Al-Masiih giddaam Bilaatus
1 Wa kulla naas al-majlas gammo wa waddo Isa le Bilaatus al-waali al-Roomaani. 2 Wa gammo yukhuttu foogah tuhma. Wa gaalo : «Karabna al-naadum da achaan hu gaaʼid yitallif chaʼabna wa yadharhum ma yikaffu al-miiri le sultaan al-Roomaaniyiin. Wa hu sawwa nafsah al-Masiih, al-malik.» 3 Wa Bilaatus saʼalah wa gaal : «Inta malik al-Yahuud walla ?» Wa Isa radda leyah wa gaal : «Misil inta gultah.»
4 Wa Bilaatus hajja le kubaaraat rujaal al-diin wa le l-naas al-katiiriin al-lammo wa gaal : «Ana ma ligiit fi l-naadum da ayyi jariime.» 5 Wa laakin humman gammo yihajju be chidde wa gaalo : «Hu yiharrich al-naas be taʼliimah fi daar al-Yahuudiiya kullaha. Hu bada fi daar al-Jaliil wa hassaʼ ja hini fi Madiinat al-Khudus kula.»
6 Wa wakit Bilaatus simiʼ kalaamhum da, hu saʼalaahum wa gaal : «Al-naadum da min daar al-Jaliil walla ?» 7 Wa wakit hu irif kadar Isa min mudiiriiye al-tihit hukum Hiruudus, hu rassalah le Hiruudus. Wa fi l-wakit da, Hiruudus ja ziyaara fi Madiinat al-Khudus.
Al-Masiih giddaam Hiruudus
8 Wa wakit Hiruudus chaaf Isa, hu firih bilheen achaan min wakit tawiil hu simiʼ khabarah wa yidoor yichiif Isa yisawwi leyah ajab. 9 Wa achaan da, saʼalah suʼaal katiir laakin Isa ma radda leyah kalaam. 10 Wa kubaaraat rujaal al-diin wa l-ulama waagfiin jambah wa gaaʼidiin yathamooh be chidde. 11 Wa Hiruudus wa askarah hagaro Isa wa achchammato leyah. Wa fi chamaatithum di, labbasooh khalag sameh bilheen min khulgaan al-malik. Wa khalaas, gabbalooh le Bilaatus. 12 Wa min al-yoom da bas, Hiruudus wa Bilaatus bigo rufgaan. Wa awwal humman mukhaasimiin.
Kharaar Bilaatus
13 Wa Bilaatus naada kubaaraat rujaal al-diin wa l-chuyuukh wa naas al-madiina. 14 Wa gaal leehum : «Intu jibtu leyi al-naadum da wa gultu hu gaaʼid yitallif al-chaʼab. Wa ana saʼaltah adiil giddaamku wa ma ligiit foogah ayyi jariime. 15 Wa Hiruudus kula ma ligi foogah cheyy wa achaan da, gabbalah leena. Wa nuguul leeku hu ma sawwa cheyy fasil al-waajib leyah al-moot. 16 Wa khalaas, yajluduuh wa baʼad da, natilgah.» 17 Wa fi l-iid da, al-waali waajib yatlig leehum naadum waahid min al-makruubiin.
18 Wa kulla l-naas aato be hiss waahid wa gaalo : «Aktul Isa da wa atlig leena Baraabaas !» 19 Wa Baraabaas hu al-naadum al-karabooh fi l-sijin achaan sawwa fitne fi l-madiina wa katal dimme. 20 Wa Bilaatus kallam leehum battaan achaan yidoor yatlig Isa. 21 Wa laakin kulla l-naas aato wa gaalo : «Aktulah fi l-saliib ! Aktulah fi l-saliib !»
22 Wa battaan taalit marra, Bilaatus hajja leehum wa gaal : «Maala ? Chunu al-fasil al-sawwaah ? Ana ma ligiit foogah ayyi jariime al-waajib leyah al-moot. Achaan da, yajluduuh wa khalaas natilgah.» 23 Wa laakin chaddado fi kalaamhum wa be hiss foog gaalo : «Aktuluuh fi l-saliib !» Wa khalaas, aayit al-naas jabarah. 24 Wa Bilaatus kharrar yantiihum al-cheyy al-talabooh minnah. 25 Wa khalaas, hu talag al-naadum al-gaaʼid fi l-sijin achaan al-fitne wa l-dimme. Wa laakin sallam leehum Isa misil al-naas dawwarooh.
Fi derib hana l-Jumjuma
26 Wa wakit al-askar maachiin yiwaddu Isa, ligo naadum waahid usmah Simʼaan al-min hillit Khayrawaan al-jaayi min al-kadaade. Wa chayyalooh al-saliib wa jabarooh le yitaabiʼ Isa min wara. 27 Wa naas katiiriin maachiin wara Isa. Wa fi usuthum, fi awiin al-gaaʼidaat yabkan leyah be hiss aali. 28 Wa Isa anlafat leehin wa gaal : «Ya awiin Madiinat al-Khudus, ma tabkan leyi ana. Abkan le nufuuskan wa le iyaalkan. 29 Abkan achaan wakit waahid yaji wa fi l-wakit da, yuguulu : ‹Mabruuk le awiin al-aagiraat wa l-ma wildan iyaal wa abadan ma raddaʼan sakhiir.› 30 Wa fi l-wakit daak, al-naas yasrakho min khoof chadiid wa yuguulu : ‹Khalli al-jibaal yagaʼo foogna wa khalli al-hujaar yadfunuuna.› 31 Fakkiran fi l-cheyy al-yisawwuuh leyi. Kan yisawwu misil da le l-hatab al-layyin, chunu al-yabga le l-hatab al-yaabis ?»
Al-Masiih fi l-saliib
Principe Biblique
32 Wa fi naaseen al-waddoohum min al-madiina achaan yaktuluuhum fi nafs al-bakaan maʼa Isa. Wa humman mujrimiin. 33 Wa wakit lihgo al-bakaan al-usmah al-Jumjuma, taggo Isa fi l-saliib wa rafaʼooh foog. Wa sawwo nafs al-cheyy le l-mujrimiin, al-waahid taggooh fi saliib jamb Isa be nussah al-zeenaay wa l-taani fi saliib aakhar be nussah al-israay. 34 Wa Isa gaal : «Ya abuuyi, saamihhum achaan ma fihmo al-cheyy al-humman gaaʼidiin yisawwuuh.» Wa l-askar sawwo amʼiyeedaat achaan yigassumu ambeenaathum khulgaanah.
35 Wa l-naas wagafo gaaʼidiin yichiifu. Wa l-kubaaraat gaaʼidiin yichchammato leyah wa yuguulu : «Hu najja naas aakhariin wa khalli yinajji nafsah kan sahiih hu al-Masiih wa l-naadum al-Allah azalah !» 36 Wa l-askar kula achchammato leyah. Jo wa gaddamo leyah charaab haamud 37 wa gaalo : «Kan inta malik al-Yahuud, najji nafsak !» 38 Wa foog min raasah fi kalaam maktuub al-yuguul : «Da malik al-Yahuud.»
39 Wa waahid min al-mujrimiin al-muʼallagiin jambah ayyarah be hiss aali wa gaal : «Haay ! Inta ma al-Masiih walla ? Najji nafsak wa najjiina aniina kula maʼaak !» 40 Laakin al-mujrim al-taani harajah wa gaal : «Haay ! Inta ma khaayif min Allah walla ? Inta ligiit nafs al-azaab mislah. 41 Wa aniina, hakamoona be l-hagg achaan al-azaab al-yisawwuuh foogna waajib leena be sabab amalna. Laakin al-naadum da ma sawwa cheyy fasil.» 42 Wa hajja battaan wa gaal : «Ya Isa, fakkir foogi wakit tabga malik.» 43 Wa Isa hajja leyah wa gaal : «Nuguul leek al-hagg, al-yoom tadkhul maʼaayi fi l-Janna.»
Moot al-Masiih
44 Wa bigi nuss al-nahaar. Laakin al-wata bigat dalma fi kulla l-balad lahaddi l-asur. 45 Al-harraay ma gaaʼide tidawwi. Wa l-sitaar al-fi beet Allah anchagga min usut. 46 Wa Isa aat be hiss chadiid wa gaal : «Ya abuuyi, ruuhi nantiiha leek fi iidak.» Wa baʼad gaal al-kalaam da, khalaas maat. 47 Wa kabiir al-askar chaaf al-cheyy al-bigi wa majjad Allah wa gaal : «Akiid, al-raajil da saalih !»
48 Wa kulla l-naas al-katiiriin al-lammo le yichiifu, chaafo al-cheyy al-bigi wa bigo haznaaniin. Wa wakit mugabbiliin fi buyuuthum, gaaʼidiin yuduggu sadurhum min al-nadaama. 49 Wa kulla l-naas al-yaʼarfu Isa wa l-awiin al-machan waraayah min daar al-Jaliil waagfiin baʼiid minnah chiyya wa gaaʼidiin yichiifu kulla cheyy al-gaaʼid yabga.
Al-Masiih dafanooh
50 Wa fiyah raajil waahid usmah Yuusuf. Wa hu min al-majlas al-kabiir wa hu naadum zeen wa saalih. 51 Hu ma khassad be kharaar al-majlas wa la be l-fiʼil al-kubaaraat sawwooh. Wa hu min hille waahide hana l-Yahuud al-usumha al-Raama wa muʼmin be mamlakat Allah al-jaaye. 52 Wa Yuusuf da, hu macha le Bilaatus wa saʼalah janaazit Isa. 53 Wa dalla al-janaaza min al-saliib wa kaffanaaha be kafan khaali. Wa waddaaha fi khabur waahid al-nakatooh fi hajar misil karkuur wa lissaaʼ ma dasso foogah ayyi janaaza. Wa raggad foogah janaazit Isa.
54 Wa da bigi fi l-yoom al-Yahuud yijahhuzu foogah le yoom al-sabt wa l-sabt yidoor yabda. 55 Wa l-awiin al-machan wara Isa min daar al-Jaliil machan maʼa Yuusuf wa chaafan al-khabur wa kikkeef khatto foogah janaazit Isa. 56 Wa gabbalan fi buyuuthin wa jahhazan dawa wa riihe le l-janaaza. Wa yoom al-sabt, hinna anjamman marra waahid hasab wasiiyat Allah.
Jésus devant Pilate, gouverneur romain
V. 1-5: cf. (Mt 27:2, 11-14. Mc 15:2-5. Jn 18:28-38.)
1 Ils se levèrent tous, et ils conduisirent Jésus devant Pilate. 2 Ils se mirent à l’accuser, disant: Nous avons trouvé cet homme excitant notre nation à la révolte, empêchant de payer le tribut à César, et se disant lui-même Christ, roi. 3 Pilate l’interrogea, en ces termes: Es-tu le roi des Juifs? Jésus lui répondit: Tu le dis. 4 Pilate dit aux principaux sacrificateurs et à la foule: Je ne trouve rien de coupable en cet homme. 5 Mais ils insistèrent, et dirent: Il soulève le peuple, en enseignant par toute la Judée, depuis la Galilée, où il a commencé, jusqu’ici.
Jésus devant Hérode. Jésus renvoyé par Hérode à Pilate
V. 6-12: cf. Ps 2:1-3. Ac 4:25-28.
6 Quand Pilate entendit parler de la Galilée, il demanda si cet homme était Galiléen; 7 et, ayant appris qu’il était de la juridiction d’Hérode, il le renvoya à Hérode, qui se trouvait aussi à Jérusalem en ces jours-là. 8 Lorsque Hérode vit Jésus, il en eut une grande joie; car depuis longtemps, il désirait le voir, à cause de ce qu’il avait entendu dire de lui, et il espérait qu’il le verrait faire quelque miracle. 9 Il lui adressa beaucoup de questions; mais Jésus ne lui répondit rien. 10 Les principaux sacrificateurs et les scribes étaient là, et l’accusaient avec violence. 11 Hérode, avec ses gardes, le traita avec mépris; et, après s’être moqué de lui et l’avoir revêtu d’un habit éclatant, il le renvoya à Pilate. 12 Ce jour même, Pilate et Hérode devinrent amis, d’ennemis qu’ils étaient auparavant.
Sentence de mort confirmée
V. 13-25: cf. (Mt 27:15-30. Mc 15:6-19. Jn 18:39 à 19:16.)
13 Pilate, ayant assemblé les principaux sacrificateurs, les magistrats, et le peuple, leur dit: 14 Vous m’avez amené cet homme comme excitant le peuple à la révolte. Et voici, je l’ai interrogé devant vous, et je ne l’ai trouvé coupable d’aucune des choses dont vous l’accusez; 15 Hérode non plus, car il nous l’a renvoyé, et voici, cet homme n’a rien fait qui soit digne de mort. 16 Je le relâcherai donc, après l’avoir fait battre de verges. 17 A chaque fête, il était obligé de leur relâcher un prisonnier. 18 Ils s’écrièrent tous ensemble: Fais mourir celui-ci, et relâche-nous Barabbas. 19 Cet homme avait été mis en prison pour une sédition qui avait eu lieu dans la ville, et pour un meurtre. 20 Pilate leur parla de nouveau, dans l’intention de relâcher Jésus. 21 Et ils crièrent: Crucifie, crucifie-le! 22 Pilate leur dit pour la troisième fois: Quel mal a-t-il fait? Je n’ai rien trouvé en lui qui mérite la mort. Je le relâcherai donc, après l’avoir fait battre de verges. 23 Mais ils insistèrent à grands cris, demandant qu’il fût crucifié. Et leurs cris l’emportèrent: 24 Pilate prononça que ce qu’ils demandaient serait fait. 25 Il relâcha celui qui avait été mis en prison pour sédition et pour meurtre, et qu’ils réclamaient; et il livra Jésus à leur volonté.
Jésus crucifié
V. 26-34: cf. (Mt 27:31-38. Mc 15:20-28. Jn 19:16-24.) Ga 3:13.
26 Comme ils l’emmenaient, ils prirent un certain Simon de Cyrène, qui revenait des champs, et ils le chargèrent de la croix, pour qu’il la porte derrière Jésus. 27 Il était suivi d’une grande multitude des gens du peuple, et de femmes qui se frappaient la poitrine et se lamentaient sur lui. 28 Jésus se tourna vers elles, et dit: Filles de Jérusalem, ne pleurez pas sur moi; mais pleurez sur vous et sur vos enfants.
29 Car voici, des jours viendront où l’on dira: Heureuses les stériles, heureuses les entrailles qui n’ont point enfanté, et les mamelles qui n’ont point allaité! 30 Alors ils se mettront à dire aux montagnes: Tombez sur nous! Et aux collines: Couvrez-nous! 31 Car, si l’on fait ces choses au bois vert, qu’arrivera-t-il au bois sec? 32 On conduisait en même temps deux malfaiteurs, qui devaient être mis à mort avec Jésus. 33 Lorsqu’ils furent arrivés au lieu appelé Crâne, ils le crucifièrent là, ainsi que les deux malfaiteurs, l’un à droite, l’autre à gauche. 34 Jésus dit: Père, pardonne-leur, car ils ne savent ce qu’ils font. Ils se partagèrent ses vêtements, en tirant au sort.
V. 35-43: cf. (Mt 27:39-44. Mc 15:29-32. Jn 19:25-27.) Ps 22:7-18.
35 Le peuple se tenait là, et regardait. Les magistrats se moquaient de Jésus, disant: Il a sauvé les autres; qu’il se sauve lui-même, s’il est le Christ, l’élu de Dieu! 36 Les soldats aussi se moquaient de lui; s’approchant et lui présentant du vinaigre, 37 ils disaient: Si tu es le roi des Juifs, sauve-toi toi-même! 38 Il y avait au-dessus de lui cette inscription: Celui-ci est le roi des Juifs. 39 L’un des malfaiteurs crucifiés l’injuriait, disant: N’es-tu pas le Christ? Sauve-toi toi-même, et sauve-nous! 40 Mais l’autre le reprenait, et disait: Ne crains-tu pas Dieu, toi qui subis la même condamnation? 41 Pour nous, c’est justice, car nous recevons ce qu’ont mérité nos crimes; mais celui-ci n’a rien fait de mal. 42 Et il dit à Jésus: Souviens-toi de moi, quand tu viendras dans ton règne. 43 Jésus lui répondit: Je te le dis en vérité, aujourd’hui tu seras avec moi dans le paradis.
V. 44-49: cf. (Mt 27:47-56. Mc 15:33-41. Jn 19:28-37.) És 53:5-12. Jn 1:29. Ro 5:6-8. 1 Pi 2:24. Ap 1:5.
44 Il était déjà environ la sixième heure, et il y eut des ténèbres sur toute la terre, jusqu’à la neuvième heure. 45 Le soleil s’obscurcit, et le voile du temple se déchira par le milieu. 46 Jésus s’écria d’une voix forte: Père, je remets mon esprit entre tes mains. Et, en disant ces paroles, il expira. 47 Le centenier, voyant ce qui était arrivé, glorifia Dieu, et dit: Certainement, cet homme était juste. 48 Et tous ceux qui assistaient en foule à ce spectacle, après avoir vu ce qui était arrivé, s’en retournèrent, se frappant la poitrine. 49 Tous ceux de la connaissance de Jésus, et les femmes qui l’avaient accompagné depuis la Galilée, se tenaient dans l’éloignement et regardaient ce qui se passait.
Le corps de Jésus mis dans un sépulcre
V. 50-56: cf. (Mt 27:57-61. Mc 15:42-47. Jn 19:38-42.)
50 Il y avait un conseiller, nommé Joseph, homme bon et juste, 51 qui n’avait point participé à la décision et aux actes des autres; il était d’Arimathée, ville des Juifs, et il attendait le royaume de Dieu. 52 Cet homme se rendit vers Pilate, et demanda le corps de Jésus. 53 Il le descendit de la croix, l’enveloppa d’un linceul, et le déposa dans un sépulcre taillé dans le roc, où personne n’avait encore été mis. 54 C’était le jour de la préparation, et le sabbat allait commencer. 55 Les femmes qui étaient venues de la Galilée avec Jésus accompagnèrent Joseph, virent le sépulcre et la manière dont le corps de Jésus y fut déposé, 56 et, s’en étant retournées, elles préparèrent des aromates et des parfums. Puis elles se reposèrent le jour du sabbat, selon la loi.