Madiinat al-Khudus gabbalooha
1 Wa Allah gaal :
«Zakhriti, ya Madiinat al-Khudus al-aagre,
inti al-ma wilidti !
Iiti be farah wa zakhriti,
inti al-ma dukhti wajaʼ al-talaga !
Achaan iyaal al-mutallaga yabgo katiiriin
min iyaal al-mara al-gaaʼide maʼa raajilha.»
2 «Wassiʼi bakaan kheemitki
wa filli gitaʼ maskanki bala hisaab
wa tawwili hubaalha
wa sabbiti wutaadha.
3 Achaan inti tiziidi ale l-isra wa l-zeene
wa zurriiyitki yaglaʼo ard al-umam
wa yaskunu al-mudun al-kharaab.
4 Ma takhaafe achaan al-eeb ma yakrubki
wa ma takhjale achaan ma talge al-ihaana.
Wa laakin tanse al-eeb hana subaaki
wa ma tizzakkare ihaanitki wakit inti armala.
5 Achaan al-khalagaaki, hu misil raajilki
wa usmah Allah al-Gaadir.
Wa l-yafdaaki, hu Khudduus Israaʼiil
wa yinaaduuh Ilaah kulla l-ard.
6 Ana Allah naadeetki
misil mara mutallaga al-galibha majruuh.
Wa ana Ilaahki gult :
‹Mart al-suba, ma waajib tilkhalla.›
7 Le mudda gisayre bas,
ana khalleetki
wa laakin be rahmati al-wasiiʼe,
nigabbilki battaan.
8 Wa fi khadabi al-chadiid,
ana ma wajjaht aleeki le wakit gisayyir
wa laakin be mahabbiti al-daayme
ana narhamki.»
Da kalaam Allah al-yafdaaki.

9 «Wa da, ana nichiifah
misil almi al-ja fi ayyaam Nooh
wakit ana halaft wa gult :
‹Battaan ma yaji almi misil da fi l-ard.›
Wa hassaʼ da, nahlif leeki inti kula
kadar battaan ma nakhdab leeki
wa la nikhawwifki.
10 Hatta kan al-jibaal yilhawwalo
wa l-hujaar yinhazzo kula,
mahabbiti ma tikiss minki
wa muʼaahadati hint al-salaam ma tingatiʼ.»
Da kalaam Allah al-yarhamki.

11 «Ya Madiinat al-Khudus al-miskiine, chaalatki al-riih
wa ma fi naadum al-yihanniski.
Ana nabniiki be hujaar khaaliyiin
wa nukhutt asaaski fi yaakhuut akhdar.
12 Wa nisawwi daraadirki be yaakhuut ahmar
wa biibaanki be hujaar al-yiraaru
wa nihawwig huduudki be hujaar mujammaliin.
13 Wa kulla iyaalki yabgo talaamiiz Allah
wa yiʼiichu fi l-salaam kaamil.
14 Wa be l-adaala, tabge saabte
wa tibaʼʼidi min al-mudaayaga.
Ya Madiinat al-Khudus, ma takhaafe battaan !
Wa l-ruʼub kula ma yajiiki.
15 Wa kan udwaan gammo le yahjumuuki,
da ma jaayi minni ana.
Wa ayyi naadum al-yahjimki
yafchul giddaamki.

16 «Aʼarfu ! Ana bas khalagt al-haddaadi al-yanfukh fi naar al-jamur
wa yisawwi ayyi silaah hasab istiʼmaalah.
Wa ana bas khalagt al-naadum
al-yidammir al-silaah.
17 Wa kulli silaah al-yasnaʼooh diddiki
ma yanjah
wa ayyi lisaan al-yathamki fi l-chariiʼa,
inti tinnasri foogah.
Wa di warasat abiidi ana Allah
wa adaalithum jaaye minni ana.»
Wa da kalaam Allah.
Le bonheur qui attend Israël
V. 1-10: cf. (Ga 4:22-27. És 49:14-23.) (Jé 29:10-14; 32:36-42.)
1 Réjouis-toi, stérile, toi qui n’enfantes plus!
Fais éclater ton allégresse et ta joie, toi qui n’as plus de douleurs!
Car les fils de la délaissée seront plus nombreux
Que les fils de celle qui est mariée, dit l’Éternel.
2 Élargis l’espace de ta tente;
Qu’on déploie les couvertures de ta demeure:
Ne retiens pas!
Allonge tes cordages,
Et affermis tes pieux!
3 Car tu te répandras à droite et à gauche;
Ta postérité envahira des nations,
Et peuplera des villes désertes.
4 Ne crains pas, car tu ne seras point confondue;
Ne rougis pas, car tu ne seras pas déshonorée;
Mais tu oublieras la honte de ta jeunesse,
Et tu ne te souviendras plus de l’opprobre de ton veuvage.
5 Car ton créateur est ton époux:
L’Éternel des armées est son nom;
Et ton rédempteur est le Saint d’Israël:
Il se nomme Dieu de toute la terre;
6 Car l’Éternel te rappelle comme une femme délaissée et au cœur attristé,
Comme une épouse de la jeunesse qui a été répudiée, dit ton Dieu.
7 Quelques instants je t’avais abandonnée,
Mais avec une grande affection je t’accueillerai;
8 Dans un instant de colère, je t’avais un moment dérobé ma face,
Mais avec un amour éternel j’aurai compassion de toi,
Dit ton rédempteur, l’Éternel.
9 Il en sera pour moi comme des eaux de Noé:
J’avais juré que les eaux de Noé ne se répandraient plus sur la terre;
Je jure de même de ne plus m’irriter contre toi
Et de ne plus te menacer.
10 Quand les montagnes s’éloigneraient,
Quand les collines chancelleraient,
Mon amour ne s’éloignera point de toi,
Et mon alliance de paix ne chancellera point,
Dit l’Éternel, qui a compassion de toi.
V. 11-17: cf. És 60:17, etc. Ap 21:10, etc. Ro 8:31, Ro 33, Ro 37.
11 Malheureuse, battue de la tempête, et que nul ne console!
Voici, je garnirai tes pierres d’antimoine,
Et je te donnerai des fondements de saphir;
12 Je ferai tes créneaux de rubis,
Tes portes d’escarboucles,
Et toute ton enceinte de pierres précieuses.
13 Tous tes fils seront disciples de l’Éternel,
Et grande sera la prospérité de tes fils.
14 Tu seras affermie par la justice;
Bannis l’inquiétude, car tu n’as rien à craindre,
Et la frayeur, car elle n’approchera pas de toi.
15 Si l’on forme des complots, cela ne viendra pas de moi;
Quiconque se liguera contre toi tombera sous ton pouvoir.
16 Voici, j’ai créé l’ouvrier qui souffle le charbon au feu,
Et qui fabrique une arme par son travail;
Mais j’ai créé aussi le destructeur pour la briser.
17 Toute arme forgée contre toi sera sans effet;
Et toute langue qui s’élèvera en justice contre toi,
Tu la condamneras.
Tel est l’héritage des serviteurs de l’Éternel,
Tel est le salut qui leur viendra de moi,
Dit l’Éternel.