Gaabiil wa Haabiil
1 Wa Adam lamma maʼa martah Hawwa. Wa hi bigat khalbaane wa wildat wileed wa sammooh Gaabiil. Wa gaalat : «Allah saaʼadaani wa razakhaani wileed.» 2 Wa hi wildat battaan wileed usmah Haabiil, akhuuh le Gaabiil. Wa Haabiil bigi raaʼi hana khanam wa Gaabiil bigi harraati.
3 Wa yoom waahid, Gaabiil gaddam hadiiye le Allah min al-khadaar al-haratah. 4 Wa Haabiil kula gaddam hadiiyat khurfaan awlaad al-bikir min khanamah be chahamhum. Wa Allah khibil hadiiyat Haabiil 5 wa laakin ma khibil hadiiyat Gaabiil. Wa Gaabiil ziʼil zaʼal chadiid wa karcham wijhah. 6 Wa Allah gaal le Gaabiil : «Maalak inta zaʼlaan wa mukarchim wijhak ? 7 Kan amalak adiil, ma narda beek walla ? Laakin kan amalak ma adiil, al-zanib jaahiz fi khachum al-baab wa yidoor yakurbak. Laakin inta kamaan agdar foogah !»
8 Wa baʼad da, Gaabiil gaal le akhuuh Haabiil : «Taʼaal, namchu al-kadaade.» Wa min macho fi l-kadaade, Gaabiil hajam akhuuh wa katalah.
9 Wa khalaas, Allah gaal le Gaabiil : «Ween akhuuk Haabiil ?» Wa hu radda leyah wa gaal : «Ana ma naʼarfah. Ana haras hana akhuuyi walla ?» 10 Wa Allah gaal leyah : «Chunu al-sawweetah da ? Ana gaaʼid nasmaʼ hiss damm akhuuk al-daffagtah, gaaʼid yasrakh leyi min al-turaab. 11 Min hassaʼ da, inta tabga malʼuun wa matruud fi l-turaab al-chirib damm akhuuk, al-inta daffagtah. 12 Kan inta haratt al-turaab kula, ma talga minnah maʼaach. Wa tabga naadum laayij wa matruud fi kulla l-ard.»
13 Wa Gaabiil gaal le Allah : «Ikhaabi da bigi leyi tagiil. Ma nagdar nahmalah. 14 Wa daahu inta taradtini baʼiid min al-turaab da. Wa ana nukuun baʼiid min wijhak. Wa nabga laayij wa matruud fi kulla l-ard. Wa ayyi naadum al-ligaani yaktulni.» 15 Wa Allah gaal : «Ana niʼakkid leek kan naadum katal Gaabiil, taarah yukuun sabʼa marraat.»
Wa Allah khatta alaama fi Gaabiil achaan ayyi naadum kan ligiih, ma yaktulah. 16 Wa khalaas, Gaabiil macha baʼiid min Allah wa sakan fi balad usumha Nuud, sabaah min jineenit Adin.
Zurriiyit Gaabiil
17 Wa Gaabiil lamma maʼa martah wa bigat khalbaane wa wildat wileed wa sammooh Hanuuk. Wa Gaabiil bana hille waahide wa sammaaha be usum wileedah Hanuuk. 18 Wa Hanuuk wilid wileed wa sammooh Iraad. Wa Iraad wilid Mahuyaayil. Wa Mahuyaayil wilid Matuchaayil. Wa Matuchaayil wilid Laamak.
19 Wa Laamak akhad awiin itneen. Al-waahide usumha Aada wa l-taaniye usumha Silla.
20 Wa Aada wildat Yaabal. Wa Yaabal bigi jidduhum le l-naas al-yaskunu fi l-kheemaat wa yasraho be l-bahaayim. 21 Wa akhuuh usmah Yuubal. Wa Yuubal hu jidduhum le kulla l-naas al-yuduggu jigindiiye wa yadurbu suffaara.
22 Wa Silla hi kula wildat wileed usmah Tuubal Khaayiin. Wa Tuubal Khaayiin hu bas jidduhum le kulla l-naas al-yasnaʼo wa l-yitarrugu aalaat min nahaas wa hadiid. Wa akhut Tuubal Khaayiin usumha Naʼama.
23 Wa yoom waahid, Laamak gaal le awiinah Aada wa Silla : «Asmaʼanni. Ya awiin Laamak, fukkan udneekan adiil wa asmaʼan kalaami. Ana katalt raajil achaan jarahaani wa katalt wileed achaan halbab jildi. 24 Wa kan Gaabiil yikaffu taarah sabʼa marra, Laamak yikaffu taarah 77 marra.»
25 Wa battaan Adam lamma maʼa martah wa jaabat wileed. Wa hi sammatah Chiit wa gaalat : «Al-Rabb antaani zurriiye aakhara fi gadd Haabiil al-Gaabiil katalah.» 26 Wa khalaas, Chiit kula wilid wileed wa sammaah Anuuch. Wa min al-wakit da, khalaas al-naas bado yaʼabudu Allah.
Caïn et Abel
V. 1-8: cf. Hé 11:4. 1 Jn 3:12, 1 15. 1 S 15:22.
1 Adam connut Ève, sa femme; elle conçut, et enfanta Caïn et elle dit: J’ai formé un homme avec l’aide de l’Éternel. 2 Elle enfanta encore son frère Abel. Abel fut berger, et Caïn fut laboureur. 3 Au bout de quelque temps, Caïn fit à l’Éternel une offrande des fruits de la terre; 4 et Abel, de son côté, en fit une des premiers-nés de son troupeau et de leur graisse. L’Éternel porta un regard favorable sur Abel et sur son offrande; 5 mais il ne porta pas un regard favorable sur Caïn et sur son offrande. Caïn fut très irrité, et son visage fut abattu. 6 Et l’Éternel dit à Caïn: Pourquoi es-tu irrité, et pourquoi ton visage est-il abattu? 7 Certainement, si tu agis bien, tu relèveras ton visage, et si tu agis mal, le péché se couche à la porte, et ses désirs se portent vers toi: mais toi, domine sur lui. 8 Cependant, Caïn adressa la parole à son frère Abel; mais, comme ils étaient dans les champs, Caïn se jeta sur son frère Abel, et le tua.
V. 9-16: cf. (Mt 23:35. Hé 12:24.) Job 15:20-24.
9 L’Éternel dit à Caïn: Où est ton frère Abel? Il répondit: Je ne sais pas; suis-je le gardien de mon frère? 10 Et Dieu dit: Qu’as-tu fait? La voix du sang de ton frère crie de la terre jusqu’à moi. 11 Maintenant, tu seras maudit de la terre qui a ouvert sa bouche pour recevoir de ta main le sang de ton frère. 12 Quand tu cultiveras le sol, il ne te donnera plus sa richesse. Tu seras errant et vagabond sur la terre. 13 Caïn dit à l’Éternel: Mon châtiment est trop grand pour être supporté. 14 Voici, tu me chasses aujourd’hui de cette terre; je serai caché loin de ta face, je serai errant et vagabond sur la terre, et quiconque me trouvera me tuera. 15 L’Éternel lui dit: Si quelqu’un tuait Caïn, Caïn serait vengé sept fois. Et l’Éternel mit un signe sur Caïn pour que quiconque le trouverait ne le tuât point. 16 Puis, Caïn s’éloigna de la face de l’Éternel, et habita dans la terre de Nod, à l’orient d’Éden.
Descendants de Caïn
V. 17-24: cf. (Ge 2:24. Mt 19:4-9.)
17 Caïn connut sa femme; elle conçut, et enfanta Hénoc. Il bâtit ensuite une ville, et il donna à cette ville le nom de son fils Hénoc. 18 Hénoc engendra Irad, Irad engendra Mehujaël, Mehujaël engendra Metuschaël, et Metuschaël engendra Lémec. 19 Lémec prit deux femmes: le nom de l’une était Ada, et le nom de l’autre Tsilla. 20 Ada enfanta Jabal: il fut le père de ceux qui habitent sous des tentes et près des troupeaux. 21 Le nom de son frère était Jubal: il fut le père de tous ceux qui jouent de la harpe et du chalumeau. 22 Tsilla, de son côté, enfanta Tubal-Caïn, qui forgeait tous les instruments d’airain et de fer. La sœur de Tubal-Caïn était Naama. 23 Lémec dit à ses femmes:
Ada et Tsilla, écoutez ma voix!
Femmes de Lémec, écoutez ma parole!
J’ai tué un homme pour ma blessure,
Et un jeune homme pour ma meurtrissure.
24 Caïn sera vengé sept fois,
Et Lémec soixante-dix-sept fois.
V. 25-26: cf. Ge 5:3-8.
25 Adam connut encore sa femme; elle enfanta un fils, et l’appela du nom de Seth, car, dit-elle, Dieu m’a donné un autre fils à la place d’Abel, que Caïn a tué. 26 Seth eut aussi un fils, et il l’appela du nom d’Énosch. C’est alors que l’on commença à invoquer le nom de l’Éternel.