Al-adaala nuur le l-chaʼab
1 «Asmaʼooni, intu al-tajru wara l-adaala
wa titaabuʼuuni ana Allah.
Intu misil hajar al-gataʼooh min jabal.
Azzakkaro al-jabal al-gataʼooku minnah
wa l-nugra al-maragooku minha.
2 Azzakkaro abuuku Ibraahiim
wa Saara ammuku al-wildatku.
Achaan wakit ana naadeetah,
hu gaaʼid wiheedah
wa ana baaraktah
wa kattart zurriiytah.»

3 Aywa ! Allah yisabbir Sahyuun
wa hu yisabbirha fi kulla kharaabha.
Hu yisawwi kadaaditha misil jineenit Adin
wa saharatha misil jineenit Allah.
Wa yinlagu foogha al-farah wa l-suruur
wa l-chukur wa hiss al-musiikha.

4 «Khuttu baalku leyi, ya chaʼabi !
Wa khuttu adaanku leyi, ya ummati !
Achaan al-wasaaya maargiin minni ana
wa adaalti tabga nuur le l-chuʼuub
wa ninazzilha leehum be surʼa.
5 Adaalti gariibe wa najaati taji
wa be duraaʼi, nihaakim al-chuʼuub.
Wa foogi ana, sukkaan al-jazaayir yukhuttu achamhum
wa humman yarjo duraaʼi.
6 Arfaʼo uyuunku wa chiifu al-sama
wa baʼad da, danguru wa chiifu al-ard.
Achaan al-sama yabga ma fiih
wa yufuut misil al-dukhkhaan.
Wa l-ard tagdam
misil khalag al-mucharrat
wa sukkaanha yumuutu
misil dubbaan.
Laakin najaati tagood ila l-abad
wa adaalti ma tafchul.
7 Asmaʼooni intu al-taʼarfu al-adaala,
intu al-chaʼab al-wasiiyaati gaaʼidiin fi guluubku !
Ma takhaafo wakit al-naas yiʼayyubuuku
wa ma tinbahtu wakit yiʼayyuruuku.
8 Achaan al-itte taakulhum misil khalag
wa l-suusa taakulhum misil suuf al-khanam.
Wa laakin adaalti tagood daayman
wa najaati tagood min zurriiye le zurriiye.»
Al-chaʼab yigabbulu wa yafraho
9 Gumm ! Gumm foog !
Wa abga gawi !
Ya duraaʼ Allah !
Gumm misil fi l-ayyaam al-zamaan
wa fi wakit al-zurriiyaat al-faato !
Ma inta bas al-chattat Masir
wa taʼant al-khuul ?
10 Ma inta al-yabbast al-bahar
wa almi al-khariig walla ?
Ma inta al-sawweet derib fi gaʼar al-bahar
le yiʼaddu beyah al-naas al-inta fadeethum walla ?
11 Wa l-naas al-fadaahum Allah yigabbulu
wa yaju fi Sahyuun be zakhraat
wa farha daayme tinawwir wujuuhhum.
Al-suruur wa l-farha yikhattuuhum
wa l-diige wa l-ganitiin yabgo ma fiihum.

12 Wa Allah gaal :
«Ana ! Ana bas al-nisabbirku.
Maala intu takhaafo
min al-insaan al-yumuut ?
Maala takhaafo min Bani Adam
al-yaybas misil al-gechch ?
13 Intu nisiitu Allah al-khalagaaku
al-falla al-samaawaat wa assas al-ard.
Daayman wa kulla yoom tarjufu min khadab al-yidaayigku
misil hu jaahiz le yidammirku.
Wa laakin ween al-khadab al-yidaayigku ?
14 Gariib al-masjuun al-taʼbaan
yalga al-hurriiye.
Hu ma yumuut fi l-sijin
wa l-akil kula ma yigassir leyah.
15 Achaan ana Allah Ilaahku al-gawwamt al-bahar
lahaddi tinsamiʼ harakat moojah
wa usmi Allah al-Gaadir.
16 Ana khatteet kalaami fi khachmak
wa labbadtak fi lubb iidi.
Ana bas al-falleet al-samaawaat
wa assast al-ard
wa gult le naas Sahyuun :
‹Intu bas chaʼabi.›»

17 Gummi ! Gummi foog,
ya Madiinat al-Khudus !
Gummi, inti al-chiribti
min kaas khadab Allah al-fi iidah.
Da l-kaas al-yiliff al-raas
wa inti chiribtiih lahaddi kammaltiih.

18 Min kulla iyaal Sahyuun al-wildathum,
ma fi naadum waahid al-yuguudha.
Wa min kulla iyaalha al-kabbarathum,
ma fi naadum waahid al-yakrub iidha.

19 Ya Sahyuun, al-achya dool jo foogki itneen itneen.
Fi l-kharaab wa l-damaar,
yaatu al-yisabbirki ?
Wa fi l-juuʼ wa l-harib,
yaatu al-yihanniski ?
20 Wa iyaalki ma induhum gudra
wa mudaffigiin fi kulla machbak al-chawaariʼ
misil teetal al-wagaʼat fi l-charak.
Wa khadab Allah lihighum ziyaada
aywa, tahdiid Ilaahki.

21 Wa fi chaan da, asmaʼe al-kalaam da,
inti al-taʼbaane,
inti al-sakraane laakin ma be mariise.

22 Daahu kalaam Allah Rabbiki, Ilaahki al-yidaafiʼ le huguug chaʼabah. Hu gaal :
«Akiid ana chilt min iidki al-kaas al-yiliff al-raas
wa battaan ma tacharbe min kaas khadabi.
23 Al-kaas da nukhuttah
fi iid al-azzabooki wa daayagooki
wa gaalo leeki :
‹Anbathi achaan nuruukhu foogki !›
Wa inti farachti daharki misil al-ard
wa misil chaariʼ al-naas yuruukhu foogah.»
La délivrance et le retour
V. 1-8: cf. (És 49:18-20. Éz 36:33-35.) (És 42:1-6; 45:22-25.) Ps 103:15-18.
1 Écoutez-moi, vous qui poursuivez la justice,
Qui cherchez l’Éternel!
Portez les regards sur le rocher d’où vous avez été taillés,
Sur le creux de la fosse d’où vous avez été tirés.
2 Portez les regards sur Abraham votre père,
Et sur Sara qui vous a enfantés;
Car lui seul je l’ai appelé,
Je l’ai béni et multiplié.
3 Ainsi l’Éternel a pitié de Sion,
Il a pitié de toutes ses ruines;
Il rendra son désert semblable à un Éden,
Et sa terre aride à un jardin de l’Éternel.
La joie et l’allégresse se trouveront au milieu d’elle,
Les actions de grâces et le chant des cantiques.
4 Mon peuple, sois attentif!
Ma nation, prête-moi l’oreille!
Car la loi sortira de moi,
Et j’établirai ma loi pour être la lumière des peuples.
5 Ma justice est proche, mon salut va paraître,
Et mes bras jugeront les peuples;
Les îles espéreront en moi,
Elles se confieront en mon bras.
6 Levez les yeux vers le ciel, et regardez en bas sur la terre!
Car les cieux s’évanouiront comme une fumée,
La terre tombera en lambeaux comme un vêtement,
Et ses habitants périront comme des mouches;
Mais mon salut durera éternellement,
Et ma justice n’aura point de fin.
7 Écoutez-moi, vous qui connaissez la justice,
Peuple, qui as ma loi dans ton cœur!
Ne craignez pas l’opprobre des hommes,
Et ne tremblez pas devant leurs outrages.
8 Car la teigne les dévorera comme un vêtement,
Et la gerce les rongera comme de la laine;
Mais ma justice durera éternellement,
Et mon salut s’étendra d’âge en âge.
V. 9-16: cf. Ps 74:12-23. (És 35:3, 4, 10; 65:17-19.)
9 Réveille-toi, réveille-toi! Revêts-toi de force, bras de l’Éternel!
Réveille-toi, comme aux jours d’autrefois,
Dans les anciens âges!
N’est-ce pas toi qui abattis l’Égypte,
Qui transperças le monstre?
10 N’est-ce pas toi qui mis à sec la mer,
Les eaux du grand abîme,
Qui frayas dans les profondeurs de la mer
Un chemin pour le passage des rachetés?
11 Ainsi les rachetés de l’Éternel retourneront,
Ils iront à Sion avec chants de triomphe,
Et une joie éternelle couronnera leur tête;
L’allégresse et la joie s’approcheront,
La douleur et les gémissements s’enfuiront.
12 C’est moi, c’est moi qui vous console.
Qui es-tu, pour avoir peur de l’homme mortel,
Et du fils de l’homme, pareil à l’herbe?
13 Et tu oublierais l’Éternel, qui t’a fait,
Qui a étendu les cieux et fondé la terre!
Et tu tremblerais incessamment tout le jour
Devant la colère de l’oppresseur,
Parce qu’il cherche à détruire!
Où donc est la colère de l’oppresseur?
14 Bientôt celui qui est courbé sous les fers sera délivré;
Il ne mourra pas dans la fosse,
Et son pain ne lui manquera pas.
15 Je suis l’Éternel, ton Dieu,
Qui soulève la mer et fais mugir ses flots.
L’Éternel des armées est son nom.
16 Je mets mes paroles dans ta bouche,
Et je te couvre de l’ombre de ma main,
Pour étendre de nouveaux cieux et fonder une nouvelle terre,
Et pour dire à Sion: Tu es mon peuple!
V. 17-23: cf. Jé 50:17, etc. Ps 129.
17 Réveille-toi, réveille-toi! Lève-toi, Jérusalem,
Qui as bu de la main de l’Éternel la coupe de sa colère,
Qui as bu, sucé jusqu’à la lie la coupe d’étourdissement!
18 Il n’y en a aucun pour la conduire
De tous les fils qu’elle a enfantés,
Il n’y en a aucun pour la prendre par la main
De tous les fils qu’elle a élevés.
19 Ces deux choses te sont arrivées:
Qui te plaindra?
Le ravage et la ruine, la famine et l’épée.
Qui suis-je pour te consoler?
20 Tes fils en défaillance gisaient à tous les coins de rues,
Comme le cerf dans un filet,
Chargés de la colère de l’Éternel,
Des menaces de ton Dieu.
21 C’est pourquoi, écoute ceci, malheureuse,
Ivre, mais non de vin!
22 Ainsi parle ton Seigneur, l’Éternel,
Ton Dieu, qui défend son peuple:
Voici, je prends de ta main la coupe d’étourdissement,
La coupe de ma colère;
Tu ne la boiras plus!
23 Je la mettrai dans la main de tes oppresseurs,
Qui te disaient: Courbe-toi, et nous passerons!
Tu faisais alors de ton dos comme une terre,
Comme une rue pour les passants.