1 Achaan da, khallu minku kulla l-fasaala wa kulla l-najaada wa l-nifaakh wa l-husud wa l-gatiiʼe. 2 Wa misil al-sakhiir al-yitmanna laban ammah, intu kula atmanno kalaam Allah al-misil laban saafi. Wa be l-kalaam da, takburu wa talgo al-naja. 3 Achaan intu dukhtu wa iriftu kadar Rabbina al-Masiih rahiim.
Isa hu al-hajar al-hayy
4 Garrubu leyah. Hu bas al-hajar al-hayy al-Allah azalah al-muhimm bilheen laakin al-naas ma dawwarooh. 5 Wa intu kula misil hujaar al-hayyiin al-Allah gaaʼid yabni beeku beet hana Ruuhah. Wa intu rujaal diin khaassiin wa gaaʼidiin tigaddumu le Allah dahaaya be izin al-Ruuh al-Khudduus al-Allah yarda beehum be waasitat Isa al-Masiih. 6 Wa Allah gaal fi l-Kitaab :
<Asmaʼo. Ana nukhutt fi jabal Sahyuun hajar zaawiye.
Wa hu al-hajar al-khaali al-ana azaltah.
Wa l-yiʼaamin beyah, abadan ma yakhjal.>

7 Wa leeku intu al-muʼminiin, al-Masiih hu al-hajar al-indah khiima kabiire. Wa laakin le l-naas al-ma muʼminiin, hu bigi misil al-kalaam al-maktuub fi l-Kitaab al-buguul :
<Al-hajar al-bannaayiin al-beet awwal ma dawwarooh
bigi al-hajar al-muhimm fi buna al-beet.>
8 Wa battaan buguul :
<Asmaʼo, ana nukhutt hajar fi Sahyuun.
Be sababah, al-naas yintaggo wa yagaʼo.>
Wa yintaggo foogah achaan abo ma yitaabuʼu kalaam Allah wa da mukhaddar leehum.
9 Laakin kan leeku intu, bigiitu al-gabiila al-Allah azalaaha wa rujaal diin hana l-malik al-kabiir wa umma mukhassasa le Allah wa chaʼab Allah zaatah. Hu naadaaku achaan tamurgu min al-dalaam wa tadkhulu fi nuurah al-ajiib wa khalaas tiballukhu khabar hana aʼmaal Allah al-kubaar. 10 Wa maktuub fi l-Kitaab :
<Awwal intu ma chaʼab Allah
laakin hassaʼ intu bigiitu chaʼabah.
Awwal rahmat Allah ma jaat foogku
laakin hassaʼ rahmatah jaat foogku khalaas.>
Abiid Allah ajaanib fi l-dunya
7 versets bibliques pour vaincre laddiction
11 Ya akhwaani al-nihibbuku al-aaychiin fi l-dunya misil ajaanib wa diifaan, nuguul leeku angarʼu. Chahwaat al-insaan adu. Aabo ma titaabuʼuuhum. 12 Khalli haalku fi ust al-naas al-ma muʼminiin tabga adiile. Wa be misil da, kan yakdubu fiiku wa yuguulu intu naas fasliin kula, yichiifu amalku al-sameh wa fi l-akhiir, yimajjudu Allah fi yoom al-faraj.
13 Fi chaan Rabbina, taabuʼu kalaam hana ayyi naadum al-indah sulta. Taabuʼu kalaam al-malik, kabiir al-balad, 14 wa l-hukkaam al-hu khattaahum le yahkumu al-mujrimiin wa yachkuru al-naas al-yisawwu al-kheer. 15 Wa da al-yidoorah Allah leeku. Be l-kheer al-tisawwuuh, tiwaggufu al-kalaam al-baatil al-yuguuluuh foogku al-naas al-juhhaal. 16 Iichu be hurriiye laakin ma tichiilu al-hurriiye di fursa le tisawwu beeha al-fasaala wa ma tanso kadar intu abiid Allah. 17 Karrumu kulla l-naas. Hibbu kulla akhwaanku al-muʼminiin. Akhaafo Allah. Karrumu al-malik.
Wasaaya le l-abiid
18 Wa leeku intu al-abiid, asmaʼo kalaam siyaadku be kulla ihtiraam. Kan humman zeeniin wa kalaamhum baarid walla kan kalaamhum murr kula, asmaʼo kalaamhum. 19 Wa aʼarfu ayyi naadum al-yahmal al-taʼab be sabur fi chaan Allah wakit al-naas yazulmuuh, al-naadum da Allah yibaarikah. 20 Wa kan tisawwu khata wa be sababah yudugguuku wa intu tahmalooh be sabur, chunu al-faayde ? Laakin kan intu tisawwu al-kheer wa yitaʼʼubuuku be sababah wa intu tahmalooh be sabur, khalaas Allah yibaarikku.
21 Da bas al-derib wa Allah naadaaku le tichiiluuh. Achaan al-Masiih kula tiʼib fi chaanku wa bigi leeku masal achaan titaabuʼuuh.
22 <Hu ma aznab
wa fi khachmah ma fi khachch.>
23 Wakit ayyarooh,
hu ma radda leehum be muʼyaar.
Wakit taʼʼabooh,
hu ma haddadaahum.
Fi badalah, hu atwakkal ale Allah
al-yihaasib be l-hagg.
24 Wa fi l-saliib, hu be nafsah
hamal zunuubna fi jismah
achaan nikhallu al-zunuub marra waahid
wa niʼiichu be haal saalhe.
Wa be waasitat jiraahah,
intu ligiitu al-chifa.
25 Achaan awwal intu misil khanam muwaddiriin
laakin hassaʼ gabbaltu le raaʼiiku al-yahfadku.
V. 1-10: cf. Ja 1:21. (Ép 2:20-22. Ac 4:11, 12.) (És 28:16. Mt 21:42-44. Ro 9:30-33.) Ap 1:6. Ro 9:24-26.
1 Rejetant donc toute malice et toute ruse, la dissimulation, l’envie, et toute médisance, 2 désirez, comme des enfants nouveau-nés, le lait spirituel et pur, afin que par lui vous croissiez pour le salut, 3 si vous avez goûté que le Seigneur est bon. 4 Approchez-vous de lui, pierre vivante, rejetée par les hommes, mais choisie et précieuse devant Dieu; 5 et vous-mêmes, comme des pierres vivantes, édifiez-vous pour former une maison spirituelle, un saint sacerdoce, afin d’offrir des victimes spirituelles, agréables à Dieu par Jésus-Christ. 6 Car il est dit dans l’Écriture:
Voici, je mets en Sion une pierre angulaire, choisie, précieuse;
et celui qui croit en elle ne sera point confus.
7 L’honneur est donc pour vous, qui croyez. Mais, pour les incrédules,
La pierre qu’ont rejetée ceux qui bâtissaient
Est devenue la principale de l’angle,
Et une pierre d’achoppement
Et un rocher de scandale;
8 ils s’y heurtent pour n’avoir pas cru à la parole, et c’est à cela qu’ils sont destinés. 9 Vous, au contraire, vous êtes une race élue, un sacerdoce royal, une nation sainte, un peuple acquis, afin que vous annonciez les vertus de celui qui vous a appelés des ténèbres à son admirable lumière, 10 vous qui autrefois n’étiez pas un peuple, et qui maintenant êtes le peuple de Dieu, vous qui n’aviez pas obtenu miséricorde, et qui maintenant avez obtenu miséricorde.
Exhortations diverses: la bonne conduite au milieu des païens, la soumission aux autorités, les devoirs des serviteurs, les devoirs des femmes et des maris, le support et la paix, la patience dans les épreuves
V. 11-17: cf. (Ép 4:1. Mt 5:11, 16.) Ro 13:1-8.
11 Bien-aimés, je vous exhorte, comme étrangers et voyageurs sur la terre, à vous abstenir des convoitises charnelles qui font la guerre à l’âme. 12 Ayez au milieu des païens une bonne conduite, afin que, là même où ils vous calomnient comme si vous étiez des malfaiteurs, ils remarquent vos bonnes œuvres, et glorifient Dieu, au jour où il les visitera. 13 Soyez soumis, à cause du Seigneur, à toute autorité établie parmi les hommes, soit au roi comme souverain, 14 soit aux gouverneurs comme envoyés par lui pour punir les malfaiteurs et pour approuver les gens de bien. 15 Car c’est la volonté de Dieu qu’en pratiquant le bien vous réduisiez au silence les hommes ignorants et insensés, 16 étant libres, sans faire de la liberté un voile qui couvre la méchanceté, mais agissant comme des serviteurs de Dieu. 17 Honorez tout le monde; aimez les frères; craignez Dieu; honorez le roi.
V. 18-25: cf. (Ép 6:5-8. Tit 2:9, 10.) (1 Pi 3:14-18. És 53:3-12. Mt 16:24.)
18 Serviteurs, soyez soumis en toute crainte à vos maîtres, non seulement à ceux qui sont bons et doux, mais aussi à ceux qui sont d’un caractère difficile. 19 Car c’est une grâce que de supporter des afflictions par motif de conscience envers Dieu, quand on souffre injustement. 20 En effet, quelle gloire y a-t-il à supporter de mauvais traitements pour avoir commis des fautes? Mais si vous supportez la souffrance lorsque vous faites ce qui est bien, c’est une grâce devant Dieu. 21 Et c’est à cela que vous avez été appelés, parce que Christ aussi a souffert pour vous, vous laissant un exemple, afin que vous suiviez ses traces, 22 Lui qui n’a point commis de péché, et dans la bouche duquel il ne s’est point trouvé de fraude; 23 lui qui, injurié, ne rendait point d’injures, maltraité, ne faisait point de menaces, mais s’en remettait à celui qui juge justement; 24 lui qui a porté lui-même nos péchés en son corps sur le bois, afin que morts aux péchés nous vivions pour la justice; lui par les meurtrissures duquel vous avez été guéris. 25 Car vous étiez comme des brebis errantes. Mais maintenant vous êtes retournés vers le pasteur et le gardien de vos âmes.