur, si je goûte du pain ou quoi que ce soit avant le coucher du soleil! 36 Cela fut connu et approuvé de tout le peuple, qui trouva bon tout ce qu’avait fait le roi. 37 Tout le peuple et tout Israël comprirent en ce jour que ce n’était pas par ordre du roi qu’Abner, fils de Ner, avait été tué. 38 Le roi dit à ses serviteurs: Ne savez-vous pas qu’un chef, qu’un grand homme, est tombé aujourd’hui en Israël? 39 Je suis encore faible, quoique j’aie reçu l’onction royale; et ces gens, les fils de Tseruja, sont trop puissants pour moi. Que l’Éternel rende selon sa méchanceté à celui qui fait le mal!