Al-khuul Luyaataan al-misil tumsaah
1 Hal tagdar takrub Luyaataan be jambaat
wa tarbut lisaanah be habil walla ?
2 Hal tagdar tidiss habil fi munkharah
wa tigidd chidgah be jambaat kabiir walla ?
3 Hal hu yagdar yachhadak
wa yihajji leek kalaam halu walla ?
4 Wa yisawwi maʼaak alaakha walla ?
Inta tagdar tiʼabbidah le muddit hayaatah walla ?
5 Hal tagdar talʼab maʼaayah misil teeraay
wa tarbutah le banaatak yalʼaban beyah walla ?
6 Hal al-muchtarikiin yukhuttuuh le l-beeʼ
wa yigassumuuh ambeenaat al-tujjaar walla ?
7 Hal tagdar titaʼʼin farwitah be huraab
wa raasah be kookaab walla ?
8 Wa laakin kan dawwart takurbah be iidak,
tizzakkar fahaaliiytah
wa battaan ma tilammisah.
9 Giddaamah, ayyi naadum achamah yingatiʼ
wa l-yichiifah, al-khoof yakurbah.
10 Wa ma fi naadum yagdar yujukhkhah.
Wa kan misil da,
yaatu yagdar yagiif giddaami ana al-Rabb ?
11 Yaatu dayyanaani cheyy
le nigabbilah leyah ?
Achaan kulla cheyy al-gaaʼid tihit al-sama hanaayi ana !
12 Ana ma naskut fi chaan Luyaataan
wa nikallim be iideenah wa rijileenah
wa gudurtah al-aziime wa chaklah al-jamiil.
13 Yaatu yagdar yaslakh farwitah ?
Wa yaatu yadkhul ambeenaat sawaalfah ?
14 Wa yaatu yagdar yaftah khachmah ?
Achaan sunuunah zaatah bikhawwufu.
15 Wa daharah mukhatta
be riigaan hana darag
al-mulassagiin be nizaam.
16 Al-waahid mulassag maʼa l-aakhar
lahaddi riih kula ma tufuut ambeenaathum.
17 Humman marbuutiin al-waahid maʼa l-aakhar
wa lammiin ambeenaathum ma yinfargu.
18 Wakit yiʼattich,
yamrug minnah nuur
wa uyuunah yiraaru
misil nuur al-sabaah.
19 Wa deyy yamrug min khachmah
wa charaar al-naar yamrug minnah.
20 Wa dukhkhaan yamrug min munkharah
misil bookh al-burma al-hajjo naarha.
21 Wa nafasah yigabbid naar
wa ambalbaala tamrug min khachmah.
22 Wa l-gudra gaaʼide fi ragabatah
wa l-khoof yajri giddaamah.
23 Jildah mutabbag wa mulassag ambeenaatah
wa gaaʼid foogah gawi ma yilharrak.
24 Galbah gawi misil al-hajar
wa gawi misil al-murhaaka.
25 Giddaam azamatah,
al-kubaaraat yakrubhum al-khoof
wa min chiddit al-barjaal,
yiʼarrudu.
26 Wa l-yigarrib leyah,
seefah ma yanfaʼah
wa haribtah wa tabiigah
wa dirʼah kula ma yanfaʼooh.
27 Aywa ! Luyaataan yajʼal al-hadiid misil al-ageeg
wa l-nahaas misil uud al-musawwis.
28 Al-nuchchaab ma yaturdah
wa hujaar al-miglaaʼ leyah misil ageeg.
29 Hu yajʼal al-asa misil ageegaay
wa yichchammat le suffaarit al-harba wakit tufuut.
30 Farwit batnah misil musmaar tariin
wa derbah fi l-tiine misil derib al-harraata.
31 Wa yiharrik al-almi misil gaaʼid yufuur
wa l-almi yilkhayyar wa yabga rikhwe.
32 Wa yikhalli waraayah derib waadih
wa almi al-khariig yabga abyad misil suuf al-chaayib.
33 Khalaas fi l-ard, ma fi mislah
wa hu makhluug bala khoof.
34 Wa yahgir
kulla l-makhluugiin al-mutakabbiriin
wa hu malik
foog kulla l-haywaanaat al-fasliin.
1 Nul n’est assez hardi pour l’exciter;
Qui donc me résisterait en face?
2 De qui suis-je le débiteur? Je le paierai.
Sous le ciel tout m’appartient.
3 Je veux encore parler de ses membres,
Et de sa force, et de la beauté de sa structure.
4 Qui soulèvera son vêtement?
Qui pénétrera entre ses mâchoires?
5 Qui ouvrira les portes de sa gueule?
Autour de ses dents habite la terreur.
6 Ses magnifiques et puissants boucliers
Sont unis ensemble comme par un sceau;
7 Ils se serrent l’un contre l’autre,
Et l’air ne passerait pas entre eux;
8 Ce sont des frères qui s’embrassent,
Se saisissent, demeurent inséparables.
9 Ses éternuements font briller la lumière;
Ses yeux sont comme les paupières de l’aurore.
10 Des flammes jaillissent de sa bouche,
Des étincelles de feu s’en échappent.
11 Une fumée sort de ses narines,
Comme d’un vase qui bout, d’une chaudière ardente.
12 Son souffle allume les charbons,
Sa gueule lance la flamme.
13 La force a son cou pour demeure,
Et l’effroi bondit au-devant de lui.
14 Ses parties charnues tiennent ensemble,
Fondues sur lui, inébranlables.
15 Son cœur est dur comme la pierre,
Dur comme la meule inférieure.
16 Quand il se lève, les plus vaillants ont peur,
Et l’épouvante les fait fuir.
17 C’est en vain qu’on l’attaque avec l’épée;
La lance, le javelot, la cuirasse, ne servent à rien.
18 Il regarde le fer comme de la paille,
L’airain comme du bois pourri.
19 La flèche ne le met pas en fuite,
Les pierres de la fronde sont pour lui du chaume.
20 Il ne voit dans la massue qu’un brin de paille,
Il rit au sifflement des dards.
21 Sous son ventre sont des pointes aiguës:
On dirait une herse qu’il étend sur le limon.
22 Il fait bouillir le fond de la mer comme une chaudière,
Il l’agite comme un vase rempli de parfums.
23 Il laisse après lui un sentier lumineux;
L’abîme prend la chevelure d’un vieillard.
24 Sur la terre nul n’est son maître;
Il a été créé pour ne rien craindre.
25 Il regarde avec dédain tout ce qui est élevé,
Il est le roi des plus fiers animaux.