1 Wa Yahuuchafat maat wa lihig abbahaatah wa dafanooh fi khabur juduudah fi madiinat Dawuud. Wa wileedah Yahuuraam hakam fi badalah.
Yahuuraam bigi malik fi Yahuuza
2 Wa Yahuuraam indah akhwaan katiiriin wa humman Azarya wa Yahiyiil wa Zakariiya wa Azaryaahu wa Mikaayiil wa Chafatya dool kulluhum ke iyaal malik Yahuuchafat. 3 Wa abuuhum Yahuuchafat antaahum hadaaya katiiriin misil fudda wa dahab wa khumaam khaali. Wa antaahum masʼuuliiye fi l-mudun al-gawiyiin hana balad Yahuuza. Wa laakin hu anta al-muluk le wileedah Yahuuraam achaan hu bas al-bikir.
4 Wa wakit Yahuuraam chaal muluk abuuh, hu bigi chadiid wa katal kulla akhwaanah wa waahidiin min kubaaraat al-mamlaka kula. 5 Wa Yahuuraam indah 32 sana wakit bigi malik wa hakam 8 sana fi Madiinat al-Khudus. 6 Wa hu taabaʼ derib muluuk mamlakat Israaʼiil misil aayilat Akhaab sawwatah achaan hu akhad bineeyit Akhaab. Wa hu sawwa al-fasaala giddaam Allah. 7 Wa be da kula, Allah ma dawwar yidammir zurriiyit Dawuud achaan al-muʼaahada al-hu sawwaaha maʼa Dawuud wakit gaal leyah daayman naadum waahid min zurriiytah yagood fi l-muluk.
8 Wa fi hukum Yahuuraam malik mamlakat Yahuuza, naas balad Adoom atmarrado didd hukmah wa darrajo leehum malik aakhar. 9 Wa Yahuuraam macha maʼa khuyyaad wa kulla arabaatah hana l-harib le yihaarubu al-Adoomiyiin. Wa be l-leel, al-Adoomiyiin hawwagoohum wa laakin Yahuuraam wa kubaaraat arabaatah hana l-harib gammo haaraboohum. 10 Wa l-tamarrud hana balad Adoom didd hukum Yahuuraam gaaʼid lahaddi l-yoom.
Wa fi l-wakit da, hillit Libna kula atmarradat didd hukum Yahuuraam achaan hu aba Allah Rabb juduudah. 11 Yahuuraam bana bakaanaat aaliyiin hana ibaadat al-asnaam fi ruuse jibaal Yahuuza. Wa lazza sukkaan Madiinat al-Khudus yichcharmato maʼa l-asnaam wa le naas balad Yahuuza, baʼʼadaahum min Allah.
12 Yoom waahid, jawaab ja le Yahuuraam min al-nabi Iliyaas wa gaal :
Daahu Allah Ilaah jiddak Dawuud gaal : «Inta ma taabaʼt derib abuuk Yahuuchafat wa la derib jiddak Aasa malik mamlakat Yahuuza. 13 Laakin inta taabaʼt derib muluuk mamlakat Israaʼiil wa lazzeet naas balad Yahuuza wa sukkaan Madiinat al-Khudus le yichcharmato maʼa l-asnaam misil aayilat Akhaab sawwooh. Wa battaan inta katalt kulla akhwaanak iyaal abuuk al-humman akheer minnak.»14 Wa be sabab da, daahu Allah yinazzil waba chadiid fi chaʼabak wa fi iyaalak wa fi awiinak wa fi kulla maalak. 15 Wa inta kula yakurbuuk amraad khaassatan marad al-batun al-yiziid leek min yoom le yoom lahaddi masaariinak yamurgu min batnak min chiddit al-marad.16 Wa khalaas, Allah lazza al-Filistiyiin wa l-Arab al-gaaʼidiin jamb al-Habachiyiin le yugummu didd al-malik Yahuuraam. 17 Wa humman hajamo mamlakat Yahuuza wa chaggo al-balad wa kasabo kulla l-maal al-fi gasir al-malik wa chaalo iyaalah wa awiinah kula. Wa ma faddal leyah waahid min iyaalah illa wileedah al-sakhayyar Akhazya.
18 Wa baʼad da, Allah nazzal leyah marad al-batun al-ma biddaawa. 19 Wa l-marad da gaaʼid yiziid min yoom le yoom. Wa fi l-sana al-taaniye, masaariinah marago min batnah min chiddit al-marad wa maat fi taʼab chadiid. Wa chaʼabah ma harrago leyah riihe katiire misil sawwooh le juduudah le yicharrufuuhum. 20 Wa Yahuuraam indah 32 sana wakit bigi malik wa hakam 8 sana fi Madiinat al-Khudus. Wa wakit maat, naadum waahid al-baka leyah kula ma fiih. Wa dafanooh fi madiinat Dawuud laakin ma fi khabur al-muluuk.
1 Josaphat se coucha avec ses pères, et il fut enterré avec ses pères dans la ville de David. Et Joram, son fils, régna à sa place.
Joram, roi de Juda. Invasion des Philistins et des Arabes
V. 2-20: cf. 2 R 8:16-24. (2 Ch 28:1-8, 17-19. Ac 12:23.)2 Joram avait des frères, fils de Josaphat: Azaria, Jehiel, Zacharie, Azaria, Micaël et Schephathia, tous fils de Josaphat, roi d’Israël. 3 Leur père leur avait donné des présents considérables en argent, en or, et en objets précieux, avec des villes fortes en Juda; mais il laissa le royaume à Joram, parce qu’il était le premier-né. 4 Lorsque Joram eut pris possession du royaume de son père et qu’il se fut fortifié, il fit mourir par l’épée tous ses frères et quelques-uns aussi des chefs d’Israël. 5 Joram avait trente-deux ans lorsqu’il devint roi, et il régna huit ans à Jérusalem. 6 Il marcha dans la voie des rois d’Israël, comme avait fait la maison d’Achab, car il avait pour femme une fille d’Achab, et il fit ce qui est mal aux yeux de l’Éternel. 7 Mais l’Éternel ne voulut point détruire la maison de David, à cause de l’alliance qu’il avait traitée avec David et de la promesse qu’il avait faite de lui donner toujours une lampe, à lui et à ses fils. 8 De son temps, Édom se révolta contre l’autorité de Juda, et se donna un roi. 9 Joram partit avec ses chefs et tous ses chars; s’étant levé de nuit, il battit les Édomites qui l’entouraient et les chefs des chars. 10 La rébellion d’Édom contre l’autorité de Juda a duré jusqu’à ce jour. Libna se révolta dans le même temps contre son autorité, parce qu’il avait abandonné l’Éternel, le Dieu de ses pères. 11 Joram fit même des hauts lieux dans les montagnes de Juda; il poussa les habitants de Jérusalem à la prostitution, et il séduisit Juda. 12 Il lui vint un écrit du prophète Élie, disant: Ainsi parle l’Éternel, le Dieu de David, ton père: Parce que tu n’as pas marché dans les voies de Josaphat, ton père, et dans les voies d’Asa, roi de Juda, 13 mais que tu as marché dans la voie des rois d’Israël; parce que tu as entraîné à la prostitution Juda et les habitants de Jérusalem, comme l’a fait la maison d’Achab à l’égard d’Israël; et parce que tu as fait mourir tes frères, meilleurs que toi, la maison même de ton père; 14 voici, l’Éternel frappera ton peuple d’une grande plaie, tes fils, tes femmes, et tout ce qui t’appartient; 15 et toi, il te frappera d’une maladie violente, d’une maladie d’entrailles, qui augmentera de jour en jour jusqu’à ce que tes entrailles sortent par la force du mal. 16 Et l’Éternel excita contre Joram l’esprit des Philistins et des Arabes qui sont dans le voisinage des Éthiopiens. 17 Ils montèrent contre Juda, y firent une invasion, pillèrent toutes les richesses qui se trouvaient dans la maison du roi, et emmenèrent ses fils et ses femmes, de sorte qu’il ne lui resta d’autre fils que Joachaz, le plus jeune de ses fils. 18 Après tout cela, l’Éternel le frappa d’une maladie d’entrailles qui était sans remède; 19 elle augmenta de jour en jour, et sur la fin de la seconde année les entrailles de Joram sortirent par la force de son mal. Il mourut dans de violentes souffrances; et son peuple ne brûla point de parfums en son honneur, comme il l’avait fait pour ses pères. 20 Il avait trente-deux ans lorsqu’il devint roi, et il régna huit ans à Jérusalem. Il s’en alla sans être regretté, et on l’enterra dans la ville de David, mais non dans les sépulcres des rois.