Al-tahuura alaamit al-muʼaahada

1 Wakit Abraam indah 99 sana, Allah baan leyah wa gaal : «Ana Allah al-Gaadir. Taabiʼ kalaami wa abga daayman saalih. 2 Ana nisabbit muʼaahadati maʼaak wa nantiik zurriiye katiire.»
3 Abraam sajad giddaam al-Rabb wa hu gaal leyah : 4 «Di hi al-muʼaahada al-beeni wa beenak. Inta tabga abu hana umam katiiriin. 5 Min al-yoom, ma yinaaduuk Abraam laakin yinaaduuk Ibraahiim achaan ana nisawwiik abu hana umam katiiriin. 6 Wa nantiik zurriiye katiire wa l-zurriiye di tabga umam katiiriin wa yamurgu minnak muluuk. 7 Wa muʼaahadati al-sawweetha maʼaak inta wa maʼa zurriiytak min baʼadak tagood daayman. Wa l-muʼaahada al-daayme di tiwassif kadar ana nabga Ilaahak wa Ilaah zurriiytak. 8 Wa nantiik inta wa zurriiytak kulla l-turaab hana balad Kanʼaan al-inta saakin foogha ajnabi. Wa l-balad di tabga warasathum ila l-abad wa ana nabga Ilaahhum.»
9 Wa battaan Allah gaal le Ibraahiim : «Waajib inta wa zurriiytak titaabuʼu muʼaahadati al-sawweetha maʼaaku min zurriiye le zurriiye. 10 Di hi muʼaahadati al-titabbuguuha inta wa zurriiytak. Waajib titahhuru kulla dakar minku. 11 Wa tahuuritku di fi jilidku tabga alaama hana l-muʼaahada al-beeni wa beenku. 12 Waajib titahhuru ayyi dakar min zurriiyitku fi tamaane yoom baʼad waaluudtah. Waajib titahhuru ayyi dakar al-mawluud fi buyuutku aw abiidku al-chareetuuhum min iyaal al-ajaanib al-ma min nafarku. 13 Wa titahhuru kulla l-dukuur al-wildoohum fi buyuutku wa l-abiid al-chareetuuhum. Wa be da, muʼaahadati tagood fi jilidku wa hi muʼaahada daayme. 14 Ayyi dakar minku al-ma tahharooh, waajib yafsuluuh min chaʼabah achaan hu gataʼ muʼaahadati.»
Zurriiyit Ibraahiim min Saara
15 Wa Allah gaal battaan le Ibraahiim : «Baʼad al-yoom, martak Saaraay battaan ma tinaadiiha Saaraay laakin naadiiha Saara. 16 Wa ana nibaarikha wa nantiik minha wileed wa hi tabga amm hana umam wa yamurgu minha muluuk hana chuʼuub.»
17 Wa baʼad da, Ibraahiim sajad giddaam Allah wa dihik wa gaal fi galbah : «Kikkeef nagdar nalda, ana al-indi 100 sana ? Wa kikkeef Saara al-indaha 90 sana tagdar talda ?» 18 Wa Ibraahiim gaal le l-Rabb : «Khalli barakatak di tukuun fi Ismaaʼiil !» 19 Laakin al-Rabb gaal leyah : «La, ma misil ke ! Martak Saara talda leek wileed wa tisammiih Ishaakh. Wa ana nisabbit muʼaahadati al-daayme maʼaayah wa maʼa zurriiytah. 20 Wa ana simiʼt suʼaalak fi chaan Ismaaʼiil. Ana nibaarikah hu kula. Wa yalda iyaal katiiriin. Wa zurriiytah tabga katiire marra waahid. Wa yamurgu minnah 12 muluuk wa umma kabiire. 21 Laakin muʼaahadati di, nisawwiiha maʼa Ishaakh, al-Saara taldaah leek fi l-sana al-jaaye fi nafs al-wakit da.» 22 Wa wakit al-Rabb kammal kalaamah, faat khallaah le Ibraahiim.
23 Wa baʼad da, fi nafs al-yoom, Ibraahiim sawwa al-cheyy al-Allah amarah beyah. Chaal Ismaaʼiil wileedah wa kulla l-dukuur al-wildoohum fi beetah wa kulla l-abiid al-charaahum wa l-gaaʼidiin fi beetah wa tahharaahum. 24-25 Wa Ibraahiim indah 99 sana wa Ismaaʼiil wileedah indah 13 sana wakit tahharoohum. 26 Wa fi nafs al-yoom, Ibraahiim wa wileedah Ismaaʼiil kula tahharoohum. 27 Wa l-naas al-wildoohum fi beetah wa l-abiid al-charaahum min iyaal al-ajaanib, kulluhum tahharoohum maʼa Ibraahiim.
Le nom d’Abram changé en celui d’Abraham
V. 1-8: cf. Ps 105:8-11. Ro 4:13, etc.1 Lorsque Abram fut âgé de quatre-vingt-dix-neuf ans, l’Éternel apparut à Abram, et lui dit: Je suis le Dieu tout-puissant. Marche devant ma face, et sois intègre. 2 J’établirai mon alliance entre moi et toi, et je te multiplierai à l’infini. 3 Abram tomba sur sa face; et Dieu lui parla, en disant: 4 Voici mon alliance, que je fais avec toi. Tu deviendras père d’une multitude de nations. 5 On ne t’appellera plus Abram; mais ton nom sera Abraham, car je te rends père d’une multitude de nations. 6 Je te rendrai fécond à l’infini, je ferai de toi des nations; et des rois sortiront de toi. 7 J’établirai mon alliance entre moi et toi, et tes descendants après toi, selon leurs générations: ce sera une alliance perpétuelle, en vertu de laquelle je serai ton Dieu et celui de ta postérité après toi. 8 Je te donnerai, et à tes descendants après toi, le pays que tu habites comme étranger, tout le pays de Canaan, en possession perpétuelle, et je serai leur Dieu.
La circoncision instituée
V. 9-14: cf. Ac 7:8. Ro 4:11, Ro 12.9 Dieu dit à Abraham: Toi, tu garderas mon alliance, toi et tes descendants après toi, selon leurs générations. 10 C’est ici mon alliance, que vous garderez entre moi et vous, et ta postérité après toi: tout mâle parmi vous sera circoncis. 11 Vous vous circoncirez; et ce sera un signe d’alliance entre moi et vous. 12 A l’âge de huit jours, tout mâle parmi vous sera circoncis, selon vos générations, qu’il soit né dans la maison, ou qu’il soit acquis à prix d’argent de tout fils d’étranger, sans appartenir à ta race. 13 On devra circoncire celui qui est né dans la maison et celui qui est acquis à prix d’argent; et mon alliance sera dans votre chair une alliance perpétuelle. 14 Un mâle incirconcis, qui n’aura pas été circoncis dans sa chair, sera exterminé du milieu de son peuple: il aura violé mon alliance.
V. 15-22: cf. Ge 18:9-15Ge 21:1-7.15 Dieu dit à Abraham: Tu ne donneras plus à Saraï, ta femme, le nom de Saraï; mais son nom sera Sara. 16 Je la bénirai, et je te donnerai d’elle un fils; je la bénirai, et elle deviendra des nations; des rois de peuples sortiront d’elle. 17 Abraham tomba sur sa face; il rit, et dit en son cœur: Naîtrait-il un fils à un homme de cent ans? Et Sara, âgée de quatre-vingt-dix ans, enfanterait-elle? 18 Et Abraham dit à Dieu: Oh! Qu’Ismaël vive devant ta face! 19 Dieu dit: Certainement Sara, ta femme, t’enfantera un fils; et tu l’appelleras du nom d’Isaac. J’établirai mon alliance avec lui comme une alliance perpétuelle pour sa postérité après lui. 20 A l’égard d’Ismaël, je t’ai exaucé. Voici, je le bénirai, je le rendrai fécond, et je le multiplierai à l’infini; il engendrera douze princes, et je ferai de lui une grande nation. 21 J’établirai mon alliance avec Isaac, que Sara t’enfantera à cette époque-ci de l’année prochaine. 22 Lorsqu’il eut achevé de lui parler, Dieu s’éleva au-dessus d’Abraham.
V. 23-27: cf. Ps 119:60. Jos 5:2-9.23 Abraham prit Ismaël, son fils, tous ceux qui étaient nés dans sa maison et tous ceux qu’il avait acquis à prix d’argent, tous les mâles parmi les gens de la maison d’Abraham; et il les circoncit ce même jour, selon l’ordre que Dieu lui avait donné. 24 Abraham était âgé de quatre-vingt-dix-neuf ans, lorsqu’il fut circoncis. 25 Ismaël, son fils, était âgé de treize ans lorsqu’il fut circoncis. 26 Ce même jour, Abraham fut circoncis, ainsi qu’Ismaël, son fils. 27 Et tous les gens de sa maison, nés dans sa maison, ou acquis à prix d’argent des étrangers, furent circoncis avec lui.